Share

09

Author: Moonlace
last update Last Updated: 2025-04-21 00:36:59

“มาแล้วครับพี่วินนี่” ร่างสูงเดินเข้ามาวางถ้วยข้าวต้มลงบนโต๊ะลิ้นชักที่ถูกจัดวาง

ข้าวของจนกลับสู่สภาพเดิมยกเว้นก็แต่กรอบรูปเท่านั้นที่ปราศจากกระจกใสปิดทับ

วินตาพยายามยันกายขึ้นนั่งด้วยตนเองแต่ก็ต้องพึ่งแรงของร่างสูงช่วยประคองอยู่ดี ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ผู้หญิงอย่างเธอจะได้รับการดูแลถึงเนื้อถึงตัว แต่เมื่อนึกถึงสาเหตุที่ท่าให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาเธอกลับรู้สึกเจ็บปวดใจมากกว่าจะซาบซึ้ง หากอีกฝ่ายไม่ทำร้ายเธอจนมีสภาพเช่นนี้ เธอก็คงไม่ป่วยจนต้องให้อีกฝ่ายมาดูแล

จาริลตักข้าวต้มขึ้นมาเตรียมจ่อปากให้อีกฝ่ายทาน แต่วินตายังคงลังเล เธอก้มมองดูมือที่ไร้เรี่ยวแรงของตนก็ต้องถอนหายใจเบาออกมาอย่างปลงตก เธอไม่ชอบใจเท่าไรนักที่ต้องอยู่ในสภาพจำยอมเช่นนี้

คนป่วยทานข้าวต้มต่อได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นก็ต้องบอกปัด จาริลที่ไม่อาจขัดใจอะไรอีกจึงทำได้เพียงแค่วางช้อนลงแล้วส่งยาลดไข้กับยาแก้ปวดไปให้ ฝ่ายคนป่วยรับมัน

มาแล้วกลืนลงไปพร้อมกับน้ำดื่ม หลังจากนั้นก็เอาแต่นั่งนิ่ง ไม่ยอมสบตาจาริลและไม่พูดอะไรเลยสักคำ นานจนคนมองทนไม่ไหวจึงต้องเอ่ยปากเพื่อทำลายความเงียบนี้เสียเอง

ชายหนุ่มอยากใช้โอกาสนี้พูดคุยกับรุ่นพี่ถึงเรี่องราวที่เกิดขึ้น แต่ถึงกระนั้นเขา

ก็ยังรู้สึกกลัว กลัวว่าบางคำพูดจะยิ่งตอกย้ำและทำร้ายรุ่นพี่ให้เจ็บปวด

“ผม....”

วินตายังคงนิ่งเงียบ แม้จะได้ยินเสียงของอีกคนแต่เธอกลับไม่ได้พิศวาทอยากจะฟัง เพราะเธอเหนื่อยเกินกว่าจะเอ่ยห้ามอะไรในตอนนี้จึงได้ปล่อยให้เสียงของจาริลเอ่ยต่อไปอย่างที่เขาต้องการ แม้ว่าใจของเธอยังไม่พร้อมจะรับฟังถ้อยคำจากเขาเลยก็ตาม

“ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำมันเลวร้าย แต่ผมไม่อยากให้พี่เกลียดผม ถ้าจะมีวิธีไหนทำให้พี่ยอมยกโทษให้ บอกผมเลย ผมจะทำทุกอย่าง”

“เราเลิกคุยกันสักพักเถอะ”

“……….”

“อย่าเข้าใกล้พี่เกินกว่าสองเมตร”

“……….”

“จริงๆ แล้ว... พี่แทบไม่อยากเห็นหน้าน้องด้วยซ้ำ แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ สุดท้าย เราก็ต้องอยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้ แต่พี่น่ะ คงให้อภัยตอนนี้ไม่ได้จริงๆ ...”

“พี่วินนี่...” จาริลครางชื่ออีกฝ่ายด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจอย่างที่สุด

เขาทำให้รุ่นพี่เจ็บปวดเพราะเรื่องเลวร้ายที่เขาทำ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นทุกขณะ เขาทั้งเจ็บปวดและสงสารรุ่นพี่จับใจแต่ลำพังเพียงความรู้สึกของเขาหรือจะเทียบกับสิ่งที่รุ่นพี่สูญเสียไปได้ แม้เขาจะจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยแต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังมีความสุขกับใครบางคนแค่ไหน และร่องรอยที่เห็นบนร่างกายของรุ่นพี่ทั้งหมดนั้นก็ยืนยันให้รู้ว่าเขาได้รุนแรงกับอีกคนมากเพียงใด

รุ่นพี่คงเจ็บปวดกับเรื่องนี้มาก เจ็บจนแม้แต่เขาเองก็อยากจะให้เกลียดเขาไปเลยด้วยซ้ำ แต่จาริลรู้ดีว่าตนเองคงทนถูกเกลียดไม่ได้ ยิ่งเป็นวินตา ผู้หญิงผู้เป็นเหมือนครอบครัวของเขา

เขายิ่งทนไม่ได้

“ถ้าพี่ไม่อยากอยู่ใกล้ผม ก็ได้ครับ ผมจะอยู่ให้ห่างจากพี่ แต่ไม่ใช่วันนี้ ไม่ใช่ตอนพี่กำลังป่วยอยู่แบบนี้”

และทันทีที่จาริลพูดจบ วินนี่ก็ส่ายหน้า หญิงสาวปฏิเสธคำขอของรุ่นน้องเพราะไม่อาจทนอยู่ใกล้กับชายที่ทำร้ายเธอได้ แต่ร่างสูงก็ยังจะฝืนเอ่ยขอทั้งที่รู้ว่าจะทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดแต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยโอกาสครั้งนี้ให้ผ่านเลยไปโดยที่ตนไม่ได้รับผิดชอบต่ออีกฝ่าย เพราะรุ่นพี่กำลังอ่อนแอและจำต้องมีคนดูแล จาริลจึงไม่อยากให้ใครมาทำหน้าที่นี้ไปมากกว่าเขา

“ขอแค่วันนี้ถึงคืนนี้เท่านั้น นะครับพี่วินนี่...”

“จาริล... พี่...”

“นะครับ ผมขอร้องพี่”

นัยน์ตาที่สั่นคลอนและน้ำเสียงที่สั่นเครือของจาริลทำให้คนฟังนึกเห็นใจและไม่อาจทำใจแข็งกับชายหนุ่มได้ต่อไปอีก เธอรู้ดีว่าความรู้สึกที่อยู่ภายใต้ใบหน้าเศร้า

โศกนั้นเป็นอย่างไร และรู้ดีว่าถ้าเธอบอกปัดความช่วยเหลือจากรุ่นน้อง จาริลคงจะรู้สึกได้ถึงความเกลียดชัง

แต่เธอยังไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น

ไม่ควรเลยที่อีกฝ่ายจะเข้าใจผิด และคิดว่ากำลังถูกเธอเกลียด...

“...อืม”

จาริลดีใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น เขายิ้มเฝื่อนกับตัวเองพลางลุกมายืนข้างเตียงก่อนจะยกถาดวางแก้วน้ำและถ้วยข้าวต้มที่คนป่วยทานเหลือนำออกไปเก็บ แต่ไม่ทันที่ร่างสูงจะก้าวไปถึงจุดหมาย บานประตูห้องนอนก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมด้วยสมาชิกทุกคนของบ้านหลังนี้

วินตาหันไปมองเหล่าคนคุ้นเคยที่เดินกรูเข้ามาก็เริ่มรู้สึกกังวลใจ ทั้งที่ยังไม่พร้อมจะเจอหน้าใครเลยทั้งนั้น แต่ด้วยอาการป่วยของเธอคงเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ทุกคนตามเข้ามานั่งห้อมล้อมอยู่ข้างเตียงแบบนี้

หญิงสาวเบนสายตากลับไปยังรุ่นน้องที่ชะโงกกายอยู่หน้าประตูห้อง ก่อนจะส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้จาริลก้าวเดินออกไปก่อน วินตาก็แค่ไม่อยากให้ใครเอะใจสงสัยหรือดึงจาริลเข้ามาอยู่ในวงสนทนาตอนนี้ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เข้าใจความประสงค์ของเธอเลย เพราะพอเสร็จจากการนำภาชนะไปเก็บที่ห้องครัวแล้ว จาริลก็พาร่างของตัวเองกลับมาเผชิญหน้ากับเธอและทุกคนอีกครั้ง นั่นทำให้วินตายิ่งรู้สึกอึดอัดจนแทบไม่อยากเอ่ยคำพูดใดออกมาอีก

แต่ก็นั่นแหละ คำโป้ปดของเธอ คงฟังดูเข้าท่ากว่าคำพูดของจาริลเป็นไหนๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   30

    ริมฝีปากที่ร้อนราวกับไฟของชายหนุ่มกำลังบดขยี้ริมฝีปากบางราวกับต้องการระบายอารมณ์ที่กำลังเดือดพล่านโดยมีหญิงสาวคอยตอบรับทุกสัมผัสที่แสนรุนแรงและทิ้งความเผ็ดร้อนให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆยามนี้มือหนาเริ่มทำหน้าที่ปลดเปลื้องอาภรณ์แต่ละส่วนของอีกฝ่าย ตั้งแต่เสื้อคลุมไปจนถึงเสื้อยืดที่วินตาชื่นชอบก็ถูกร่างสูงถอดทิ้งกองลงกับพื้นอย่างไม่ใยดีในไม่ช้าร่างกายท่อนบนของวินตาก็เหลือสภาพเปลือยเปล่า ตอนนั้นเองที่ร่างสูงจับประคองร่างบางให้เข้ามาแนบชิดมากยิ่งขึ้นโดยที่ริมฝีปากนั้นยังคงไม่หยุดการรุกล้ำ เขายังคงดื่มดํ่ากับจุมพิตแสนหวานขณะดันร่างบางนำพาไปหยุดนั่งบนเตียงนอนหลังใหญ่วินตาถูกทาบทับโดยร่างของพลับพลาในตอนนั้น คนตัวโตกว่ายังคงเก็บเกี่ยวความหวานจากโพรงปากฉ่ำไม่หยุดหย่อนและเมื่อชายหนุ่มรับรู้ถึงลมหายใจของอีกฝ่ายที่เริ่มติดขัดเพราะรสจูบที่แสนยาวนานครั้งนี้ เขาก็ยอมปล่อยให้กลีบปากบางเป็นอิสระก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปจูบหนักๆ ที่แก้มซ้ายและลดระดับลงไปคลอเคลียที่ซอกคอขาวเนียนของวินตาบ้าง“ริล...จาริล...”“จาริล...เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” สิ้นประโยคนั้นพลับพลาก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องมองใบหน้า

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   29

    “ค่ารถเท่าไรคะ จะลงตรงนี้ล่ะ” วินตาถามขณะทำท่าล้วงกระเป๋าสตางค์เมื่อโชเฟอร์บอกราคาตามตัวเลขหน้ามิเตอร์ หญิงสาวก็ยื่นเงินให้ครบตามจำนวนแล้วเปิดประตูลงจากรถ เธอก้าวเท้าไปตามฟุตบาทพลางเดินถือถุงกระดาษใบเล็กที่บรรจุเครื่องสำอางส่วนตัวตรงไปยังสถานบันเทิงที่หมายมั่นพร้อมกับความคิดที่จะดื่มดํ่าและสนุกไปกับผู้คนที่นี่ เพราะในคํ่าคืนนี้เธอจะเป็นคนสุดท้ายที่กลับถึงบ้าน ไม่ใช่จาริลเหมือนทุกทีเก่งนักใช่ไหมเรื่องแบ่งเวลาไปหาผู้หญิง งั้นคราวนี้ขอเธอเถลไถลบ้าง เธอจะดื่มให้กลิ่นเหล้าติดตัวแล้วกลับดึกที่สุดเลยคอยดูขณะที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวนั่นเอง เท้าข้างหนึ่งของเธอก็ไม่ทันหลบเลี่ยงมันเหยียบเข้ากับเท้าของใครคนหนึ่งเต็มแรง และด้วยความตกใจนั๋นเองทำให้ร่างของเธอชนเข้ากับสีข้างของผู้โชคร้ายที่ถูกเธอเหยียบเท้าเข้าโดยไม่ได้เจตนา“โอ๊ะ! ขะขอโทษค่ะ” วินตาอุทานด้วยความตกใจ เธอรีบถอยออกมาโค้งกายกล่าวขอโทษ เพราะตัวเองผิดเข้าเติมประตูที่เผลอไปเหยียบเท้าและชนกับชายคนนี้ที่เดินสวนผ่านมาใบหน้าหวานเงยขึ้นสบตากับคนตรงข้ามช้าๆ แ

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   28

    “ริล พี่อยากขอให้น้องเลิกทำแบบนั้น ทั้งกับผู้หญิงของน้อง และกับพี่ พี่รู้สึกดีนะที่น้องไว้ใจให้พี่เป็นคนเดียวที่รู้ความลับ แต่หลังจากนี้ ขออย่าพาพี่เข้าไปรู้จักกับคนของน้องอีก... ยิ่งเป็นเรื่องที่ผิด พี่ยิ่งไม่อยากรู้ พี่อาจจะห้ามน้องไม่ให้ทำไม่ได้ แต่พี่ก็หวังว่าน้องจะไม่ทำมันอีก” “ครับ ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีก” “เรื่องแอบเดทน่ะพี่ไม่ก้าวก่ายหรอก แต่เรื่องมีอะไรกับแฟนคลับในขณะที่น้องยังมีแฟน พี่รับไม่ได้ว่ะ น้องทำผิดหลายสถานเลยนะริล ทั้งนอกใจแฟน นอนกับแฟนคลับ น้องกล้าทำแบบนั้นทั้งที่เรากำลังเดินทางกันอยู่ น้องนี่แม่ง... โคตรแย่” คำพูดแต่ละประโยคของวินตานั้นเติมไปด้วยความผิดหวัง กระแสเสียงที่หญิงสาวเอ่ยกับรุ่นน้องมันสั่นไหวและแฝงไว้ด้วยความเจ็บปวดเช่นเดียวกับลูกแก้วกลมวาวคู่นั้นที่สะท้อนอารมณ์ความรู้สึกออกมาอย่างไม่ลวงหลอก ผิดหวัง... เจ็บปวด... ทั้งหมดนั้น เพราะจาริล “ผมขอโทษ... ผมขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอโทษที่ทำให้พี่ผิดหวัง ขอ โทษที่ปล่อยให้พี่อยู่ตามลำพัง ขอโทษ...” จาริลพรั่งพรูถ้อยคำขอโทษออกมามากมาย ใบหน้าแสดงความรู้สึกผิดดังที่พูด คำขอโทษเหล่านั้นทำให้หญิงสาวคลายอคติ

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   27

    ความเงียบครอบคลุมอยู่นานจนกระทั่งรถตู้ของบริษัทพาทุกคนมาถึงสนามบิน วินตาเริ่มพูดคุยกับทุกคนยกเว้นจาริล เธอไม่สนใจรุ่นน้องที่มาด้วยกันแม้แต่น้อย เมื่อเธอเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่เพิ่งมีกลุ่มคนลุกจากไป จาริลก็ทำท่าจะเดินตามลงไปนั่งข้างๆ แต่เธอก็รีบฉุดแขนของแม้นเมืองที่ยืนอยู่ให้นั่งตามลงมาแทน ทำให้ที่นั่งฝังนี้ไม่เหลือที่ว่างให้ร่างสูงอีกแล้ว จาริลมองรุ่นพี่อย่างเข้าใจดีทุกอย่าง แต่มันสายเกินไปที่เพิ่งจะมารับรู้ ความรู้สึกของอีกฝ่ายเอาตอนนี้ เขายอมรับว่าเขาผิดที่ทิ้งพี่วินนี่ให้อยู่คนเดียว แบบนั้น เขาน่าจะคิดให้ดีก่อนที่จะทำมันลงไป “พี่โกรธผมจริงๆ ใช่ไหม?” จาริลถามต่อหน้าสมาชิกในวงทั้งสามคนของเขา อคินที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบลุกจากที่นั่งแล้วผลักจาริลให้นั่งลงแทนที่ตน ส่วน อีกสองคนที่เหลือต่างก็หันไปมองทิศทางอื่นทำราวกับไม่สนใจการมีอยู่ของชายและหญิงคู่นี้สองคนตรงนี้ เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่าจาริลกำลังง้อรุ่นพี่อยู่ “โกรธผมเหรอ...” จาริลยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางมากขึ้น จนวินตาต้องใช้ สองมือดันหน้าอกจาริลไ

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   26

    หลงทาง วินตารำพึงในใจอย่างห่อเหี่ยว หญิงสาวเดินเต็ดเตร่ไปเรื่อยๆ ก่อนจะพบว่าตนเองวนกลับมาทางเดิม เมื่อรู้ตัวเช่นนั้นเธอจึงไม่มีกะจิตกะใจจะเที่ยวเล่นอีกต่อไป สองเท้าหยุดเดินพลางคลำหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าเสื้อสูท เมื่อหยิบมันขึ้นมาแล้วนิ้วเรียวรีบเลื่อนหารายชื่อก่อนจะกดโทรหาคนที่พึ่งพาได้มากหี่สุด รอไม่ถึงสิบวินาทีเท่านั้นเสียงจากปลายสายก็ดังขึ้นทักทายเธออย่างสดใส “ไงคะ” “พี่แอร์โรว์อยู่ไหนคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามรุ่นพี่ที่คาดว่าตอนนี้เจ้าตัวคงกำลังเดินอยู่ที่ใดสักแห่งแถวๆ นี้ “พี่อยู่ที่... เอ่อ ที่ร้านขายไก่ย่างเสียบไม้ ตรงนี้มันโซนขายของกิน” “เอ่อ พี่คะ วินนี่หลงทางทำไงดี” วินตาพูดเหมือนจะร้องไห้ ใบหน้าหันมองรอบ กายแต่ไม่มีใครรู้จักเธอ อย่างน้อยยามนี้ถ้าเธอเจอแฟนคลับเข้าสักคน เธอก็คงจะ กล้าขอความช่วยเหลือจากคนเหล่านั้นบ้าง “แล้วจาริลไปไหน? วินนี่ ไปกับจาริลไม่ใช่เหรอ แล้วมันอยู่ไหน?” “ไม่รู้ วินนี่หลงกับน้อง” “โทรหารึยัง จะได้พากันกลับมา” แต่คำแนะนำนั้นกลับทำให้วินตารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา จะให้เธอโทรตามอีกฝ่ายได้อย่างไร เธอไม่คิดจะไปขัดจังหวะคนทั้งสองและก็ไม่อยากเรีย

  • เดทลับลอบรัก I will never date you   25

    สำหรับวินตาแล้วมันเป็นเพียงร้านธรรมดาๆ ร้านหนึ่งจึงพาลให้นึกสงสัยว่าคนที่พามากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ถึงได้พาเธอแวะเข้าร้านที่เหมาะกับเด็กผู้หญิงแบบนี้ “จะซื้อของฝาก?” วินตาถามตามความคิดที่น่าจะเป็นไปได้แต่จาริลกลับให้คำตอบที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน “ผมมาตามหาสาวคนหนึ่งน่ะครับ ตอนจบคอนเสิร์ตเธอตามมาส่งเราขึ้นรถ แล้วก็สอดนามบัตรเข้ามาในแขนเสื้อผม” “แล้วนายก็มาจริงๆ เนี่ยนะ” วินตาหันขวับไปมองหน้ารุ่นน้องอย่างไม่อยากจะ เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เธอไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่ารุ่นน้องคนนี้จะกล้าทำเรื่องเช่นนี้ “ครับ พี่อย่าบอกใครนะ” แม้แต่แฟนคลับที่ควรจะยกเว้น แต่เจ้าตัวก็ไม่สนใจงั้นเหรอ วินตาถึงกับพูดไม่ออก คนเป็นรุ่นพี่จึงทำใจนิ่งแล้วเดินเคียงคู่ร่างสูงเข้าไปหยุดอยู่ภายในร้านทันทีที่ก้าวเท้าเข้าไป แขกผู้มาเยือนจึงได้พบกับเจ้าของร้านหรือเจ้าของนามบัตรที่จาริลตั้งใจมาพบเจอ สาวสวยคนนั้นส่งยิ้มกว้างมาทักทายพวกเธอเป็นอย่างแรก บรรยากาศระหว่างพวกเธอทั้งสามเหมือนจะเป็นไปด้วยความอึดอัด หญิงสาวแสดงความ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status