ตอนที่ 121 แสงไฟจากอีกคน

ตอนที่ 121 แสงไฟจากอีกคน

อิงดาวเข้าร่วมงานแสดงสินค้าอสังหาริมทรัพย์ประจำปี เธอได้พบกับพฤกษ์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงจากบริษัทคู่แข่ง ที่สนใจในแนวคิดและวิสัยทัศน์ของอิงดาวเป็นอย่างมาก พฤกษ์เป็นคนที่มีเสน่ห์ ฉลาด มีความสามารถ และเป็นที่หมายปองของสาวๆ มากมาย เขาเริ่มเข้ามาพูดคุยและแสดงความสนใจในตัวอิงดาวอย่างชัดเจน อิงดาวรู้สึกประทับใจในความมั่นใจและความเป็นมืออาชีพของพฤกษ์ แต่ยังคงรักษาระยะห่างในฐานะคู่ค้าทางธุรกิจ การพบกันครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในชีวิตของอิงดาว

งานแสดงสินค้าอสังหาริมทรัพย์ประจำปีที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์คลาคล่ำไปด้วยผู้คนจากหลากหลายวงการ บูธจัดแสดงโครงการต่างๆ ถูกจัดวางอย่างสวยงามตระการตา

เพื่อดึงดูดความสนใจจากนักลงทุนและผู้ที่กำลังมองหาอสังหาริมทรัพย์ อิงดาวในชุดสูทสีเทาเข้มที่ดูทะมัดทะแมงแต่ก็แฝงไว้ด้วยความสง่างาม กำลังยืนอธิบายรายละเอียดโครงการ ‘The Serenity Residence’ ของบริษัท ‘มั่งคั่งแลนด์’ ให้กับกลุ่มนักลงทุนชาวต่างชาติ ด้วยภาษาอังกฤษที่คล่องแคล่วและท่าทางที่มั่นใจ เธอตอบทุกคำถามได้อย่างฉะฉาน แสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อย่างแท้จริง แสงสปอตไลท์จากบูธส่องกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้เธอโดดเด่นท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินผ่านไปมา

ขณะที่เธอกำลังบรรยายอย่างออกรส ก็มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่เธอตั้งแต่ต้น สายตานั้นเป็นของพฤกษ์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงวัย 30 ปี ผู้บริหารของบริษัทอสังหาริมทรัพย์คู่แข่ง ‘สกายไลน์ ดีเวลลอปเมนท์’ ที่เพิ่งก้าวขึ้นมาเป็นที่จับตามองในวงการ

พฤกษ์เป็นคนที่มีเสน่ห์อย่างเหลือเชื่อ ด้วยรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมคาย ดวงตาที่เฉลียวฉลาด และรอยยิ้มที่ชวนมอง เขาสวมสูทสีน้ำเงินเข้มที่ขับเน้นบุคลิกให้ดูน่าเชื่อถือ เขายืนฟังอิงดาวอธิบายอยู่นาน แม้จะอยู่ในสายธุรกิจเดียวกัน แต่เขาก็ยอมรับในใจว่าอิงดาวเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถโดดเด่นและมีวิสัยทัศน์ที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่เรื่องงาน แต่เขารู้สึกว่าอิงดาวมีออร่าบางอย่างที่ดึงดูดสายตาเขาไว้

เมื่อกลุ่มนักลงทุนชาวต่างชาติเดินจากไป พฤกษ์ก็ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปหาอิงดาวทันที เขาก้าวเดินอย่างมั่นใจและเป็นธรรมชาติ

“สวัสดีครับคุณอิงดาว” พฤกษ์เอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลและเป็นมิตร พร้อมรอยยิ้มที่เผยให้เห็นฟันขาวสะอาด “ผมพฤกษ์ จากสกายไลน์ ดีเวลลอปเมนท์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

อิงดาวหันมามองชายหนุ่มตรงหน้า เธอจำเขาได้ดีว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้บริหารรุ่นใหม่ที่กำลังมาแรงในวงการ และเคยเห็นหน้าเขาตามนิตยสารธุรกิจอยู่บ่อยครั้ง “สวัสดีค่ะคุณพฤกษ์ อิงดาวจากมั่งคั่งแลนด์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ” เธอยื่นมือออกไปจับมือเขาอย่างสุภาพ การสัมผัสกันเพียงชั่วครู่ทำให้อิงดาวรู้สึกถึงพลังบางอย่างจากตัวเขา ความรู้สึกแปลกๆ วูบหนึ่งแล่นผ่านเข้ามาในใจ แต่เธอก็ปัดมันทิ้งไปอย่างรวดเร็ว

“ผมได้ยินชื่อเสียงของคุณอิงดาวมานานแล้วครับ ยิ่งได้ฟังการนำเสนอโครงการ ‘The Serenity Residence’ ยิ่งประทับใจในวิสัยทัศน์และความเชี่ยวชาญของคุณจริงๆ ครับ” พฤกษ์กล่าวชื่นชมอย่างจริงใจ สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่อิงดาวอย่างไม่วางตา “แนวคิดการผสานความหรูหราเข้ากับธรรมชาติ และการใช้เทคโนโลยี Home Automation เป็นอะไรที่น่าสนใจมากครับ ผมไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าที่จะนำเสนอคอนเซ็ปต์ที่แปลกใหม่ขนาดนี้ในตลาดบ้านเรา”

อิงดาวยิ้มเล็กน้อยด้วยความรู้สึกภูมิใจ “ขอบคุณมากค่ะคุณพฤกษ์ เราทุ่มเทกับโครงการนี้มากค่ะ”

การสนทนาเริ่มต้นขึ้นด้วยเรื่องธุรกิจ แต่ก็ค่อยๆ ขยายวงกว้างออกไป พฤกษ์แสดงให้เห็นถึงความฉลาดเฉลียวและความรู้รอบตัว ไม่เพียงแค่เรื่องอสังหาริมทรัพย์และกลยุทธ์ทางธุรกิจ แต่ยังรวมถึงเศรษฐกิจโลก นวัตกรรมใหม่ๆ ศิลปะวัฒนธรรม และแม้กระทั่งเทรนด์การใช้ชีวิตของคนยุคใหม่ เขาเป็นคนที่มีอารมณ์ขันและสามารถทำให้บทสนทนาสนุกสนานได้อย่างเป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนนักธุรกิจที่เคร่งขรึมทั่วไป

“ผมได้ยินว่าคุณอิงดาวจบสถาปัตยกรรมศาสตร์มาใช่ไหมครับ” พฤกษ์ถาม ดวงตาของเขาส่งประกายความสนใจ

อิงดาวพยักหน้า “ใช่ค่ะ”

“ไม่น่าแปลกใจเลยครับว่าทำไมโครงการของคุณถึงมีการออกแบบที่โดดเด่นขนาดนี้” พฤกษ์กล่าวชมอีกครั้ง “ผมเองก็สนใจด้านการออกแบบเหมือนกันครับ ชอบศึกษาแนวคิดของสถาปนิกดังๆ หลายคน โดยเฉพาะงานสไตล์ Minimalist ที่เน้นความเรียบง่ายแต่แฝงไว้ด้วยฟังก์ชันการใช้งานที่ครบครัน”

บทสนทนาดำเนินไปอย่างออกรส พวกเขาทั้งคู่ต่างรู้สึกว่าอีกฝ่ายเป็นคู่สนทนาที่น่าสนใจและมีความรู้รอบด้าน อิงดาวรู้สึกประทับใจใน ความมั่นใจ และ ความเป็นมืออาชีพ ของพฤกษ์ รวมถึง ความฉลาด และ ไหวพริบ ที่เขามีในการนำเสนอความคิดเห็นต่างๆ เธอรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์เฉพาะตัวที่น่าค้นหา ไม่ใช่แค่หน้าตาดี แต่เขามีบุคลิกที่น่าดึงดูด และสามารถทำให้เธอรู้สึกสบายใจที่จะพูดคุยด้วย แม้จะเป็นครั้งแรกที่ได้เจอกัน

“คุณพฤกษ์เองก็ดูมีความเชี่ยวชาญในหลายๆ ด้านเลยนะคะ” อิงดาวเอ่ยชมกลับบ้าง

“ผมพยายามเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลาครับ โลกธุรกิจมันเปลี่ยนแปลงเร็วมาก เราต้องปรับตัวให้ทัน” พฤกษ์ตอบพร้อมรอยยิ้ม “บางทีผมอาจจะต้องขอคำแนะนำจากคุณอิงดาวในเรื่องการออกแบบบ้างนะครับ”

บทสนทนาที่ไหลลื่นทำให้พวกเขาลืมเวลาไปชั่วขณะ เมื่อถึงเวลาที่พฤกษ์ต้องไปเข้าร่วมประชุมกับทีมงาน เขายื่นนามบัตรให้กับอิงดาว

“ผมหวังว่าเราคงจะได้มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันบ่อยๆ นะครับคุณอิงดาว” พฤกษ์กล่าวพร้อมรอยยิ้มที่มีความหมาย “อาจจะเป็นเรื่องธุรกิจ หรือเรื่องอื่นๆ ก็ได้ครับ” แววตาของเขาสื่อถึงความสนใจที่มากกว่าแค่เรื่องงาน

อิงดาวรับนามบัตรมา “ยินดีค่ะคุณพฤกษ์” เธอยิ้มตอบด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนในใจ

หลังจากพฤกษ์เดินจากไป อิงดาวยังคงยืนอยู่ที่บูธของเธอ แต่ในใจกลับคิดถึงบทสนทนาที่เพิ่งผ่านไป เธอรู้สึกว่าการพบกันครั้งนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจและน่าสนใจ เธอเก็บนามบัตรของพฤกษ์ลงในกระเป๋าอย่างระมัดระวัง ไม่ได้รู้สึกแค่ในฐานะคู่ค้าทางธุรกิจอย่างเดียวแล้ว

ในขณะที่อิงดาวกำลังพูดคุยกับพฤกษ์อยู่นั้น ธาราซึ่งกำลังเดินตรวจเยี่ยมบูธจัดแสดงต่างๆ ก็บังเอิญเดินผ่านมาพอดี เขาหยุดชะงักเมื่อเห็นอิงดาวกำลังยืนคุยกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่เขาจำได้ว่าเป็นพฤกษ์ ผู้บริหารจากบริษัทคู่แข่ง แม้จะอยู่ห่างออกไป แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ดูเป็นกันเองและสนิทสนมเกินกว่าคู่ค้าทางธุรกิจปกติ การที่อิงดาวยิ้มและหัวเราะอย่างสดใสให้กับพฤกษ์ ทำให้ธารารู้สึกบางอย่างที่แปลกไปจากเดิม

ธารายืนสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตาของเขามีความรู้สึกบางอย่างที่เขาเองก็ยังไม่เข้าใจ เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่เห็นอิงดาวหัวเราะและยิ้มให้กับพฤกษ์มากขนาดนั้น ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเปลี่ยนแปลงไป แต่ก็ยังไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่าความรู้สึกนี้คืออะไร เขาเพียงแค่รู้สึกว่าอิงดาวเป็นน้องสาวของเขา และเขาห่วงใยเธอเสมอ แต่ความห่วงใยครั้งนี้มันแตกต่างออกไป มันมีความรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ ปนอยู่ด้วย

เขาเห็นพฤกษ์ยื่นนามบัตรให้กับอิงดาว และรอยยิ้มที่มีความหมายของพฤกษ์ทำให้ธารารู้สึกไม่ชอบใจอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อพฤกษ์เดินจากไป และอิงดาวกลับมาอยู่คนเดียว ธาราก็เดินเข้าไปหาเธอด้วยท่าทีสบายๆ แต่ในใจกลับรู้สึกสับสน

“เป็นไงบ้างอิงดาว” ธาราถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ พยายามซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้

อิงดาวหันมาเห็นธารา เธอเล่าเรื่องที่ได้คุยกับพฤกษ์ให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย แววตาของเธอยังคงมีความประทับใจในตัวพฤกษ์อย่างเห็นได้ชัด “พี่ธาราคะ วันนี้อิงดาวเจอคุณพฤกษ์จากสกายไลน์ ดีเวลลอปเมนท์ค่ะ เขาเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์ดีมากเลยนะคะ คุยด้วยแล้วสนุกมากเลยค่ะ แถมยังมีความรู้รอบตัวเยอะมากเลยค่ะอิงดาวทึ่งในความสามารถของเขาจริงๆ”

ธาราพยักหน้าเล็กน้อย “อืม พี่ก็เคยได้ยินชื่อเขาเหมือนกันครับ เป็นนักธุรกิจที่น่าจับตามองคนหนึ่ง” เขาพยายามควบคุมสีหน้าและน้ำเสียงของตัวเองไม่ให้แสดงความรู้สึกที่ไม่ชอบใจออกมา

แม้จะพยายามทำตัวปกติ แต่ลึกๆ แล้ว ธารากลับรู้สึกถึงความร้อนผ่าวในอกเล็กน้อยเมื่อได้ยินอิงดาวพูดถึงพฤกษ์ด้วยความชื่นชมมากขนาดนั้น เขายังคงย้ำกับตัวเองว่านี่คือความห่วงใยในฐานะพี่ชาย แต่ในใจก็เริ่มเกิดคำถามว่าทำไมความรู้สึกนี้ถึงได้รุนแรงกว่าปกติ มันไม่ใช่แค่ความห่วงใย แต่มันมีความรู้สึกหวงปนอยู่ด้วยอย่างชัดเจน

การพบกันครั้งแรกระหว่างอิงดาวและพฤกษ์ในงานแสดงสินค้า ไม่ใช่แค่การแลกเปลี่ยนนามบัตรทางธุรกิจ แต่เป็นการจุดประกายบางอย่างในใจของอิงดาว เธอรู้สึกว่าพฤกษ์เป็นคนที่แตกต่างจากผู้ชายคนอื่นๆ ที่เธอเคยพบ เขาไม่ได้สนใจแค่รูปลักษณ์ภายนอก แต่สนใจในความคิด ความสามารถ และตัวตนของเธอจริงๆ เขาสามารถทำให้เธอรู้สึกสนุกและกระตือรือร้นได้ในแบบที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน เธอเริ่มรู้สึกว่ามี "แสงไฟ" ดวงใหม่เข้ามาในชีวิตของเธอ

ในขณะที่อิงดาวกำลังสัมผัสถึงความสนใจที่พฤกษ์มีให้ และเริ่มเปิดใจรับความรู้สึกใหม่ๆ ที่กำลังก่อตัวขึ้น ธาราเองก็เริ่มรับรู้ถึงสัญญาณของความรู้สึกที่ซับซ้อนภายในใจของเขาเอง ความรู้สึกหวงน้องสาวที่เขามีมาตลอดชีวิต เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งและปวดร้าวเมื่อเห็นเธอมีความสุขกับชายอื่น เขารู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังหลุดลอยไปจากมือ และเขากลัวความรู้สึกนั้นอย่างบอกไม่ถูก

การพบกันครั้งนี้จึงเป็น จุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในชีวิตของอิงดาว และเป็น จุดเริ่มต้นของการตระหนักรู้ถึงความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ภายในใจของธารา ที่เขาเคยคิดว่าเป็นเพียงความผูกพันแบบพี่น้อง แต่ตอนนี้มันเริ่มเกินเลยไปมากแล้ว อนาคตข้างหน้าของพวกเขาจะดำเนินไปในทิศทางใด ความสัมพันธ์ของลูกพี่ลูกน้องคู่นี้จะยังคงอยู่ในกรอบเดิม หรือจะก้าวข้ามเส้นบางๆ ไปสู่ความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่านั้น คงต้องติดตามกันต่อไป