LOGINShare
บทที่15
Last Updated:
2025-05-05 21:04:45"น้องฝัน หนูได้งานนี้นะคะ" วันนี้พี่แพทขับรถมารับฉันไปทำทรีทเมนต์หน้าที่คลินิกซึ่งฉันเพิ่งเซ็นต์สัญญาไปเมื่อวันก่อนและมีคิวถ่ายรูปโปรโมทในเดือนหน้า เลยต้องมาเตรียมความพร้อมให้ผิวกันสักหน่อย
"งานไหนคะพี่แพท" เพราะพี่แพทส่งโปรไฟล์ของฉันไปหลายงานมาก "ก็งานพรีเซ็นเตอร์รถหรูไงคะ" "จริงหรอคะ ดีใจจัง" เป็นอีกหนึ่งงานที่เหมือนเป็นความฝันของฉันเลยนะ ไม่คิดว่านางแบบน้องใหม่อย่างฉันจะได้งานนี้กับเขาด้วย "ดีใจ แต่หน้าหงอยมากค่ะลูกสาวแม่" หงอยหรอ? ฉันว่าปกตินะ "สรุปว่าดีใจหรือไม่ดีใจคะ" "ต้องดีใจสิคะ ดีใจม๊ากมากค่ะ" ฉันหันไปยิ้มจนตาหยีให้ผู้จัดการส่วนตัวเชื่อในคำตอบของฉัน ก่อนจะแยกกันไปทำทรีทเมนต์คนละห้อง เพราะพี่แพทนางอยากเติมตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยให้ใบหน้าดูมีมิติมากขึ้น ส่วนฉันขอแค่บำรุงผิวเติมวิตามินแค่นั้นพอ เดี๋ยวใครบางคนกลับมาจะจำกันไม่ได้ ไม่รู้ว่าป่านนี้นอนฝันหวานไปถึงไหน "พี่แพท ไปหาที่ถ่ายรูปกันมั้ยคะ" ไหนๆ วันนี้ก็แต่งตัวน่ารักๆ ออกมาแล้ว ขอทำคอนเทนต์นิดนึงแล้วกัน "อารมณ์ไหนคะ" "อารมณ์คนเหงามั้งคะ" "ถ้าน้องฝันลองเปิดใจคุยกับหนุ่มๆ ที่ไดเรคมาหาทุกวัน ก็ไม่เหงาแล้วค่ะ" "ไม่เอาหรอก ฝันไม่อยากปวดหัว" แค่ตาลุงคนเดียวก็เวียนหัววันละหลายรอบแล้ว แล้วพี่แพทก็ขับรถพาฉันมาดูงานศิลปะ ฉันชอบนะได้เดินดูงานสวยๆ ได้อยู่กับตัวเอง ชื่นชมผลงานที่ออกมาจากจินตนาการของศิลปินให้ความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ดี "น้องฝันเปลี่ยนเป็นสะพายกระเป๋าใบนี้ค่ะ" ผู้จัดการส่วนตัวหยิบกระเป๋าแบรนด์ไทยรุ่นล่าสุดในถุงกระดาษส่งมาให้ฉัน "โอเคค่ะ" ที่สำคัญที่นี่มีมุมให้ถ่ายรูปเยอะมากๆ ฉันเดินถ่ายเกือบทุกห้องที่มีงานแสดงเลยพร้อมกับรีวิวกระเป๋าไปในตัว เพอร์เฟ็คกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว และรูปที่ฉันชอบมากที่สุดเวลานี้และเลือกที่จะเอามาโพสต์ลงโซเชียลเป็นรูปแรกก็คือ... ฉันในชุดเอี๊ยมยีนส์ขาสั้นมีผ้าโพกผมสีขาวลายลูกไม้กำลังยืนหันหลังดูภาพวาดขนาดใหญ่ เป็นภาพหอนาฬิกาของประเทศหนึ่งและท้องถนนยามค่ำคืนกลางห้องจัดแสดงสีขาว D****e : I wish you were here. แคปชั่นนี้แหละ เข้ากับอารมณ์ของฉันตอนนี้ที่สุด หลังจากที่ฉันกดโพสต์ไป ก็มีคอมเมนต์ทั้งจากเพื่อนๆ และแฟนคลับนับร้อยคอมเมนต์ที่เข้ามาชื่นชม บ้างก็ถามหาคนที่ถ่ายรูปนี้ให้ฉัน แต่ส่วนใหญ่ถามหาคนที่ฉันอยากให้มายืนอยู่ตรงนี้ด้วยมากกว่า แน่นอนว่า...คนคนนั้นถูกเก็บไว้ในตู้เซฟที่ถูกล็อคอย่างแน่นหนาเก็บไว้เป็นความลับของฉัน "น้องฝัน บอกพี่มาเดี๋ยวนี้เลยนะ" พี่แพทยื่นไอศกรีมโคนรสนมมาให้ พร้อมกับแววตาจ้องจับผิด แต่ก็ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปให้น้องสาวคนนี้ด้วย "บอกอะไรคะพี่แพท" คนน้องค่อยๆ ละเมียดละไมกินไอศกรีมรสโปรดทีละนิด "ใครคะที่น้องฝันหมายถึง" "ไม่มีค่ะ" ถึงจะมี แต่ตอนนี้ยังไม่เหมาะที่จะให้พี่แพทรู้ "อะ อะ ไม่มีก็ไม่มีค่ะ" "กลับกันเลยมั้ยคะ ฝันอยากงีบนิดหน่อย" "ไปจ๊ะ" อันที่จริงเป็นเพราะว่าฉันแอบเห็นมิสคอลในมือถือเป็นสายจากเขา เลยทำทีเหมือนง่วงอยากกลับไปนอนกลางวันเต็มแก่ ซึ่งพี่แพทก็พากลับอย่างตามใจใช้เวลาไม่นานก็พาฉันกลับถึงคอนโดโดยสวัสดิภาพ 'คุณลุง' (สายโทรออก) "ฮัลโหล ตื่นแล้วหรอ" พอขึ้นมาบนห้องปุ๊บ ฉันก็วิ่งมานั่งที่โซฟากดวิดีโอคอลโทรหาเขาปั๊บ "..." เขาทำเพียงปรายตามองมา แต่ไม่ตอบคำถาม เหมือนจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วสินะ "มีคุยงานกี่โมงเอ่ย" "..." คนตัวโตนั่งคิ้วขมวดกดแป้นพิมพ์ยุกยิกๆ ยุ่งอยู่หรอ แต่แค่พูดสั้นๆ ก็ได้นี่ ไม่เป็นไรไว้ค่อยคุยกันก็ได้ "โอเค งั้น...ฉันวางนะ บาย" "ห้ามวาง" มาอีกแล้วเสียงนี้ เสียงเข้มๆ ดูเอาแต่ใจแบบนี้ "จะวาง" "จิ๊ งอนอยู่" "ห๊ะ ว่าอะไรนะ" ขอถามย้ำอีกทีให้แน่ใจว่าคนที่กำลังทำหน้างอแงเหมือนเด็กอยู่ตอนนี้ไม่ได้พูดผิด "จิ๊ ฉันงอนเธออยู่" "งอนอะไรไม่ทราบ" งงค่ะ วาดฝันเป็นงง "เธอไปเที่ยวกับใครถึงไม่ยอมรับสายฉัน" "กลัวใครรู้ขนาดนั้นเลยรึไง" คำพูดยาวเหยียดออกมาจากปากเขาอย่างตัดพ้อ "โอ๊ย ไปกันใหญ่แล้ว" นี่ไง น่าปวดหัวมั้ยละ แต่หน้าเขาตอนนี้ทำฉันอดขำไม่ได้ สีหน้าดูงอนมากจริงๆ แถมทำแก้มป่องเหล่มองกันด้วยหางตาอีก ไปเอาท่าทางแบบนี้มาจากไหนนะ "พี่แพทพาไปทำหน้า แล้วก็พาไปถ่ายรูป ตามประสาคนโสดหน่ะ" เพื่อไม่ให้เข้าใจผิดพาลทะเลาะกันใหญ่โต ฉันต้องรีบอธิบายอย่างใจเย็น ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ขอแกล้งสักหน่อยเถอะ "กวน?" "ก็โสดจริงอะค่ะ คุณลุง" "อืม กลับไปเจอดีแน่" จากหน้างอนๆ กลับหันมามองอย่างคาดโทษชวนขนลุก แต่เพียงไม่นานคนแก่ขี้งอนก็อารมณ์ดียอมคุยเล่นกวนประสาทกันเหมือนเดิม บังคับให้ฉันเล่าว่าวันนี้ไปไหนไปทำอะไรมาบ้าง แถมไม่ยอมวางสายให้ฉันนั่งฟังเขาประชุมออนไลน์จนจบ ส่วนฉันก็นั่งทำการบ้านเงียบๆ ไม่ส่งเสียงรบกวน "จะนอนกี่โมง" "อืม เที่ยงคืนมั้ง" ไหนๆ พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์นอนดึกหน่อย ไม่เป็นไร "ค้างสายเหมือนเดิม" "ค่าโทรศัพท์แพงหูฉี่แน่เลยอะ" ถ่ายแบบกว่าจะได้แต่ละบาท ต้องเอามาจ่ายค่าโทรศัพท์เสียนี่ "เดี๋ยวจ่ายให้" "ป๋าสุดๆ" ฉันถึงกลับเบะปากใส่ "คิดถึงป๋ามั้ยคะ" เขาไม่พูดเปล่า ยื่นหน้าเข้ามาใกล้กล้อง ทำสายตากรุ่มกริ่มดูเจ้าชู้ใส่จนอยากจะจิ้มตาคมๆ นั่นสักที น่าหมันไส้นัก "อี๋ ขนลุก" "เร็ว บอกมา" "อะไรอีก" "คิดถึงฉันป่ะ" ใครเขาจะตอบกัน "..." #ชวนมาดูเขาจีบกัน 🫣 #อ่านเพลินๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมนะคะ
Related chapters
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่16
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เธอ รอแป็บนะ" ผมบอกคนในสายที่กำลังนั่งตาปรืออยู่คุยเป็นเพื่อนผม"อืม"เขาวางแมคบุ๊คลงบนที่นอน และพาร่างสูงเหมือนนายแบบเดินไปส่องตาแมวที่ประตูห้องพักด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่ได้โทรไปสั่งอาหารหรือของแต่อย่างใด จะว่าเลขา รายนั้นก็พึ่งส่งข้อความมาบอกว่าขอออกไปช้อปปิ้งเมื่อครู่"สวัสดีค่ะ คุณฟิล์ม" คนตรงหน้าสร้างความแปลกใจให้ผมไม่น้อย เพราะเธอเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่เดินทางมางานเดียวกัน เคยพบปะพูดคุยกันตามงานโดยไม่มีอะไรเกินเลย ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามส่งสายตาอยู่หลายครั้งก็ตาม เธอสวยแต่บอกเลยว่าไม่ใช่สเปคผมรู้จักห้องผมได้ยังไงวะ? "ครับ" ร่างสูงตอบรับด้วยสีหน้านิ่งเฉย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มใดๆ "เมลพักอยู่ห้องข้างๆ นี่แหละค่ะ" "อ่อ ครับ" โลกกลมเกินไปมั้ง"คือเมลอยากชวนคุณฟิล์มไปดินเนอร์ด้วยกันค่ะ" "คือ ผมติดประชุม วันนี้คงไม่สะดวก" ผมคิดว่าการตอบปฏิเสธแบบนี้ดูสุภาพมากที่สุด เพราะคงต้องเจอกันอีกหลายงาน"งั้น ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ ห้ามปฏิเสธกันนะคะ" "อะ เอ่อ..." "จุ๊บ บายค่ะ" เธอคนนั้นกระโดดเข้ามากดจูบที่แก้มสากโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ข้างกัน แต่ย
Last Updated : 2025-05-06เธอในความ(ลับ)รัก บทที่1
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่2
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่3
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่4
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่5
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่6
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
Last Updated : 2025-04-20เธอในความ(ลับ)รัก บทที่7
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่16
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เธอ รอแป็บนะ" ผมบอกคนในสายที่กำลังนั่งตาปรืออยู่คุยเป็นเพื่อนผม"อืม"เขาวางแมคบุ๊คลงบนที่นอน และพาร่างสูงเหมือนนายแบบเดินไปส่องตาแมวที่ประตูห้องพักด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่ได้โทรไปสั่งอาหารหรือของแต่อย่างใด จะว่าเลขา รายนั้นก็พึ่งส่งข้อความมาบอกว่าขอออกไปช้อปปิ้งเมื่อครู่"สวัสดีค่ะ คุณฟิล์ม" คนตรงหน้าสร้างความแปลกใจให้ผมไม่น้อย เพราะเธอเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่เดินทางมางานเดียวกัน เคยพบปะพูดคุยกันตามงานโดยไม่มีอะไรเกินเลย ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามส่งสายตาอยู่หลายครั้งก็ตาม เธอสวยแต่บอกเลยว่าไม่ใช่สเปคผมรู้จักห้องผมได้ยังไงวะ? "ครับ" ร่างสูงตอบรับด้วยสีหน้านิ่งเฉย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มใดๆ "เมลพักอยู่ห้องข้างๆ นี่แหละค่ะ" "อ่อ ครับ" โลกกลมเกินไปมั้ง"คือเมลอยากชวนคุณฟิล์มไปดินเนอร์ด้วยกันค่ะ" "คือ ผมติดประชุม วันนี้คงไม่สะดวก" ผมคิดว่าการตอบปฏิเสธแบบนี้ดูสุภาพมากที่สุด เพราะคงต้องเจอกันอีกหลายงาน"งั้น ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ ห้ามปฏิเสธกันนะคะ" "อะ เอ่อ..." "จุ๊บ บายค่ะ" เธอคนนั้นกระโดดเข้ามากดจูบที่แก้มสากโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ข้างกัน แต่ย
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่15
"น้องฝัน หนูได้งานนี้นะคะ" วันนี้พี่แพทขับรถมารับฉันไปทำทรีทเมนต์หน้าที่คลินิกซึ่งฉันเพิ่งเซ็นต์สัญญาไปเมื่อวันก่อนและมีคิวถ่ายรูปโปรโมทในเดือนหน้า เลยต้องมาเตรียมความพร้อมให้ผิวกันสักหน่อย"งานไหนคะพี่แพท" เพราะพี่แพทส่งโปรไฟล์ของฉันไปหลายงานมาก "ก็งานพรีเซ็นเตอร์รถหรูไงคะ" "จริงหรอคะ ดีใจจัง" เป็นอีกหนึ่งงานที่เหมือนเป็นความฝันของฉันเลยนะ ไม่คิดว่านางแบบน้องใหม่อย่างฉันจะได้งานนี้กับเขาด้วย"ดีใจ แต่หน้าหงอยมากค่ะลูกสาวแม่" หงอยหรอ? ฉันว่าปกตินะ"สรุปว่าดีใจหรือไม่ดีใจคะ" "ต้องดีใจสิคะ ดีใจม๊ากมากค่ะ" ฉันหันไปยิ้มจนตาหยีให้ผู้จัดการส่วนตัวเชื่อในคำตอบของฉันก่อนจะแยกกันไปทำทรีทเมนต์คนละห้อง เพราะพี่แพทนางอยากเติมตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยให้ใบหน้าดูมีมิติมากขึ้น ส่วนฉันขอแค่บำรุงผิวเติมวิตามินแค่นั้นพอ เดี๋ยวใครบางคนกลับมาจะจำกันไม่ได้ ไม่รู้ว่าป่านนี้นอนฝันหวานไปถึงไหน"พี่แพท ไปหาที่ถ่ายรูปกันมั้ยคะ" ไหนๆ วันนี้ก็แต่งตัวน่ารักๆ ออกมาแล้ว ขอทำคอนเทนต์นิดนึงแล้วกัน"อารมณ์ไหนคะ""อารมณ์คนเหงามั้งคะ" "ถ้าน้องฝันลองเปิดใจคุยกับหนุ่มๆ ที่ไดเรคมาหาทุกวัน ก็ไม่เหงาแล้วค่ะ""ไม่
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่14
เหมือนว่าข้อตกลงระหว่างเธอกับผมมันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อยจากความเนียนของผมเองนี่แหละ เนียนเสียจนเด็กแสบไม่รู้ตัวหรือว่าอาจจะรู้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ผมก็เดาใจเธอไม่ถูกเหมือนกัน อย่างที่บอก วาดฝันไม่เหมือนคนอื่นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปที่ว่าก็คือ จากที่ตกลงกันไว้ว่าผมกับเธอจะนอนด้วยกันสัปดาห์ละสี่วัน มาวันนี้เป็นวันที่ห้าของสัปดาห์ที่ผมอยู่ที่คอนโดเด็กแสบ เพราะสัปดาห์หน้าผมต้องบินไปดูงานต่างประเทศหลายวัน นั่นแหละเหตุผลที่ใช้เป็นข้ออ้างบอกเธอ"สวัสดีครับ คุณตริติณ" หลังจากส่งเด็กแสบที่มหาวิทยาลัยเรียบร้อย ผมก็ขับรถเลยมาคุยธุระกับเพื่อนรักก่อนไปสนามบินสักหน่อย"..." เพื่อนมาหาทั้งที แต่เจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรูกลับต้อนรับโดยการกลอกตาบนใส่ดูเหนื่อยหน่ายที่ได้เห็นหน้าผม"หาพรีเซ็นเตอร์คนใหม่ได้ยังวะ" ที่ผมมาก็เพราะไอ้ติณแชทไปปรึกษาให้ผมมาช่วยเลือกนางแบบ บอกตามตรงมันเป็นงานที่ทำให้ผมลำบากใจไม่น้อย "ยังหว่ะ""น้องกูไง" ตัวเลือกนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นในหัวไอ้คนขี้หวงอย่างไอ้ติณแน่นอน"ไม่""มินิน" "ไม่" เป็นอีกหนึ่งชื่อที่ถูกคุณบอสใหญ่ปัดตก เพราะตอนที่มินินเป็นพรีเซ็นเตอร์ ไอ้ติณถึงขนาด
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่13
ปึก! "โอ๊ย! นี่เธอ" สุดท้ายเธอก็ทนความเอาแต่ใจของคนนิสัยไม่ดีไม่ไหว กระแทกส้นรองเท้าลงบนรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โตเต็มแรงและผละตัววิ่งหนีออกมาได้ ก่อนจะปรับสีหน้าและท่าทางของตัวเองไม่ให้มีพิรุธจนเพื่อนจับสังเกตได้ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าริมฝีปากแดงสวยเปลี่ยนเป็นบวมเจ่ออย่างเห็นได้ชัด"ไปกัน""เดี๋ยว ปากแกไปโดนอะไรมา ฝัน" ทำไมหูตาไวอย่างนี้นะ"คือ ฉันแพ้หอยเม่นหน่ะ""ไปหาหมอก่อนมั้ย" ฉันซาบซึ้งในความเป็นห่วงของเพื่อนอยู่หรอก แต่พาฉันหนีไปจากสายตาคมเหมือนมีดที่มองมาตอนนี้ก่อนจะได้มั้ย...แองจี้"ไม่เป็นไร กลับไปกินยาแก้แพ้เดี๋ยวก็หาย""อืม"เธอเดินเข้าไปเกาะแขนเพื่อนราวกับเป็นเกาะกำบังที่ดีที่สุดในเวลานี้ จนแองจี้ทำหน้างงหันมามองอย่างสงสัย นางแบบสาวเลยต้องรีบดึงแขนพาเดินออกมาที่ลานจอดรถอ้างว่าอยากจะกลับไปกินยานอน"เฮ้อ ถึงห้องสักที" ฉันทิ้งตัวลงนอนแผ่หลากลางที่นอนสีขาว ค่อยๆ หลับตาลงพยายามลบภาพวุ่นวายที่คอยวิ่งเข้ามาในหัวรบกวนจิตใจจนรู้สึกเหนื่อย วาดฝันเหนื่อยมาก...เพราะคนนิสัยไม่ดีคนเดียวเลยพรึ่บ! "..." ทำไมอยู่ๆ ฉันถึงรู้สึกเหมือนถูกผีอำเลยละ อุตส่าห์เลือกซื้อคอนโดสร้างใหม่แล้วนะ ต้องไม่
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่12
วันนี้เป็นวันเสาร์ก็จริง แต่เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันต้องตื่นแต่เช้ากว่าปกติเพราะมีนัดพาแองจี้ไปแคสบทซีรีย์ตามที่สัญญากับนางเอาไว้ แน่นอนว่าฉันทำหน้าที่เพื่อนสาวแสนน่ารักเป็นสารถีขับรถไปรับนางด้วยตัวเอง ฉันชอบขับรถเล่นหน่ะ"แองจี้ ลงมาเร็ว" ฉันเปิดลำโพงต่อสายหาเพื่อนรักทันทีที่รถกำลังตีไฟกระพริบ"ฉันยืนรอแกอยู่ข้างล่าง" "โอเคๆ เลี้ยวเข้ามาแล้ว" ฉันถอยหลังเทียบรถจอดตรงหน้าที่เพื่อนยืนพอดิบพอดีอย่างมืออาชีพ"ไฮ...""อืม" อุตส่าห์มารับแท้ๆ แต่กลับเย็นชาใช่ฉันเนี่ยนะ ใจร้ายเกินไปแล้ว"เป็นอะไรของแก ทำไมเกร็งขนาดนั้น""อยู่ในบท" อ่อ ถึงว่าละนิ่งเชียว ฉันก็ลืมไปเลยว่าคาแรกเตอร์ที่แองจี้ต้องไปแคสวันนี้นางได้รับบทเป็นคนเย็นชาพูดน้อยไร้ความรู้สึก ซึ่งฉันก็ติวเพื่อนมาเป็นอย่างดีแล้วละ แต่เป็นธรรมดาที่นางจะตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งแรกนี่นะ ตอนฉันไปแคสงานครั้งแรกก็ตื่นเต้นแบบนี้เหมือนกัน"มั่นใจตัวเอง ท่องไว้" สองมือเล็กเกาะบ่าเพื่อนส่งพลังบวกอย่างให้กำลังใจ"แกทำได้อัษ" แน่นอนว่าต่อหน้าทีมงานมากมายเรียกชื่อนี้ดีที่สุด "อื้ม""ลุย" หลังจากเชียร์อัพเพื่อนเสร็จ ฉันก็แอบมายืนหลบมุมให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่11
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เขาจับตัวของฉันพลิกไปพลิกมาอยู่บนโซฟา ไม่สิ! ต้องบอกว่าทั่วห้องนั่งเล่นถึงจะถูก"ลุกได้แล้ว" ฉันบอกคนที่ทิ้งตัวลงมานอนทับจนร่างบางๆ ของฉันจมไปกับโซฟา คิดว่าตัวเล็กมากหรือไงกัน"ง่วง" เสียงอู้อี้ตอบอยู่ในลำคอเป่าลมร้อนรดต้นคอของฉันจนขนลุก"ลุกเร็ว ฉันหิวข้าว""กินฉันไม่อิ่ม?" มันน่าทุบสักทีมั้ย ใครกินใครกันแน่ปึก! "หึ" ฟอดขนาดโดนฉันทุบเข้ากลางหลัง ก็ใช่ว่าเขาจะลุกออกไปจากตัวฉันง่ายๆ กลับพลิกตัวจับฉันนอนตะแคงมีเขานอนซ้อนอยู่ข้างหลัง กอดเอวฉันเข้าไปแนบแน่น สอดแขนมาให้ฉันหนุนแทนหมอน มันก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงที่อะไรอะไรของเขามันขยายใหญ่จนดันก้นกลมงอนของฉันอีกแล้ว..."มีตัวอย่างงานที่ถ่ายวันนี้ป่ะ" "มี" เป็นรูปที่ทีมงานส่งให้เช็คความเรียบร้อยสร้างความมั่นใจว่าทุกอย่างที่ออกมาจะเซฟมากและไม่โป๊จนเกินงาม"เอามาดูหน่อย" อยากดูอะไรตอนนี้ ฉันละอยากจะเครซี่"รอดูในโซเชียลสิ""ไม่ จะดูเดี๋ยวนี้" เฮ้อ...คนแก่เอาแต่ใจอย่างนี้ทุกคนมั้ยนะหนึ่งในกฎเหล็กของงานโฆษณาที่ลูกค้าบรีฟฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและซีเรียสมากๆ ก็คือ ห้ามเผยแพร่ออกไปก่อนเปิดตัวสินค้า
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่10
เมื่อเช้าหลังจากส่งเธอเสร็จ ผมก็รีบเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเพื่อจะได้ทันเวลาพามามี๊ออกมาเปิดหูเปิดตาทานมื้อกลางวันข้างนอกทำหน้าที่แทนป๊าที่ติดประชุมสำคัญของบริษัทไอ้เลนส์ และถือโอกาสกลับไปเปลี่ยนรถด้วย โดยเลือกเป็นรถสปอร์ตสีดำราคารองจากรุ่นนี้ลงมา เพราะไม่อยากให้วาดฝันกลายเป็นจุดสนใจเวลาที่ลงจากรถของผม แค่ตอนที่ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเป็นความลับไม่มีใครรู้เท่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะปิดอะไรขนาดนั้น"ถ่ายเสร็จกี่โมง" "อืม...สองทุ่ม ถ้าไม่ต้องซ่อมนะ" เธอเช็คตารางงานดูให้แน่ใจอีกครั้ง"ฉันรอตรงนี้" ผมปรับเบาะหนังให้เลื่อนไปด้านหลังเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบไอแพดมารอประชุมออนไลน์"กลับเลยได้นะ" "ขัดใจจังวะ""งั้นก็แล้วแต่" "เดี๋ยว" ผมเรียกเธอไว้เพื่อจะหยิบเสื้อคลุมหลังเบาะให้ เผื่อข้างในห้องถ่ายเปิดแอร์เย็นเกินไป"จะทวงค่ารถอีกรึไง" "มีสักสองร้อยปะ หึ" แต่พอเห็นเธอมองตาเขียวใส่ก็อดอยากจะแกล้งสักหน่อยไม่ได้"วันหลังไม่ต้องมาส่งเลยนะ" ท่าทางไม่ยอมกันพองขนเหมือนเม่นแคระอย่างกับแกะ ทำผมต้องยื่นนิ้วไปเคาะหลังจมูกเบาเบาอย่างมันเขี้ยว เพราะถ้าเกิดทำให้เธอมีรอยตอนนี้ คงได้โดนบีบคอแน่"เอาเส
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่9
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่8
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
