Share

บทที่14

last update Last Updated: 2025-05-04 17:55:15

เหมือนว่าข้อตกลงระหว่างเธอกับผมมันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อยจากความเนียนของผมเองนี่แหละ เนียนเสียจนเด็กแสบไม่รู้ตัวหรือว่าอาจจะรู้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ผมก็เดาใจเธอไม่ถูกเหมือนกัน อย่างที่บอก วาดฝันไม่เหมือนคนอื่น

สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปที่ว่าก็คือ จากที่ตกลงกันไว้ว่าผมกับเธอจะนอนด้วยกันสัปดาห์​ละสี่วัน มาวันนี้เป็นวันที่ห้าของ​สัปดาห์​ที่ผมอยู่ที่คอนโดเด็กแสบ เพราะสัปดาห์​หน้าผมต้องบินไปดูงานต่างประเทศ​หลายวัน นั่นแหละเหตุผลที่ใช้เป็นข้ออ้างบอกเธอ

"สวัสดีครับ คุณตริติณ" หลังจากส่งเด็กแสบที่มหาวิทยาลัย​เรียบร้อย ผมก็ขับรถเลยมาคุยธุระกับเพื่อนรักก่อนไปสนามบินสักหน่อย

"..." เพื่อนมาหาทั้งที แต่เจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรูกลับต้อนรับโดยการกลอกตาบนใส่ดูเหนื่อยหน่ายที่ได้เห็นหน้าผม

"หาพรี​เซ็นเตอร์​คนใหม่ได้ยังวะ" ที่ผมมาก็เพราะไอ้ติณแชทไปปรึกษาให้ผมมาช่วยเลือกนางแบบ บอกตามตรงมันเป็นงานที่ทำให้ผมลำบากใจไม่น้อย 

"ยังหว่ะ"

"น้องกูไง" ตัวเลือกนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นในหัวไอ้คนขี้หวงอย่างไอ้ติณแน่นอน

"ไม่"

"มินิน" 

"ไม่" เป็นอีกหนึ่งชื่อที่ถูกคุณบอสใหญ่ปัดตก เพราะตอนที่มินินเป็นพรีเซ็นเตอร์​ ไอ้ติณถึงขนาดเกณฑ์ผม ไอ้แฝด ไอ้นิว ไอ้ไอ และไอ้พายไปนั่งเฝ้าทุกทิศทุกมุมในวันงานเปิดตัวไม่ให้ใครได้เข้ามาใกล้ หรือจะพูดว่าให้ไปเป็นบอดี้การ์ดก็ไม่ผิด

"กูมะ" 

"กวนตีน" อืม ส่วนมึงก็เรื่องมาก! 

ผมรับรูปโปรไฟล์จากเพื่อนรักที่ผ่านการคัดเลือกจากทีมงานมาแล้วรอบหนึ่งจนเหลือสามคนสุดท้ายให้ท่านบอสและผมเลือกไฟนอล

และที่ทำให้ผมรู้สึกสนุกสุดๆ ก็ตรงที่ได้เห็นรูปโปรไฟล์เด็กแสบติดท็อปทรีนี้ด้วย แอบไปถ่ายรูปแบบนี้มาตอนไหนวะ! ทำไมผมไม่เคยเห็น 

มือหนาหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาทำทีเป็นเช็คอีเมล์ แต่ที่จริงแอบกดปิดเสียงและเปิดกล้องถ่ายโปรไฟล์เธอเก็บไว้ ก่อนจะสไลด์โทรศัพท์​ไปข้างๆ 

"คอนเซ็ปต์คู่รัก?" ถ้าไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาตัดสิน เธอก็ถือว่าตรงคอนเซ็ปต์นี้มากกว่าอีกสองคนที่ค่อนข้างเซ็กซี่เกินไป

"อืม" 

"กูว่าคนนี้ตอบโจทย์" แน่นอนว่าคนที่ผมไฟนอลคือ...เธอ

"อืม ตรงกัน" 

"แล้ว นายแบบ?" เพราะไม่เห็นโปรไฟล์ผู้ชายที่จะมาถ่ายงานนี้ด้วย

"มึง"

"ถามกูยัง" มุมปากได้รูปแอบยกยิ้มขึ้นมาเบาเบา โล่งอกขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยงานนี้ผมก็ไม่ต้องแอบตามให้เหนื่อย แต่ขอเล่นตัวให้พอไม่ดูมีพิรุธหน่อยละกัน

"รถหนึ่งคัน" ได้ทั้งรถได้ทั้งรูปคู่กับเด็กแสบ วินสุดๆ จะไม่รับมันก็จะดูใจจืดใจดำกับเพื่อนจนเกินไป

ผมนั่งคุยรายละเอียดต่อจนจบ และบุ๊ควันลงคาเลนดาร์ไว้เรียบร้อยป้องกันตัวเองลืมเผลอนัดประชุม​หรือบินไปดูงานที่อื่น ก่อนจะโทรหาน้องสาวพาไปกินข้าวเย็นรอเวลาขึ้นเครื่องคืนนี้ เพราะวันนี้เด็กแสบมีถ่ายงานต่อจนถึงค่ำเป็นเวลาที่ผมต้องเตรียมตัวอยู่ที่สนามบิน ไม่อย่างนั้นผมคงได้บังคับให้ไปส่งแน่นอน

My secret : ลุง 👀

My secret : ถึงสนามบินรึยัง? 

Film.lff : กำลังเข้าเกท

My secret : OK, Safe flight. 

Film. lff : ครับผม 😘

My secret : 🤮

'หึ'​แสบมั้ยละ? 

ทันทีที่เขาขึ้นเครื่องและพาตัวเองไปยังที่นั่งไพรเวทในชั้นบิสซิเนส​คลาส ที่เป็นส่วนตัวก็เพราะเป็นสายการบินของครอบครัวมีแฝดพี่นั่งบริหารหลัก

รอจนพนักงานนำของว่างและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ​เรียบร้อย เขาจึงเลื่อนปิดที่กั้นเข้าสู่โหมดเหงาๆ ของตัวเอง หยิบแอร์​พอดขึ้นมาเปิดเพลงในเครื่องเลือกเพลงที่ใครบางคนเป็นนางเอกเอ็มวีขึ้นมาฟัง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาสามารถเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้โดยไม่เคยรู้สึกเหว่ว้าขนาดนี้ ถือเป็นการเดินทางครั้งแรกในรอบเกือบสองเดือนตั้งแต่รู้จักเธอ

ไม่มีใครให้แกล้งคอยยั่วโมโห ก็เหงาเหมือนกันนะ...

'My secret' 

(กำลังโทรออก)​

เกือบสิบสองชั่วโมงของการเดินทางมายังประเทศ​อังกฤษ แน่นอนว่าคนแรกที่ผมกดโทรหาหลังจากถึงโรงแรมคือเธอ...My secret ของผม

"ฮัลโหล" ปลายทางรับสายอย่างงัวเงีย

"นอนแล้ว?" 

"อืม ง่วง"

"งั้นนอนเถอะ" แอบนอยเหมือนกันแฮะ

"ถึงแล้วหรอลุงงงง" เสียงหวานถามไปหาวไป ทั้งที่ตาก็ปิดอยู่แต่ใจก็อยากจะคุยกับเขาอีกหน่อย

"อืม อยู่​โรงแรมแล้ว" คนพี่กดเปิดกล้องทั้งอยากเห็นหน้าและอยากให้คนน้องเห็นว่าเขาถึงที่พักแล้ว และอยู่คนเดียวไม่มีใครอื่น

"หึ ง่วงก็นอน" เพราะรู้สึกเหมือนคุยอยู่กับแก้มใสของเธอ เปิดกล้องก็จริงแต่ยังหลับตาพริ้มอยู่อย่างนั้น ทำผมอดเอ็นดูเผลอยิ้มออกมาไม่ได้

"ไม่อยากคุยแล้วจะโทรมาปลุกทำไม" 

"อยากคุย ถึงโทรครับ"

"แต่สงสารเด็กดื้อตาดำดำ"

"ชิ" 

ตัวเล็กยู่ปากพลิกตัวนอนตะแคงหันมาทางกล้องมองกันตาปรือ เธอจะรู้บ้างมั้ยว่าหน้าของเธอเวลานี้ทำเขารู้สึกมันเขี้ยวมากขนาดไหน ไหนจะชุดนอนสายเดี่ยวคอกว้างเผยผิวขาวเนียนโชว์ก้อนกลมกลมที่โผล่พ้นขึ้นมาให้ได้เห็นวับวับแวมแวมนั่นอีก ทำเขาถึงกับกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก อยากกลับไปนอนกอดแล้วสิ

"ลุง ปลุกด้วยนะ" 

"อืม เดี๋ยวปลุก นอนเถอะ"

 

 

 

#ไม่รู้​ว่าใครติดใคร พี่ติดน้อง หรือน้องติดพี่ แต่ไรท์ติดรี้ดนะ ฮี่ฮี่🤭

#อ่านเพลินๆ ฟินๆ สบายๆ กันเหมือนเดิมนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่34

    "มามี๊เสร็จยังครับ" ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีเบบี๋น้อยมานอนขดตัวอยู่ในท้องของฉันตั้งแต่วันนั้น เขามักจะทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วก็มีหางเสียงเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาที่อยากกวนประสาทฉันด้วย เพราะเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเบบี๋ตัวน้อยจะเป็นผู้หญิง แต่ที่จริงถ้าเป็นผู้ชายเขาก็ไม่ติดหรอก เขาบอกว่าจะได้มีเพื่อนไปเตะฟุตบอลตอนเย็น กลัวจะพากันไปเที่ยวซะมากกว่า ฉันว่าต้องเป็นแบบที่ฉันคิดแน่ๆ"เสร็จแล้วค่ะปะป๊า""ทำไมใส่ชุดนี้คะ" ฉันก้มมองดูชุดตัวเองตามสายตาที่เขาไล่มอง ปกตินะ...เสื้อยืดสีขาวเอวลอยกับกางเกงผ้าขายาว สบายๆ ต้องใส่ตอนนี้แหละ ถ้าท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ค่อยสวยและไม่สบายเท่าไหร่"ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านพี่ไอไม่ใช่หรอ""กะ ก็ใช่ แต่ปะป๊าอยากให้มามี๊ใส่เดรสสวยๆ มากกว่า" แปลกอยู่นะ ปกติถ้าไปร้านใกล้ๆ แถวนี้หรือร้านพี่ไอ ฉันก็ใส่แบบนี้ได้นี่นา หรือว่าแพ้ท้องอีกแล้ว ถึงได้งอแงอารมณ์​ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้มือหนาของเขาดันแผ่นหลังเล็กเบาเบาให้เดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตาที่เขาชอบให้เธอเปลี่ยน คนตัวเล็กก็รับไปเปลี่ยนอย่างตามใจ เห็นแก่ที่เขาแพ้ท้องแทนเธอมาหลา

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่33

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เดี๋ยวฝันไปเปิดเอง" คนตัวเล็กชะโงกหน้าขาวใสมาจากตู้เย็นอาสาเป็นคนไปเปิดประตูรับแขก เพราะผมนอนดมยาดมหมดแรงอยู่บนโซฟาหลังจากวิ่งเข้าวิ่งออกไปโก่งคออาเจียนในห้องน้ำมาสามรอบได้"สวัสดีค่ะ​พี่เลนส์" "ค่ะ"ปึก! "ไม่ต้องมาคะขากับเมียกู!" หมอนอิงลอยไปกลางอากาศพร้อมกับสายตาอาฆาตและเสียงเข้มๆ จากผม น่าเสียดายดันลอยไปตกใส่มือไอ้แฝดเสียได้ ถ้าไม่ติดว่ากำลังเวียนหัวอยู่คงได้วิ่งไปกระโดดถีบสักทีสองที"ไงมึง ถึงกับไปทำงานไม่ไหว?" ยังจะเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาใกล้เหมือนชอบอกชอบใจที่เห็นผมอยู่ในสภาพไม่มีแรงแบบนี้"เออ กูขอพักสักสองสามวัน" "มึงประชุมแทนกูไปก่อน" ช่วงนี้งานสายการบินค่อยข้างลงตัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะงั้นพี่ชายของผมคนนี้สามารถปลีกตัวมาประชุมโครงการต่างๆ แทนผมได้ สบายมาก"ค่าโอทีกู?" ซีอีโอสายการบินยักษ์​ใหญ่เรียกร้องขอค่าโอที เหลือจะเชื่อ! "ไอ้พี่เวร กูเป็นน้องมึงนะ" "สองนาทีกูไม่นับ" ปึก! เวลานี้เราสองคนก็ไม่ต่างจากเด็กน้อย ปาหมอนใส่กันไปกันมาอย่างไม่มีใครยอมกัน จนเมียผมถึงกับนั่งกุมขมับปวดหัวกับความไม่โตของเราสองคน สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้ยกธงขาวเพราะอาการเว

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่32

    ไม่น่าเชื่อว่าฉันกับเขาจะสามารถเป็นแฟนกันได้นานขนาดนี้ นานจนจากที่ฉันเรียนอยู่ปีสอง มาตอนนี้ฉันกำลังจะจบการศึกษาในเดือนหน้านี้แล้ว เราสองคนอยู่ด้วยกันทุกวันนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันกินข้าวพร้อมกัน จนบางทีฉันก็แอบคิดว่าจริงๆ แล้วฝาแฝดของเขาคือฉันนี่แหละ ใครจะไปรู้ว่าหนุ่มฮอตที่มีแต่สาวๆ หมายปองจะมาเป็นตาลุงขี้หวงของฉัน เพราะตอนนี้ฉันแทบไม่ได้รับงานเลย เขาสั่งให้พี่แพทรับเฉพาะงานเสื้อผ้าแฟชั่นตามฤดูกาลที่ออกคอลเลคชั่น​ใหม่ และพวกครีมบำรุงผิวหน้าอะไรแบบนี้เท่านั้น พวกชุดว่ายน้ำหรือครีมอาบน้ำที่เคยมีโดนกากบาทตัดทิ้งออกจากลิสต์​ทั้งหมดดีนะที่ตอนนั้นฉันโกยงานโกยเงินตุนเข้ากระเป๋าไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงเสียดายโอกาสดีดีแน่"ลุง ยังไม่ตื่นหรอ" เกือบสิบโมงแล้วนะ ปกติถึงจะเป็นวันหยุดเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาชงกาแฟและออกกำลังกายแต่เช้า ต่างจากวันนี้นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกสักที"ไม่สบายรึเปล่าคะ" "...""ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา" ฉันเดินไปนั่งข้างเตียงยื่นมือเล็กไปแตะหน้าผากกว้างเพื่อวัดอุณหภูมิ​บนตัวเขา"พี่เวียนหัว" คนตัวโตดึงมือเล็กไปแนบแก้มกอดแขนฉันไว้ไม่ปล่อย"หรอ งั้นนอนพักหน่อย เดี๋ยวฝันไปทำข้าวต้มใ

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่31

    "ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก"อารมณ์​ไหนอีกเนี่ย" "อารมณ์​อยากเปิดตัวเมียครับ" "ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว"ช้าไปด้วยซ้ำ"เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" "งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วย

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่30

    "ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ท​ที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่29

    "ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุง​กลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status