เหมือนว่าข้อตกลงระหว่างเธอกับผมมันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อยจากความเนียนของผมเองนี่แหละ เนียนเสียจนเด็กแสบไม่รู้ตัวหรือว่าอาจจะรู้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ผมก็เดาใจเธอไม่ถูกเหมือนกัน อย่างที่บอก วาดฝันไม่เหมือนคนอื่น
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปที่ว่าก็คือ จากที่ตกลงกันไว้ว่าผมกับเธอจะนอนด้วยกันสัปดาห์ละสี่วัน มาวันนี้เป็นวันที่ห้าของสัปดาห์ที่ผมอยู่ที่คอนโดเด็กแสบ เพราะสัปดาห์หน้าผมต้องบินไปดูงานต่างประเทศหลายวัน นั่นแหละเหตุผลที่ใช้เป็นข้ออ้างบอกเธอ "สวัสดีครับ คุณตริติณ" หลังจากส่งเด็กแสบที่มหาวิทยาลัยเรียบร้อย ผมก็ขับรถเลยมาคุยธุระกับเพื่อนรักก่อนไปสนามบินสักหน่อย "..." เพื่อนมาหาทั้งที แต่เจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรูกลับต้อนรับโดยการกลอกตาบนใส่ดูเหนื่อยหน่ายที่ได้เห็นหน้าผม "หาพรีเซ็นเตอร์คนใหม่ได้ยังวะ" ที่ผมมาก็เพราะไอ้ติณแชทไปปรึกษาให้ผมมาช่วยเลือกนางแบบ บอกตามตรงมันเป็นงานที่ทำให้ผมลำบากใจไม่น้อย "ยังหว่ะ" "น้องกูไง" ตัวเลือกนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นในหัวไอ้คนขี้หวงอย่างไอ้ติณแน่นอน "ไม่" "มินิน" "ไม่" เป็นอีกหนึ่งชื่อที่ถูกคุณบอสใหญ่ปัดตก เพราะตอนที่มินินเป็นพรีเซ็นเตอร์ ไอ้ติณถึงขนาดเกณฑ์ผม ไอ้แฝด ไอ้นิว ไอ้ไอ และไอ้พายไปนั่งเฝ้าทุกทิศทุกมุมในวันงานเปิดตัวไม่ให้ใครได้เข้ามาใกล้ หรือจะพูดว่าให้ไปเป็นบอดี้การ์ดก็ไม่ผิด "กูมะ" "กวนตีน" อืม ส่วนมึงก็เรื่องมาก! ผมรับรูปโปรไฟล์จากเพื่อนรักที่ผ่านการคัดเลือกจากทีมงานมาแล้วรอบหนึ่งจนเหลือสามคนสุดท้ายให้ท่านบอสและผมเลือกไฟนอล และที่ทำให้ผมรู้สึกสนุกสุดๆ ก็ตรงที่ได้เห็นรูปโปรไฟล์เด็กแสบติดท็อปทรีนี้ด้วย แอบไปถ่ายรูปแบบนี้มาตอนไหนวะ! ทำไมผมไม่เคยเห็น มือหนาหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาทำทีเป็นเช็คอีเมล์ แต่ที่จริงแอบกดปิดเสียงและเปิดกล้องถ่ายโปรไฟล์เธอเก็บไว้ ก่อนจะสไลด์โทรศัพท์ไปข้างๆ "คอนเซ็ปต์คู่รัก?" ถ้าไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาตัดสิน เธอก็ถือว่าตรงคอนเซ็ปต์นี้มากกว่าอีกสองคนที่ค่อนข้างเซ็กซี่เกินไป "อืม" "กูว่าคนนี้ตอบโจทย์" แน่นอนว่าคนที่ผมไฟนอลคือ...เธอ "อืม ตรงกัน" "แล้ว นายแบบ?" เพราะไม่เห็นโปรไฟล์ผู้ชายที่จะมาถ่ายงานนี้ด้วย "มึง" "ถามกูยัง" มุมปากได้รูปแอบยกยิ้มขึ้นมาเบาเบา โล่งอกขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยงานนี้ผมก็ไม่ต้องแอบตามให้เหนื่อย แต่ขอเล่นตัวให้พอไม่ดูมีพิรุธหน่อยละกัน "รถหนึ่งคัน" ได้ทั้งรถได้ทั้งรูปคู่กับเด็กแสบ วินสุดๆ จะไม่รับมันก็จะดูใจจืดใจดำกับเพื่อนจนเกินไป ผมนั่งคุยรายละเอียดต่อจนจบ และบุ๊ควันลงคาเลนดาร์ไว้เรียบร้อยป้องกันตัวเองลืมเผลอนัดประชุมหรือบินไปดูงานที่อื่น ก่อนจะโทรหาน้องสาวพาไปกินข้าวเย็นรอเวลาขึ้นเครื่องคืนนี้ เพราะวันนี้เด็กแสบมีถ่ายงานต่อจนถึงค่ำเป็นเวลาที่ผมต้องเตรียมตัวอยู่ที่สนามบิน ไม่อย่างนั้นผมคงได้บังคับให้ไปส่งแน่นอน My secret : ลุง 👀 My secret : ถึงสนามบินรึยัง? Film.lff : กำลังเข้าเกท My secret : OK, Safe flight. Film. lff : ครับผม 😘 My secret : 🤮 'หึ'แสบมั้ยละ? ทันทีที่เขาขึ้นเครื่องและพาตัวเองไปยังที่นั่งไพรเวทในชั้นบิสซิเนสคลาส ที่เป็นส่วนตัวก็เพราะเป็นสายการบินของครอบครัวมีแฝดพี่นั่งบริหารหลัก รอจนพนักงานนำของว่างและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเรียบร้อย เขาจึงเลื่อนปิดที่กั้นเข้าสู่โหมดเหงาๆ ของตัวเอง หยิบแอร์พอดขึ้นมาเปิดเพลงในเครื่องเลือกเพลงที่ใครบางคนเป็นนางเอกเอ็มวีขึ้นมาฟัง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาสามารถเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้โดยไม่เคยรู้สึกเหว่ว้าขนาดนี้ ถือเป็นการเดินทางครั้งแรกในรอบเกือบสองเดือนตั้งแต่รู้จักเธอ ไม่มีใครให้แกล้งคอยยั่วโมโห ก็เหงาเหมือนกันนะ... 'My secret' (กำลังโทรออก) เกือบสิบสองชั่วโมงของการเดินทางมายังประเทศอังกฤษ แน่นอนว่าคนแรกที่ผมกดโทรหาหลังจากถึงโรงแรมคือเธอ...My secret ของผม "ฮัลโหล" ปลายทางรับสายอย่างงัวเงีย "นอนแล้ว?" "อืม ง่วง" "งั้นนอนเถอะ" แอบนอยเหมือนกันแฮะ "ถึงแล้วหรอลุงงงง" เสียงหวานถามไปหาวไป ทั้งที่ตาก็ปิดอยู่แต่ใจก็อยากจะคุยกับเขาอีกหน่อย "อืม อยู่โรงแรมแล้ว" คนพี่กดเปิดกล้องทั้งอยากเห็นหน้าและอยากให้คนน้องเห็นว่าเขาถึงที่พักแล้ว และอยู่คนเดียวไม่มีใครอื่น "หึ ง่วงก็นอน" เพราะรู้สึกเหมือนคุยอยู่กับแก้มใสของเธอ เปิดกล้องก็จริงแต่ยังหลับตาพริ้มอยู่อย่างนั้น ทำผมอดเอ็นดูเผลอยิ้มออกมาไม่ได้ "ไม่อยากคุยแล้วจะโทรมาปลุกทำไม" "อยากคุย ถึงโทรครับ" "แต่สงสารเด็กดื้อตาดำดำ" "ชิ" ตัวเล็กยู่ปากพลิกตัวนอนตะแคงหันมาทางกล้องมองกันตาปรือ เธอจะรู้บ้างมั้ยว่าหน้าของเธอเวลานี้ทำเขารู้สึกมันเขี้ยวมากขนาดไหน ไหนจะชุดนอนสายเดี่ยวคอกว้างเผยผิวขาวเนียนโชว์ก้อนกลมกลมที่โผล่พ้นขึ้นมาให้ได้เห็นวับวับแวมแวมนั่นอีก ทำเขาถึงกับกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก อยากกลับไปนอนกอดแล้วสิ "ลุง ปลุกด้วยนะ" "อืม เดี๋ยวปลุก นอนเถอะ" #ไม่รู้ว่าใครติดใคร พี่ติดน้อง หรือน้องติดพี่ แต่ไรท์ติดรี้ดนะ ฮี่ฮี่🤭 #อ่านเพลินๆ ฟินๆ สบายๆ กันเหมือนเดิมนะคะ"น้องฝัน หนูได้งานนี้นะคะ" วันนี้พี่แพทขับรถมารับฉันไปทำทรีทเมนต์หน้าที่คลินิกซึ่งฉันเพิ่งเซ็นต์สัญญาไปเมื่อวันก่อนและมีคิวถ่ายรูปโปรโมทในเดือนหน้า เลยต้องมาเตรียมความพร้อมให้ผิวกันสักหน่อย"งานไหนคะพี่แพท" เพราะพี่แพทส่งโปรไฟล์ของฉันไปหลายงานมาก "ก็งานพรีเซ็นเตอร์รถหรูไงคะ" "จริงหรอคะ ดีใจจัง" เป็นอีกหนึ่งงานที่เหมือนเป็นความฝันของฉันเลยนะ ไม่คิดว่านางแบบน้องใหม่อย่างฉันจะได้งานนี้กับเขาด้วย"ดีใจ แต่หน้าหงอยมากค่ะลูกสาวแม่" หงอยหรอ? ฉันว่าปกตินะ"สรุปว่าดีใจหรือไม่ดีใจคะ" "ต้องดีใจสิคะ ดีใจม๊ากมากค่ะ" ฉันหันไปยิ้มจนตาหยีให้ผู้จัดการส่วนตัวเชื่อในคำตอบของฉันก่อนจะแยกกันไปทำทรีทเมนต์คนละห้อง เพราะพี่แพทนางอยากเติมตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยให้ใบหน้าดูมีมิติมากขึ้น ส่วนฉันขอแค่บำรุงผิวเติมวิตามินแค่นั้นพอ เดี๋ยวใครบางคนกลับมาจะจำกันไม่ได้ ไม่รู้ว่าป่านนี้นอนฝันหวานไปถึงไหน"พี่แพท ไปหาที่ถ่ายรูปกันมั้ยคะ" ไหนๆ วันนี้ก็แต่งตัวน่ารักๆ ออกมาแล้ว ขอทำคอนเทนต์นิดนึงแล้วกัน"อารมณ์ไหนคะ""อารมณ์คนเหงามั้งคะ" "ถ้าน้องฝันลองเปิดใจคุยกับหนุ่มๆ ที่ไดเรคมาหาทุกวัน ก็ไม่เหงาแล้วค่ะ""ไม่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เธอ รอแป็บนะ" ผมบอกคนในสายที่กำลังนั่งตาปรืออยู่คุยเป็นเพื่อนผม"อืม"เขาวางแมคบุ๊คลงบนที่นอน และพาร่างสูงเหมือนนายแบบเดินไปส่องตาแมวที่ประตูห้องพักด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่ได้โทรไปสั่งอาหารหรือของแต่อย่างใด จะว่าเลขา รายนั้นก็พึ่งส่งข้อความมาบอกว่าขอออกไปช้อปปิ้งเมื่อครู่"สวัสดีค่ะ คุณฟิล์ม" คนตรงหน้าสร้างความแปลกใจให้ผมไม่น้อย เพราะเธอเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่เดินทางมางานเดียวกัน เคยพบปะพูดคุยกันตามงานโดยไม่มีอะไรเกินเลย ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามส่งสายตาอยู่หลายครั้งก็ตาม เธอสวยแต่บอกเลยว่าไม่ใช่สเปคผมรู้จักห้องผมได้ยังไงวะ? "ครับ" ร่างสูงตอบรับด้วยสีหน้านิ่งเฉย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มใดๆ "เมลพักอยู่ห้องข้างๆ นี่แหละค่ะ" "อ่อ ครับ" โลกกลมเกินไปมั้ง"คือเมลอยากชวนคุณฟิล์มไปดินเนอร์ด้วยกันค่ะ" "คือ ผมติดประชุม วันนี้คงไม่สะดวก" ผมคิดว่าการตอบปฏิเสธแบบนี้ดูสุภาพมากที่สุด เพราะคงต้องเจอกันอีกหลายงาน"งั้น ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ ห้ามปฏิเสธกันนะคะ" "อะ เอ่อ..." "จุ๊บ บายค่ะ" เธอคนนั้นกระโดดเข้ามากดจูบที่แก้มสากโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ข้างกัน แต่ย
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เธอ รอแป็บนะ" ผมบอกคนในสายที่กำลังนั่งตาปรืออยู่คุยเป็นเพื่อนผม"อืม"เขาวางแมคบุ๊คลงบนที่นอน และพาร่างสูงเหมือนนายแบบเดินไปส่องตาแมวที่ประตูห้องพักด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่ได้โทรไปสั่งอาหารหรือของแต่อย่างใด จะว่าเลขา รายนั้นก็พึ่งส่งข้อความมาบอกว่าขอออกไปช้อปปิ้งเมื่อครู่"สวัสดีค่ะ คุณฟิล์ม" คนตรงหน้าสร้างความแปลกใจให้ผมไม่น้อย เพราะเธอเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่เดินทางมางานเดียวกัน เคยพบปะพูดคุยกันตามงานโดยไม่มีอะไรเกินเลย ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามส่งสายตาอยู่หลายครั้งก็ตาม เธอสวยแต่บอกเลยว่าไม่ใช่สเปคผมรู้จักห้องผมได้ยังไงวะ? "ครับ" ร่างสูงตอบรับด้วยสีหน้านิ่งเฉย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มใดๆ "เมลพักอยู่ห้องข้างๆ นี่แหละค่ะ" "อ่อ ครับ" โลกกลมเกินไปมั้ง"คือเมลอยากชวนคุณฟิล์มไปดินเนอร์ด้วยกันค่ะ" "คือ ผมติดประชุม วันนี้คงไม่สะดวก" ผมคิดว่าการตอบปฏิเสธแบบนี้ดูสุภาพมากที่สุด เพราะคงต้องเจอกันอีกหลายงาน"งั้น ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ ห้ามปฏิเสธกันนะคะ" "อะ เอ่อ..." "จุ๊บ บายค่ะ" เธอคนนั้นกระโดดเข้ามากดจูบที่แก้มสากโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ข้างกัน แต่ย
"น้องฝัน หนูได้งานนี้นะคะ" วันนี้พี่แพทขับรถมารับฉันไปทำทรีทเมนต์หน้าที่คลินิกซึ่งฉันเพิ่งเซ็นต์สัญญาไปเมื่อวันก่อนและมีคิวถ่ายรูปโปรโมทในเดือนหน้า เลยต้องมาเตรียมความพร้อมให้ผิวกันสักหน่อย"งานไหนคะพี่แพท" เพราะพี่แพทส่งโปรไฟล์ของฉันไปหลายงานมาก "ก็งานพรีเซ็นเตอร์รถหรูไงคะ" "จริงหรอคะ ดีใจจัง" เป็นอีกหนึ่งงานที่เหมือนเป็นความฝันของฉันเลยนะ ไม่คิดว่านางแบบน้องใหม่อย่างฉันจะได้งานนี้กับเขาด้วย"ดีใจ แต่หน้าหงอยมากค่ะลูกสาวแม่" หงอยหรอ? ฉันว่าปกตินะ"สรุปว่าดีใจหรือไม่ดีใจคะ" "ต้องดีใจสิคะ ดีใจม๊ากมากค่ะ" ฉันหันไปยิ้มจนตาหยีให้ผู้จัดการส่วนตัวเชื่อในคำตอบของฉันก่อนจะแยกกันไปทำทรีทเมนต์คนละห้อง เพราะพี่แพทนางอยากเติมตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยให้ใบหน้าดูมีมิติมากขึ้น ส่วนฉันขอแค่บำรุงผิวเติมวิตามินแค่นั้นพอ เดี๋ยวใครบางคนกลับมาจะจำกันไม่ได้ ไม่รู้ว่าป่านนี้นอนฝันหวานไปถึงไหน"พี่แพท ไปหาที่ถ่ายรูปกันมั้ยคะ" ไหนๆ วันนี้ก็แต่งตัวน่ารักๆ ออกมาแล้ว ขอทำคอนเทนต์นิดนึงแล้วกัน"อารมณ์ไหนคะ""อารมณ์คนเหงามั้งคะ" "ถ้าน้องฝันลองเปิดใจคุยกับหนุ่มๆ ที่ไดเรคมาหาทุกวัน ก็ไม่เหงาแล้วค่ะ""ไม่
เหมือนว่าข้อตกลงระหว่างเธอกับผมมันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อยจากความเนียนของผมเองนี่แหละ เนียนเสียจนเด็กแสบไม่รู้ตัวหรือว่าอาจจะรู้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ผมก็เดาใจเธอไม่ถูกเหมือนกัน อย่างที่บอก วาดฝันไม่เหมือนคนอื่นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปที่ว่าก็คือ จากที่ตกลงกันไว้ว่าผมกับเธอจะนอนด้วยกันสัปดาห์ละสี่วัน มาวันนี้เป็นวันที่ห้าของสัปดาห์ที่ผมอยู่ที่คอนโดเด็กแสบ เพราะสัปดาห์หน้าผมต้องบินไปดูงานต่างประเทศหลายวัน นั่นแหละเหตุผลที่ใช้เป็นข้ออ้างบอกเธอ"สวัสดีครับ คุณตริติณ" หลังจากส่งเด็กแสบที่มหาวิทยาลัยเรียบร้อย ผมก็ขับรถเลยมาคุยธุระกับเพื่อนรักก่อนไปสนามบินสักหน่อย"..." เพื่อนมาหาทั้งที แต่เจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรูกลับต้อนรับโดยการกลอกตาบนใส่ดูเหนื่อยหน่ายที่ได้เห็นหน้าผม"หาพรีเซ็นเตอร์คนใหม่ได้ยังวะ" ที่ผมมาก็เพราะไอ้ติณแชทไปปรึกษาให้ผมมาช่วยเลือกนางแบบ บอกตามตรงมันเป็นงานที่ทำให้ผมลำบากใจไม่น้อย "ยังหว่ะ""น้องกูไง" ตัวเลือกนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นในหัวไอ้คนขี้หวงอย่างไอ้ติณแน่นอน"ไม่""มินิน" "ไม่" เป็นอีกหนึ่งชื่อที่ถูกคุณบอสใหญ่ปัดตก เพราะตอนที่มินินเป็นพรีเซ็นเตอร์ ไอ้ติณถึงขนาด
ปึก! "โอ๊ย! นี่เธอ" สุดท้ายเธอก็ทนความเอาแต่ใจของคนนิสัยไม่ดีไม่ไหว กระแทกส้นรองเท้าลงบนรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โตเต็มแรงและผละตัววิ่งหนีออกมาได้ ก่อนจะปรับสีหน้าและท่าทางของตัวเองไม่ให้มีพิรุธจนเพื่อนจับสังเกตได้ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าริมฝีปากแดงสวยเปลี่ยนเป็นบวมเจ่ออย่างเห็นได้ชัด"ไปกัน""เดี๋ยว ปากแกไปโดนอะไรมา ฝัน" ทำไมหูตาไวอย่างนี้นะ"คือ ฉันแพ้หอยเม่นหน่ะ""ไปหาหมอก่อนมั้ย" ฉันซาบซึ้งในความเป็นห่วงของเพื่อนอยู่หรอก แต่พาฉันหนีไปจากสายตาคมเหมือนมีดที่มองมาตอนนี้ก่อนจะได้มั้ย...แองจี้"ไม่เป็นไร กลับไปกินยาแก้แพ้เดี๋ยวก็หาย""อืม"เธอเดินเข้าไปเกาะแขนเพื่อนราวกับเป็นเกาะกำบังที่ดีที่สุดในเวลานี้ จนแองจี้ทำหน้างงหันมามองอย่างสงสัย นางแบบสาวเลยต้องรีบดึงแขนพาเดินออกมาที่ลานจอดรถอ้างว่าอยากจะกลับไปกินยานอน"เฮ้อ ถึงห้องสักที" ฉันทิ้งตัวลงนอนแผ่หลากลางที่นอนสีขาว ค่อยๆ หลับตาลงพยายามลบภาพวุ่นวายที่คอยวิ่งเข้ามาในหัวรบกวนจิตใจจนรู้สึกเหนื่อย วาดฝันเหนื่อยมาก...เพราะคนนิสัยไม่ดีคนเดียวเลยพรึ่บ! "..." ทำไมอยู่ๆ ฉันถึงรู้สึกเหมือนถูกผีอำเลยละ อุตส่าห์เลือกซื้อคอนโดสร้างใหม่แล้วนะ ต้องไม่
วันนี้เป็นวันเสาร์ก็จริง แต่เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันต้องตื่นแต่เช้ากว่าปกติเพราะมีนัดพาแองจี้ไปแคสบทซีรีย์ตามที่สัญญากับนางเอาไว้ แน่นอนว่าฉันทำหน้าที่เพื่อนสาวแสนน่ารักเป็นสารถีขับรถไปรับนางด้วยตัวเอง ฉันชอบขับรถเล่นหน่ะ"แองจี้ ลงมาเร็ว" ฉันเปิดลำโพงต่อสายหาเพื่อนรักทันทีที่รถกำลังตีไฟกระพริบ"ฉันยืนรอแกอยู่ข้างล่าง" "โอเคๆ เลี้ยวเข้ามาแล้ว" ฉันถอยหลังเทียบรถจอดตรงหน้าที่เพื่อนยืนพอดิบพอดีอย่างมืออาชีพ"ไฮ...""อืม" อุตส่าห์มารับแท้ๆ แต่กลับเย็นชาใช่ฉันเนี่ยนะ ใจร้ายเกินไปแล้ว"เป็นอะไรของแก ทำไมเกร็งขนาดนั้น""อยู่ในบท" อ่อ ถึงว่าละนิ่งเชียว ฉันก็ลืมไปเลยว่าคาแรกเตอร์ที่แองจี้ต้องไปแคสวันนี้นางได้รับบทเป็นคนเย็นชาพูดน้อยไร้ความรู้สึก ซึ่งฉันก็ติวเพื่อนมาเป็นอย่างดีแล้วละ แต่เป็นธรรมดาที่นางจะตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งแรกนี่นะ ตอนฉันไปแคสงานครั้งแรกก็ตื่นเต้นแบบนี้เหมือนกัน"มั่นใจตัวเอง ท่องไว้" สองมือเล็กเกาะบ่าเพื่อนส่งพลังบวกอย่างให้กำลังใจ"แกทำได้อัษ" แน่นอนว่าต่อหน้าทีมงานมากมายเรียกชื่อนี้ดีที่สุด "อื้ม""ลุย" หลังจากเชียร์อัพเพื่อนเสร็จ ฉันก็แอบมายืนหลบมุมให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เขาจับตัวของฉันพลิกไปพลิกมาอยู่บนโซฟา ไม่สิ! ต้องบอกว่าทั่วห้องนั่งเล่นถึงจะถูก"ลุกได้แล้ว" ฉันบอกคนที่ทิ้งตัวลงมานอนทับจนร่างบางๆ ของฉันจมไปกับโซฟา คิดว่าตัวเล็กมากหรือไงกัน"ง่วง" เสียงอู้อี้ตอบอยู่ในลำคอเป่าลมร้อนรดต้นคอของฉันจนขนลุก"ลุกเร็ว ฉันหิวข้าว""กินฉันไม่อิ่ม?" มันน่าทุบสักทีมั้ย ใครกินใครกันแน่ปึก! "หึ" ฟอดขนาดโดนฉันทุบเข้ากลางหลัง ก็ใช่ว่าเขาจะลุกออกไปจากตัวฉันง่ายๆ กลับพลิกตัวจับฉันนอนตะแคงมีเขานอนซ้อนอยู่ข้างหลัง กอดเอวฉันเข้าไปแนบแน่น สอดแขนมาให้ฉันหนุนแทนหมอน มันก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงที่อะไรอะไรของเขามันขยายใหญ่จนดันก้นกลมงอนของฉันอีกแล้ว..."มีตัวอย่างงานที่ถ่ายวันนี้ป่ะ" "มี" เป็นรูปที่ทีมงานส่งให้เช็คความเรียบร้อยสร้างความมั่นใจว่าทุกอย่างที่ออกมาจะเซฟมากและไม่โป๊จนเกินงาม"เอามาดูหน่อย" อยากดูอะไรตอนนี้ ฉันละอยากจะเครซี่"รอดูในโซเชียลสิ""ไม่ จะดูเดี๋ยวนี้" เฮ้อ...คนแก่เอาแต่ใจอย่างนี้ทุกคนมั้ยนะหนึ่งในกฎเหล็กของงานโฆษณาที่ลูกค้าบรีฟฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและซีเรียสมากๆ ก็คือ ห้ามเผยแพร่ออกไปก่อนเปิดตัวสินค้า
เมื่อเช้าหลังจากส่งเธอเสร็จ ผมก็รีบเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเพื่อจะได้ทันเวลาพามามี๊ออกมาเปิดหูเปิดตาทานมื้อกลางวันข้างนอกทำหน้าที่แทนป๊าที่ติดประชุมสำคัญของบริษัทไอ้เลนส์ และถือโอกาสกลับไปเปลี่ยนรถด้วย โดยเลือกเป็นรถสปอร์ตสีดำราคารองจากรุ่นนี้ลงมา เพราะไม่อยากให้วาดฝันกลายเป็นจุดสนใจเวลาที่ลงจากรถของผม แค่ตอนที่ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเป็นความลับไม่มีใครรู้เท่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะปิดอะไรขนาดนั้น"ถ่ายเสร็จกี่โมง" "อืม...สองทุ่ม ถ้าไม่ต้องซ่อมนะ" เธอเช็คตารางงานดูให้แน่ใจอีกครั้ง"ฉันรอตรงนี้" ผมปรับเบาะหนังให้เลื่อนไปด้านหลังเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบไอแพดมารอประชุมออนไลน์"กลับเลยได้นะ" "ขัดใจจังวะ""งั้นก็แล้วแต่" "เดี๋ยว" ผมเรียกเธอไว้เพื่อจะหยิบเสื้อคลุมหลังเบาะให้ เผื่อข้างในห้องถ่ายเปิดแอร์เย็นเกินไป"จะทวงค่ารถอีกรึไง" "มีสักสองร้อยปะ หึ" แต่พอเห็นเธอมองตาเขียวใส่ก็อดอยากจะแกล้งสักหน่อยไม่ได้"วันหลังไม่ต้องมาส่งเลยนะ" ท่าทางไม่ยอมกันพองขนเหมือนเม่นแคระอย่างกับแกะ ทำผมต้องยื่นนิ้วไปเคาะหลังจมูกเบาเบาอย่างมันเขี้ยว เพราะถ้าเกิดทำให้เธอมีรอยตอนนี้ คงได้โดนบีบคอแน่"เอาเส
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ