Share

บทที่8

last update Last Updated: 2025-04-23 21:15:49

สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอ

จุ๊บ

อันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน

"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด

"ไข่เบเนดิกท์" 

"โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน

"พอได้" 

"ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" 

"ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน

จากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไปนั่งรอที่โต๊ะ​กินข้าวขนาดเล็ก เล่นมือถือไม่สนใจกัน เป็นอะไรของเธอ... 

"ไข่เบเนดิกท์พร้อมเสิร์ฟ​ครับ" อาหารเช้าสองจานน่าตาน่าทานถูกวางลงบนโต๊ะกระจก

ฟอด

ผมกดจมูกลงบนเส้นผมหอมๆ ก่อนจะแทรกตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกันกับตัวเล็กพร้อมกับอุ้มเธอขึ้นมานั่งซ้อนลงหน้าตักแกร่งของผมแทนเก้าอี้ที่เธอนั่ง จนแก้มใสใสเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

"อร่อย?" 

"งั้นๆ แหละ" เคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มป่องเป็นลูกโป่งขนาดนั้น บอกงั้นๆ 'หึ' มันน่างับแก้มสักทีดีมั้ย

"อ๊ะ" ค่อยหายมันเขี้ยวขึ้นมาหน่อย

"มีเรียนกี่โมง"

"สิบโมง"

"อืม เดี๋ยวไปส่ง" 

"ไม่ต้องๆๆๆ" มือเล็กโบกไปมาเป็นพัลวัน ขยับตัวหันมามองจนเกือบหล่นจากตัก ทำให้มือหนาต้องวางส้อมในมือมาประคองเอวบางเอาไว้

"ทำไม" 

"เดี๋ยวมีคนเห็น" คำตอบของเธอทำคิ้วเข้มขมวดเป็นปมยุ่ง

"คนเห็นแล้วยังไง" 

"ไม่อยากเป็นข่าวกับคนแก่หน่ะ" หนุ่มฮอตที่ได้รับการโหวตจากสาวๆ มาสามปีติด แต่เธอคนแรกที่ไม่อยากเป็นข่าวกับเขา เพราะงั้นไม่อยากเป็นเท่ากับต้องเป็น และหลังจากนี้ต้องมีข่าวแค่กับเขาคนเดียว

อยากลองอยู่ในคอนเทนต์​ข่าวซุบซิบดาราบ้าง น่าสนุกดี

"จะไปส่ง ห้ามต่อรอง" เสียงทุ้มไม่ติดเล่นยื่นคำขาด จนคนตัวเล็กเถียงไม่ออก

เขาและเธอใช้เวลากินมื้อเช้าด้วยกันอยู่ครึ่งชั่วโมง ก่อนจะแยกย้ายกันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาต้องไปทำงาน ส่วนเธอต้องไปมหาวิทยาลัย​

"เธอ" 

"อะไร ไปเร็วเดี๋ยวสาย" ขาเรียวขาวกำลังก้าวไปใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวแบรนด์​ดัง ถ้าออกช้ากว่านี้เข้าเรียนไม่ทันแน่

"ใส่สั้นจังวะ" ตาคมมองสำรวจกระโปรงทรงเอเหนือเข่าอวดเรียวขาสวยอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์​

"ไม่สั้น"

"..."

"จะไปส่งมั้ย ถ้าไม่ไปจะได้ขับรถไปเอง" จะสายจริงๆ แล้วนะ

เพราะเขายืนกอดอกนิ่งทำหน้าบูดขาไม่ขยับ ฉันเลยต้องถามให้แน่ใจอีกครั้ง ก่อนจะเลี่ยงเดินไปหยิบกุญแจรถคู่ใจที่มี​ตุ๊กตานำโชคสีเหลืองห้อยอยู่มาใส่ในกระเป๋าสะพาย ขับรถไปเองก็ดีเหมือนกัน เรียนเสร็จจะได้ขับรถไปสตูดิโอ​เลยไม่ต้องรบกวนให้พี่แพทไปรับ

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าส้นสูงเดินนำหน้ามีคนตัวโตเดินล้วงกระเป๋ากางเกงเดินตามหลัง จนถึงลิฟต์​โดยสารเขาก็ก้าวขายาวเข้าไปยืนเบียดจนหลังบางชิดกับกระจก

"ถอยหลังไปหน่อย" 

"..." นอกจากจะไม่ถอยแล้ว เขายังขยับเข้ามาใกล้กันมากกว่าเดิมด้วย ใกล้จนหน้าของฉันจะฝังเข้าไปในเสื้อเชิ้ตสีดำอยู่แล้วนะ

ไม่ถอยใช่มั้ย ได้! 

จุ๊บ

ฉันก้าวขึ้นไปเหยียบบนรองเท้าหนังจนตัวสูงเกือบเท่ากัน ยื่นหน้าเข้าไปกดจูบตรงต้นคอของเขาพอให้เป็นรูปเรียวปากสวยๆ สีแดงเบาเบาแต่เห็นชัดเจน อยากแกล้งกันดีนัก ดูซิว่าทำยังไงต่อไป

ติ๊ง! 

จนเสียงประตูลิฟต์​เปิดออก แววตาเจ้าเล่ห์​ก็ฉายออกมาให้เห็นในดวงตาคมพร้อมกับมุมปากยกขึ้น ดูเหมือนตัวร้ายในซีรีย์ไม่มีผิด 

"อื้ออ"

จากที่ฉันจะผละตัวออกกลับถูกมือใหญ่คว้าเอวเข้าไปกอดจนแนบแน่น สัมผัสได้ถึงอะไรอะไรของเขาที่กำลังดุนดันหน้าท้องแบนราบจนหวามไหว ก่อนจะโน้มหน้าเข้ามากดจูบขบเม้มริมฝีปากบางจนทั่วขโมยลมหายใจของฉันไปเกือบหมด

"อุ้ย ขะ ขอโทษค่ะ" 

ใช่! เสียงประตูลิฟต์​ที่เปิดออกเมื่อครู่มาพร้อมกับลูกบ้านคนอื่นที่รอโดยสารลิฟต์​ไปด้วย แล้วอย่างนี้...จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนละวาดฝัน

"อยากจูบก็ไม่บอก"

"..."

ตอนนี้เวลานี้ฉันได้แต่กัดฟันถลึงตามองเขาอย่างคาดโทษ ขืนผลีผลาม​ทำอะไรไปตอนนี้คงได้เอาคืนอีกแน่ จนลิฟต์​เปิดออกอีกครั้งถึงชั้นลานจอดรถวีไอพี ซึ่งพอสังเกตถึงรู้ว่ารถหรูของเขาจอดอยู่ช่องถัดไปจากที่ประจำของฉัน

และเป็นเขาที่แย่งกระเป๋าสะพายไปถือไว้เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี​จนน่าหมันไส้ ทำให้ฉันต้องก้าวขาตามหลังแกร่งไปอย่างขัดไม่ได้ เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่หนึ่งเลย

 

 

 

#ทีมพี่ฟิล์ม​กด😘

#ทีมน้องวาดฝันกด🙄

#อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันนะคะ​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่34

    "มามี๊เสร็จยังครับ" ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีเบบี๋น้อยมานอนขดตัวอยู่ในท้องของฉันตั้งแต่วันนั้น เขามักจะทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วก็มีหางเสียงเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาที่อยากกวนประสาทฉันด้วย เพราะเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเบบี๋ตัวน้อยจะเป็นผู้หญิง แต่ที่จริงถ้าเป็นผู้ชายเขาก็ไม่ติดหรอก เขาบอกว่าจะได้มีเพื่อนไปเตะฟุตบอลตอนเย็น กลัวจะพากันไปเที่ยวซะมากกว่า ฉันว่าต้องเป็นแบบที่ฉันคิดแน่ๆ"เสร็จแล้วค่ะปะป๊า""ทำไมใส่ชุดนี้คะ" ฉันก้มมองดูชุดตัวเองตามสายตาที่เขาไล่มอง ปกตินะ...เสื้อยืดสีขาวเอวลอยกับกางเกงผ้าขายาว สบายๆ ต้องใส่ตอนนี้แหละ ถ้าท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ค่อยสวยและไม่สบายเท่าไหร่"ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านพี่ไอไม่ใช่หรอ""กะ ก็ใช่ แต่ปะป๊าอยากให้มามี๊ใส่เดรสสวยๆ มากกว่า" แปลกอยู่นะ ปกติถ้าไปร้านใกล้ๆ แถวนี้หรือร้านพี่ไอ ฉันก็ใส่แบบนี้ได้นี่นา หรือว่าแพ้ท้องอีกแล้ว ถึงได้งอแงอารมณ์​ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้มือหนาของเขาดันแผ่นหลังเล็กเบาเบาให้เดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตาที่เขาชอบให้เธอเปลี่ยน คนตัวเล็กก็รับไปเปลี่ยนอย่างตามใจ เห็นแก่ที่เขาแพ้ท้องแทนเธอมาหลา

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่33

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เดี๋ยวฝันไปเปิดเอง" คนตัวเล็กชะโงกหน้าขาวใสมาจากตู้เย็นอาสาเป็นคนไปเปิดประตูรับแขก เพราะผมนอนดมยาดมหมดแรงอยู่บนโซฟาหลังจากวิ่งเข้าวิ่งออกไปโก่งคออาเจียนในห้องน้ำมาสามรอบได้"สวัสดีค่ะ​พี่เลนส์" "ค่ะ"ปึก! "ไม่ต้องมาคะขากับเมียกู!" หมอนอิงลอยไปกลางอากาศพร้อมกับสายตาอาฆาตและเสียงเข้มๆ จากผม น่าเสียดายดันลอยไปตกใส่มือไอ้แฝดเสียได้ ถ้าไม่ติดว่ากำลังเวียนหัวอยู่คงได้วิ่งไปกระโดดถีบสักทีสองที"ไงมึง ถึงกับไปทำงานไม่ไหว?" ยังจะเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาใกล้เหมือนชอบอกชอบใจที่เห็นผมอยู่ในสภาพไม่มีแรงแบบนี้"เออ กูขอพักสักสองสามวัน" "มึงประชุมแทนกูไปก่อน" ช่วงนี้งานสายการบินค่อยข้างลงตัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะงั้นพี่ชายของผมคนนี้สามารถปลีกตัวมาประชุมโครงการต่างๆ แทนผมได้ สบายมาก"ค่าโอทีกู?" ซีอีโอสายการบินยักษ์​ใหญ่เรียกร้องขอค่าโอที เหลือจะเชื่อ! "ไอ้พี่เวร กูเป็นน้องมึงนะ" "สองนาทีกูไม่นับ" ปึก! เวลานี้เราสองคนก็ไม่ต่างจากเด็กน้อย ปาหมอนใส่กันไปกันมาอย่างไม่มีใครยอมกัน จนเมียผมถึงกับนั่งกุมขมับปวดหัวกับความไม่โตของเราสองคน สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้ยกธงขาวเพราะอาการเว

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่32

    ไม่น่าเชื่อว่าฉันกับเขาจะสามารถเป็นแฟนกันได้นานขนาดนี้ นานจนจากที่ฉันเรียนอยู่ปีสอง มาตอนนี้ฉันกำลังจะจบการศึกษาในเดือนหน้านี้แล้ว เราสองคนอยู่ด้วยกันทุกวันนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันกินข้าวพร้อมกัน จนบางทีฉันก็แอบคิดว่าจริงๆ แล้วฝาแฝดของเขาคือฉันนี่แหละ ใครจะไปรู้ว่าหนุ่มฮอตที่มีแต่สาวๆ หมายปองจะมาเป็นตาลุงขี้หวงของฉัน เพราะตอนนี้ฉันแทบไม่ได้รับงานเลย เขาสั่งให้พี่แพทรับเฉพาะงานเสื้อผ้าแฟชั่นตามฤดูกาลที่ออกคอลเลคชั่น​ใหม่ และพวกครีมบำรุงผิวหน้าอะไรแบบนี้เท่านั้น พวกชุดว่ายน้ำหรือครีมอาบน้ำที่เคยมีโดนกากบาทตัดทิ้งออกจากลิสต์​ทั้งหมดดีนะที่ตอนนั้นฉันโกยงานโกยเงินตุนเข้ากระเป๋าไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงเสียดายโอกาสดีดีแน่"ลุง ยังไม่ตื่นหรอ" เกือบสิบโมงแล้วนะ ปกติถึงจะเป็นวันหยุดเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาชงกาแฟและออกกำลังกายแต่เช้า ต่างจากวันนี้นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกสักที"ไม่สบายรึเปล่าคะ" "...""ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา" ฉันเดินไปนั่งข้างเตียงยื่นมือเล็กไปแตะหน้าผากกว้างเพื่อวัดอุณหภูมิ​บนตัวเขา"พี่เวียนหัว" คนตัวโตดึงมือเล็กไปแนบแก้มกอดแขนฉันไว้ไม่ปล่อย"หรอ งั้นนอนพักหน่อย เดี๋ยวฝันไปทำข้าวต้มใ

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่31

    "ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก"อารมณ์​ไหนอีกเนี่ย" "อารมณ์​อยากเปิดตัวเมียครับ" "ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว"ช้าไปด้วยซ้ำ"เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" "งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วย

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่30

    "ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ท​ที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั

  • เธอในความ(ลับ)รัก   บทที่29

    "ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุง​กลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status