"มาคุยกันก่อน"
"ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก" "รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิด ระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่าง ส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า? กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า "นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง" คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย "จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย "รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบ จากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยากจะแสดงความบริสุทธิ์ใจขอรับผิดชอบ แต่พอเห็นท่าทางดื้อๆ ดูเอาแต่ใจไม่เบาแบบนี้ ผมก็อดอยากจะแกล้งไม่ได้ ไหนๆ วันนี้ก็วันเสาร์ มีอะไรสนุกๆ มาให้แก้เหงา ดีเหมือนกันนะ แกร๊ก! "ลุง ล็อคประตูทำไมห๊ะ" ตาคู่สวยเบิกกว้างทันทีที่คนตัวโตเดินไปล็อคประตูแน่น แต่ยังพองขนขู่ฟ่อ ฟ่อ "เดี๋ยวแมวหนี" "จะคุยก็มาคุยซิ" "ร้อน อยากอาบน้ำ" จุ๊บ "รอก่อนนะครับ เด็ก น้อย" คิ้วเข้มเลิ่กขึ้นอย่างยียวน มุมปากยกยิ้มดูเจ้าเล่ห์ส่งให้คนตัวเล็ก ก่อนจะเดินผิวปากสบายอารมณ์เข้าห้องน้ำ ราวกับอยากจะอาบน้ำจริงๆ ตามที่พูด ทำเอาร่างบางถลึงตามองตามด้วยความโมโห ครั้นจะหนีกลับตอนนี้ด้วยสภาพนี้คงไม่ดีแน่ "..." ยี่สิบนาทีที่ผมหายไปจัดการตัวเองในห้องน้ำกลับออกมาอีกทีก็เห็นเด็กน้อยนั่งกอดอกเฝ้าประตูห้องน้ำไม่วางตา ก่อนจะสะบัดหน้าเบะปากใส่ น่ากัดสักที! "เธอต้องรับผิดชอบฉัน" นี่คือคำพูดที่ผมคิดมาตลอดหลายนาทีที่ผ่านมา เพราะคิดว่ายังไงเธอไม่มีทางยอมผมง่ายๆ แน่ พลิกเกมส์ไปเลยแล้วกัน "ห๊ะ" สีหน้าเธอตอนนี้ ตลกชะมัด "เธอถีบฉันตกเตียง แล้วก็ทำฉันเสียหาย" "เสียหายตรงไหนไม่ทราบ" คนตัวเล็กกระโดดลุกขึ้นยืนสองมือเท้าสะเอวโวยวายลั่น โชคดีที่ห้องเก็บเสียง ไม่อย่างนั้นคงจะโดนแขกที่มาพักร้องเรียนไปแล้ว "ทุกตรง" "ฉันต่างหากที่เสียหาย ไม่ ใช่ ลุง" สองเท้าเล็กเดินเข้าหาคนตัวโตทีละก้าว ทีละก้าว ชี้นิ้วจิ้มหน้าอกแกร่งตามจังหวะเสียงเน้นอารมณ์ ทำสองขายาวถอยหลังตามจนแผ่นหลังกว้างชนกำแพงดูจนมุม "จะเรียกร้อง?" "ไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้นแหละ แยกย้าย" ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคนเรียกร้องจากผมจนนับไม่ถ้วน ต่างจากคนนี้ ที่ทำเส้นเลือดตรงขมับเต้นตุบๆ ผมรีบคว้าเอวบางที่เตรียมจะหมุนตัวหนี ให้กลับมาฟังข้อเสนอจากผมและเคลียร์กันให้จบ "เดือนละหนึ่งแสน" "อะ อะไร" "ฉันให้เธอเดือนละหนึ่งแสน มาเป็นเด็กของฉัน" "เธอวิน ฉันฟิน" ฟิล์มคนแฟร์อยู่แล้ว "ดูปากวาดฝันนะคะ ไม่ สน จะ...อื้อออ" ปากอวบอิ่มที่กำลังเถียงผมฉอดๆ เสียงเล็กๆ ที่เอาแต่โวยวายใส่ไม่ยอมกัน ทำผมมันเขี้ยวมากเลยคว้าคอระหงส์เข้ามาใกล้ กดริมฝีปากบดจูบสั่งสอนอยู่นานนับนาทีจนกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ในปากของกันและกัน ก่อนจะถอนริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่งแต่ยังคงแตะปากหวานๆ นี้เอาไว้ ไว้ทำโทษต่อ "เธอ ต้อง สน ใจ" ตาคมจ้องเข้าไปในตากลมสั่นระริกตรงหน้าราวกับสะกดให้เธอเชื่อฟังเขา "หรือเธอกลัว?" "ทำไมต้องกลัว" "กลัวตกหลุมรักฉันไง" "แหวะ อื้อออ" ริมฝีปากได้รูปฉกจูบขบเม้มริมฝีปากหวานทันทีที่กำลังจะอ้าปากเถียง จากที่ใจอยากจะแค่จูบทำโทษก็เผลอถลำลึกตักตวงความหวานอย่างดูดดื่ม ทำคนแสนพยศเข่าอ่อนแรงจนต้องใช้แขนแกร่งโอบเอวบางเอาไว้ มืออีกข้างประคองหน้าสวยๆ ให้รับองศากันมากขึ้น จากที่แผ่นหลังกว้างเคยชิดกำแพงเพราะโดนเธอไล่ต้อน กลับพลิกสลับให้แผ่นหลังบางพิงพักกำแพงแทน เผื่อที่มือจะได้ว่างมาดึงเชือกชุดคลุมสีขาวที่ปิดอะไรอะไรได้ง่าย จนเผยให้เห็นร่องรอยที่เขาเป็นคนทิ้งไว้ทั่วทุกพื้นที่ และจะเป็นเขาคนเดียวที่ทำแบบนี้กับเธอได้ แค่เขาคนเดียวเท่านั้น ปากร้อนๆ เริ่มไล่เลียไปตามใบหูขบเม้มซอกคอขาวที่ยังคงหอมหวานชวนให้หลงใหล มือร้ายๆ ที่ซุกซนไปเรื่อยลูบไล้ผิวลื่นไปทั่วมาหยุดลงตรงเนินนุ่มมือหยอกล้อสะกิดเล่นราวกับชอบนักชอบหนา ทำคนน้องส่งเสียงประท้วงเล็กๆ แต่เขากลับได้ใจยกขาเรียวขึ้นสูงส่งขายาวตามมาให้วางพัก คนตัวโตหลอกล่อคนน้องให้เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา ก่อนจะกดตัวตนเข้าไปทักทายในตัวเธออีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ผิดคนและเธอไม่เมา อีกครั้งเขาตั้งใจให้เธอเผลอไผลไปด้วยกัน และอีกครั้งให้เธอยอมรับสัมพันธ์ทางกายกับเขา ไม่มีทางออกให้เธอได้ปฏิเสธกัน #พี่ฟิล์มคนแซ่บ❤️🔥 #อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันนะคะ"มามี๊เสร็จยังครับ" ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีเบบี๋น้อยมานอนขดตัวอยู่ในท้องของฉันตั้งแต่วันนั้น เขามักจะทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วก็มีหางเสียงเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาที่อยากกวนประสาทฉันด้วย เพราะเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเบบี๋ตัวน้อยจะเป็นผู้หญิง แต่ที่จริงถ้าเป็นผู้ชายเขาก็ไม่ติดหรอก เขาบอกว่าจะได้มีเพื่อนไปเตะฟุตบอลตอนเย็น กลัวจะพากันไปเที่ยวซะมากกว่า ฉันว่าต้องเป็นแบบที่ฉันคิดแน่ๆ"เสร็จแล้วค่ะปะป๊า""ทำไมใส่ชุดนี้คะ" ฉันก้มมองดูชุดตัวเองตามสายตาที่เขาไล่มอง ปกตินะ...เสื้อยืดสีขาวเอวลอยกับกางเกงผ้าขายาว สบายๆ ต้องใส่ตอนนี้แหละ ถ้าท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ค่อยสวยและไม่สบายเท่าไหร่"ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านพี่ไอไม่ใช่หรอ""กะ ก็ใช่ แต่ปะป๊าอยากให้มามี๊ใส่เดรสสวยๆ มากกว่า" แปลกอยู่นะ ปกติถ้าไปร้านใกล้ๆ แถวนี้หรือร้านพี่ไอ ฉันก็ใส่แบบนี้ได้นี่นา หรือว่าแพ้ท้องอีกแล้ว ถึงได้งอแงอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้มือหนาของเขาดันแผ่นหลังเล็กเบาเบาให้เดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตาที่เขาชอบให้เธอเปลี่ยน คนตัวเล็กก็รับไปเปลี่ยนอย่างตามใจ เห็นแก่ที่เขาแพ้ท้องแทนเธอมาหลา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เดี๋ยวฝันไปเปิดเอง" คนตัวเล็กชะโงกหน้าขาวใสมาจากตู้เย็นอาสาเป็นคนไปเปิดประตูรับแขก เพราะผมนอนดมยาดมหมดแรงอยู่บนโซฟาหลังจากวิ่งเข้าวิ่งออกไปโก่งคออาเจียนในห้องน้ำมาสามรอบได้"สวัสดีค่ะพี่เลนส์" "ค่ะ"ปึก! "ไม่ต้องมาคะขากับเมียกู!" หมอนอิงลอยไปกลางอากาศพร้อมกับสายตาอาฆาตและเสียงเข้มๆ จากผม น่าเสียดายดันลอยไปตกใส่มือไอ้แฝดเสียได้ ถ้าไม่ติดว่ากำลังเวียนหัวอยู่คงได้วิ่งไปกระโดดถีบสักทีสองที"ไงมึง ถึงกับไปทำงานไม่ไหว?" ยังจะเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาใกล้เหมือนชอบอกชอบใจที่เห็นผมอยู่ในสภาพไม่มีแรงแบบนี้"เออ กูขอพักสักสองสามวัน" "มึงประชุมแทนกูไปก่อน" ช่วงนี้งานสายการบินค่อยข้างลงตัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะงั้นพี่ชายของผมคนนี้สามารถปลีกตัวมาประชุมโครงการต่างๆ แทนผมได้ สบายมาก"ค่าโอทีกู?" ซีอีโอสายการบินยักษ์ใหญ่เรียกร้องขอค่าโอที เหลือจะเชื่อ! "ไอ้พี่เวร กูเป็นน้องมึงนะ" "สองนาทีกูไม่นับ" ปึก! เวลานี้เราสองคนก็ไม่ต่างจากเด็กน้อย ปาหมอนใส่กันไปกันมาอย่างไม่มีใครยอมกัน จนเมียผมถึงกับนั่งกุมขมับปวดหัวกับความไม่โตของเราสองคน สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้ยกธงขาวเพราะอาการเว
ไม่น่าเชื่อว่าฉันกับเขาจะสามารถเป็นแฟนกันได้นานขนาดนี้ นานจนจากที่ฉันเรียนอยู่ปีสอง มาตอนนี้ฉันกำลังจะจบการศึกษาในเดือนหน้านี้แล้ว เราสองคนอยู่ด้วยกันทุกวันนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันกินข้าวพร้อมกัน จนบางทีฉันก็แอบคิดว่าจริงๆ แล้วฝาแฝดของเขาคือฉันนี่แหละ ใครจะไปรู้ว่าหนุ่มฮอตที่มีแต่สาวๆ หมายปองจะมาเป็นตาลุงขี้หวงของฉัน เพราะตอนนี้ฉันแทบไม่ได้รับงานเลย เขาสั่งให้พี่แพทรับเฉพาะงานเสื้อผ้าแฟชั่นตามฤดูกาลที่ออกคอลเลคชั่นใหม่ และพวกครีมบำรุงผิวหน้าอะไรแบบนี้เท่านั้น พวกชุดว่ายน้ำหรือครีมอาบน้ำที่เคยมีโดนกากบาทตัดทิ้งออกจากลิสต์ทั้งหมดดีนะที่ตอนนั้นฉันโกยงานโกยเงินตุนเข้ากระเป๋าไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงเสียดายโอกาสดีดีแน่"ลุง ยังไม่ตื่นหรอ" เกือบสิบโมงแล้วนะ ปกติถึงจะเป็นวันหยุดเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาชงกาแฟและออกกำลังกายแต่เช้า ต่างจากวันนี้นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกสักที"ไม่สบายรึเปล่าคะ" "...""ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา" ฉันเดินไปนั่งข้างเตียงยื่นมือเล็กไปแตะหน้าผากกว้างเพื่อวัดอุณหภูมิบนตัวเขา"พี่เวียนหัว" คนตัวโตดึงมือเล็กไปแนบแก้มกอดแขนฉันไว้ไม่ปล่อย"หรอ งั้นนอนพักหน่อย เดี๋ยวฝันไปทำข้าวต้มใ
"ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก"อารมณ์ไหนอีกเนี่ย" "อารมณ์อยากเปิดตัวเมียครับ" "ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว"ช้าไปด้วยซ้ำ"เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" "งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วย
"ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ทที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั
"ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุงกลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค