"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ "ประตู ประตูไหนคะ" "ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ" "ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น "ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ" "คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน" "ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ" ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ" "เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก "เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด" "..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาของอร่อยเยียวยาจิตใจตัวเองดีกว่า "ลุง มีเสื้อให้ยืมมั้ยอะ" "ในตู้" "โอ้โห เตรียมไว้พร้อมขนาดนี้ เลี้ยงหลายคนเลยซิท่า" "..." ทำไมอยู่ๆ ผมถึงได้รู้สึกเหมือนโดนเมียจับผิดเลยวะ "อยากไปเอากระเป๋า" เพราะเธอไม่ยอมใส่ชุดที่มีในตู้ เดินกลับมายืนทำงอแงตรงหน้า ผิวใสๆ ไร้เครื่องสำอาง ตากลมกลม ปากสีชมพูชมพู มองเพลินตาชะมัด "กำลังเอาขึ้นมา" มองร่างบางเดินไปนั่งกอดอกตรงปลายเตียง ทำเหมือนคนแปลกหน้า ผมเลยพาร่างเปล่าเปลือยลุกจากสนามรบเดินผ่านหน้าคนตัวเล็กอย่างตั้งใจไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ แต่ขอกวนอารมณ์เธอหน่อยละกัน สนุกดี... "ห้ามหนี! สั่งข้าวขึ้นมาให้" ไม่อย่างนั้นออกมาจากห้องน้ำอีกที เธอคงหายออกไปจากห้องนี้แน่ "รู้แล้ว โชว์อยู่ได้ จิ๊" 'วาดฝัน' ดารานางแบบดาวรุ่งของวงการ ผมนั่งอ่านประวัติของเธอที่เลขาส่งมาให้ระหว่างรอเธออาบน้ำมาอย่างละเอียด รวมถึงผลงานต่างๆ ส่วนใหญ่จะเป็นงานถ่ายแบบงานพรีเซนเตอร์มากกว่างานแสดง และข่าวคู่จิ้นที่สร้างความหงุดหงิดใจให้กับผมก็ด้วย มิน่าละ! ถึงไม่ยอมรับข้อเสนอของผมง่ายๆ และเพราะเหตุนี้ผมถึงเลือกที่จะสั่งอาหารมื้อแรกของวันมาส่งที่ห้องแทนการพาเด็กน้อยออกไปร้านอาหารหรูๆ และให้พนักงานขนกระเป๋าเสื้อผ้าที่ห้องพักของเธอขึ้นมาให้ เพราะถ้าเกิดมีใครบังเอิญเห็นเธอเข้า คงจะวุ่นวายน่าดู "อะไร" "คอนแทร็คเธอ" "ทำไมต้องให้" เห็นมั้ย เคยยอมกันง่ายๆ ซะที่ไหน "หรือจะให้ฉันติดต่อผ่านคุณแพท แล้วเล่าเรื่องของเราทุกขั้นทุกตอนให้ฟัง" "หยุดเลยนะ" มือเล็กวางช้อนในมือแล้วเอื้อมมาหยิบมือถือจากผม "ทุกช่องทาง และห้ามบล็อค" "เจ้ากรรมนายเวรชัดๆ" "อืม โดนฉันตามหลอกหลอนแน่" เพื่อความแน่ใจว่าเบอร์ที่เธอให้มาไม่ผิด ผมเลยกดโทรออกทันทีและเพิ่มเพื่อนทุกช่องทาง ส่งสายตาบังคับให้คนน้องกดรับต่อหน้า ทำหน้าดื้อๆ ถลึงตาใส่รอบที่สิบของวัน 'หึ' 'My Secret' จุ๊บ "เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมนะครับหนู" พอได้สิ่งที่ผมต้องการ ผมให้ปล่อยให้คนตัวเล็กเติมพลังกินอาหารตรงหน้าเงียบๆ จะได้มีแรงมาเถียงกันต่อในยกต่อไป ดูเหมือนจะหิวจริงเพราะสปาเก็ตตี้ขี้เมากับซูชิหายวับไปกับตาในเวลาไม่ถึงสามสิบนาที นางแบบเขาต้องกินน้อยๆ ไม่ใช่? หรือผมเข้าใจอะไรผิด "อาทิตย์ละห้าวัน" คนโตกว่าพูดสิ่งที่เขาต้องการออกมาทันทีที่คนตัวเล็กอิ่มท้อง "อะไร" นัยน์ตากลมโตมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย "เธอต้องมาหาฉันอาทิตย์ละห้าวัน" "ตลกหรอลุง ฉันต้องเรียนแล้วก็ต้องทำงานด้วย" คนน้องมองคนพี่อย่างเอาเรื่องตั้งท่าจะโวยวายกับความเอาแต่ใจของเขา "แล้วเธอจะมาหาฉันกี่วัน" เขายกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น "อาทิตย์ละหนึ่งวัน" "หนูครับ พี่จ่ายหนึ่งแสนนะครับ" "งั้นก็ยกเลิกซิ" หึ เข้าทางเลยนะ "สี่วัน ห้ามต่อ" คำขาดของผมทำตากลมกลมจะหลุดออกมาจากเบ้าตาอยู่แล้ว "..." ไม่รู้ว่าที่เงียบนี่ด่ากันอยู่ในใจรึเปล่า น่าจะใช่ "อะ หนึ่งล้าน ฉันจ่ายล่วงหน้าสิบเดือน" "กะไม่ให้ฉันมีแฟนเลยรึไง" "ลองมีดู" นอกจากเถียงเก่งแล้วยังขยันพูดให้ผมหงุดหงิดอีกด้วย ถ้าไม่ติดว่าต้องไปหาโฟผมคงจับเด็กดื้อลงโทษต่ออีกสักยก "อีกเรื่อง" "อะไรอีก เยอะนักนะ" "ระหว่างนี้ คนที่นอนกับเธอได้มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น" "แล้วลุงละ" เหมือนเมียชะมัด "..." "ไม่รู้แหละ ลุงมี ฉันมี ลุงฟิน ฉันวิน" ยอกย้อนเก่ง ทำไมแสบขนาดนี้วะ! "ฉันนอนกับเธอคนเดียว" "เชื่อลุง ก็ออกลูกเป็นหมูละ" "นอนกันวันเดียวอยากมีลูกแล้ว?" "จิ๊" ส่วนข้อตกลงของเธอคือเรื่องระหว่างเราต้องเป็นความลับอันนี้ผมรับได้เพราะรู้สถานะดีอยู่แล้ว แต่สิ่งที่พูดออกไปได้ไม่เต็มคำก็คือเรื่องห้ามสร้างรอยบนตัวเธอนี่แหละ ได้แต่รับคำในลำคอเบาเบา หวังว่าจะไม่ได้ยินแล้วมาโวยวายใส่ถ้าเกิดผมเผลอไผลไป หลังจากคุยกันเคลียร์ผมก็พาเธอเข้าลิฟต์ส่วนตัวมาที่ไฮเปอร์คาร์คู่ใจเพราะฟิล์มมืดมากพอที่ใครจะมองเห็น บังคับให้ตัวเล็กกะปุ๊กกะปิ๊กบอกทางไปคอนโดจนได้มาส่งถึงที่ และบังเอิญมากที่คอนโดนี้เป็นหนึ่งในโครงการของบ้านผม ดีเหมือนกัน วันไหนเด็กดื้อเกิดตุกติกขึ้นมาจะได้ตามตัวง่ายๆ หน่อย 'หึ' #อยากได้น้องเป็นเมียแหละเนอะ🤭 #อ่านเพลินๆ ฟินๆ สบายๆกันเหมือนเดิมนะคะ  "มามี๊เสร็จยังครับ" ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีเบบี๋น้อยมานอนขดตัวอยู่ในท้องของฉันตั้งแต่วันนั้น เขามักจะทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วก็มีหางเสียงเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาที่อยากกวนประสาทฉันด้วย เพราะเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเบบี๋ตัวน้อยจะเป็นผู้หญิง แต่ที่จริงถ้าเป็นผู้ชายเขาก็ไม่ติดหรอก เขาบอกว่าจะได้มีเพื่อนไปเตะฟุตบอลตอนเย็น กลัวจะพากันไปเที่ยวซะมากกว่า ฉันว่าต้องเป็นแบบที่ฉันคิดแน่ๆ"เสร็จแล้วค่ะปะป๊า""ทำไมใส่ชุดนี้คะ" ฉันก้มมองดูชุดตัวเองตามสายตาที่เขาไล่มอง ปกตินะ...เสื้อยืดสีขาวเอวลอยกับกางเกงผ้าขายาว สบายๆ ต้องใส่ตอนนี้แหละ ถ้าท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ค่อยสวยและไม่สบายเท่าไหร่"ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านพี่ไอไม่ใช่หรอ""กะ ก็ใช่ แต่ปะป๊าอยากให้มามี๊ใส่เดรสสวยๆ มากกว่า" แปลกอยู่นะ ปกติถ้าไปร้านใกล้ๆ แถวนี้หรือร้านพี่ไอ ฉันก็ใส่แบบนี้ได้นี่นา หรือว่าแพ้ท้องอีกแล้ว ถึงได้งอแงอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้มือหนาของเขาดันแผ่นหลังเล็กเบาเบาให้เดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตาที่เขาชอบให้เธอเปลี่ยน คนตัวเล็กก็รับไปเปลี่ยนอย่างตามใจ เห็นแก่ที่เขาแพ้ท้องแทนเธอมาหลา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เดี๋ยวฝันไปเปิดเอง" คนตัวเล็กชะโงกหน้าขาวใสมาจากตู้เย็นอาสาเป็นคนไปเปิดประตูรับแขก เพราะผมนอนดมยาดมหมดแรงอยู่บนโซฟาหลังจากวิ่งเข้าวิ่งออกไปโก่งคออาเจียนในห้องน้ำมาสามรอบได้"สวัสดีค่ะพี่เลนส์" "ค่ะ"ปึก! "ไม่ต้องมาคะขากับเมียกู!" หมอนอิงลอยไปกลางอากาศพร้อมกับสายตาอาฆาตและเสียงเข้มๆ จากผม น่าเสียดายดันลอยไปตกใส่มือไอ้แฝดเสียได้ ถ้าไม่ติดว่ากำลังเวียนหัวอยู่คงได้วิ่งไปกระโดดถีบสักทีสองที"ไงมึง ถึงกับไปทำงานไม่ไหว?" ยังจะเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาใกล้เหมือนชอบอกชอบใจที่เห็นผมอยู่ในสภาพไม่มีแรงแบบนี้"เออ กูขอพักสักสองสามวัน" "มึงประชุมแทนกูไปก่อน" ช่วงนี้งานสายการบินค่อยข้างลงตัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะงั้นพี่ชายของผมคนนี้สามารถปลีกตัวมาประชุมโครงการต่างๆ แทนผมได้ สบายมาก"ค่าโอทีกู?" ซีอีโอสายการบินยักษ์ใหญ่เรียกร้องขอค่าโอที เหลือจะเชื่อ! "ไอ้พี่เวร กูเป็นน้องมึงนะ" "สองนาทีกูไม่นับ" ปึก! เวลานี้เราสองคนก็ไม่ต่างจากเด็กน้อย ปาหมอนใส่กันไปกันมาอย่างไม่มีใครยอมกัน จนเมียผมถึงกับนั่งกุมขมับปวดหัวกับความไม่โตของเราสองคน สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้ยกธงขาวเพราะอาการเว
ไม่น่าเชื่อว่าฉันกับเขาจะสามารถเป็นแฟนกันได้นานขนาดนี้ นานจนจากที่ฉันเรียนอยู่ปีสอง มาตอนนี้ฉันกำลังจะจบการศึกษาในเดือนหน้านี้แล้ว เราสองคนอยู่ด้วยกันทุกวันนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันกินข้าวพร้อมกัน จนบางทีฉันก็แอบคิดว่าจริงๆ แล้วฝาแฝดของเขาคือฉันนี่แหละ ใครจะไปรู้ว่าหนุ่มฮอตที่มีแต่สาวๆ หมายปองจะมาเป็นตาลุงขี้หวงของฉัน เพราะตอนนี้ฉันแทบไม่ได้รับงานเลย เขาสั่งให้พี่แพทรับเฉพาะงานเสื้อผ้าแฟชั่นตามฤดูกาลที่ออกคอลเลคชั่นใหม่ และพวกครีมบำรุงผิวหน้าอะไรแบบนี้เท่านั้น พวกชุดว่ายน้ำหรือครีมอาบน้ำที่เคยมีโดนกากบาทตัดทิ้งออกจากลิสต์ทั้งหมดดีนะที่ตอนนั้นฉันโกยงานโกยเงินตุนเข้ากระเป๋าไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงเสียดายโอกาสดีดีแน่"ลุง ยังไม่ตื่นหรอ" เกือบสิบโมงแล้วนะ ปกติถึงจะเป็นวันหยุดเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาชงกาแฟและออกกำลังกายแต่เช้า ต่างจากวันนี้นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกสักที"ไม่สบายรึเปล่าคะ" "...""ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา" ฉันเดินไปนั่งข้างเตียงยื่นมือเล็กไปแตะหน้าผากกว้างเพื่อวัดอุณหภูมิบนตัวเขา"พี่เวียนหัว" คนตัวโตดึงมือเล็กไปแนบแก้มกอดแขนฉันไว้ไม่ปล่อย"หรอ งั้นนอนพักหน่อย เดี๋ยวฝันไปทำข้าวต้มใ
"ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก"อารมณ์ไหนอีกเนี่ย" "อารมณ์อยากเปิดตัวเมียครับ" "ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว"ช้าไปด้วยซ้ำ"เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" "งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วย
"ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ทที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั
"ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุงกลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค