ตอนที่3.

ตอนที่3.

ธีร์ยิมหวานให้หญิงสาวซึ่งเป็นคู่หมายของตน ดาด้า หรือ ดลยา เป็นหญิงสาวสวยหุ่นดี เจ้าหล่อนเป็นนักธุรกิจสาวหน้าใสเป็นเจ้าของครีมเพื่อผิวขาวยี่ห้อหนึ่งรวมไปถึงอาหารเสริมเพื่อความงามด้วยซึ่งเธอบอกเขาว่าธุรกิจนี้มาแรงมาก สาวไทยนิยมกันมากเพราะใครๆ ก็อยากสวยอยากขาว ธีร์มองว่ามันเป็นเรื่องของรสนิยมและความพึงพอใจของหญิงสาวรวมไปถึงผู้ชายบางคนด้วย บางยี่ห้อในตลาดก็เป็นของปลอมผสมสารอะไรที่มันเป็นอันตรายต่อผู้บริโภค แต่ดาด้าบอกเขาว่าสินค้าของเธอเป็นสินค้าปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ และเขาเองก็แอบตรวจสอบว่าเธอพูดจริงหรือไม่ก็พบว่าดลยาพูดความจริง จึงอดชื่นชมไม่ได้ว่าดาด้าเป็นหญิงสาวที่สวยและเก่งคนหนึ่ง เหมาะจะเป็นภรรยาของเขาในอนาคตเพราะเธอคงเชิดหน้าชูตาให้กับครอบครัวของเขาได้

เขาชอบผู้หญิงทำมาหากินและขยันขันแข็งไม่เอาแต่งอมืองอเท้าบริการผู้ชายบนเตียงแลกกับเงินเท่านั้น ดาด้าคือผู้หญิงที่มารดาของเขาแนะนำ เธอมีเชื้อสายไทยเกาหลีใต้เหมือนเขา แต่ดาด้าใบหน้าค่อนไปทางเกาหลีมากกว่าซึ่งเขาเห็นสาวๆ รวมไปถึงหนุ่มๆ สมัยนี้ชอบไปศัลยกรรมที่เกาหลีเพราะอยากสวยหล่อเหมือนดารานักร้องเกาหลี และเขาก็มองว่ามันเป็นเรื่องปกติเพราะทุกคนอยากสวยหล่อ เขาจึงไม่เคยแอนตี้เรื่องศัลยกรรม แต่ด้วยสายตาคนที่ผ่านผู้หญิงมามากธีร์รู้ว่าดาด้ามีความงามแบบธรรมชาติไม่ได้ผ่านมีดหมอ แต่การแต่งหน้า เมกอัพ เครื่องสำอางทำให้ผู้หญิงสวยได้โดยไม่ต้องศัลยกรรมด้วย

“เราไปที่ไหนกันคะวันนี้” หญิงสาวเดินมาเกาะแขนเขาอย่างสนิทสนม

“ไปที่ผับเพื่อนพี่ไหม วันนี้เห็นว่ามีเมนูใหม่จะนำเสนอ”

“ไม่ไปที่ร้านพี่ธีร์หรือคะ”

“กินอาหารที่ร้านจนเบื่อแล้ว ไปเปลี่ยนบรรยากาศบ้างดีกว่าหรือดาด้าว่าไง”

“พี่ธีร์ว่ายังไงก็ว่าตามกันค่ะ ตามใจพี่ธีร์”

“จริงหรือเปล่าที่ว่าตามใจพี่..” ธีร์ทำตาพราวพรายหญิงสาวหัวเราะสดใส

“อย่ามาทำเจ้าชู้กับดาด้าเลยค่ะ พี่ธีร์สาวๆ ในสต๊อกเยอะแยะ อย่างดาด้าน่ะไม่ใช่สเป๊กหรอก”

“ก็ไม่แน่นะ สาวในสเป๊กกับแม่ของลูกมันคนละอย่างกัน..” ธีร์ว่าแล้วพาเธอไปที่รถ

“พี่ธีร์พูดเรื่องนี้ก็ดีแล้วค่ะ ดาด้ามีเรื่องจะปรึกษาพอดี..” หญิงสาวยังคงยิ้มหวานให้เขา ธีร์หันมามองสบตาแล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะออกรถ...

ธีร์นั่งเงียบอย่างไม่รู้ว่าจะทำอะไรอย่างไรต่อไปเมื่อดลยาเดินออกไปจากห้องรับประทานอาหารแบบเป็นส่วนตัวในผับหรูซึ่งเจ้าของผับก็เป็นเพื่อนของเขาเอง

“ดาด้ามีคนรักแล้วค่ะ และเราก็กำลังจะมีลูกด้วยกัน..”

น้ำเสียงของดลยาไม่มีแววล้อเล่นและไม่นานชายคนรักของเธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยปากขอร้องเขา..

“ผม โทน เป็นคนรักของดาด้าครับ เรารักกันมานานแล้ว ตั้งแต่ดาด้าเรียน แต่พ่อแม่ของดาด้าไม่ชอบผมเพราะว่าผมไม่ได้ร่ำรวยเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ ที่เข้ามาในชีวิตดาด้า...” แล้วเรื่องราวเหมือนนิยายน้ำเน่าก็ถูกถ่ายทอดออกมาจากปากของทั้งสอง

โทน เป็นหนุ่มบ้านนอกที่เข้ามาเรียนในเมืองกรุง เป็นเด็กวัดแต่ขยันขันแข็งเรียนเก่งและเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัย ตกหลุมรักดาวมหาวิทยาลัย ทั้งสองตกหลุมรักกันและแอบปลูกต้นรักกันเงียบๆ แต่พอทางบ้านดลยารู้เรื่องก็พยายามกีดกันทั้งสอง โดยจับแยกดลยาไปเรียนต่อที่เกาหลีใต้ซึ่งเป็นบ้านเกิดของบิดาซึ่งเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีใต้ถึงสองปี แต่ทั้งสองก็ยังแอบติดต่อกันจนดลยาเรียนจบก็ขอกลับมาทำงานที่เมืองไทยเธอก็ริเริ่มทำธุรกิจของตัวเอง ทั้งคู่หวังว่าการทำธุรกิจนี้จะทำให้โทนเป็นที่ยอมรับของครอบครัวเธอ โทนคือเจ้าของแบรนด์ โดยเขาพยายามทำงานเก็บเงินตลอดสองปีที่ถูกจับแยกจากดลยาและเมื่อดลยากลับมาอีกครั้งทั้งคู่ก็ตั้งใจจะสร้างอนาคตร่วมกัน

โทนนำที่เก็บไว้มาลงทุนทำธุรกิจนี้โดยมีดลยาเป็นผู้จัดการทางการตลาดให้ โทนไม่ให้ดลยาช่วยลงทุนเลยแม้แต่บาทเดียว เพื่อเป็นการพิสูจน์ความจริงใจที่มีต่อหญิงสาวที่รัก ดลยาปลาบปลื้มใจกับความรักของโทนเธอจึงรักเขามาก ทั้งสองแอบได้เสียกันและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเงียบๆ และเมื่อทางบ้านเธอรู้ก็จึงพยายามแยกโทนออกจากดลยาอีกครั้ง โดยให้เธอเป็นคู่หมายของธีร์เพราะมารดาของดลยากับมารดาของธีร์เป็นเพื่อนรักกัน

ดลยามีคนที่รักอย่างจริงใจ เขาควรจะดีใจกับเธอแม้จะเสียดายผู้หญิงเก่งๆ อย่างดลยาแต่ธีร์ก็นับถือน้ำใจของโทนที่มีต่อดลยาไม่น้อย

“ไอ้ธีร์เอ๊ย เกือบไปแล้วไหมล่ะ เกือบพรากพ่อพรากแม่พรากลูกพรากเมียเขา..” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วก็นึกถึงคำขอร้องของดลยา

“หากพี่ธีร์จะเห็นใจเรา พี่ธีร์ช่วยพูดกับคุณแม่ได้ไหมคะเรื่องของเรา.. และเรื่องของดาด้ากับพี่โทน” 

นั่นล่ะคือปัญหาใหญ่ มารดาของดลยานั้นเขารู้กิตติศัพท์ดีทีเดียวเรื่องความถือตัวและเย่อหยิ่ง พอๆ กับมารดาของเขานั่นล่ะ ชายหนุ่มถอนใจออกมาหนักๆ แล้วลุกขึ้นเดินออกไปจากส่วนที่เป็นร้านอาหารไปที่ผับซึ่งตอนนี้นักท่องราตรีกำลังโยกย้ายไปตามเสียงเพลงบ้างก็กำลังนั่งดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ที่นี่บรรยากาศดีและค่อนข้างหรูหรา เขาเองก็ชอบมาใช้บริการที่นี่บ่อยๆ ใจจริงเขาเองก็อยากเปิดผับแบบนี้ แต่มารดาไม่เห็นด้วยอีกอย่างเขาเองก็มีงานมากล้นมือแค่จะหาเวลาพักยังไม่ค่อยจะมีเลย และนั่นล่ะเมื่อเขามีเวลาพักการปลดปล่อยผ่อนคลายกับสาวๆ นั่นคือสิ่งที่เขาปรารถนาและชื่นชอบมากเป็นพิเศษ และคืนนี้ธีร์ก็คิดว่าจะหาหญิงสาวสักคนควงกลับไปที่คอนโดเพื่อคลายเครียด...