ตอนที่ 13

หลังจากนั้น เรนนี่ออกจากประเทศไทยกลับสู่อ้อมกอดของครอบครัวของเธออย่างแท้จริง อยู่กับคนที่หวังดีกับเรา อย่างไรมันก็ดีกว่าอย่างแน่นอน เธอเลือกที่จะไม่เล่าเรื่องราวเลวร้ายอะไรให้พ่อและแม่ฟัง เธออยากได้แค่ความสงบสุข วินดี้เลือกที่จะอยู่กับสามีของเธอแล้ว และคงจะไม่กลับมาอีก

เรื่องราวของพี่สาวจบลงแค่ตรงนี้ เรนนี่ไม่อยากรับรู้เรื่องราวของเธออีก เพราะรู้สึกเสียใจและผิดหวังกับพี่สาวคนนี้มาก

เมื่อกลับมา เธอก็หางานทำและได้เป็นพนักงานของบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งงานมันก็เป็นงานออฟฟิศ เลิกงานกลับมาบ้าน ตื่นเช้าไปทำงานด้วยรถไฟฟ้า ทำทุกอย่างเหมือนเดิมซ้ำ แบบนี้ไปเรื่อย ๆ แต่มีบางอย่างที่ทำให้เธอมีแรงที่จะทำอะไรเดิม ๆ ในทุก ๆ วันคือการวีดีโอคอลจากคนที่อยู่อีกฝั่งของโลก เขาเฝ้ารอในทุก ๆ วัน

เพียงแค่นี้พวกเขาก็พอใจแล้ว ขอแค่มีเวลาให้มากพอจะได้เจอกันในสักวันหนึ่ง

เวลาที่ผ่านมานานแล้ว กรินทร์ได้เวลาจะต้องเดินทางออกต่างประเทศเพราะเขามีเรื่องที่จะต้องจัดการที่ตั้งใจเอาไว้นานแล้ว และมันเป็นโอกาสที่จะได้พบกับคนรักของเขาอีกด้วย

สนามบิน

“ฝนเหรอพี่กรินทร์” หญิงสาวที่ตอนนี้ท้องโตขึ้นมาจนเห็นได้ชัด ตอนนี้อายุครรภ์น่าจะ 8 เดือนได้แล้ว พี่ชายช่วยจัดการเรื่องการเดินทางทั้งหมดให้ แล้วพามาอยู่ในที่แห่งนี้ที่ถือว่าปลอดภัยที่สุด

“คุณเกรซ นั่งเครื่องมานานเป็นอะไรไหมคะ”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“กรินทร์คะ ได้เจอตัวจริงกันซะทีนะ”

สองคนกอดกันกลมเพราะความคิดถึง น้องสาวอย่างเกรซถึงกับตะลึงเพราะพี่ชายคนรองของเธอ ไม่เคยเปิดเผยเรื่องราวความรักกับใครเลย เขาทำงาน และมุ่งมั่นกับงานจนเธอเองคิดว่าพี่ชายคงได้ขึ้นคานแน่ ๆ

สองคนที่มีความรักให้กัน และน้องสาวที่ต้องการความช่วยเหลือเพราะอยากคลอดลูกในที่ไม่มีใครรู้จัก ก่อนหน้านี้กรินทร์ขอความช่วยเหลือจากเรนนี่อยู่แล้ว และเธอลองปรึกษาพ่อกับแม่แล้วว่าทำได้ ขอแค่มีเงินมากพอจะใช้จ่ายทั้งหมด

ซึ่งเรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ของครอบครัวของกรินทร์ เกรซได้พักอยู่ในบ้านที่น่าสบายแห่งหนึ่งใกล้กับบ้านของเรนนี่ รออยู่รอคลอดไปอีก 1 เดือน ครอบครัวของกรินทร์รับรู้เรื่องนี้หลังจากเกรซยอมเอ่ยปาก เรื่องของพ่อของเด็กเธอขอไม่พูดถึงเพราะมันทำให้เธอรู้สึกแย่ และที่บ้านก็ยอมรับความจริงว่ามันเกิดขึ้นแล้ว การันต์โดนทำโทษอย่างหนัก ไม่มีหน้าออกมาพบผู้คนได้อีก ถูกปลดออกจากทุกตำแหน่งในบริษัท

กรินทร์คือคนที่จะต้องกลับไปทำงานให้พ่อของตัวเอง เพราะท่านรับรู้อยู่แล้วว่าลูกชายคนรองเก่งพอที่จะควบคุมดูแลทุกอย่างได้ ในขณะที่ผู้เป็นแม่นั้นด้วยความที่ตัวเองลำเอียงมาตลอด พอรู้ความจริงว่าลูกชายคนโตที่ตัวเองรักนักหนานั้นชั่วร้ายแค่ไหน เธอเสียใจมากและไม่ยอมเจอหน้าลูกชายเลย หลังจากถูกสั่งกักบริเวณไม่ให้ไปไหน

การันต์ตอนแรกจะไม่ยอมให้พ่อทำแบบนี้ แต่พ่อที่เป็นนักการเมืองมีอิทธิพลมาก ถ้าจะแจ้งตำรวจจับเขา เขาก็ต้องได้รับโทษอยู่ดี จึงต้องยอมที่จะถูกขังไว้ในบ้านเองดีกว่า พ่อแม่ถึงแม้ว่าจะรักลูกมากแค่ไหน แต่เขาทำผิดรุนแรงและยิ่งทำกับคนในครอบครัวเดียวกันได้โดยไม่คิดว่ามันผิดเลยนั้น มันอันตรายจนเกินไป เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น ไม่ว่าจะอาการหน้าเขียวช้ำ และซี่โครงร้าวในครั้งนั้นเป็นฝีมือน้องชายตัวเองที่เห็นความเลวมาตลอด แต่ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร ถูกใส่ร้ายจนแม่ไม่รักก็ไม่เคยตัดพ้อ

ในห้องพักของกรินทร์ที่ยังต้องอยู่กับน้องสาวจนกว่าจะคลอด มีหญิงสาวมานั่งมองเขาทำนั่นทำนี่ให้ดูทั้งวัน วันนี้วันหยุดเรนนี่มาอยู่กับแฟนตลอดทั้งวัน

“วันนี้ยังจัดห้องไม่เสร็จเลย เราไม่ได้ไปไหนกันเลย” กรินทร์บ่น

“ไม่เป็นไรเลยค่ะ คุณยังอยู่อีกตั้งนาน อาจจะมากกว่า 1 เดือนด้วยซ้ำ ตาหนูจะต้องแข็งแรงก่อนนะคะ ถึงจะกลับได้ จัดไปเลยค่ะที่นี่มีครัวอยู่แล้ว ทำอาหารทานเองได้เลย แค่จะต้องออกไปซื้อวัตถุดิบก่อน”

“ได้ครับ รอก่อนนะเดี๋ยวผมเก็บเสื้อใส่ตู้ก็เสร็จแล้ว”

พอเขาจัดห้องที่ตัวเองต้องอาศัยอยู่เสร็จแล้วจึงพากันออกไปซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้บ้าน สองคนช่วยกันซื้ออาหารสด อาหารแห้งเพื่อจะเก็บไว้ทำเองไปอีกสักพักเพราะว่าช่วงอาทิตย์แรกนี้คงยังไปไหนไม่ได้ รอจนกว่าจะลงตัวก่อนจึงจะเริ่มใช้ชีวิตด้วยกันบ้าง

เพราะห่างกันมาหลายเดือน ทำให้สองคนอยากมีเวลาที่จะอยู่ด้วยกันนาน ๆ ทางครอบครัวของเรนนี่ไม่ได้ว่าอะไรเพราะลูกสาวก็โตพอที่จะคบหาใครก็ได้ ทั้งสองคนใช้เวลาทั้งหมดที่มีในตอนนี้เรียนรู้กันและกันไปก่อน

กิจกรรมในแต่ละวันก็เหมือนเดิม พูดคุย ทำอาหาร เพียงเท่านี้สองคนก็เหมือนได้เติมเต็มช่วงเวลาที่ขาดหายกันไปหลายเดือน การเตรียมการให้ตาหนูน้อยคลอดนั้นจัดการเอาไว้แล้ว และเมื่อวันคลอดมาถึงทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างตื่นเต้นมาก

ใช้เวลาไม่นานนักลูกชายตัวน้อยของเกรซก็คลอดออกมาอย่างแข็งแรงปลอดภัย ใช้เวลาอยู่โรงพยาบาลสองสามวัน แล้วกลับมาพักที่บ้านพักที่เช่าอยู่ด้วยกันกับพี่ชาย ว่าที่พี่สะใภ้ที่เธอเองก็ปลื้มมาก จากที่เคยเห็นเป็นแค่คนใช้ ไม่ได้รับรู้เรื่องราวอะไรในบ้าน จนตอนนี้มาพบเห็นกับตาตนเองนั้น ครอบครัวของเรนนี่ไม่ธรรมดาทำงานในบริษัทไอทีชื่อดังทั้งคู่ และลูกสาวก็ตามพ่อแม่เข้าไปติด ๆ ทำงานเก่ง และยังรับเงินเดือนดีมากเสียด้วย

การพักฟื้นของเกรซนั้นไม่นานนัก แต่เพราะลูกชายที่โชคดีว่าหน้าตามาทางแม่มาก ทำให้เกรซไม่รู้สึกอะไรมากนัก นี่คือลูกของเธอเพียงคนเดียวและไม่อยากกลับไปจุดนั้นอีกแล้ว

ครอบครัวที่ไทยก็รับรู้ว่ามีหลานชายที่เพิ่งเกิดขึ้นมา รอเวลาว่าจะได้กลับมาเมืองไทยได้เมื่อไหร่ หนูน้อยจะได้รับการต้อนรับจากครอบครัวอย่างดีแน่นอน

ในช่วงเวลานี้ของกรินทร์เขาขอหาที่สำหรับพวกเขาทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันบ้าง หลังจากเกรซได้ลองพยายามเลี้ยงลูกเองได้แล้ว อาจจะยากลำบากในช่วงแรก ๆ บ้าง แต่ตอนนี้เริ่มอยู่ตัวแล้ว คุณลุงและคุณป้าจึงขอไปเดตบ้างเพราะตั้งแต่มา ยังไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลย

“วันนี้อากาศดีมาก” กรินทร์ที่ถือตระกร้าที่ใส่อาหารเข้ามานั่งในสวนพร้อมกับแฟนสาว

“ใช่ ปกติวันอากาศดี ๆ แบบนี้คนเขาก็จะออกมาปิกนิคด้วยกัน”

“ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยใช่ไหมล่ะ ปกติอยู่แต่หน้าคอม ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด”

“ถ้าคุณทำงานก็เป็นเหมือนกันนั่นแหละ”

สองคนคุยกันไปทานอาหารที่นำมาด้วยกันไป บางครั้งก็เถียงกันเรื่องรอบ ๆ ตัว เรื่องใหญ่ที่สุดก็คงจะเป็นชื่อหลาน ยังไม่มีบทสรุปจริง ๆ ว่าเขาจะชื่ออะไร

“อืม เรื่องสภาพจิตใจคุณเกรซดีแล้วใช่ไหมคะ”

“ก็ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นหรอก ยังต้องอาศัยยาบางตัวอยู่ แต่ตอนนี้มีลูกให้ต้องเลี้ยงแล้ว คงจะทำให้สภาพจิตใจดีขึ้นได้บ้าง”

“เรื่องเลวร้ายมันผ่านไปแล้วค่ะ มันจะต้องดีขึ้นเรื่อย ๆ แน่นอน”

“ก็หวังว่าจะไม่มีอะไรมาทำร้ายเขาอีก ส่วนคนที่ทำร้ายเธอเอาไว้ก็ให้มันแพ้ภัยตัวเองไปในสักวันหนึ่ง”

“ใช่ค่ะ อาจจะนานไม่ทันใจเรา แต่เชื่อเถอะมันจะมาถึงอย่างแน่นอน”

สองคนยังคงนั่งคุยกัน ถ่ายรูปไว้เป็นความทรงจำ รอให้ถึงเวลาแห่งการสุกงอมของความรักแล้ว ทั้งคู่จะตกลงปลงใจใช้ชีวิตต่อไปด้วยกัน

“พรุ่งนี้วันจันทร์แล้วอ่า อยากกดหยุดเวลาไว้ตรงนี้ได้ไหม” เรนนี่บ่นเพราะต้องกลับไปทำงานอีกครั้ง

“ถ้าแต่งงานแล้ว เราไปอยู่ด้วยกันที่ไทยดีกว่าไหม ผมจะไม่ให้คุณทำงานแล้ว”

“แล้วฉันจะสบายขึ้นใช่ไหม ไม่ต้องซักผ้า ถูบ้าน รีดผ้า ทำอาหารด้วยไหม”

“ได้ คุณจะไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น”