ชุดหนังสือ อินตูตู ยอดขุนพลสตรี เล่ม 1- แผนลับของฟางกุ้ยเฟย 1/1

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าไปที่เขตชายแดน” องค์ราชันตรัสถามด้วยสุรเสียงเข้มเสียจนฟางกุ้ยเฟยถอดสีพระพักตร์

ฟางกุ้ยเฟยรีบหย่อนวรกายคุกเข่าลงต่อหน้าองค์ราชัน และฉางฮองเฮาทันที

“ทูลฝ่าบาทหม่อมฉันเสด็จไปจริงๆ เพคะ แต่ที่หม่อมฉันเสด็จไปหม่อมฉันได้ยินมาว่ามีหมอรักษาอาการเจ็บคอให้หายชะงักได้ หม่อมฉันจึงให้ท่านหมอวู่ผู้นี้รักษาอาการเล็กน้อยของหม่อมฉันเพคะ” ฟางกุ้ยเฟยตรัสต่อหน้าองค์ราชัน

“หม่อมฉันเป็นพยานได้เพคะ พระสนมไปที่เขตชายแดนเพื่อให้หมอวู่รักษา หมอวู่เป็นหมอที่เดิมเป็นญาติกับพระสนมในแคว้นฉีจริงๆเพคะ” กูกูกล่าวขณะคุกเข่าลงต่อหน้าองค์ราชัน

“ทำไมเจ้าไม่ให้แพทย์หลวงรักษาล่ะ จะดั้นด้นไปถึงเขตชายแดนด้วยเหตุอันใด” องค์ราชันตรัสถาม

“หม่อมฉันเห็นว่างานของแพทย์หลวงประจำราชสำนักฉีในยามนี้ยุ่งวุ่นวายมากพอ อีกทั้งท่านหมอซางก็เคยกล่าวกับหม่อมฉันว่าอาการของหม่อมฉันน่ากังวล แต่ที่เขตชายแดนมีหมอชาวบ้านเก่งกล้าสามารถรักษาอาการของหม่อมฉันได้เพคะ” ฟางกุ้ยเฟยตรัสด้วยสีพระพักตร์ซีดเซียว

“ข้าเชื่อเจ้า เอาละหมดข้อสงสัยแล้วใช่หรือไม่ฉางฮองเฮา” องค์ราชันตรัสพลางเข้าไปประคองฟางเสวี่ยจี๋ต่อหน้าฉางฮองเฮา

“ทูลฝ่าบาท หม่อมฉันเป็นฮองเฮามีหน้าที่ดูแลวังหลัง หม่อมฉันแค่วิตกในพระอาการของฟางกุ้ยเฟย ด้วยเห็นว่าน้องหญิงฟางก็เปรียบเสมือนน้องสาวแท้ๆ ของหม่อมฉันเพคะ” ฉางฮองเฮาตรัสด้วยสุรเสียงอ่อนหวานพลางเข้าไปจับพระหัตถ์ที่เย็นเหยียบของฟางกุ้ยเฟย

“เป็นพระกรุณาเพคะ ฮองเฮา” ฟางกุ้ยเฟยตรัสพลางแย้มรอยพระโอษฐ์ส่งให้ฉางฮองเฮา

กองทัพโรมรันพันตูระหว่างแคว้นฉิน และแคว้นฉี อย่างไม่มีใครยอมใคร เพ่ยอินเหยารีบดังบังเหียนให้เข้าไปใกล้แม่ทัพเซี่ยทันที

อินตูตูดึงบังเหียนอีกครั้งเพื่อหยุดอาชาไนยที่นางขึ้นควบขี่อยู่อย่างไม่เกรงกลัว

มือเรียวของขุนพลสตรีเอื้อมหยิบคันธนูขึ้นมา พลางใช้อีกมือหยิบลูกศร

ดวงตาคู่กลมโตภายใต้หมวกเกราะรบหรี่มองผ่านม่านฝุ่นที่ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นดิน

ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าของเพ่ยอินเหยาเป็นภาพที่แม่ทัพเซี่ยกำลังเสียทีแก่ข้าศึกของแคว้นฉี…อินตูตูจึงรีบง้างคันธนูและปล่อยออกไปอย่างรวดเร็วทันที 

ลูกศรจากคันธนูพุ่งผ่านหน้าของแม่ทัพเซี่ยเฉียดใบหน้าคมแค่เพียงปลายนิ้ว ทว่านั่นไม่ได้ทำให้แม่ทัพเซี่ยหยุดการโจมตีลง

ทันทีที่ลูกธนูพุ่งเข้าปักกลางอกของแม่ทัพใหญ่แคว้นฉี ร่างกำยำของศัตรูก็ร่วงลงสู่พื้นพสุธาทันทีทว่าในขณะที่แม่ทัพใหญ่แคว้นฉีร่วงหล่นสู้พื้นเบื้องล่าง เขาก็กวาดขาไปเตะขาของอาชาที่แม่ทัพเซี่ยขี่อยู่ทันที

แม่ทัพเซี่ยที่กำลังจะจ้วงแทงศัตรูทำให้ร่างหนากำยำของเซี่ยจินหู่หลุดออกจากอานม้าศึกทันที

“ท่านแม่ทัพ” เสียงเข้มของเพ่ยอินเหยาร้องตะโกนอย่างตกใจพลางควบม้าตะบึงไปรับแม่ทัพเซี่ยที่ตกลงหลังอาชาไนยของตนเอง

เพียงเสี้ยวเค่อครึ่งเท่านั้น ร่างกำยำของแม่ทัพเซี่ยจินหู่หล่นลงบนอานม้าศึกของอินตูตูพอดิบพอดี

อินตูตูคาดคะเนไว้ไม่ผิดยามนี้พวกตนตกอยู่ในวงล้อมของฝ่ายศัตรูแม้อินตูตูจะสังหารแม่ทัพฝ่ายฉีไปได้แล้วก็ตาม