Share

ตอนที่ 60

Author: Clear Clouds
last update Last Updated: 2025-12-03 21:20:22

ตอนที่ 60

“ถ้าพวกท่านไม่ผิดจริงจะปฏิเสธการส่งจดหมายของข้ารึ” เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงเย็นชา คราวนี้เขาลืมเปลี่ยนเสียงของตัวเองเป็นเสียงของจ้างเกอ ชายวัยกลางคน แต่เป็นเสียงของเฟิงหลี่เฉียง “และที่สำคัญ ท่านส่งคนมาคอยจับตาดูข้า นี่ก็บ่งบอกแล้วว่าพวกท่านมีอะไรปิดบังเอาไว้!”

เจิ้งเฉิงฉานและทหารคนอื่นตะลึง เมื่อได้ยินเสียงที่เปลี่ยนไปของอีกฝ่าย แม่ทัพขมวดคิ้ว เขาถามด้วยเสียงเฉียบขาด“เจ้าเป็นใครกันแน่! บอกมาเดี๋ยวนี้!”

เฟิงหลี่เฉียงรู้ว่า เขาไม่สามารถต่อสู้กับคนกลุ่มนี้ได้แน่นอน แต่อย่างน้อย ถ้าต้องถูกจับหรือถูกฆ่าตาย เขาอยากจะให้คนที่อาจจะผ่านมา หรือแม้แต่ทหารที่ไม่ได้ร่วมกลุ่มทรยศ ได้เห็นว่าเขาคือใคร เพื่อจะได้สืบหาตัวการเพื่อเอาผิดในภายหลัง เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาจึงถอดหมวกขนสัตว์โยนทิ้ง และกระชากหนวดเคราที่รุงรังออก ถึงตอนนี้ใบหน้าจะยังมอมแมม แต่ไม่สามารถปกปิดความหล่อเหลาและเย็นชาของบัณฑิตหนุ่มได้

เจิ้งเฉิงฉานชะงัก เขารีบยกมือห้ามลูกน้องที่ทำท่าจะพุ่งตัวเข้าไปจับกุมอีก เขาถามเด็กหนุ่มด้วยเสียงต่ำว่า “เจ้าคือบัณฑ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 63

    ตอนที่ 63“เงยหน้าขึ้นมา” ฮ่องเต้หย่งเล่อบอกด้วยเสียงราบเรียบเมื่อเฟิงหลี่เฉียงเงยหน้าขึ้น หย่งเล่อขมวดคิ้ว “เจ้าคือจ้วงหยวนของปีที่แล้วใช่ไหม”“พะยะค่ะ กระหม่อมบัณฑิตจ้วงหยวนเฟิงหลี่เฉียง” เขายกมือขึ้นประสานและตอบคำถามด้วยท่าทีนิ่งสงบด้านหลังของฮ่องเต้ คือ ขบวนขันทีและขุนนางเกือบสิบคน ที่เดินตามพระองค์มา พวกเขาเป็นขุนนางและพระญาติชั้นสูง ที่บัณฑิตตัวเล็กอย่างเฟิงหลี่เฉียงไม่มีโอกาสได้พบเห็นง่ายๆ สายตาของพวกเขามีหลากหลายความรู้สึก บางคนทึ่ง บางคนชื่นชม และบางคนไม่พอใจ จากฉลองพระองค์ของฮ่องเต้และขุนนางที่ตามมา ก็รู้ได้ทันทีว่าพระองค์เพิ่งเสด็จกลับจากการประชุมในตอนเช้า และเดินผ่านมาทางนี้ เฟิงหลี่เฉียงไม่รู้ว่าพระองค์ได้ยินพวกเขาพูดคุยกันมากน้อยแค่ไหน เฟิงหลี่เฉียงชะงัก หรือนี่จะเป็นกับดักที่หลี่จิววางเอาไว้ เพราะรู้ว่านี่คือเส้นทางเสด็จของฮ่องเต้อยู่แล้ว เขาใช้หางตามองหลี่จิว ที่ทำหน้าเรียบเฉยฮ่องเต้หย่งเล่อ บอกบัณฑิตหนุ่มและหลี่จิวว่า “พวกเจ้าตามข้ามาที่ห้องหนังสือ”คราวนี้ ทุกคนต่างพากันตะ

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 62

    ตอนที่ 62เฟิงหลี่เฉียงและลู่เหยาหลงกลับมาที่บ้าน เขาแวะหาซุนเทียนเป่าที่ร้าน เพื่อพูดคุยเรื่องรูปภาพ เมื่อชายหนุ่มเห็นเขาแวะมาก็ดีใจมาก “บัณฑิตเฟิง ท่านมาก็ดีแล้ว ตอนนี้รูปวาดของท่านได้รับความนิยมมากเลยนะ มีแต่คนมาซื้อไปเป็นของขวัญ”พูดจบแล้ว เขาก็รีบนำเงินที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่ช่วงที่เฟิงหลี่เฉียงไปจางเย่มามอบให้ แล้วถามต่ออย่างกระตือรือร้นว่า “ท่านพอจะมีเวลาวาดรูปบ้างหรือยัง”ตอนนี้ร้านขายเครื่องเขียนของเขาเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นแล้ว ไม่เพียงแต่ขายอุปกรณ์เครื่องเขียน แต่ยังมีภาพวาดและโคลงกลอนของเฟิงหลี่เฉียง และยังมีหนังสือรวมบทกลอนของเทียนมู่อวี้ที่เริ่มได้รับความนิยม เขาจึงเกิดความคิดที่จะขายหนังสือเพิ่มด้วยบัณฑิตหนุ่มยิ้ม “ข้าพอจะว่างแล้ว ท่านอยากได้ภาพแบบไหนหรือ” แล้วทั้งสองก็พูดคุยรายละเอียดเรื่องภาพ และนัดแนะกันว่าจะวาดให้เสร็จภายในสิ้นปีนี้หลังจากนั้นเฟิงหลี่เฉียงก็ถามซุนเทียนเป่าว่า “ท่านพอจะแนะนำบ้านเช่าหรือบ้านที่จะขายแถวนี้ได้บ้างไหม ข้าจะรับแม่กับน้องสาวมาอยู่ด้วย แต่ไม่อยากให้อยู่ไกลจากที่ทำงานนัก”

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 61

    ตอนที่ 61เฟิงหลี่เฉียงไม่รอให้อีกฝ่ายเฉลย แต่พูดขึ้นทันทีว่า “เซียงเฟยและหลี่จง”เซียวหลินแปลกใจ แต่ก็หัวเราะออกมา “ถูกต้อง!” เขาพูดต่อ “ข้าคิดว่าใครบางคนส่งเขามาที่นี่ เพื่อเป็นตัวแทนติดต่อประสานงานที่ชายแดนนี้”“และให้จัดการเรื่องการตรวจสอบที่นี่ให้เรียบร้อย ไม่ให้เรื่องแดงไปถึงเมืองหลวง” เฟิงหลี่เฉียงพูด แล้วมองไปอีกทางถึงตอนนี้ทั้งสองคนต่างนิ่งเงียบไป พวกเขารู้สึกว่าเรื่องนี้ จะต้องเกี่ยวข้องกับข้าราชการระดับสูงที่อาจจะเป็นเครือข่ายทั่วทั้งมณฑล หรืออาจจะเป็นแค่ที่จางเย่ แต่ผู้บงการตัวจริงอาจจะอยู่ในเมืองหลวงก็ได้บัณฑิตหนุ่มพูดขึ้นเบาๆ ว่า “ข้ามีแค่สองมือสองเท้า ไม่มีเงินและกำลังพล ถึงข้าจะอยากรู้ความจริงให้มากกว่านี้ก็ทำไม่ได้”เซียวหลินถอนหายใจ “ข้าก็คิดเช่นกัน ถ้าไม่ได้ท่านหายตัวไป ข้าก็หาข้ออ้างออกไปสืบข้อมูลไม่ได้”“เราควรจะรวบรวมข้อมูลเท่าที่มี แล้วเดินทางกลับพร้อมกับขบวนตามเดิม ส่วนจะเป็นอย่างไรต่อไปนั้น ขอให้ทางราชสำนักและผู้ที่มีอำนาจตัดสินเอาเอง”เซียวหลินเห็นด้วย ก่อนจะถามว่า “แล้

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 60

    ตอนที่ 60“ถ้าพวกท่านไม่ผิดจริงจะปฏิเสธการส่งจดหมายของข้ารึ” เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงเย็นชา คราวนี้เขาลืมเปลี่ยนเสียงของตัวเองเป็นเสียงของจ้างเกอ ชายวัยกลางคน แต่เป็นเสียงของเฟิงหลี่เฉียง “และที่สำคัญ ท่านส่งคนมาคอยจับตาดูข้า นี่ก็บ่งบอกแล้วว่าพวกท่านมีอะไรปิดบังเอาไว้!”เจิ้งเฉิงฉานและทหารคนอื่นตะลึง เมื่อได้ยินเสียงที่เปลี่ยนไปของอีกฝ่าย แม่ทัพขมวดคิ้ว เขาถามด้วยเสียงเฉียบขาด“เจ้าเป็นใครกันแน่! บอกมาเดี๋ยวนี้!”เฟิงหลี่เฉียงรู้ว่า เขาไม่สามารถต่อสู้กับคนกลุ่มนี้ได้แน่นอน แต่อย่างน้อย ถ้าต้องถูกจับหรือถูกฆ่าตาย เขาอยากจะให้คนที่อาจจะผ่านมา หรือแม้แต่ทหารที่ไม่ได้ร่วมกลุ่มทรยศ ได้เห็นว่าเขาคือใคร เพื่อจะได้สืบหาตัวการเพื่อเอาผิดในภายหลัง เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาจึงถอดหมวกขนสัตว์โยนทิ้ง และกระชากหนวดเคราที่รุงรังออก ถึงตอนนี้ใบหน้าจะยังมอมแมม แต่ไม่สามารถปกปิดความหล่อเหลาและเย็นชาของบัณฑิตหนุ่มได้เจิ้งเฉิงฉานชะงัก เขารีบยกมือห้ามลูกน้องที่ทำท่าจะพุ่งตัวเข้าไปจับกุมอีก เขาถามเด็กหนุ่มด้วยเสียงต่ำว่า “เจ้าคือบัณฑ

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 59

    ตอนที่ 59ชายเจ้าของบ้านรีบห้ามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในบ้าน “อย่าพูดเสียงดังไป! เดี๋ยวก็มีคนเอาไปฟ้องทางการหรอก!”แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจ เขามีอายุประมาณ 24-25 ปี แต่งกายด้วยเสื้อผ้ากลางเก่ากลางใหม่ ท่าทางเหมือนบัณฑิตจ้างเกอรู้แล้วว่า น่าจะมีคนอยากจะให้ข้อมูลกับเขาแล้ว เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นว่า “ข้าเข้าใจสิ่งที่พวกท่านพูด ตลอดทางที่เดินทางมา ข้าพบเห็นสภาพบ้านเรือนไร่นาไม่แตกต่างไปจากที่นี่ น่าสงสัยจริงว่า เหตุใดทางการถึงไม่ช่วยอะไรบ้างเลยหรือ แล้วที่ข้าอยู่บ้านเกิดตัวเองไม่ได้ ก็เพราะสาเหตุเดียวกันนี่ล่ะ” แล้วเขาก็ถอนหายใจออกมา“หึ! เก็บภาษีจากพวกเราจำนวนมาก อ้างว่าถ้าจ่ายมากทางการจะช่วยมาก แต่นี่ก็ผ่านไปเป็นปีแล้ว ข้าไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้น พอพวกเราไม่จ่ายก็จับพวกเราไปติดคุก” ชายหนุ่มพูดด้วยความโกรธแค้น “ตอนนี้พี่ชายของข้าก็ยังอยู่ในคุก เขาอุตส่าห์ลุกขึ้นมาช่วยพูดเจรจากับพวกขุนนางท้องถิ่น แต่พอถึงเวลา ชาวบ้านขี้ขลาดก็พากันทอดทิ้งให้เขาต้องติดคุกอยู่คนเดียว!”จ้างเกอสนใจชายหนุ่มคนนี้มาก “เจ้าชื่ออะไรหรือ ทำไมจึ

  • เฟิงหลี่เฉียง ยอดเสนาบดีแห่งหมิง   ตอนที่ 58

    ตอนที่ 58“ขอโทษนะ ท่านคือพ่อค้าจ้างเกอใช่หรือไม่” เสียงชายคนหนึ่งตะโกนถามมาจากหน้าบ้าน ที่เปิดประตูบ้านเอาไว้เล็กน้อยจ้างเกอขมวดคิ้ว หน้าตาที่รกรุงรังไปด้วยหนวดของเขาดูจริงจัง “ใช่แล้ว ข้านี่ล่ะ ท่านมีธุระอะไรรึ”อีกฝ่ายยิ้มอย่างยินดี “ข้าชื่อ เฉินเจ๋อ เป็นพ่อค้าขายสินค้าหลายอย่างที่เฉิงกวนนี้ ขอเข้าไปได้หรือไม่”“ได้สิ เสี่ยวหลงไปเปิดประตูให้ท่านเฉินสิ แล้วก็ไปเอาน้ำชามาด้วย” ลู่เหยาหลงรีบเดินไปเปิดประตูและหายไปหลังบ้าน เพื่อยกน้ำชาและขนมมาให้“เชิญท่านเข้ามาในบ้านก่อน” จ้างเกอเดินนำเฉินเจ๋อเข้ามาในบ้าน จากนั้นก็ถามทันทีว่า “ท่านมีธุระอะไรกับข้าหรือ”“ข้าได้ยินมาว่า ท่านสนใจจะไปขายสินค้านอกด่าน” อีกฝ่ายตอบพร้อมกับจิบน้ำชาที่เด็กชายนำมาวางไว้เมื่อจ้างเกอพยักหน้า อีกฝ่ายจึงพูดต่อว่า “ข้ามีกองคาราวานที่จะออกเดินทางไปนอกด่านปีละสองครั้ง นี่ก็ใกล้จะได้เวลาออกเดินทางแล้ว”“แต่มันใกล้หน้าหนาวแล้ว ท่านจะเดินทางไกลได้หรือ” จ้างเกอทำหน้าสงสัยเฉินเจ๋อยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “เฮ่ยย! ก็ไม่ต้องไปไกลสิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status