ความลับ

ความลับในห้องทำงาน

จังหวะที่ลอร์ดแอชตันกำลังให้ความสนใจกับแขกคนอื่นๆ เอดิสันก็ฉวยโอกาสพาเมรี่เข้าไปในห้องทำงานของเขาได้อย่างแนบเนียน ห้องทำงานโอ่อ่าและเต็มไปด้วยหนังสือและเอกสารมากมาย มีกลิ่นหนังและกระดาษเก่าๆ คลุ้งอยู่ในอากาศ

"เรามีเวลาน้อยมากครับมิสแบล็ควู้ด" เอดิสันกล่าว "เราต้องหาเอกสารที่เกี่ยวข้องกับ 'เงาแห่งลอนดอน' และข้อมูลเกี่ยวกับการหายตัวไปของมิสซิสอลิซาเบธให้ได้มากที่สุด"

เมรี่พยักหน้า เธอเริ่มค้นหาเอกสารบนโต๊ะทำงาน ขณะที่เอดิสันกำลังค้นหาในตู้หนังสือและลิ้นชักต่างๆ

"คุณเอดิสันคะ หนูเจออะไรบางอย่างค่ะ!" เมรี่กระซิบ เธอหยิบสมุดบันทึกเล่มหนึ่งขึ้นมา มันเป็นสมุดบันทึกส่วนตัวของลอร์ดแอชตัน

"คุณเห็นอะไรบ้าง?" เอดิสันถาม

"เขาเขียนบันทึกเกี่ยวกับการทดลองบางอย่างค่ะ" เมรี่ตอบ "มันเป็นสูตรเคมีที่ซับซ้อนมาก และมีคำว่า 'ควันสีม่วง' และ 'หายตัวไป' ปรากฏอยู่หลายครั้ง"

เอดิสันเดินเข้ามาดูสมุดบันทึก เขาสังเกตเห็นว่ามีบางหน้าถูกฉีกออกไปอย่างระมัดระวัง

"ดูเหมือนว่าลอร์ดแอชตันกำลังทำการทดลองอะไรบางอย่างที่ผิดกฎหมายนะครับ" เอดิสันกล่าว "และผมก็เชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของภรรยาของเขาด้วย"

"แล้ว 'ควันสีม่วง' คืออะไรคะ?" เมรี่ถาม

"ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นแก๊สชนิดหนึ่งครับ" เอดิสันตอบ "แก๊สที่สามารถทำให้คนหายตัวไปได้ หรืออาจจะเป็นแก๊สที่ทำให้คนหมดสติ"

เมรี่รู้สึกขนลุกซู่ นี่มันไม่ใช่เรื่องลึกลับธรรมดา แต่มันเป็นเรื่องที่อันตรายถึงชีวิต!

"แล้วอเล็กซานเดอร์กับเฟรเดอริคเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างไรคะ?" เมรี่ถาม

"ผมคิดว่าเฟรเดอริคอาจจะรู้เรื่องการทดลองนี้ครับ" เอดิสันตอบ "และเขาก็พยายามจะเปิดเผยความจริง แต่เขากลับถูกจับตัวไปเสียก่อน ส่วนอเล็กซานเดอร์...เขากำลังสืบสวนเบื้องหลังการหายตัวไปของมิสซิสอลิซาเบธ และอาจจะกำลังตามรอยการทดลองนี้อยู่ด้วย"

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านนอกห้องทำงาน เอดิสันรีบซ่อนสมุดบันทึกไว้ใต้เสื้อโค้ท และพาเมรี่ไปซ่อนตัวอยู่หลังผ้าม่านผืนใหญ่ที่บังหน้าต่าง

ประตูห้องทำงานเปิดออกช้าๆ ลอร์ดแอชตันเดินเข้ามาในห้อง เขาดูเหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

ลอร์ดแอชตันเดินตรงไปที่โต๊ะทำงานของเขา เขาพยายามหาอะไรบางอย่างบนโต๊ะ แต่ก็ไม่พบ เมรี่และเอดิสันยังคงซ่อนตัวอยู่เงียบๆ หลังผ้าม่าน หัวใจของเมรี่เต้นรัวด้วยความกลัว

ลอร์ดแอชตันถอนหายใจด้วยความผิดหวัง เขามองไปรอบๆ ห้องทำงาน และจ้องมองมาที่ผ้าม่านที่เมรี่และเอดิสันซ่อนอยู่

"ใครอยู่ในนั้น!" ลอร์ดแอชตันตะโกน "ออกมาเดี๋ยวนี้!"

เมรี่และเอดิสันมองหน้ากัน พวกเขารู้ว่าพวกเขาถูกจับได้แล้ว

เอดิสันพยักหน้าให้เมรี่ เมรี่เดินออกมาจากหลังผ้าม่านอย่างช้าๆ ใบหน้าของเธอซีดเผือด

"มิสแบล็ควู้ด!" ลอร์ดแอชตันกล่าวด้วยความตกใจ "เจ้ามาทำอะไรในห้องทำงานของข้า!"

"ฉัน...ฉันแค่หลงทางค่ะท่านลอร์ด" เมรี่ตอบ เธอพยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุด

"หลงทางอย่างนั้นหรือ!" ลอร์ดแอชตันหัวเราะเยาะ "เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อเรื่องโกหกเช่นนี้หรือ!"

เอดิสันเดินออกมาจากหลังผ้าม่าน "ท่านลอร์ดครับ ขออภัยด้วยครับ หลานสาวของผมยังไม่คุ้นเคยกับคฤหาสน์ของท่านดีครับ"

"เกรย์สัน! เจ้ามาทำอะไรกับเด็กสาวคนนี้ในห้องทำงานของข้า!" ลอร์ดแอชตันตะโกนด้วยความโกรธ "เจ้ากำลังคิดจะขโมยอะไรบางอย่างใช่ไหม!"

"เปล่าครับท่านลอร์ด" เอดิสันตอบ "เราไม่ได้คิดจะขโมยอะไรทั้งนั้นครับ เราแค่กำลังมองหาบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคดีของมิสซิสอลิซาเบธครับ"

ลอร์ดแอชตันเบิกตากว้าง "คดีอะไรกัน! เจ้าพูดถึงเรื่องอะไรกัน!"

"เราทราบดีครับท่านลอร์ดว่ามิสซิสอลิซาเบธไม่ได้หายไปอย่างลึกลับ แต่เธอหายไปเพราะการทดลองบางอย่างของท่าน" เอดิสันกล่าวอย่างตรงไปตรงมา "และเราก็พบหลักฐานบางอย่างแล้วด้วยครับ"

ใบหน้าของลอร์ดแอชตันซีดเผือด เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า "เจ้า...เจ้าไปรู้เรื่องนี้มาจากไหนกัน!"

"เรามีแหล่งข่าวของเราครับท่านลอร์ด" เอดิสันตอบ "และเราก็รู้ด้วยว่าการทดลองนี้เกี่ยวข้องกับ 'เงาแห่งลอนดอน' ด้วยใช่ไหมครับ"

ลอร์ดแอชตันตัวสั่นเล็กน้อย เขามองเอดิสันและเมรี่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและโกรธแค้น

"พวกเจ้า...พวกเจ้ากำลังเล่นกับไฟอยู่นะ!" ลอร์ดแอชตันกล่าว "พวกเจ้าไม่รู้หรอกว่าพวกเจ้ากำลังเผชิญหน้ากับอะไรอยู่!"

"เราทราบดีครับท่านลอร์ด" เอดิสันตอบ "และเราก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมันครับ"

ลอร์ดแอชตันถอนหายใจ เขานั่งลงบนเก้าอี้ทำงานด้วยท่าทางหมดอาลัยตายอยาก "เอาล่ะ...ในเมื่อพวกเจ้าล่วงรู้ความลับนี้แล้ว ข้าก็ไม่มีอะไรจะปิดบังอีกแล้ว"

ลอร์ดแอชตันเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมด เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่หมกมุ่นอยู่กับการทดลองสร้างแก๊สที่สามารถทำให้คนหายตัวไปได้ เขาต้องการสร้างแก๊สนี้เพื่อใช้ในการปฏิบัติการลับของ 'เงาแห่งลอนดอน' แต่ในวันเกิดเหตุ การทดลองของเขากลับผิดพลาด แก๊สควันสีม่วงได้พวยพุ่งออกมาจากเครื่องทดลอง และมิสซิสอลิซาเบธที่บังเอิญเดินเข้ามาในห้องก็สูดดมแก๊สเข้าไป และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

"ผมไม่รู้ว่าเธอหายไปไหน" ลอร์ดแอชตันกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย "ผมพยายามตามหาเธอทุกวิถีทางแล้ว แต่ก็ไม่พบเธอเลย"

"แล้วนักข่าวคนนั้นกับเฟรเดอริคเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างไรคะ?" เมรี่ถาม

"นักข่าวคนนั้นพยายามขุดคุ้ยเรื่องราวเกี่ยวกับการทดลองของผมครับ" ลอร์ดแอชตันตอบ "และเขาก็รู้เรื่องการหายตัวไปของอลิซาเบธด้วย ส่วนเฟรเดอริค...เขาได้รับมอบหมายให้สืบคดีการหายตัวไปของนักข่าวคนนั้น และเขาก็เข้ามาใกล้ความจริงมากเกินไป จนทำให้ถูก 'เงาแห่งลอนดอน' จับตัวไป"

"แล้วเขาถูกจับตัวไปที่ไหนคะ!" เมรี่ถามด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น

ลอร์ดแอชตันส่ายหน้า "ผมไม่ทราบแน่ชัดครับ 'เงาแห่งลอนดอน' มีสถานที่ลับหลายแห่ง พวกเขาจะพาคนที่รู้ความลับมากเกินไปไปขังไว้ในที่ที่ไม่มีใครสามารถหาเจอได้"

"แต่คุณต้องรู้เบาะแสอะไรบางอย่างสิคะ!" เมรี่กล่าวด้วยความมุ่งมั่น "คุณต้องบอกฉัน!"

ลอร์ดแอชตันเงียบไปครู่หนึ่ง เขามองไปที่ภาพวาดของมิสซิสอลิซาเบธบนผนัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

"มีสถานที่แห่งหนึ่งครับ" ลอร์ดแอชตันกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบา "เป็นโกดังเก่าแห่งหนึ่งในย่านท่าเรือของลอนดอน ที่นั่นคือสถานที่ที่ 'เงาแห่งลอนดอน' ใช้เป็นที่กักขังนักโทษ และเป็นที่ที่พวกเขามักจะทำการทดลองบางอย่างด้วย"

เมรี่และเอดิสันมองหน้ากัน พวกเขาเจอเบาะแสที่สำคัญที่สุดแล้ว!

"ขอบคุณมากค่ะท่านลอร์ด" เมรี่กล่าว "คุณได้ช่วยเราไว้มากจริงๆ ค่ะ"

ลอร์ดแอชตันพยักหน้า "ผมหวังว่าพวกคุณจะสามารถช่วยเฟรเดอริคและนักข่าวคนนั้นได้นะครับ และผมก็หวังว่าพวกคุณจะสามารถเปิดเผยความจริงเกี่ยวกับ 'เงาแห่งลอนดอน' ให้โลกได้รับรู้ด้วย"

เมรี่และเอดิสันเดินออกมาจากห้องทำงานของลอร์ดแอชตันด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน พวกเขาได้ไขปริศนาการหายตัวไปของมิสซิสอลิซาเบธแล้ว และพวกเขาก็ได้เบาะแสสำคัญที่นำไปสู่การตามหาเฟรเดอริค แต่พวกเขาก็รู้ว่าการเดินทางไปยังโกดังเก่าในย่านท่าเรือนั้นเต็มไปด้วยอันตราย