บทที่ 5 จำยอมตามข้อตกลง (nc นิดหน่อย)

เมื่อคุยโทรศัพท์กับคนปลายสายเรียบร้อยแล้วพอใจก็ออกมาเรียกแท็กซี่ จุดหมายปลายทางก็คือคอนโดหรูแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง ระหว่างที่นั่งรถมาเธอบีบมือของตัวเองจนเจ็บระบม

ประมาณครึ่งชั่วโมงเธอก็มาถึงยังจุดหมาย เมื่อลงรถแท็กซี่และจ่ายค่าโดยสารเรียบร้อยแล้ว พอใจก็แหงนคอตั้งบ่า มองขึ้นไปยังยอดตึกสูงเหล่านั้น

"คุณพอใจ"

พอใจหันขวับไปตามเสียง เขตแดนนั่นเอง

"เชิญทางนี้ครับ"

เขาผายมือและเดินนำเธอเข้าไปในตึกแห่งนั้น พอใจรีบเดินตามเขาเข้าไปในลิฟท์ เขตแดนกดชั้นที่ 33 จำนวนของตัวเลขรันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และในที่สุด

'ติ๊ง'

แล้วประตูลิฟท์ก็เปิดออก พอใจก้าวออกมาจากลิฟท์ด้วยหัวใจที่สั่นไหว เธอหันไปมองเขตแดน เขาโบกมือให้เธอก่อนจะกดปุ่มปิดประตู

พอใจมองไปยังประตูบานใหญ่บานนั้น ความจริงแล้วไม่ต้องมองก็ไม่ต้องกลัวหลง เพราะทั้งชั้นนี้มีห้องนี้อยู่เพียงห้องเดียว เธอกำลังจะยกมือกดกริ่ง แต่ประตูบานนั้นก็เปิดขึ้นเสียก่อน

"เข้ามาสิ"

ภูผาเปิดประตูออกมาและเรียกให้เธอเข้าไปในห้อง พอใจสูดหายใจเข้าไปลึก ๆ จนเต็มปอดก่อนจะก้าวผ่านประตูเข้าไป เขาปิดประตูและนึกฉุนท่าทางของเธอเล็กน้อยที่ทำราวกับว่าเขาจะกินเลือดกินเนื้อของเธออย่างนั้นแหละ

ภูผาในชุดลำลอง เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวผ้าเนื้อดี และกางเกงสแล็คขาเก้าส่วนสีน้ำตาลไหม้ ส่งผลให้เขาดูดีแบบผ่อนคลาย

"นั่งสิ"

เขาพูดจบก็นั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ พอใจจึงนั่งตาม

"ขยับมาใกล้ ๆ หน่อย"

เขาสั่งเสียงเข้ม เพราะเริ่มรำคาญกับท่าทางไร้เดียงสาและไม่เป็นงานของเธอ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้เสื้อผ้าของเขาคงไม่เหลือสักชิ้น

พอใจจึงขยับเข้าไปใกล้เขาอีกนิด ภูผาทนไม่ไหวคว้าต้นแขนของเธอและกระชากอย่างแรง ร่างเล็กของพอใจจึงปะทะกับอกกว้างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแกร่งเต็มแรง

ทั้งคู่สบตากันประมาณหนึ่งวินาที ภูผาก็ก้มลงประทับริมฝีปากบางเฉียบของเขาลงบนริมฝีปากอวบอิ่มซึ่งเผยอขึ้นเพราะตกใจ เขาใช้ฟันขบริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ ก่อนจะใช้มือบีบคางบังคับให้เธออ้าปากขึ้น แล้วจึงส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของเธอ

พอใจตัวชาวาบ วางสองมือทาบทับบนอกแกร่งของเขา และพอเขาดึงดุนลุ้นของเธอ พอใจก็เผลอลูบไล้อกแกร่งนั้นเบา ๆ

"อื้อ"

ส่งเสียงครางอื้อออกมา เขาจูบเธอเนิ่นนานจนเธอแทบจะหมดลม เขาจึงได้ถอนริมฝีปากออก

"ไม่เลวนี่ ไม่เคยจริงเหรอ ?"

พอใจเงียบไม่ตอบคำถามของเขา แม้ว่าเธอจะตอบสนองเขาแบบเงอะงะ แต่กลับสร้างความพอใจให้เขาเป็นอย่างมาก ก่อนที่เขาจะก้มลงจูบเธออีกครั้ง และครั้งนี้ไม่ใช่แค่จูบ

ภูผาล้วงเข้าไปในชายเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอ วาดมือไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียร์ของเธออกอย่างเชี่ยวชาญ ก่อนจะวกมือมาด้านหน้ากอบกุมหน้าอกขนาดใหญ่จนล้นมือของเธอ และขยำมันเบา ๆ

"อื้อ"

พอใจครางออกมาอย่างระงับไม่อยู่ เพราะสัมผัสของเขาสร้างความวาบหวิวให้เธอมากเหลือเกิน แม้ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกแต่ร่างกายของเธอก็ตอบสนองเขาไปตามสัญชาติญาณ

ภูผาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออก และโยนมันข้ามหัวไป ก่อนจะอุ้มเธอไปวางที่เตียง ซึ่งในตอนที่อุ้มเธอมาปากของเขาครอบครองยอดปทุมถันของเธออยู่

"อาว์"

พอใจไม่รู้จะทำอย่างไร ทำได้เพียงครางออกมาเพื่อระบายอารมณ์เท่านั้น เมื่อวางเธอลงบนเตียงกว้างเรียบร้อยแล้ว ภูผาก็ถอดกระโปรงและแพนตี้สีขาวตัวน้อยออกตามลำดับ แล้วก็มาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง

เขามองร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนนั้นอย่างตะลึง หน้าอกที่ใหญ่เกินตัว เอวคอดกิ่ว หน้าท้องแบนราบ ดอกไม้งามที่มีขนรำไร สะโพกผายเต่งตึง และต้นขาเรียวยาว

พอใจหน้าเห่อร้อน หลับตาพริ้มนอนอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างของเขา ภูผาก้มลงซุกหน้าตรงหว่างอกของเธอ ก่อนจะอ้าปากงับยอดปทุมถันสีชมพู ดูดดึงทั้งสองข้างสลับไปมา สองมือคลึงเค้นหน้าอกอวบจนขึ้นเป็นรอยแดง

"อื้อ"

พอใจพยายามกัดฟันข่มเสียงน่าอายของเธอเอาไว้ สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนระบายอารมณ์หวาม ภูผาขบเม้มยอดอกของเธอและลามเลียไปตามทุกส่วนของผิวกาย จนเกิดเป็นรอยแดงขึ้น

ภูผาเองก็ปวดร้าวตรงแก่นกลางกาย เขาไม่เคยมีอารมณ์ปราถนาต่อผู้หญิงคนไหนมากมายขนาดนี้มาก่อน เมื่อเขาใกล้จะแตกสลายและลองใช้นิ้วสำรวจตรงดอกไม้งาม เขาก็พบว่าเธอพร้อมแล้วสำหรับเขา เพราะน้ำหวานตรงดอกไม้งามของเธอไหลเยิ้มออกมา

เขาจับต้นขาของเธอแยกออกจากกัน ก่อนจะส่งแก่นกายอันใหญ่โตของตัวเองไปจ่อตรงปากทางเข้า ถูไถมันเล็กน้อยเป็นการทักทาย เพราะเธอบอกเขาตอนที่คุยโทรศัพท์กันแล้วว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่

พอใจสะดุ้งก่อนจะกระถดสะโพกหนี แต่ภูผากลับกดต้นขาเธอเอาไว้ เขาก้มลงดูดดึงปลายถันของเธออีกครั้ง เมื่อพอใจหายเกร็งแล้วเขาก็ค่อย ๆ กดแก่นกายของเขาเข้าไปในถ้ำสวาท

มันคับแน่นในตอนแรก และเริ่มเข้าไปได้สะดวกขึ้นตามจังหวะรักที่ภูผาเป็นคนควบคุม เมื่อถึงจุดสุดท้ายของจังหวะรัก ภูผาก็ปลดปล่อยสายธารอุ่นร้อนเข้าไปในร่างกายของพอใจโดยไม่เหลือสักหยด แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ลืมตัว ว่าการมีอะไรกันในครั้งนี้ทั้งคู่ไม่มีใครป้องกัน ทั้งภูผาและพอใจต่างก็นอนกกกอดกันบนเตียงกว้างจนกระทั่งเกือบสี่ทุ่มเขาถึงได้ให้เขตแดนไปส่งเธอยังหอพัก

เมื่อกลับมาถึงห้องพักแล้ว พอใจก็อาบน้ำชำระร่างกาย รอยจ้ำ ๆ บนร่างกายและความเจ็บหน่วงบนกายสาวเป็นหลักฐานที่แสดงว่าเธอได้กลายเป็นผู้หญิง หรือพูดง่าย ๆ ว่านางบำเรอของภูผาเรียบร้อยแล้ว

พอใจทบทวนถึงข้อตกลงระหว่างเธอกับเขาอีกครั้ง ในตอนที่เธอโทรศัพท์ไปหาเขา

1.เขาจะช่วยจัดการปัญหาของคุณแม่พรพรรณ

2.เขาจะเป็นคนบอกเลิกเธอเองในตอนที่เขาเบื่อเธอ

3.ระหว่างที่ยังเป็นผู้หญิงของเขาห้ามคบกับใคร

4.ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาไม่มีสถานะใด ๆ และห้ามให้ใครรู้

5.ถ้าเขาต้องการเธอเมื่อไหร่เธอจะต้องรีบมา

พอใจกระพริบตาถี่ ๆ เพื่อไล่หยดน้ำที่มันรื้นขึ้นมาให้หายไป บอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไรเธอทำเพื่อคุณแม่พรพรรณ และส่วนลึกในใจของเธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเองก็รู้สึกดีกับเขา

พอใจรีบเข้านอนเพราะพรุ่งนี้เธอต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า หยุดงานมาสองวันแล้วถ้าพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ไหวมีหวังโดนไล่ออกแน่ ๆ

ภูผานั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ริมระเบียง มองแสงสีของเมืองกรุงในยามค่ำคืน แล้วก็หันไปมองบนเตียงกว้าง ผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ และคราบเลือดสีส้มจาง ๆ นั้นราวกับว่ามันได้ประทับลงไปในหัวใจที่แสนเย็นชาของเขาเสียแล้ว