6

“แล้วตอนนี้โทร.มา กวนจังเลย”

ออกเสียงบ่นใส่สาวใหญ่บ.ก.ผู้เป็นเพื่อน  ท่าทางไม่จริงจังนักเย้าแหย่มากกว่า

“ย่ะ ไม่รบกวนหรอก แต่เล่นให้รู้จักบันยะบันยังหน่อยนะ เดี๋ยวจะหาว่าเพื่อนอย่างชั้นไม่เตือน”

“ขอบคุณที่เตือน แต่ว่ามืออย่างฉัน ไม่เคยพลาดสักนิด ไม่รู้เป็นไง ปราบเขาได้ทุกครั้ง”

หนุ่มหล่อทิ้งชีวิตนักเขียนชั่วคราว มาเป็นนักพนันเอ่ยกับเพื่อนท่าทางทะนงตัวเองเล็กน้อย

จากนั้นปางภูก้าวเข้ามาในวงอีกครั้งหลังจากที่ปิดเครื่องสนิทแล้ว  ที่ตัดสินใจปิดเพราะไม่อยากให้ใครมารบกวนในเวลานี้อีก 

สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างกว้างขวาง เป็นสถานที่มิดชิดตกแต่งอย่างสวยหรูคลาสสิก มีแอร์เย็นสบาย

ให้เหล่านักเล่นได้สำเริงสำราญ  บางกลุ่มนั่งคุยกัน กินเหล้า ได้กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งปนกับควันบุหรี่

นักเล่นล้วนแต่เป็นหนุ่มสาวล้วนแต่เป็นระดับไฮโซคนมีฐานะเท่านั้น  กับเซียนพนันตัวเป้งอีกสามคน 

ปางภูสนุก แค่คลายเครียด  ไม่ได้ถืออะไรมากมาย กลับไปนี่ต้องพักผ่อนเอาแรงอีกรอบ

ถ้าสมองไม่เหนื่อยล้ามากเกินไป ความเคยชินทำให้เวลาช่วงเที่ยงคืน จะต้องลุกขลุกมานั่งหน้าจอคอม เพื่อปั้นเรื่อง ครุ่นคิด จินตนาการ ประสานักเขียน ที่ไฟกำลังลุกโชน

ใบฟางอยู่ในห้องส่วนตัว  ใจครุ่นคิดว่า ป่านนี้พี่ธีรคามคงหลับไปแล้ว และคงฝันถึงเธอ 

เด็กสาวที่โลกสีชมพูหวานของความรัก พาใจให้เธอดูดดื่มในจินตนาการความคิด   เนื่องด้วยความรักนี่ล่ะ 

นี่คือรักแรกของเธอ ที่สาวสวยยอมรับอย่างเต็มใจ 

ขณะที่เธอไม่ทราบสักนิด

 ธีรคามตัดสินใจมายังสถานที่อโคจร แทนที่จะตรงกลับบ้าน 

เพราะเป็นความเคยชินและเพาะพันธ์นิสัยของเขา ไม่เพียงเท่านั้น ผู้หญิงที่เขานัดมาด้วย หล่อนนั่งแท็กซี่มาพร้อมกับเขา และหล่อนมีชื่อว่า สวรรค์สี ที่คนในบ่อนหรูแห่งนี้ทราบว่าทั้งคู่เป็นคู่ขาตัวจริง 

สวรรค์สีมีอาชีพเป็นสาวไซด์ไลน์ในผับหรู ถ้าจะว่าไปคำว่าโสเภณีชั้นสูง คงไม่แตกต่างไปจากหล่อนหรอก

เพราะหล่อนรู้กลวิธีที่จะมัดใจหนุ่มหล่อติดการพนันคนนี้ได้ 

ธีรคามจึงไม่ได้แวะไปรับประทานอาหารสวาท ที่ไหน

นอกจากหล่อน  เพราะหล่อนป้อนปรุงเขาได้อย่างถึงพริกถึงขิงและเต็มที่  

ผู้หญิงหน้าจืดหวานๆอย่างลูกสาวข้าราชการนั่นน่ะหรือ

ที่เขาเป่าหูให้หล่อนฟัง ว่าเขากำลังตกเบ็ดชิ้นนี้อยู่

หล่อนครุ่นคิดตาม เข้าใจว่าแม่เด็กสาวอ่อนวัยไร้เดียงสาอย่างใบฟาง

ก็หลงเข้ามาติดกับดักเสน่ห์ 

หล่อนอดหึงไม่ได้เหมือนกัน  ในเมื่อเป็นผัวของหล่อน ไม่อยากจะแบ่งปันให้ใคร ดูเหมือนเขากำลังบอก เขากำลังหลอกเด็กนั่นอยู่ 

ฮึ ไม่รู้ว่าเขาหลงรักนังเด็กนั่นหรือเปล่า

สวรรค์สี เมื่อนึกถึงเรื่อง ที่ทำหล่อนขุ่นเคืองใจ

ใบฟางครุ่นคิด

ถ้าพี่ธีรคามเอ่ยขอหมั้นและแต่งกับหล่อนทันที

ไม่ใช่เพียงแค่สวมแหวนจอง เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ 

 สาวสวยยังฝันหวานกับหมอนใบสีชมพูกับหมอนข้างแสนโปรดที่ขาดไม่ได้ 

นี่คือความปรารถนา เมื่อรักแล้วต้องการสมหวัง

เธอเทิดทูนธีรคาม เขาเป็นผู้ชายที่แสนดี เพื่อนสนิทของใบฟางนั้นแสนจะปลาบปลื้มแทน  ว่าทุกคนจะได้ทราบข่าวดีสักวันหนึ่ง 

อย่างไรเสีย เธอแน่วแน่ ค่อนข้างเชื่อมั่นในความรัก

สิ่งที่ปรากฏเป็นหลักฐาน แหวนเพชรบนนิ้วมือเรียวนี่ไง

ทำให้หล่อนจ้องมอง แล้วนึกถึงใบหน้าผู้สวมให้ทุกครั้ง

นี่แหละโลกของความรัก

เธอได้สัมผัส และเข้าใจถึงความรู้สึกผูกพันที่ก่อสานเอาไว้ 

ยังไม่ดึกสักเท่าไหร่

พรุ่งนี้ใบฟางต้องตื่นไปทำงานเช่นเดิม

เธอน่าจะโทร.  ว่าเวลานี้เขาอยู่ไหนแล้ว

คงถึงที่พัก อาจจะเป็นห้องส่วนตัว ใบฟางพยายามคาดเดาเพราะน่าจะเป็นอย่างนั้น 

นี่มันปาเข้าสองทุ่ม

ที่สาวสวยยังตรึงฝี เท้าชื่นชมความงามริมหน้าต่างของห้อง

มองไปรอบๆชมวิวตอนค่ำคืน กดเบอร์หาเขาในทันที

เสียงสัญญาณจากเพลงรอสายดังขึ้น

ขณะที่ธีรคามมีสีหน้าหงุดหงิดยิ่งนัก  

หัวเสีย เพราะพ่ายเกมพนันรอบแรก  ทำให้สีหน้าเขาถมึงทึงบึ้งเหมือนคนโกรธจัด และลมหายใจก็ร้อนรุ่มไปหมด

กำลังอยู่ในช่วงลุ้นตั้งแต่วินาทีแรก จนใกล้จบเกม อยากจะให้โชคเข้าข้างตัวเองบ้าง  เล่นเสียไปสองตา

วันนี้ อะไร มันก็ไม่ได้เรื่องซักอย่าง 

ขณะที่สวรรค์สี สาวคู่ขาส่งกำลังใจมาให้ นัยน์ตาหล่อนปรอยส่งยิ้มหวานอยู่นอกกระจกใส 

แต่เขา หนำซ้ำมามีเสียงโทรกวนใจอย่างนี้

“ใครกันวะ โทร.มาในเวลานี้”

เสียงพูดบ่นอย่างไม่พอใจ เหมือนหมีกินผึ้ง  ดูเบอร์เครื่อง   ตายแล้วนี่หว่า ใบฟาง

  

 

บทที่ 4

สาวสวยที่เขากำลังติดพันและกำลังโปรยเสน่ห์ความหล่อเหลา เพื่อให้หล่อนติดกับดัก 

ก็เลยกดรับสาย ผละร่างของตนเองออกจากวงพนัน ก้าวห่างออกไป ในบริเวณที่โล่ง 

ลดน้ำเสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ จากคำพูดของนักพนันหลายคน

ที่มักพูดเสียงดังและไม่สุภาพนัก

เพราะนี่มันเป็นสถานที่อโคจร วาจานักพนันหรือนักเล่นที่ชอบได้เสีย ก็เป็นอย่างนี้ล่ะ

เขาต้องการปกปิดสาวสวย

เพราะเขาจะคายนิสัยแท้สันดานเดิมออกมาให้สาวสวยที่เขาหวังหมายร่วมชีวิตไม่ได้หรอก 

เสียฟอร์มหมด เขาต้องเก็บซ่อนมันไว้ข้างใน

ผู้หญิงอ่อน..หลอกง่าย ไร้เดียงสาอย่างใบฟางตามเขาไม่ทันหรอก 

ไม่ยอมให้หล่อนทราบความจริง ว่านอกจากเขาคบหล่อน

แล้วยังมีใครเคียงกายอยู่ข้างเตียงนอนแทบทุกคืน 

หล่อนคนนี้รู้และเข้าใจถึงปรารถนารสชาติเกมรักได้เป็นอย่างดี ว่าเขาชอบแบบไหน

ดังนั้นจึงรีบรับสายพร้อมเอ่ยเสียงหวานหู ปรับคำพูดให้ดูน่าเชื่อถือและเจ้าเสน่ห์ 

ปดได้ก็ปดเลย  เพราะคนอย่างเขา ก็เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์

“ฟางหรือจ้ะ มีอะไรจะคุยกับพี่ธีล่ะมันดึกแล้วนะเนี่ย พี่ธีนึกว่าฟางจะหลับแล้วเสียอีก หรือว่าคิดถึงพี่กันจ้ะ”

เขารู้จักวิธีการหยอดเสียงออดอ้อน 

ใบฟางยิ้มผ่านมือถือ  หล่อนเชื่อสนิทว่านั่นออกมาจากจิตใจแท้ของเขา

ขณะที่ใบหน้าของธีรคามหนุ่มนักพนันตัวยง ยิ้มหยันและกระหยิ่มที่เอาตัวรอดได้

 ได้ยินเสียงหวานของเธอ

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่ธีกลับถึงบ้านนานแล้วใช่ไหมคะ ฟางห่วงเท่านั้นเอง”

“อ้าว ห่วงพี่ด้วยหรือจ้ะขอบใจมากจ้ะพี่เองก็ห่วงฟางเหมือนกัน  นี่ก็ถึงบ้านแล้ว อีกหน่อยคงนอน ขอบใจมากที่ฟางห่วงพี่ แบบนี้พี่ก็ปลื้มเหลือเกิน ที่มีแฟนห่วงถึงขนาดนี้”

หวานอย่างนี้น้ำเสียงอ้อนและพุ่งประเด็น เข้าในใจในความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขา