Mag-log inShare
ปากแข็ง
Huling Na-update:
2025-12-04 17:28:1116:06 น
ภูริทัตและวีรภัทรประชุมเสร็จกำลังเดินออกมาภูริทัตตั้งใจว่าพาจารุวีย์กลับบ้านและจะพาแวะทานอาหารและจารุวีย์คิดว่าจะไปกับภูริทัตเพราะจะได้กลับบ้านเลยอีกอย่่างเธอไม่อยากมีปัญหากับเขา และในขณะนั้นข้าวฟ่างก็เดินเข้ามาพอดีและเดินตรงเข้าไปหาภูริทัต “ภูประชุมเสร็จพอดีเลยข้าวมาตรงเวลาเป๊ะเลย วันนี้ข้าวอยากจะพาภูไปทานข้าวสักหน่อยไปกันนะคะภู” ขณะที่เดินข้าวฟ่างก็เห็นจารุวีย์และเธอก็ไม่คิดที่จะยอมปล่อยภูริทััตให้จารุวีย์ด้วย ด้วยความที่เธอรักและกำลังจะแต่งงานกับภูริทัตแต่จารุวีย์ดันมาท้องกับคนรักของเธอทำให้เธอเสียใจและกลายเป็นคนร้ายลึกและไม่ชอบหน้าจารุวีย์ “เอ่อ..คือ..ไปครับ” ด้วยความที่ภูริทัตยังรักข้าวฟ่างและห่วงความรู้สึกของเธอทำให้เขาต้้องไปกับเธอถึงแม้ว่าเขาจะห่วงและหวงจารุวีย์ก็ตามแต่ยังไงกลับบ้านไปเขาก็เจอเธออยู่ดีเขาไม่อยากทำให้ข้าวฟ่างโกรธเขา “ตาภัทรฝากไปส่งจารุวีย์ที่บ้านพี่ด้วยนะ พาเธอไปทานข้าวด้วย” “ได้ครับพี่ภู” สีหน้าของวีรภัทรดูดีใจมากที่จะได้ไปทานข้าวกับจารุวีย์อีกครั้งและได้ไปส่งเธอเพราะเขาเองก็แอบชอบจารุวีย์ตั้งแต่แรกเห็น ภูริทัตเห็นแบบนั้นก็กังวลใจกลัวว่าจารุวีย์จะชอบวีรภัทรด้วยแต่เขาก็เดินออกไปกับข้าวฟ่าง สั่งให้ฉันห้ามไปกับคุณภัทรแต่ตัวเองดันออกไปกับข้าวฟ่างมาทำเป็นพูดว่าจะพาฉันไปทานอาหารสุดท้ายก็ไปกับคนรักตัวเองอยู่ดี…ฉันอุส่าเลือกที่จะไปกับคุณฉันต้องมาผิดหวังกับคุณอีกแล้วเหรอ “ไปค่ะคุณภัทร..วันนี้จะพาจาร์ไปทานอะไรคะ” จารุวีย์พูดกับวีรภัทรและยิ้มแห้งให้ “คุณจาร์ชอบทานอาหารแบบไหนครับผมจะได้พาไป” “แบบไหนได้หมดเลยค่ะคุณภัทรเลือกมาได้เลย จาร์ทานอะไรก็ได้ค่ะ” “โอเคครับเดี๋ยวผมพาไปรับรองถูกใจคุณจาร์แน่นอน” และทั้งคู่ก็เดินไปขึ้นรถของวีรภัทรเป็นรถที่หรูหราวีรภัทรรวยมากระดับหนึ่งและเป็นลูกพี่ลูกน้องกับภูริทัตแม่ของเขาเป็นน้องของแม่ภูริิทัตซึ่งมันเป็นเรื่องที่บังเอิญมากทำให้เขาได้มาเจอจารุวีย์อีกครั้ง รถแล่นมาถึงร้านอาหารทั้งคู่ก็เดินเข้าไปในร้านซึ่งเป็นเรื่องที่บังเอิญมากที่ไปเจอเข้ากับภูริทัตกับข้าวฟ่างกำลังทานข้าวอยู่วีรภัทรรีบเดินเข้าไปทัก “อ้าวพี่ภู..มาทานข้าวที่นี่เหรอครับ? บังเอิญจัง” “ใช่..แล้วแกพาจารุวีย์มาทานข้างเหรอนั่งด้วยกันมั้ย?” ภูริทัตถามและหันหน้าไปมองจารุวีย์ “ไม่ดีกว่าค่ะจาร์ไปนั่งโต๊ะอื่นดีกว่าเชิญตามสบายนะคะ” จารุวีย์ตอบขึ้นมาและทำหน้าไม่พอใจใว่ภูริทัตและเดินนำวีรภัทรไปอีกโต๊ะ “ครับไปก่อนนะครับ” วีรภัทรพูดและรีบตามจารุวีย์ไปและเลื่อนเก้าอี้ให้จารุวีย์ “ขอบคุณค่ะ” จารุวีย์พูดขอบคุณและหันไปยิ้มให้ ด้านภูริทัตก็แอบมองจารุวีย์อยู่ตลอด พนักงานเอาเมนูอาหารมาให้จารุวีย์และวีรภัทรทั้งคู้ก็สั่งอาหารและทาน “ภูคะสองคนนั้นเขาเป็นแฟนกันรึป่าวแล้วลูกในท้องของจารุวีย์เป็นของคุุณภัทรรึป่าวคุณแน่ใจเหรอว่าเป็นลูกของคุณ?” ข้าวฟ่างถามภูริทัตให้เขาหวั่นใจว่าไม่ใช่ลูกของเขาจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ “ผมแน่ใจว่าเป็นลูกของผม” ภูริทัตพูดด้วยความมั่นใจเพราะเขาเป็นคนแรกของจารุวีย์ “ทำไมคุณถึงมั่นใจขนาดนั้น เราคบกันมาตั้งหลายปีทำไมข้าวไม่ท้องนี่แค่ครั้งเดียวมันจะท้องได้ยังไง” ข้าวฟ่างพูดเชิงชวนทะเลาะ “เราไม่พูดเรื่องนี่กันดีกว่าเดี๋ยวจะทะเลาะกันเปล่าๆ ทานข้าวกันเถอะ” ภูริทัตรีบเบี่ยงเบนประเด็นเพราะไม่อยากทะเลาะกันแต่ข้าวฟ่างเองก็ยัังฝังใจกับเรื่องนี้แต่เธอไม่มีทางเลือกเพราะรักภูริทัตมากและเธอก็คิิดว่าภูริทัตเองก็รักเธอมากเช่นกัน..แต่ที่ไปทำจารุวีย์ท้องก็เพราะเมาและเข้าห้องผิดเธอเลยยังคบกับภูริทัตต่อถึงแม้ว่าเขาจะมีลูกก็ตามเธอจะไม่ยอมปล่อยภูริทัตไปแน่นอน จารุวีย์ก็แอบมองภูริทัตแต่ก็ไม่กล้ามองมากเพราะกลัวว่าวีรภัทรจะรู้้ว่าเธอมีความรู้สึกต่อภูริทัต..และเมื่อข้าวฟ่างกับภูริทัตทานข้าวเสร็จก็เดินออกไป “ภูไปเล่นที่บ้านข้าวก่อนมั้ยคะค่อยกลับ” ข้าวฟ่างชวนภูริทัตไปที่บ้านเพราะเธอไม่อยากให้ภูริทัตกลับบ้านเร็ว “ไม่ดีกว่าครับ วันนี้ผมรู้สึกเพลียๆ ขอกลับไปพักที่บ้านก่อน” ความจริงแล้วเขารีบกลับไปเจอจารุวีย์ที่บ้านต่างหาก เมื่อภูริทัตส่งข้าวฟ่างเสร็จก็ขับรถไปที่บ้านเลยเมื่อถึงบ้านก็นั่งรอที่ห้องรับแขกเดินวนอยู่หลายรอบเพราะยังไม่เห็นจาวีย์กลับมา 1ชั่วโมงผ่านไป.. รถของวีรภัทรก็มาจอดที่หน้าบ้าน และจารุวีย์ก็ลงมาจากรถและเดินเข้าบ้านพอเดินเข้าไปก็พบกับภูริทัตที่นั่งอยู่และมองหน้าจารุวีย์ “ทำไมถึงกลับมาช้า?” ภูริทัตถามด้วยอาการโมโห “ถามเหมือนกับว่าคุณรอฉันเลยนะคะ?” จารุวีย์หันไปพูดด้วย “ไม่ได้รอ..แต่ฉันมาถึงบ้านนานแล้วแต่เธอยังไม่มาสักทีกลับถึงบ้านช้าเกินไป” ภูริทัตพูดด้วยอาการความเสียอาการ “งั้นเหรอคะ ฉันไปบ้านคุณภัทรมาเขาพาไปหาคุณแม่ของเขา” “ทำไมต้องไป..?” “ทำไมเหรอคะ..ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉันไม่ใช่เหรอ คุณเป็นอะไรมายุ่งเรื่องของฉัน” “ก็ลูกของฉันอยู่ในท้องของเธอ..เธอจะไปไหนตามอำเภอใจเธอไม่ได้แล้วดื่มนมบำรุงรึยังกินยาที่หมอให้มารึยัง?” ความจริงก็หวงเธอแหละแต่ก็อ้างเรื่องลูก “ก็กำลังจะกินคุณไม่ต้องห่วงลูกนี่ก็ลูกของฉันเหมือนกัน คุณเอาเวลาไปห่วงแฟนของคุณนู้น บอกกับฉันไม่ให้ไปกับคุณภัทรอย่างดีสุดท้ายตัวเองก็ไปกับแฟนทิ้งฉันให้ไปกับคุณภัทรเฉยเลย” จารุวีย์พูดด้วยอาการนอยๆ และก็เดินไปที่ห้องครัวเพื่อดื่มนมและกินยาบำรุง “เธอโกรธฉันเหรอ” ภูริทัตเดินตามไป “ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วย ฉันมีสิทธิ์อะไร?” จารุวีย์ถามและดื่มนมต่อ >>>>>ติดตามตอนต่อไป
Pinakabagong kabanata
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 13 บังเอิญรักแรกกลับมา
หลังจากนั้นวุฒิชัยก็เดินเข้าไปในครัว เขากะจะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้เมียเขาดูแต่เมื่อหันกลับไปเมียของเขากับนั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาไม่เดินตามเขามาเขาเดินกลับไปที่ห้องรับแขกไปยืนอยู่ตรงหน้าผู้เป็นเมีย“ทำไมคุณไม่ตามผมมา” เสียงที่ดังขึ้นทำให้ข้าวฟ่างถึงกับสะดุ้งและเงยหน้ามอง“ไปไหน” เธอถามเพียงสั้นๆ พร้อมหน้าตาที่งงงวย“ไปครัวไงผมจะโชว์ฝีมือ” เธอได้แต่ถอนหายใจแค่ทำอาหารทำไมต้องให้เธอไปดูด้วย“ทำไมฉันต้องไปด้วยคุณทำมาให้กินเฉยๆ ไม่ได้เหรอ”“ก็ได้นั่งรออยู่นี่แหละ” สิ้นสุดเสียงนั้นหนุ่มหล่อผู้เป็นสามีก็เข้าครัวไปทำอาหารและสักพักก็ถือออกมาให้เมียของเขาทาน ข้าวฟ่างที่นั่งเล่นมือถืออยู่เมื่อได้ยินเสียงวางอาหารเธอก็รีบวางมือถือเพื่อจะชิม“ฉันรอชิมก่อนนะ” สิ้นสุดเสียงเธอก็ใช้ซ้อมตักโดยไม่รอคำตอบจากสามี เมื่ออาหารเข้าปากคำแรกเธอก็ได้รับรสชาติที่แสนอร่อยและไม่คิดว่าเขาจะทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้“เป็นไงบ้าง อร่อยมั้ยครับคุณหนูข้าวฟ่าง” ใบหน้าแห่งความคาดหวังให้เมียชมก็จ้องมองไปที่หน้าของเธอ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ ก็พอทานได้ให้สอนคุณทำอาหาร” ต่อให้อาหารจะอร่อยแค่ไหนเธอก็ไม่กล้าบอกเพราะกลัวเสียฟอร์ม“งั้นเห
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 12 เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อครอบครัว
“คุณไปเอารูปผมมาจากไหน” ใบหน้าที่แทบจะเก็บรอยยิ้มของเขาไว้ไม่อยู่ทั้งพูดทั้งมองหน้าเธอ“ในเฟชบุ๊คและไลนฺ์คุณไง เอามาไม่ได้เหรอ”“ก็ได้แต่แค่แปลกใจเฉยๆ ไหนคุณบอกไม่อยากลบรูปเขาไงกลัวไม่มีโอกาสได้ถ่ายอีก” คำพูดของเขาดูนอยๆ แต่ความจริงก็หายโกรธตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้วแหละแค่แกล้งถามไป“พอมาคิดดูๆ แล้วเขาก็แค่อดีตไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับฉันแล้ว ปัจจุบันนี้ต่างหากที่สำคัญ” เธอพูดและส่งรอยยิ้มหวานให้สามีเธอทำให้หัวใจของเขาพองโตยิ้มออกมาด้วยความเขิน“จริงเหรอผมสำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ”“เปล่าค่ะ ฉันหมายถึงฉันเองต่างหากที่ยืนอยู่ในปัจจุบันควรที่จะเห็นความสำคัญของตัวเองไม่ควรไปยึดติด” คำพูดของเธอกับทำให้เขาโกรธอีกครั้ง เขาเดินหนีไปนั่งที่โซฟาในห้องทำงานของเขาทำให้ข้าวฟ่างเข้าใจในทันทีว่าเขาน้อยใจอีกแล้ว เธอรีบเดินตามเขาไป“คุณเป็นอะไรคะ” หญิงสาวนั่งลงข้างๆ สามีและยื่นหน้าไปถามเขาทั้งที่เธอรู้อยู่แล้วว่าเขากำลังน้อยใจเธอ“เปล่าครับ”“ฉันล้อเล่น คุณก็สำคัญเหมือนกันนะไม่งั้นฉันไม่มาง้อถึงที่นี่หรอก” ได้ยินแบบนั้นมือทั้งสองข้างของเขาก็กอดไปที่เอวเธออัตโนมัติ และโน้มตัวไปหอมแก้มเธอ“จริงเหรอ”“คุณ
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 11 ตามง้อสามีขี้น้อยใจ
ข้าวฟ่างเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขานั่งนิ่งเงียบและมองหน้าเธอแปลกๆ เธอจึงเอ่ยปากถามเขาด้วยความสงสัย“คุณเป็นอะไรรึเปล่าทำไมมองหน้าฉันแปลกๆ”“เปล่า” สายตาที่แฝงไปด้วยความน้อยใจของเขาก็แสดงออกมาทำให้เธอรู้ได้ในทันทีว่าคำปฏิเสธของเขานั้นต้องมีอะไรแน่ๆ“แน่ใจเหรอคะ” เธอถามทวนเขาอีกรอบเพราะรู้ดีว่าเขาไม่สามารถเก็บความอึดอัดไว้คนเดียวได้เดี๋ยวก็ต้องบอกความต้องการของเขามา ถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะอยู่ด้วยกันได้ไม่นานแต่เธอมั่นใจว่าเธอรู้จักเขาดีพอ“ผมถามจริงๆ เถอะคุณยังรักคุณภูริทัตอยู่รึป่าว”“คุณถามทำไม”“ผมแค่อยากรู้” บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลกลัวว่าเมียจะยังรักแฟนเก่าอยู่สายตาที่ต้องการคำตอบมองเธอไม่กระพริบสายตา“ฉันไม่รู้แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรแล้ว ไม่แน่ใจว่าไม่รักแล้วรึเปล่า” เธอยังคงสับสนกับความรู้สึกของตัวเองอาจจะไม่รักแล้วแต่แค่ยังเสียดายเวลาที่ผ่านมาเพราะคบกันมาตั้งหลายปีจะให้ลืมสนิทมันคงเป็นไปได้ยากอาจจะแค่นึกถึงแค่นั้น“คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่รักเขาแล้ว ผมยังเห็นรูปเขาอยู่เต็มโทรศัพท์ของคุณอยู่เลย" เขาแสดงอาการของคนที่ขี้น้อยใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดข้าวฟ่างเธอไม่คิิดว่าผู้ช
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง10 ให้โอกาสเริ่มต้นคนอบครัว
“สวัสดีน้ำหวาน” เธอทักทายกลับโดยไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่เธอเหล่ตาไปมองที่ข้างๆ ที่ข้าวฟ่างนั่งเห็นวุฒิชัยก็สะดุดตาในความหล่อเหลาของเขา“ภูไปไหนแล้วละทำไมได้มากับผู้ชายอื่น”“เลิกกันแล้ว”“อุ้ย!ทำไมได้เลิกเหรอเห็นรักกันดีอยู่นะรักกันมาตั้งหลายปีเธอปล่อยภูหลุดมือไปได้ยังไงกันอุส่าแย่งไปจากฉัน”“พูดให้มันดีๆ นะฉันไม่เคยแย่งภูมาจากเธอแต่ภูไม่เคยเป็นของเธอเลยต่างหาก” เธอเงยหน้าขึ้นขิงใส่น้ำหวานอย่างเบื่อหน่ายเพราะน้ำหวานตามราวีเธอไม่เลิกจนไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีนึกว่าเธอจะเลิกแล้วแต่ก็ยังเหมือนเดิม“อย่าทำมาพูดหน่อยเลย ตอนนี้เป็นไงได้ข่าวว่าภูเขามีลูกมีเมียใหม่แล้วหนิ” เธอพูดเยาะเย้ยใส่ทำให้ข้าวฟ่างโกรธเพราะเหมือนมากรีดแผลใจเธอแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอเจ็บมากเหมือนเมื่อก่อนอาจเป็นเพราะเธอได้อยู่ใช้ชีวิตกับวุฒิชัยผู้ชายไม่เอาไหนที่เจ้าชู้ไปวันๆ แต่วันนี้เหมือนราวกับว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน“มีใหม่แล้วยังไง ฉันก็มีใหม่แล้วเหมือนกันทั้งหล่อรวยเธอละมีปัญญาหาได้สักคนรึยังมาเที่ยวยุ่งเรื่องคนอื่นนี่ ออกไปจากโต๊ะนี่ได้แล้วไปเกะกะลูกตา” เธอเอนหัวไปที่ไหล่ของวุฒิชัยและกอดแขนเขาเพื่อทำใส่น้ำหวานเธอโกรธและ
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 9 มีคนหวงสามี
ข้าวฟ่างยังคงยืนนิ่งกับคำถามของวุฒิชัยอยู่“ขึ้นรถเถอะ”“ตอบผมมาก่อนสิ” สายตาแห่งความคาดหวังมองไปที่หน้าของเธออย่างจริงจังแต่เธอกลับหลบสายตาเขา“ขึ้นรถไปก่อนแล้วฉันจะตอบ” พูดจบขาทั้งสองข้างของเธอก็ก้าวขึ้นรถและยังคงนั่งนิ่งเงียบคิดเรื่องที่เขาถามเธอความสับสนมากมายอยู่ในใจของเธอ“ว่าไงครับ” เขายังคงต้องการคำตอบจากเธออยู่จี้ถามให้เธอตอบ“ฉันไม่รู้เหมือนกัน คุณมันเจ้าชู้ฉันไม่รู้จะเอาคุณอยู่รึเปล่าฉันไม่กล้าเปิดใจเพราะกลัวจะเป็นแบบภูอีก” เธอพูดพร้อมก้มหน้าลง“แต่ผมไม่ใช่เขา ถึงเวลาที่ผมหยุดผมก็หยุดได้ที่ผมทำตัวเจ้าชู้เพราะผมยังไม่เจอคนที่ใช่ แต่ตอนนี้ผมอยากใช้ชีวิตครอบครัวที่มีความสุขกับคุณ” เขาพูดด้วยหน้าตาที่จริงจัง“ฉันยังไม่กล้าเปิดใจกับคุณหรอกพูดจริงๆ นะฉันเข็ดกับความรักจริงๆ” สองสายตาของเธอมองไปที่เขาด้วยความรู้สึกที่ดีแต่เธอกลัวจริงๆ เพราะเขาเจ้าชู้จริงๆ ในขณะที่เธอท้องไปหาเขายังนัวเนียกับผู้หญิงอื่นไปทั่วเลย“ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่ไอ้หมอนั้น!” เขาพูดเสียงดังด้วยความเคืองที่เธอเอาแต่นึกถึงภูริทัต“ก็คุณเจ้าชู้ไง ผู้หญิงมาหาคุณไม่ซ้ำหน้าจะให้ฉันเชื่อใจคุณได้ยังไง” เธอพูดออกไปแบบนั้
เมียนอกหัวใจ ( พลาดท้อง) ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 8 คนหวงเมีย
05 : 20 น.เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็พบว่าร่างกายเธอเหมือนมีอะไรมากอดอยู่เมื่อก้มลงมามองดูก็เห็นเป็นแขนของวุฒิชัยที่กำลังกอดเธออยู่เธอรีบลุงขึ้นและแขนของเขากับกอดเธอลงไปนอนอีก“นี่คุณมานอนกอดฉันได้ยังไงกันใครอนุญาตให้กอดไม่ทราบ” เธอหันหน้าไปถามเขาด้วยเสียงดุใส่“ไม่มีอะ ผมอยากกอดก็กอดเลยคุณมีปัญหาเหรอนี่เมียผม” เขาพูดหน้าตาเฉยใส่เธอ“แค่เมียในนามเท่านั้นแหละ ฉันเป็นแค่แม่ของลูกคุณเท่านั้น”“ไม่อ่ะ คุณเป็นเมียผมคืนนั้นยังร่วมรักกันอยู่เลย” สิ้นสุดเสียงนั้นก็มีฝามือเล็กๆ ตีลงที่หน้าอกของเขาโอ้ยยยย!! เสียงที่ทำเขาสะดุ้งอาจไม่เจ็บสักเท่าไหร่แต่ก็แสบไม่น้อย“นี่คุณอย่ามาพูดทะลึงนะ คุณมันชอบฉวยโอกาส” เธอโกรธที่เขาพูดเรื่องนี่หรือเขินก็ไม่แน่ใจ“ใจร้ายจังแค่พูดความจริงก็รับไม่ได้” เขากอดเธอให้แน่นกว่าเดิม ยิ่งเธอทำเหมือนหวงตัวแบบนี้ยิ่งชอบเขาไม่ชอบผู้หญิงง่ายๆ แต่เขาก็เอาเหมือนเดิมแต่กับข้าวฟ่างเขารู้สึกว่ามันน่าค้นหาดีเล่นตัวแบบนี้“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!” เธอพูดเสียงแข็งให้เขาเลิกกอดเธอ“ไม่นะ ขอนอนกอดก่อน”เปี๊ยะ!! เสียงตีไปที่หน้าอกเขาอีกรอบ ทำให้เขาคายกอดออกอย่างรวดเร็ว“เอะอะก็ตีเป็นลูกเลี้ยงเ
