Home / โรแมนติก / เมียเฉิ่มของมาเฟีย / ตอนที่ 25 พาผู้ชายเข้าบ้าน

Share

ตอนที่ 25 พาผู้ชายเข้าบ้าน

last update Huling Na-update: 2025-04-30 13:44:49

“คุณกลับไปได้แล้วนะ” นริศราสะพายกระเป๋าขึ้นข้างลำตัวพลางสั่งร่างสูงใหญ่เพราะเธอกำลังจะออกไปจากที่นี่

“จะไปไหน”

นี่ก็เพิ่งจะสี่โมงเย็น เธอจะรีบออกไปทำงานพาร์ททามตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ เร็วไปไหม อันที่จริงเขาคิดมาหลายครั้งแล้วว่าจะให้เธอออกจากงาน อย่างน้อยหากเธอยืนยันที่จะไม่ยอมก็ทำแค่งานประจำเท่านั้นพอ เธอควรจะหยุดพักบ้างหรือเอาเวลามาให้เขาจะดีกว่า

“ฉันจะเข้าบ้านสักหน่อย ไม่ได้กลับมาหลายวันแล้ว” กะจะไปดูพ่อด้วยว่ามีเงินซื้อเหล้า เอ๊ย…มีเงินใช้หรือเปล่า

“เดี๋ยวไปส่ง”

“ฮะ ไม่ต้อง ฉันไปเองได้ คุณกลับไปเถอะ”

“ก็บอกว่าจะไปส่ง มีเรื่องจะคุยด้วย”

อะไรอีกล่ะ อีตานี่ พอได้แล้วก็ทำตัวตามติด แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเลยนะ จะไม่ให้เธอมีชีวิตเป็นส่วนตัวบ้างหรือยังไง

“จะคุยอะไร แค่นี้ยังคุยไม่จบอีกหรือไง”

เจย์เดนลุกขึ้นพลางเดินนำเธอออกไปหน้าประตู “ค่อยคุยกันในรถก็ได้”

ในที่สุด ทั้งสองคนก็เข้ามานั่งอยู่ในรถของเขา โดยที่นริศราก็ยังคงนั่งไปเกร็งไปจนเขาสังเกตได้

“เป็นอะไร”

“เปล่า” บอกไม่มีอะไรแต่หน้าเกร็งไม่เป็นธรรมชาติ “ขะ…ข้างหน้า เลี้ยวซ้าย”

เจย์เดนลอบยิ้มกับอาการของคนบอกทาง

“ฉันว่า เธอออกจากงาน
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 34 ฮีโร่ตัวจริง

    นี่มันโรงพยาบาลนี่นา สายน้ำเกลือ เตียง ผ้าปูที่นอน รวมถึงชุดผู้ป่วยที่กำลังสวมอยู่ตอนนี้ก็บ่งบอกว่าตอนนี้เธอกำลังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลจริงๆพระเจ้าเธอไม่ได้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองถูกขายตัวให้กับแก๊งค้ามนุษย์ ทั้งที่ก่อนสลบไปเธออยู่กับเขา…“ฟื้นแล้วเหรอ เป็นยังไงบ้าง” เสียงทุ้มห้าวดังข้างหู นริศราหันขวับไปทางต้นเสียงทันทีร่างสูงใหญ่บึกบึนที่สวมเสื้อเชิ้ตสีดำเปิดกระดุมสามเม็ดกับกางเกงแสล็คสีเข้ากันกำลังจ้องเธออยู่ ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งตกใจเล็กน้อยเขาไม่ได้หายไปไหนหรอก แต่ตอนนี้กำลังยืนจ้องเธอไม่วางตา โชคดีที่เขายังไม่เอาเธอไปขาย หรือคงเห็นว่าเธอบาดเจ็บจึงเอามารักษาตัวก่อน ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องรีบหนีไปจากเขาให้เร็วที่สุด“คิดอะไรอยู่เหรอ” เมื่อเธอยังเงียบเขาเลิกคิ้วถามอีกครั้ง“อะ…เอ่อ…” “ช็อคจนพูดไม่ออกเลยเหรอ ไม่ต้องกลัวนะ เธอปลอดภัยแล้ว”ปลอดภัยจากไอ้พวกชั่วสองตัวนั่นแต่กลับมาตกอยู่ในอันตรายเพราะแกอีกน่ะสิ“เธออาจจะยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไรเพราะเรื่องที่เจอคงหนักพอสมควร ไม่เป็นไรพักผ่อนไปก่อนก็ได้ ฉันไม่รบกวนเธอแล้ว แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็เรียกได้ตลอดเวลา” คาลอสเอ่ยเสร็จก็เดินไปนั

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 33 หนีเสือปะจระเข้

    “ไปคุยกับมันทำไม” เจย์เดนกระชากเสียงถามคนที่วิ่งมาหาอย่างโมโห แสดงอาการหึงหวงอย่างโจ่งแจ้ง“ฉันไม่รู้จักเขา เขามาช่วยฉันต่างหาก เมื่อกี๊ฉันจะหงายหลังเขาก็เลยเจ้ามาช่วย ก็แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรเลย” คนหน้าแดงเพราะฤทธิ์ไวน์หนึ่งอึกพยายามอธิบาย“ก็เคยบอกแล้วไงว่าอย่าไปยุ่งกับมัน”“เคย?” นริศราเอียงคอขมวดคิ้วสงสัย สมองอันพร่าเบลอในเวลานี้กำลังคิดทบทวนว่าเขาเคยบอกเธอตอนไหนว่าไม่ให้ไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นอ๋อ จำได้แล้ว คืนนั้นเอง เจย์เดนเคยบอกว่าเขาเป็นมาเฟียค้ามนุษย์ ถ้าไม่อยากชะตาขาดก็อย่าไปยุ่งกับเขาแต่เอไม่ได้ไปยุ่งกับเขานะ เขาเข้ามาช่วยเธอเอง วันนี้ต้องขอบคุณเขาด้วยซ้ำ“จำได้หรือยัง”หญิงสาวพยักหน้าช้าๆ สลัดความคิดเรื่องผู้ชายคนนั้นออกจากหัวแล้วโฟกัสกับผู้ชายตรงหน้าที่ตีหน้าเข้มหึงหวงตัวเองอยู่ เข้าไปกอดแขนล่ำสันพลางซบลงและจ้องตาอย่างออดอ้อน“เมื่อกี๊มันไม่มีอะไรจริงๆ ทำไมเหรอ หึงฉันหรือไง”“…” เงียบ“หึงก็ยอมรับมาเหอะน่า ไม่ต้องมาทำเข้ม”“ทีหลังห้ามไปยุ่งกับไอ้คาลอส เข้าใจไหม” ไม่รู้ว่าเจย์เดนเคยบอกชื่อผู้ชายหน้าร้ายๆ คนนั้นให้เธอฟังหรือยัง แต่เธอจำขึ้นใจเลยว่าห้ามยุ่งเกี่ยวด้วยเด็ดขาด“ไ

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 32 งานเลี้ยงบนเรือยอร์ช

    เจย์เดนปล่อยสาวๆ พูดคุยทำความรู้จักกัน ส่วนตัวเขาลากคริสและหมอธีโอออกมายืนดื่มเหล้านอกที่ระเบียงและอีกหน่อยก็จะเข้าไปพูดคุยกับกลุ่มนักธุรกิจสีเทาสักเล็กๆ น้อยๆ “เปิดตัวสักทีนะมึง ก็สวยใช้ได้นี่หว่า ไม่รู้ว่าจะหวงไว้ทำไมตั้งนาน” คริสว่าหลังจากกระดกแก้วเหล้าเข้าปาก“เออใช่ พอเห็นแล้ว…กูคิดว่ามึงจะยังชอบสเปคเดิมซะอีก เปลี่ยนซะงั้น” หมอธีโอว่า“ไม่ได้เปลี่ยนนิดๆ หน่อยๆ นะเว๊ย เปลี่ยนแบบคนละแนวไปเลย” คริสเสริม“นี่พวกมึงสังเกตอะไรผู้หญิงของกูขนาดนั้น” เจย์เดนหันหน้าต้านลมที่พัดมาต่อเนื่องพลางกระดกเหล้าเข้าปากท่ามกลางคลื่นลมและทะเลสีดำด้านนอกตัวเรือขนาดใหญ่“ไม่ได้สังเกตก็เห็นตั้งแต่แรกแล้วว่ะ คนก่อนกับคนปัจจุบันของมึงน่ะต่างกันสุดๆ” พวกเพื่อนต่างก็รู้สึกได้ว่าสเปคของเจย์เดนเปลี่ยนไป เมลินดาไพลิน แฟนคนก่อนของเขานั้นสวยและรวยระดับไฮโซ มีความมั่นใจและเชื่อมั่นในตัวเอง ทว่าต่างกับแฟนคนปัจจุบันของเขาที่แม้ว่าจะสวยไม่ต่างกันแต่เธอดูขี้อายและไม่ค่อยคุ้นชินกับสภาพแวดล้อมรอบกายของเขา“มึงเลิกพูดถึงเรื่องเก่าๆ สักที แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปพูดให้นุ่มนิ่มได้ยินเชียวนะ”“กูอยู่เป็นน่า กูไม่ทำให้มึงเดือ

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 31 คนมันหวง

    “นอนพักต่ออีกหน่อยไหม” เจย์เดนถามหลังจากที่ทั้งสองรับประทานอาหารที่สั่งพนักงานโรงแรมเอาขึ้นมาส่งให้ที่ห้องเรียบร้อยแล้ว ทั้งเธอและเขาต่างก็สวมชุดคลุมอาบน้ำของทางโรงแรมด้วยสภาพที่โทรมสุดๆ เพราะตั้งแต่ตื่นเมื่อวานก็จัดกันไม่หยุด ยังไม่ได้ออกไปเดินชมบรรยากาศภายนอกเลยด้วยซ้ำ“ไม่เอาแล้ว อยู่แต่ในนี้ทั้งวันทั้งคืน อยากออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้าง”“งั้นก็ไปอาบน้ำสิ” “อื้ม…” นริศราตอบรับอย่างเขินอายเมื่อเขาดึงเธอเข้าไปใกล้แล้วจรดริมฝีปากลงที่หน้าผากมน มิหนำซ้ำยังกระซิบข้างหู“อาบด้วยกันอีกรอบไหมล่ะ…” น้ำเสียงแหบพร่าเซ็กซี่ทำเอาคนฟังขนลุกซู่เธอผลักเขาออกเบาๆ “ไม่เอา เดี๋ยวก็กินเวลาไปอีก ฉันเหนื่อยแล้ว” รู้น่าว่าคนอย่างเขาคิดอะไรอยู่ กินดุ กินเก่ง แล้วก็อึดชะมัดยาด…ทั้งสองคนอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย เจย์เดนสวมกางเกงขาสั้นแบรนด์เนมเสื้อฮาวายสีน้ำเงิน-ขาวและสวมแว่นตาดำหรูแบบที่ชอบใส่ ส่วนนริศราออกมาในชุดคลุมตาข่ายสีดำทว่าสามารถมองทะลุเข้าไปเห็นบิกินี่สีดำเช่นเดียวกัน เจย์เดนมองเธอด้วยสายตาหวานเชื่อม ไม่คิดว่าเธอจะกล้าสวมใส่ มันเย้ายวนหัวใจเขามากจนไม่อยากพาเธอออกไปเดินเล่นเลย อยากจัดเธอซ้ำ

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 30 บนเตียง ระเบียง หรือในอ่าง NC++

    “คุณไม่เห็นบอกฉันก่อนเลยว่าคุณจะพาฉันไปที่ภูเก็ตด้วย” เธอถามพลางเอาใบหน้าเกยไหล่หนาระหว่างที่นั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวมุ่งหน้าไปที่ภูเก็ตเขาคิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตของเธอหรือไง ทำอะไรก็ไม่ปรึกษา พาเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังไม่ได้ลางานเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่คาเฟ่และมินิมาร์ท กลับไปได้โดนไล่ออกกันพอดี“ก็ถ้าชวนดีๆ ก็คงไม่มาด้วยไง ฉันรู้เดี๋ยวเธอก็อ้างโน่นอ้างนี่”“แล้วก็มัดมือชกกันมาเนี่ยนะ” มิน่าล่ะ ทำไมวันนี้ถึงพาไปช็อปปิ้งเสียเยอะแยะขนาดนั้น ชุดว่ายน้ำด้วยอีกต่างหาก ที่แท้ก็จะพามาภูเก็ตนี่เอง“ใช่ แล้วก็ไม่ต้องกลัวนะเรื่องที่ทำงาน”“ทำไม” “ระหว่างที่เธอไปภูเก็ตกับฉัน ฉันให้คนไปทำงานแทนเธอแล้ว ฉะนั้นก็ไม่ต้องห่วงว่าที่ทำงานของเธอจะขาดคน” เห็นไหม ทำอะไรก็ไม่เคยบอก คิดเองเออเองทั้งนั้นแต่ก็เอาน่า ถือซะว่าได้มาเที่ยวอย่างไม่ต้องห่วงอะไรหารู้ไม่ว่า ที่เจย์เดนหาคนไปทำงานแทนเธอทั้งที่คาเฟ่และมินิมาร์ทนั้นเป็นการจ้างทำแบบถาวรไปเลยเพราะเขาลาออกแทนเธอแล้วเธอจะได้อยู่กับเขาตลอดเวลา ไม่ต้องเสียเวลาไปทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำแต่ได้เงินเดือนละไม่กี่บาท เขาจะเลี้ยงและดูแลเธอให้ดีที่สุด อย่างที่ได้เคยพูดเอ

  • เมียเฉิ่มของมาเฟีย   ตอนที่ 29 สายเปย์ตัวพ่อ

    หมออนุญาตให้เจย์เดนออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว เขากลับมาพักที่เพ้นท์เฮาส์โดยมีพยาบาลส่วนตัวที่คอยดูแลเป็นพิเศษจนอาการทางกายก็ค่อยๆ หายตามปกติ แต่อาการทางใจนั้นเรียกได้ว่าหายสนิทวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เขาขอให้เธอหยุดงาน ทั้งที่เธอเองก็รู้สึกเกรงใจศรัณญูเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จะลาออกก็เสียดายเพราะทำมาหลายปี อีกทั้งได้ทำอยู่กับเพื่อนสนิทและมีเจ้านายที่ใจดี“ลาออกไหม ฉันเลี้ยงเธอเอง” เขาถามอีกครั้งหลังจากที่เคยยื่นข้อเสนอให้เธอลาออกแล้วเขาจะเป็นคนเลี้ยงเธอเองมันก็รู้สึกดีอยู่นะที่มีคนรักต้องการซัพพอร์ทดูแลเลี้ยงดู แต่ถ้าหากวันหนึ่งเธอกับเขาไปด้วยกันไม่ได้แล้วเธอจะไม่แย่หรอกหรือ เธอไม่ได้ต้องการเกาะใครกินหรอกนะ แต่ก็ไม่ปฏิเสธหรอกถ้าหากเขาจะเลี้ยงเธอน่ะ รู้ดีว่ามันเหนื่อยแค่ไหนกว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาท“สายเปย์เหรอ”“ได้หมด” ใบหน้าคมคร้ามยักคิ้วหนาพลางหยักยิ้มมุมปาก ขณะที่ใบหน้ายังมีรอยแดงจางๆ ทว่าก็ยังคงเท่ไม่เปลี่ยนสายเปย์นักใช่ไหม จะหลอกแดกให้หมดเลย“กินเยอะน๊า” “เท่าไหร่เชียว” ต่อให้มีเธออีกสิบคนเขาก็เลี้ยงไหว จะกินสักเท่าไหร่กันเชียว ของโปรดส้มตำไก่ย่าง ไม่ได้กินหรูหราในภ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status