Share

ตอนที่20

Aвтор: มูมูมิ
last update Последнее обновление: 2025-04-02 19:00:11

(หน้าลานประลองดาบ)

เสียงเหล็กกระทบกันดังก้องไปทั่วลานประลองดยุกเซเรนและฝ่าบาทมอร์ฟรานต่างใช้ทักษะดาบที่เคยใช้จริงในช่วงสงครามพวกเขาสู้กันอย่างดุเดือดใบหน้าของทั้งคู่เปี่ยมด้วยความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี

สายตาที่มองการต่อสู้กวาดตามองไปทั่วอย่างกังวลใจคมดาบของทั้งสองคนวาดลวดลายเป็นประกายน่ากลัวฉันไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเห็นทั้งสองต่อสู้กัน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปมีหวังต้องมีใครคนหนึ่งบาดเจ็บปาดตายแน่ สีหน้าของฉันทนดูต่อไปไม่ไหวเลยพยายามจะวิ่งเข้าไปห้ามแต่พี่ซีซาร์คว้าแขนฉันไว้

"อย่าเข้าไปไม่เห็นหรือไงว่าดาบคมแค่ไหน!"

ท่านพี่ซีซาร์พูดน้ำเสียงจริงจังและส่ายหัวไปมา ฟังจากเสียงพี่ซีซาร์มันไม่ใช่เสียงแหลมแต่เป็นเสียงต่ำทำให้ฉันหันไปมองอีกครั้ง

"อะไรของเจ้า!"

"เนี่ย! ใช่เลยนายมาสิงร่างพี่ฉันทำไม จอมเวทคลีนเดอร่า" ฉันหรี่ตาเอามือมากอดอก

"ฮ่าๆๆ โดนเจ้าจับได้เหรอเนี่ย ขอยืมร่างนี้ดูเรื่องน่าสนุกก่อน" จอมเวทหัวเราะแหะๆ เอามือขึ้นมาลูบคอตัวเองไปมา

"มันสนุกตรงไหน! พวกเขาต่อสู้จะเป็นจะตายกันเลยนะ นายไม่ช่วยหน่อยเหรอ"

"เป็นเรื่องของลูกผู้ชาย เพราะพวกเขาชอบเจ้ามันก็ต้องมีการแย่งชิงแบบนี้แหละ"

ฉันไม่ชอบให้ใครม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Latest chapter

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่30

    หนึ่งเดือนผ่านไป...ห้างบีบุ๊ค จำกัด...หลังจากที่ฉันกลับมาจากในนิยายทุกอย่างจบแฮปปี้ฝ่าบาทก็ขึ้นครองบัลลังก์อย่างที่เขาต้องการและมีการทำพิธีศพให้กับเซเรน่าหนึ่งร้อยวันเนื่องจากในนิยายเขียนว่าเธอป่วยและตายไป แต่ทุกคนในเมืองต่างมีความสุขอย่างที่ฉันหวังแทบวันนี้มีงานหนังสือของผู้เขียนนิยายเรื่องนี้ฉันที่เป็นแฟนคลับเลยอยากจะได้ลายเซ็นสักหน่อยจึงนั่งรถมางานพอก้าวเดินเข้ามามองไปรอบๆ คนเยอะมากไม่คิดว่าจะมีคนอ่านเยอะเหมือนกันจู่ๆ ก็มีมือมาแตะไหล่ของฉันทำให้สะดุ้งเล็กน้อยกลายเป็นซันเพื่อนของฉันเอง"ไม่รอกันเลยนะเดินมาอย่างกับ มาคนเดียว" เธอทำหน้าบูดบึ้งแล้วกอดอกทำแบะปากอีกด้วยฉันเอามือไปเกาะแขนแล้วเอาหัวซบไหล่เธอ "ขอโทษกลัวจะไม่มีที่ให้ยื่นนะสิดูนั้น...""ก็จริงคนเยอะมาก อย่างกับดูดาราแน่ะ""เหมือนดาราจริงๆ แหละ"ซันเขย่งเท้ามองเข้าไปในงานเธอเข้ามาจับมือพาเดินแทรกมายื่นอยู่ตรงข้างหน้าซันกลายเป็นชอบการอ่านนิยายไปแล้วเมื่อก่อนยังบ่นฉันอยู่เลยตอนนี้กับติดเกือบทุกเรื่อง"ซันไหนติดนิยายมากกว่าฉันได้ละเนี่ย บอกว่าไม่ดีไม่ใช่เหรอ""ใครบอกฉันชอบนิยายที่สุดเลยแหละ""จ๋าๆ แม่คุณ"เมื่อได้เวลาที่จะเริ

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่29

    เสียงพูดของไลล่านั้นทำให้ฉันแทบหยุดลมหายใจจ้องมองด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อไม่คิดว่าไลล่าจะรู้เรื่องนี้เพราะอย่างนี้เธอถึงได้ทำให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง"ถึงเธอจะรู้แล้วยังไงล่ะ แค่จัดการเธอได้ทุกอย่างก็จบแล้ว""ใครบอกกันเธอต่างหากที่จะหายไปในโลกใบนี้เมื่อฉันตายเธอก็จะกลับสู่โลกของเธอ"ผ้าที่มัด ตาเธอไว้หลุดทำให้เห็นดวงตาสีแดงก่ำในตาของเธอเป็นรูปสัญลักษณ์ดวงดาวท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มฉันเงยขึ้นทุกอย่างเป็นสีแดงพระจันทร์ก็ยังเป็นสีแดงเช่นกันทุกคนรอบข้างตื่นตระหนกวิ่งกันให้วุ่น"เธอคือคนที่สร้างเรื่องนี้สินะใช่ไหมคุณนักเขียนฉันอ่านไดอารีของเธอหมดแล้ว"ไลล่ายิ้มให้กับฉัน "ใช่ฉันได้เข้ามาอยู่ในร่างไลล่า คิดว่าการเป็นนางเอกนั้นมันง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ฉันพยายามทำทุกวิถีทางจะครองหัวใจฝ่าบาทแต่มันทำไม่ได้เหมือนอะไรมาขีดเส้นทางไว้พอเซเรน่าตาย มันกลายเป็นวนเวียนอยู่อย่างนี้นับครั้งไม่ถ้วนจนเธอมาสวมร่างเซเรน่าทำให้ทุกอย่างมันจบแบบที่ฉันต้องการแล้วล่ะ""แบบที่เธอต้องการคือความตายของตัวเองเหรอ แล้วทุกคนที่นี่จะเป็นยังไงถ้าฉันหายไป""ฉันตอบไม่ได้รู้แค่ว่าเธอไม่มีทางอยู่ในนิยาย

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่28

    พอพิธีการแต่งงานจบพิธีถัดไปคือการเฉลิมฉลองให้แก่เจ้าบ่าวเจ้าสาวมีราชาและราชินีนั่งอยู่บนบัลลังก์เหล่าขุนนางต่างก็ยิ้มหน้าบาน"อิจฉาเลดี้เซเรน่าได้ครอบครองฝ่าบาทมอร์ฟราน""จริง สมกับเป็นฝ่าบาทงานอลังการเหมาะสมที่สุดเลยทั้งหล่อทั้งเท่ทั้งรวย""นั้นสิ แถมฝ่าบาทกับเลดี้เซเรน่าสง่างามมากด้วย""แต่อย่างน้อยยังเหลือท่านดยุกของพวกเรานะคะ เลดี้ทั้งหลาย"ทุกคนหัวเราะพูดคุยฉันหันไปหาพี่ซีซาร์นั่งร้องไห้อยู่กับสาวๆ ของเขา"น้องสาวของข้า ออกเรือนแล้ว เหลือแต่ข้า"ถึงอย่างนั้นทุกอย่างก็ราบรื่นไปด้วยดีไม่มีอะไรมาขัดขวางสุดท้ายฉันก็ยังนึกถึงคำพูดขอไลล่าไม่เลิกอีกไม่กี่วันก็ใกล้วันประหารของเธอแล้วขณะนั้นฝ่าบาทก็เดินเข้ามาหาฉันเขากอดจากด้านหลังแผ่นอกแนบชิดแผ่นหลังฉัน"ทำไมมาอยู่ตรงระเบียงล่ะที่รัก เบื่องานเลี้ยงแล้วเหรอ""ไม่ได้เบื่อเพคะ หม่อมฉันแค่อยากสูดอากาศหน่อย ข้างในคนเยอะเกินไปเพคะ"เขาอุ้มฉันขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาทำให้ฉันตกใจเล็กน้อย"งั้นกลับกันเลยดีกว่า""ถ้ากลับราชาและราชินีกับเหล่าขุนนางจะไม่ว่าอะไรเหรอเพคะที่พวกเราทิ้งงานไว้""ไม่เป็นไรหรอกปล่อยให้เป็นหน้าที่เลขาวินเทอร์นั่นแหละ มีสิ่งส

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่27

    ฉันสังเกตไลล่าปฏิกิริยาเฉยชาแบบที่ไม่ควรเป็นมาก่อน นัยน์ตานั้นไม่สั่นคลอนแม้แต่เศษเสี้ยวเดียวไลล่าหันหลังให้กับฉันก่อนจะเอ่ยพูดขึ้น"กลับไปซะเถอะ คำถามของเลดี้ฉันจะตอบก็ต่อเมื่อใกล้ถึงวันประหาร""เพราะอะไรเลดี้ถึงตอบมาในตอนนี้ไม่ได้ล่ะ""ตอนนี้เลดี้กำลังมีความสุขไม่ใช่หรือไง! ฉันตั้งใจให้เลดี้กอบโกยความสุขให้เต็มที่ก่อนจะได้ไม่เสียใจที่หลัง""หมายความว่าไงกันแน่!"ผู้คุ้มก็เดินเข้ามาบอกว่าหมดเวลาในการเยี่ยมทำให้ฉันตะโกนเรียกแต่ชื่อไลล่า เธอกลับไม่หันมามองฉันเลยผู้คุ้มปิดประตูใส่หน้าฉันเอาสะดุ้งเล็กน้อย"ยังไงฉันก็มั่นใจแล้วว่าเธอไม่ใช่คนที่นี่ โอ๊ยยย หัวจะปวดเซนส์มันบอกว่าลางไม่ดีแน่ๆ"ฉันที่กลับมาคฤหาสน์ทุกคนต่างวิ่งวุ่นเพื่อเตรียมตัวให้ทันกำหนดคือวันแต่งงานที่แสนกระชั้นชิดและท่านพ่อท่านแม่ที่ไปช่วยงานพระราชวังเตรียมของต่างๆ มีแค่ฉันคนเดียวไม่ได้ทำอะไรเดินเอ้อระเหยเป็นอากาศ"เลดี้เซเรน่า..."เสียงของดยุกเรียกฉันจากด้านหลังเลยหันหน้าไปหาดยุกเขาถือหนังสือเล่มหนึ่งมาแล้วยื่นมาให้ฉัน"หนังสือเล่มนี้เป็นของไลล่า พอดีข้าคิดว่าไม่มีอะไรเลยเอามาให้น่ะ""ทำไมถึงให้ฉันล่ะ ดยุกไม่เก็บไว้เหรอ""

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่26

    พี่ซีซาร์เดินเข้ามาดึงแขนของฉันให้ตัวไปอยู่ด้านหลังของท่านพี่"ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ อย่ามาลวนลามน้องสาวกระหม่อมได้ไหมพ่ะย่ะค่ะ ไม่ก็แต่งงานให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ทำแบบนี้น้องสาวกระหม่อมเสียหายนะพ่ะย่ะค่ะ"ฉันที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับชะงักหันไปหาท่านพ่อท่านแม่กลับยกนิ้วโป้งขึ้นเหมือนจะเห็นดีเห็นงามกับคำพูดของท่านพี่แล้วฝ่าบาทก็มาดึงแขนขวาส่วนท่านพี่ก็มาดึงแขนซ้ายฉัน"เซเรน่า เป็นภรรยาข้าไม่ต้องห่วงข้าจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว""แล้วจะจัดเมื่อไหร่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ยอมให้น้องสาวถูกฝ่าบาทมากอดมาหอมเด็ดขาด! น้องสาวกระหม่อมมีพ่อมีแม่น่ะพ่ะย่ะค่ะ"แต่แล้วฝ่าบาทก็เข้ามาอุ้มฉันด้วยแขนข้างเดียวทำให้พี่ซีซาร์ตกใจปล่อยมือแล้วฝ่าบาทก็อุ้มฉันเดินไปก่อนจะเอ่ยขึ้น"ไม่ต้องห่วงข้าจะทำตามประเพณีแน่ แต่ตอนนี้ข้าอยากจะอยู่กับคนรักของข้าเท่านั้นเอง"ทั้งท่านพ่อท่านแม่และท่านพี่ยื่นยิ้มแล้วตบมือให้สายตามองใบหน้าท่านพี่เขายิ้มอย่างมีความสุขแล้วปากเขาขยับพูดว่า มีความสุขมากๆ นะน้องพี่ ฉันยิ้มอย่างดีอกดีใจเอาใบหน้าซุกไหล่ของฝ่าบาทเมื่อเห็นครอบครัวเซเรน่านั้นยิ้มได้แถมทุกคนก็ดีมากจนคิดว่าได้กลายเป็นน้องสาวแ

  • เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย   ตอนที่25

    ใกล้จะเย็นแล้วขืนอยู่แบบนี้ต่อ มีหวังได้โดนฆ่าตายก่อนแน่ ตอนนี้ฝ่าบาทกับดยุกไปรวบรวมหลักฐานถึงไหนทำไมถึงได้ช้าขนาดนี้ชายสองคนเข้ามาจับตัวฉันไปมัดกับต้นไม้โดยมีพวกเอิร์ลเดินกันผลักเฝ้ายาม จู่ๆ ก็มีหินโยนมาโดนตัวสายตามองไปเจอออโรล่าทำมือรูปสี่เหลี่ยมคือฝ่าบาทได้ล้อมไว้หมดแล้ว"เหม่ออยู่ได้มีอะไรสั่งเสียก่อนตายไหมเลดี้เซเรน่า""คงจะไม่มี เพราะจะไม่มีใครรู้ว่าเลดี้เซเรน่าตายที่แห่งนี้ พื้นตรงนี้จะเป็นหลุมศพของเลดี้!"ไลล่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันในมือถือดาบมาจี้คอของฉัน เธอตรึงสายตาเย็นชาไว้ที่ฉันรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากร่าง"อุ้ยตาย อดทนไม่ไหว อยากจะฆ่าฉันให้จบๆ แล้วใช่ไหม แต่ฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ต่างหาก!""เมื่อกี้นี้...เลดี้พูดว่าไงน่ะ? " ดวงตามืดครึ้มและเคลือบแฝงความโหดเหี้ยม"ฉันบอกว่าฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ไง ฝ่าบาทจะมาเอาชีวิตของเลดี้" (ดูยัยนี่สิ?! ฉันแค่ไว้ชีวิตนิดหน่อยทำมาเหิมเกริมมันทำตัวเหมือนกับกำลังมองเหยื่ออยู่ไม่มีผิด ฉันเป็นถึงเลดี้ไลล่าที่ทุกคนรักและแห่ชมเลยนะ!) "อย่ามาพูดหมาๆ ต่อหน้าฉัน! จับนางให้แน่น"เหล่าลูกน้องสองคนเข้ามาจับแขนทั้งสองข้างอย่างแรง"วันนี้แห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status