Ep14 เราไม่เคยรักกันด้วยหรอ

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เป็นโหมดกลับเข้าทำงานปกติ อลิสเองก็เริ่มมาวอแวที่ทำงานของเพทายมากขึ้น เพราะหญิงสาวชอบมาทวงเรื่องงานหมั้น ทำเอาอีกคนถึงกับหัวเสีย

ร่างสูงกว่า 190 ได้ยินเสียงเล็ดลอดของคนทั้งคู่คุยกัน

ทามไทที่นั่งอยู่ในห้องประชุมตรงข้ามทางเดิน เงี่ยหูฟังเสียงแผ่วเบาที่เล็ดลอดออกมาจากห้องทำงานของเพทาย

“อลิส… เราค่อยคุยกันได้มั้ย ตรงนี้มันไม่ใช่ที่ที่เราจะมาพูดเรื่องส่วนตัว” เสียงของเพทายฟังดูอ่อนแรง แต่ก็พยายามคุมโทนให้ดูสุขุม

“ทำไมล่ะคะ? หรือพี่เพทายไม่อยากหมั้นกับอลิสแล้ว” เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ “หรือพี่มีใครคนอื่นที่คิดว่าดีกว่าอลิส?”

ทามไทได้ยินคำพูดนั้นเต็มสองหู เขากำมือแน่น จ้องมองแฟ้มงานตรงหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ในหัวมีแต่ความคิดวกวนเกี่ยวกับสิ่งที่เพทายกำลังเจอ และโดยเฉพาะความสัมพันธ์ของอีกฝ่ายกับอลิส ที่เขาไม่รู้ว่ามันซับซ้อนแค่ไหน

“อลิส หยุดพูดอะไรแบบนั้นเถอะ” เพทายถอนหายใจหนักหน่วง “พี่แค่… พี่ยังไม่พร้อม และมันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น”

ทามไทเบ้ปากโดยไม่รู้ตัว พร้อมพึมพำกับตัวเองเบาๆ

“ไม่พร้อม… เหอะ”

ทันใดนั้น ประตูห้องทำงานของเพทายก็ถูกผลักออกมา พร้อมกับร่างบางของอลิสที่เดินกระฟัดกระเฟียดออกไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ก่อนที่เธอจะปรายตามองไปทางห้องประชุมที่ทามไทนั่งอยู่โดยบังเอิญ ชายหนุ่มสบตากับอลิสแวบหนึ่ง ก่อนที่เธอจะเดินผ่านไปโดยไม่พูดอะไร แต่ก็ทิ้งความรู้สึกตึงเครียดเอาไว้ในอากาศ

ไม่นานนัก เพทายเดินตามออกมาด้วยสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาปลดเนกไทเล็กน้อย พลางถอนหายใจแล้วหันมาสบตากับทามไทที่เดินออกมาพอดี

“นายโอเครึเปล่าทาย? ”

“อืม ผมโอเค แล้วนี่นายคงได้ยินหมดแล้วสินะ”

ชายหนุ่มพยักหน้ารับอย่างแผ่วเบา

“อืม ฉันได้ยิน … แล้วนายไม่หมั้นกับเธอให้มันจบๆ ”

แม้ปากจะพูดไป แต่ทว่าในใจกลับโหวงหวิว พูดไปแล้วดันเอากลับคืนไม่ได้ด้วยสิ

“นายอยากให้ผมหมั้นกับคนอื่นจริงๆ น่ะหรอ? ” สายตาส่อแววว่าน้อยใจอย่างเห็นได้ชัด

“ใช่ ก็อย่างน้อยๆ นายก็ไม่เคยบอกว่ารู้สึกยังไงกับฉัน”

นี่มันจะบ้าไปแล้ว มันจะบ้าไปกันใหญ่ ก่อนที่ร่างสูง 187 จะคิดทบทวน มันก็ใช่ ที่ผ่านมามีแค่ทามไทเท่านั้นที่เป็นคนเอ่ยบอกว่ารัก

“นี่ผมไม่รู้เลยนะว่าไม่เคยรักนาย นี่เราไม่เคยรักกันด้วยหรอ? ”

คนฟังถึงกับแทบสะอึก

“ใช่ นายไม่เคยบอกว่ารักฉัน”

‘อยากจะบ้า’ เพทายครุ่นคิด

“ผมก็รักนาย ถ้าไม่รัก จะแทบบ้าอยู่แบบนี้หรอ!!”

“เดินตามฉันไปที่ห้อง เดี๋ยวนี้เลย”

จากนั้นประตูห้องก็ถูกปิดล็อกโดยไว โดนที่คนข้างนอกเข้าใจว่าบอสคงมีปัญหากับเลขา

“อย่าพึ่งทะเลาะกันเลยนะคะบอส เพราะนอกจากคุณเพทาย ก็ไม่มีใครรู้ใจคุณแล้วล่ะค่ะ” เสียงของพินทุอร สาวสวยในตำแหน่งรองเลขาหน้าห้องเอ่ยดังขึ้น เพราะใครๆ ก็รู้ว่าเจ้าของบริษัทในเครือนี้ต่างเอาใจยาก ขนาดบอสคนก่อนหน้ายังไล่ลูกจ้างออกเป็นว่าเล่น

ภายในห้องที่ถูกล็อกอย่างแน่นหนา ทามไทยืนกอดอกมองเพทายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสนระคนโกรธจัด ร่างสูงกว่าสองเมตรเดินตรงเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า ราวกับจะท้าทายทุกความรู้สึกที่คั่งค้างอยู่ในใจมานาน

“พูดอีกทีสิ” เสียงของทามไทเอ่ยเข้มขึ้น ใบหน้าคมคายอยู่ห่างจากชายหนุ่มอีกคนไม่ถึงคืบ “เมื่อกี้นายบอกว่าอะไรนะ?”

เพทายมองสบตาเขาโดยไม่หลบเลี่ยง แววตาเต็มไปด้วยความดื้อรั้นและความเจ็บปวดที่เก็บซ่อนไว้มานาน

“ผมบอกว่า… ผมรักนาย”

คำสารภาพนั้นทำให้ทามไทหยุดชะงักไปชั่วครู่ ก่อนที่ดวงตาคมจะสั่นไหวเล็กน้อย เขาหลุบตามองริมฝีปากของคนตรงหน้าที่กำลังเม้มแน่น ก่อนที่ความอดทนทั้งหมดจะพังทลาย

“เพทาย นายนี่มันน่าจูบชะมัด”

ไม่ทันจบประโยค เขาก็คว้าแขนของเพทายดึงกระชากเข้าหาตัวอย่างแรง ริมฝีปากร้อนผ่าวประทับลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน ปลายจมูกเฉียดไปตามแก้มสาก จูบของเขาเต็มไปด้วยความดิบเถื่อนและความโหยหาราวกับว่าถูกเก็บกดไว้มานาน

เพทายเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แต่ร่างกายกลับไม่ขัดขืน เขายกแขนโอบรอบลำคอของชายหนุ่มเอาไว้แน่น ราวกับกลัวว่าอีกฝ่ายจะผละออกไปเสียก่อน

“อืม…” เสียงครางต่ำของเพทายดังลอดออกมา เขาใช้มือกดไหล่ของร่างของคนที่ตัวสูงกว่าให้แนบกับผนังห้อง ดันแผ่นหลังกว้างให้ไร้ที่หนี “ผมไม่เคยรักนายอย่างนั้นเหรอ? นายคิดแบบนั้นได้ยังไง?”

“ก็เพราะนายไม่เคยบอก… อืมม” ทามไทพยายามตอบ แต่ถูกขัดด้วยรสจูบที่ร้อนแรงและเร่งเร้า จนเขาแทบจะยืนไม่อยู่

เพทายเลื่อนมือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของอีกฝ่าย ราวกับต้องการย้ำเตือนว่าทามไทคือของเขา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน “นี่คือคำตอบ… ทามไท นายเป็นของผม”

บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความเงียบ แต่กลับมีเพียงเสียงของลมหายใจที่หนักหน่วงของกันและกัน กับสัมผัสที่ยากจะถอนตัวออกมาได้

ทามไทกัดริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะกระซิบเสียงแผ่วเบา

“แล้วนายจะทำยังไงกับอลิส…”

เพทายหยุดชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาคมไหววูบไปด้วยความคิดที่ซับซ้อน แต่เพียงครู่เดียวเขาก็เอ่ยเสียงเข้ม “ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ… นายต้องอยู่ข้างๆ ผม”

ทามไทมองใบหน้าจริงจังของเพทาย ก่อนจะพยักหน้าอย่างแผ่วเบา แล้วปล่อยให้คนตรงหน้าครอบครองทุกอย่างในตัวเขาอีกครั้ง

นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นด้านมืดของอีกฝ่าย ครั้งนี้เพทายดันเป็นฝ่ายรุก มือที่บางกว่าจับกดร่างหนาให้แผ่ราบไปกับผนัง ก่อนจะตวัดเกลียวลิ้นพันธนาการลิ้นสากหนาของคนตัวสูงเข้าสู่อุ้งปาก นิ้วเรียวปลดเปลื้องกระดุมออกทีละเม็ด คนตัวสูงถึงกับสายตาพร่าเลือนไปกับรสสวาท เขาแทบไม่เคยเห็นอีกด้านของคนตรงหน้า

“ทาย … นายขี้เงี่ยนเหมือนกันหรอนี่”

เสียงหายใจหอบถามอย่างติดๆ ขัดๆ

“ก็เพราะนายนั่นแหละทาม ที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ ผมไม่ชอบที่นายคิดว่าผมจะรักคนอื่น หรือไม่ได้รักนาย วันนี้นายจะโดนผมลงโทษ”

ร่างสูงกว่า 187 จับคนตัวสูงกดตัวลงมา ก่อนจะรีบปลดตะขอแล้วรูดซิปออกอย่างไว เขางัดเอาเจ้าไซซ์ 58 จ้วงแทงเข้ายังโพรงปาก ส่วนใครอีกคนก็ขบดูดตวัดรัวลิ้นใส่อย่างว่าง่าย

“ฉันชอบเห็นนายดิบเถื่อนแบบนี้ มันรู้สึกเงี่ยนมาก หื่นดี ฉันชอบ” จากนั้นเขาก็ทำการดูดแท่งไอติมและกลืนกินมันต่อ

เพทายจับคนร่างสูงกว่าให้ยืนหันหลัง ก่อนจะจับเก้าอี้ของผู้บริหารเคลื่อนมาวางตรงหน้า ชายหนุ่มร่างสูงรีบคว้าเก้าอี้ตัวโตมาก่อนจะพาดลำแขนไปตามความยาวของมัน

“ผมจะสอดใส่นาย …”

“อื้มมม … เอาตรงนี้เลยหรอ? ”

“ใช่ ผมเงี่ยนตั้งแต่วันที่ยัดเข้าแค่ปลายหัวแล้วน่ะ”

ไม่ว่าเปล่า เพทายก็จับร่างของชายหนุ่มให้โก้งโค้งลง เขาขยับก้นงอนของทามไทขึ้น

“นายต้องเขย่งช่วยผมนิดๆ มันจะได้เจ็บไม่มาก แต่รับรองถ้านายได้ลอง นายจะคิดถึงแต่ท่าที่ผมตอกอัดจากทางด้านหลังอย่างแน่นอน”

เขาค่อยบีบเจลหล่อลื่นจนแฉะรู ก่อนจะบีบใส่หัวหยักบานของตัวเอง แล้วค่อยๆ กดไหล่ของใครอีกคนเพื่อไม่ให้ขยับ

ทามไทหน้าซีดเหยเก ก็ตอนนั้นเขาเมานี่นา เลยใจกล้าหน้าด้าน แต่ตอนนี้มันกลับกลัวอยู่หน่อยๆ

“เบาๆ นะทาย ฉันกลัว”

เพทายยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม ก่อนจะจับใบหน้าของคนร่างสูงหันมา เพทายตะโบมจูบร่างหนาอย่างเร่าร้อน เขาสัมผัสบดจูบเพื่อให้อีกคนลืมความเจ็บปวดที่จะตามมา

“นายห้ามเกร็งนะ เดี๋ยวมันจะเจ็บกว่าเดิม ถึงยังไงไซซ์ของผมมันก็ไม่ใหญ่เท่าของนายหรอกหน่า”

เพทายจับหัวบานขึ้นถูไถตรงร่องสวาทอันคับแคบ เขาค่อยๆ ใช้หัวแม่มือกดหัวดอกเข้าไปด้านในอย่างเชื่องช้าเพราะรับรู้ว่าคนด้านหน้ากำลังยืนตัวสั่น ลิ้นอุ่นร้อนยังคงลามไล้ไปทั่วแผ่นหลัง

สวบบบ!!

อ๊าาาา ห์!!! “ทาย .. ฉันเจ็บ!!”

“เข้ามาครึ่งลำแล้วที่รัก อดทนหน่อยนะคนดี”

สวบบบ!!!

อื้ออออ …. คนตัวสูงถึงกับกัดฟันเสียงดังกรอด

เพทายเริ่มขยับส่ายควงสะโพกเบาๆ มันทั้งตอดรัดแน่นเปรี๊ยะจนเขาแทบขยับกายไม่ได้

‘นี่ความรู้สึกมันถูกบีบรัดอัดแน่น มันดีอย่างนี้สินะ’

“เสียวจังทาม ก้นนายมันตอดของผมจนปวดหน่วงไปหมด นายไหวมั้ย? ”

“……” คนตัวสูงเอาแต่พยักหน้ารัวๆ

’ ครั้งแรกของนายคงเป็นแบบนี้สินะทาย นายทนได้ฉันก็ต้องทนได้’

“นายยัดเข้ามาเลยทาย ฉันไหว”

มือหนาทึ้งเอวกระแทกเข้าออกอย่างเนิบช้าและใจเย็น มันตอดรัดแน่น เขาขยับกายแค่ไม่กี่ที น้ำขาวขุ่นก็พุ่งออก มันเสียวสุดๆ เพียงแค่สอดใส่ น้ำก็แทบทะลักแล้ว

มันเหมือนครั้งแรกของทามไทชะมัด ที่เสียบไม่กี่ทีน้ำก็พุ่งแตกซะแล้ว นึกแล้วเขาก็กลั้นขำกับตนเองในใจ จากนั้นทั้งคู่ก็บรรเลงเพลงรักไปอีกรอบ