Ep11 ความหึงหวงที่ซ่อนอยู่

บรรยากาศในร้านริมหาดนั้นเต็มไปด้วยเสียงเพลงของดนตรีสดที่ทำให้ความรู้สึกของทุกคนดูผ่อนคลาย แต่ภายในใจของทามไทและเพทายกลับมีสิ่งที่ซ่อนอยู่มากมาย ทั้งสองนั่งอยู่ตรงข้ามกัน ขณะที่อลิสและลลินดานั่งอยู่ข้างๆ บนโต๊ะไม้สีอ่อนที่ตั้งอยู่ใกล้กับริมทะเล เสียงคลื่นซัดสาดทำให้บรรยากาศดูสงบ แต่ในหัวของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความคิด

ทามไทมองไปที่เพทายที่นั่งห่างออกไปแค่ไม่กี่ก้าว เขาพยายามเก็บความรู้สึกที่ปั่นป่วนภายในใจเอาไว้ ไม่ให้ใครเห็น เขาสังเกตเห็นว่าเพทายพูดคุยกับอลิสได้อย่างเป็นกันเอง เสียงหัวเราะของทั้งสองเหมือนเสียงของคู่รักที่เพิ่งพบกันไม่นาน มันทำให้ทามไทรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เขาก็รู้ดีว่าเพทายและอลิสไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเกินกว่าคำว่าพี่น้อง แต่ทำไมลึกๆ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจ

ในขณะเดียวกัน เพทายที่นั่งอยู่ข้างๆ อลิสก็รู้สึกถึงสายตาของทามไทที่จ้องมาที่เขาอย่างไม่ค่อยพอใจ เขารู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในอากาศ แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแสดงออกได้ ทุกครั้งที่เขาหันไปมองทามไท ทามไทก็จะทำเพียงแค่ยิ้มให้ แม้ว่าในดวงตาจะมีแววแปลกๆ ที่ทำให้เพทายไม่แน่ใจว่าเขาคิดอะไร

อลิสหันไปมองทั้งสองคนที่นั่งห่างกันไม่กี่ก้าว เธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่น่าตึงเครียด และความเงียบที่เกิดขึ้นระหว่างกัน อาจเป็นเพราะทุกคนยังคงไม่รู้จักกันดีพอ แต่เธอเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ บางทีพวกเขาอาจจะทะเลาะกันจากที่ทำงาน ด้วยเรื่องงาน

“ทามคะ… วันนี้สนุกดีนะคะ”

ลลินดาพูดขึ้นพลางหันมาทางทามไทที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ

“อืม… ก็โอเค” ทามไทตอบกลับไปสั้นๆ ก่อนจะหันไปมองเพทายอีกครั้ง เพทายทำท่าเหมือนจะยิ้ม แต่รอยยิ้มของเขาดูบังคับฝืนเสียจนทามไทต้องเผลอย่นคิ้วขมวด

“เพทาย นายทำหน้าแบบนั้นอย่างกับทามบังคับเรื่องงานอย่างนั้นแหละ?” ลลินดาถามใครอีกคนขึ้นอย่างหลงลืมตัว

เพทายสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา “ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

ทามไทรู้สึกถึงความอึดอัดที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นระหว่างเขากับเพทาย เขาพยายามเก็บมันเอาไว้ในใจ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าความหึงหวงที่เขารู้สึกนั้นมันค่อยๆ ก่อตัวขึ้นจนทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นเพทายสนิทสนมกับอลิสเกินไป

“ทามไท…” เสียงของเพทายที่เอ่ยเรียกทำให้ทามไทสะดุ้ง เขาหันไปมองเพทายที่กำลังมองเขาอยู่เหมือนกัน ทั้งสองสบตากันเพียงแค่เสี้ยววินาที ก่อนที่ทามไทจะหลบสายตาแล้วหันไปมองที่อื่น

“อืม?” ทามไทตอบเสียงสั้น แต่กลับรู้สึกถึงความเครียดที่รอยยิ้มของเพทายแฝงอยู่

“พี่เพทายเป็นไรไหมคะ? ”

อลิสเอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆ ของเขา

“ไม่เป็นไรครับ” เพทายพูดแล้วหันไปคุยกับอลิสต่อ ท่าทางที่เป็นกันเองของเพทายทำให้ทามไทรู้สึกอยากจะลุกขึ้นและเดินออกไปจากที่นี่ แต่เขาก็เก็บมันเอาไว้ เพราะเขารู้ดีว่ามันใช่เวลาเสียที่ไหน

อลิสมองไปที่ทามไทที่เงียบลงไปก่อนจะยิ้มให้เพทาย

“วันนี้พี่เพทายทำท่าทางเหมือนจะหงุดหงิดนะคะ”

เพทายยิ้มตอบกลับ “ไม่หรอก ไม่มีอะไร แค่คิดเรื่องงานเรื่อยเปื่อย”

“เรามาเที่ยวนะคะพี่เพทาย หยุดวางเรื่องงานลงเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” เสียงใสหวานของอลิสเอ่ยขึ้น

เพทายถึงกับยิ้มอ่อนออกมาให้ทุกคน

ทามไทหันมามองพวกเขาอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับไปดื่มเบียร์ที่เหลืออยู่ในมือ แค่ต้องการเบี่ยงเบนความคิดในหัวที่เริ่มจะหลุดออกจากการควบคุม

เสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งและแสงจันทร์ที่เริ่มสาดส่อง ยิ่งทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายกว่าเมื่อครู่มากขึ้น ทุกอย่างราวกับสงบ แต่ภายในใจของคนทั้งคู่กลับไม่สงบเลยแม้แต่น้อย มันเหมือนเกลียวคลื่นที่ถูกซัดสาด ทั้งสองพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกนี้เอาไว้จนแทบจะหายใจไม่ออก

แต่แล้วอลิส หญิงสาวอายุน้อยสุดในกลุ่มก็เอ่ยขึ้น

“เรามาเล่นเกมกันมั้ยคะ? ”

“เกมอะไรคะน้องอลิส? ” ลลินดาเอ่ยถามขึ้น

“เกมพูดความจริงค่ะ”

คนร่างสูงทั้งสองเริ่มมีท่าทีอึกอัก แต่ก็ต้องเล่นตามน้ำไป แม้เกมนี้มันจะเป็นเกมทายใจที่น่าจะไม่ใช่คำตอบที่แท้จริงของคนทั้งสองที่ซ่อนอยู่ พวกเขาดื่มกันลากยาวถึงสามชั่วโมง ในขณะที่ผู้ใหญ่คงพากันเข้านอนจนหมดแล้ว

ยิ่งดึก สองสาวก็ยิ่งเมา และก็เริ่มซบออเซาะออดอ้อน

“พี่ทายขา อลิสหนาว อยากให้พี่กอดจังเลยค่ะ” ไม่ว่าเฉย มือเรียวบางยังคว้ามือหนาเข้ามาวางที่ไหล่มนของตนเอง

คนตรงข้ามที่เห็นดังนั้นก็ขบกรามไว้แน่น

“ผมเมาแล้ว ผมว่าจะกลับดีกว่า” ทามไทเอ่ยขึ้น

“งั้นก็กลับกันหมดนี่แหละ” คนตัวสูงกว่า 187 ก็เอ่ยขึ้นเช่นกัน

เมื่อทั้งสี่เช็กบิลแล้วก็เดินกลับที่พัก ตอนนี้ห้องที่เปิดมันมีสองห้องที่เหลือ ซึ่งผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ไม่ติดอะไรหากชายหนุ่มหญิงสาวทั้งสองคู่จะนอนค้างด้วยกัน แต่แล้วสองสาวก็ต้องผิดหวัง เมื่อคนร่างสูงเอ่ยท้วงไม่เห็นด้วยเพราะเห็นว่ามันไม่เหมาะสม ทั้งๆ ที่สองสาวไม่ถือสาอะไร

“งั้นเอาตามนี้แหละครับ สาวๆ ก็นอนด้วยกัน ส่วนพี่กับเพทายก็นอนด้วยกัน หนูเป็นผู้หญิงนะอลิส เธอก็ด้วยลลิน เดี๋ยวก็ได้มีข่าวลือไม่ดีไปอีก” ร่างสูงที่สุดในกลุ่มพยายามบอกเหตุผล ซึ่งจริงๆ แล้วเขานั่นแหละที่อยากพักกับใครอีกคนเสียมากกว่า

บทสรุปที่ได้คือ สองสาวนอนด้วยกัน และสองหนุ่มต่างก็นอนด้วยกัน

ทันทีที่ประตูถูกปิดลง ทามไทก็กระโจนโผร่างสาดใส่อีกคนด้วยความปรารถนา เขาประกบริมฝีปากหนาบดขยี้จูบใครอีกคนอย่างบ้าคลั่ง ลมหายใจของทั้งคู่ต่างผสานเป็นหนึ่งเดียว พวกเขาต่างสลับสูดเอาก๊าซคาบอนไดออกไซด์ของอีกฝ่ายเข้าปอด ริมฝีปากอุ่นร้อนยังควงจ้วงตวัดเอาความหวานจากโพรงปากของกันและกัน

ทามไทผลักร่างบางลงบนเตียงนุ่ม เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของชายหนุ่มตรงหน้าออกอย่างรีบร้อน ก่อนจะเปลื้องของตัวเองตามๆ กัน จากนั้นเขาก็บดจูบเดินต้อนคนร่างเล็กกว่าเข้ามาในห้องน้ำ ซึ่งตอนนี้น้ำอุ่นก็ถูกเปิดจนเกือบจะเต็มอ่างอยู่แล้ว เขาเดินต้อนจนร่างของอีกคนชนเข้ากับขอบอ่าง

เสียงลมหายใจหืดหอบอย่างหื่นกระหายของคนทั้งคู่ … ดังขึ้นถี่ๆ หืดดด …. หาดดด ….

ร่างหนากว่า ค่อยๆ กดกายของอีกคนลงแช่ในอ่าง ก่อนที่เขานั้นจะจุ่มขาและนั่งแช่ลงไป

พวกเขายังคงบดจูบตวัดลิ้นละเลียดชิมจ้วงจาบดึงดูดลิ้นกันไปมาอย่างเผ็ดมันดุเดือด

“ทาย …. ผมหิว นายรู้มั้ยวันนี้ผมแทบคลั่ง นายจะไปคลั่งรักคนอื่นไม่ได้นะ”

คำพูดนั้นทำเอาคนร่างบางถึงกับแทบสะอึก

“ใครคลั่งรัก ผมน่ะหรือคลั่งรัก? ”

“ก็ใช่ไง ก็นายนั่นแหละ ฉันเห็นตอนที่นายจูบกับเธอที่ชายหาด”

เพทายทำท่าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะอ๋อในใจ

“นั่นมันทรายเข้าตาอลิส ผมก็แค่เขี่ยให้”

“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านายจูบกับเธอล่ะ”

คนร่างสูงยังเอ่ยถามอย่างไม่ยอม

“ให้บ้าเถอะทาม นอกจากนายแล้ว ผมก็ไม่เคยไปเอากับใครที่ไหน แม้แต่จูบผมก็ยังไม่เคย”

คนฟังถึงกับใจพองฟู

“นี่อย่าบอกนะว่า 11 ปีที่ผ่านมา นายชักว่าวมาโดยตลอด? ”

“อื้มมม …. พอใจรึยัง”

คนตอบก็ตอบทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำเขินอาย

ทามไทดึงร่างของอีกคนเข้ามาทาบทับ พวกเขาแช่น้ำด้วยกัน ก้นนุ่มนิ่มของคนด้านบนมันก็ถูไถกับเจ้าไซซ์ 60

“ก้นนายนี่น่าเอาชะมัด ยิ่งดิ้นของฉันยิ่งแข็ง มันอยากจะเสียบนายซะตอนนี้” เขาเอ่ยข้างๆ หูของร่างที่บอบบางกว่า