Mag-log inShare
เกมแรกกับเจ้านายหนุ่ม
Huling Na-update:
2025-07-10 17:31:29“เขาคิดว่าเขาเป็นคนล่า…
แต่เธอคือเหยื่อที่ลุกขึ้นมาจัดการนักล่าให้พินาศ”
ห้องประชุมชั้น 22 ของบริษัทโฆษณาชื่อดังเปิดแอร์เย็นฉ่ำเกินจำเป็น ขวัญนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะฝั่งขวา ตรงข้ามกับชายที่ถูกขนานนามว่า "หมาป่ากลางเมือง"
“คณิน”
ซีอีโอหนุ่มอายุสามสิบปลาย หล่อเนี้ยบในสูทสีน้ำเงินเข้ม สายตานิ่งเฉียบจนหลายคนไม่กล้าสบตรง ๆ
และตอนนี้…เขากำลังสบตาขวัญอยู่
“คุณขวัญจบด้านบัญชี แต่มีประสบการณ์ด้านการตลาดด้วยใช่ไหมครับ?”
เสียงเขาทุ้มนุ่ม แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันที่ไม่แสดงออกโต้ง ๆ
“ค่ะ ฉันชอบวิเคราะห์คนพอ ๆ กับตัวเลข”
เธอยิ้มแบบมีชั้นเชิง ดวงตาเป็นประกายแฝงยั่วเบา ๆ
เขาหัวเราะในลำคอ
“น่าสนใจดีครับ ผมชอบคนที่กล้ามองตรง ๆ แล้วไม่หลบตา”
แล้วเธอก็รู้…
เป้าหมายต่อไปของเธออยู่ตรงหน้าแล้ว
—
วันแรกของการทำงานผ่านไปแบบไม่มีอะไรหวือหวา
ขวัญทำงานเร็ว เรียบร้อย และไม่พูดมาก
เธอไม่ใช้เสน่ห์ในทันที แต่ “วางกลิ่น” เอาไว้ให้เขาค่อย ๆ สัมผัส
เธอเลือกใส่เสื้อเบลาส์ผ้าไหมคอวีลึกในวันที่ต้องเข้าห้องประชุมกับคณิน
กระโปรงทรงดินสอรัดสะโพกพอดีตัว
กลิ่นน้ำหอมวานิลลาอ่อน ๆ ปล่อยมาแค่เวลาผ่านใกล้
ชายหนุ่มหลายคนในทีมเริ่มแอบมองเธอ แต่คณินยังนิ่ง…หรือแค่เก็บอาการ
—
วันศุกร์สัปดาห์นั้น
หลังพรีเซนต์งานจบ ขวัญหยิบกระดาษโน้ตเล็ก ๆ เขียนประโยคหนึ่ง
“ถ้าฉันเป็นลูกค้า…ฉันคงตกลงตั้งแต่คุณยิ้มครั้งแรกแล้วค่ะ :)”
แล้วเธอก็วางมันไว้บนแฟ้ม ก่อนจะลุกออกจากห้องประชุม
คืนวันเดียวกัน
มีข้อความทักเข้ามาทางไลน์
“คุณเป็นคนวางโน้ตใช่ไหม?”
ขวัญยิ้ม นิ้วเธอตอบกลับไปสั้น ๆ
“แค่ทดลองว่ารอยยิ้มของเจ้านายมีพลังแค่ไหนค่ะ”
“คุณผ่านการทดลองของผมแล้ว...พรุ่งนี้มาทานข้าวด้วยกัน”
—
ร้านอาหารบนชั้นดาดฟ้าของโรงแรมหรู ลมเย็น และแสงไฟเมืองกรุงเบื้องล่าง
เขานั่งตรงข้ามเธอ เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมสองเม็ด ดวงตาคมจ้องไม่กะพริบ
“คุณไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเคยเจอ” เขาว่าพลางจิบไวน์
“ก็หวังว่าจะไม่เหมือนค่ะ”
เธอยิ้ม แล้วเอนตัวนิด ๆ ให้เขาได้เห็นเนินอก
....................
หลังอาหารมื้อนั้น คณินเสนอไปส่งเธอด้วย Porsche สีดำด้าน หรู เงียบ และมีกลิ่นน้ำหอมผู้ชายจาง ๆ ที่แทบจะปลุกอารมณ์ใครก็ได้ให้ลุกวาบ
ระหว่างทาง ไม่มีคำพูด มีแต่เพลงแจ๊สเบา ๆ และความเงียบที่เต็มไปด้วยแรงดึงดูด
รถจอดที่หน้าคอนโดของขวัญ เธอปลดเข็มขัดอย่างตั้งใจ ช้า ๆ แล้วเอียงตัวเข้าใกล้เขา
“ขอบคุณนะคะสำหรับค่ำคืนนี้” เขาพยักหน้า ไม่พูด
แต่ดวงตากลับจ้องริมฝีปากของเธอ ขวัญโน้มเข้าไปใกล้จนเกือบจะแตะ แล้วกระซิบ...
“ไว้เราค่อยจูบกัน...ถ้าคุณยังอยากในครั้งหน้า”
แล้วเธอก็เปิดประตูรถ เดินลงไปทันที โดยไม่หันกลับมามองเลย
คืนนั้น ขวัญนอนในชุดนอนผ้าไหมสีดำ มือเลื่อนไปที่ระหว่างขาอย่างเชื่องช้า
หลับตานึกถึงสายตาของเขา ริมฝีปากของเขา และแรงปรารถนาที่เธอยังไม่ปล่อยให้เขาได้ลิ้มรส
เธอครางเบา ๆ ในลำคอ
ไม่ใช่เพื่อปลดปล่อย แต่เพื่อจดจำ... จดจำว่าเธอเป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่าง
เขาต้องรอ...เขาต้องยอม
เพราะเกมนี้ เธอเป็นคนเขียนกติกาเอง
Pinakabagong kabanata
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง เซ็กส์เร่าร้อนและดิบเถื่อน
บรรยากาศในรถแท็กซี่เงียบกริบ มีเพียงเสียงฝนกระทบหลังคาเบา ๆพีทนั่งเงียบ มือทั้งสองข้างวางบนตักขวัญนั่งข้างเขา แววตาเยือกเย็นแต่วาบวาว ราวกับนักล่าที่รู้แน่ชัดว่าเหยื่ออยู่ในกรงเมื่อรถจอดหน้าคอนโด ขวัญไม่พูดอะไร เธอเพียงเดินนำขึ้นลิฟต์ พีทตามไปโดยไม่พูดเช่นกันลิฟต์ปิดความเงียบทำงานอย่างไม่มีที่ติ“คุณแน่ใจเหรอ ว่าจะไม่เสียศูนย์?” เธอถาม ขณะยกคางขึ้นนิดหนึ่ง“ผมไม่แน่ใจอะไรเลย... นอกจากว่าผมอยากได้คุณจนหายใจไม่ทันแล้วตอนนี้”เขาตอบกลับ พร้อมกับสายตาที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้แค่พูดเล่นประตูห้องของขวัญเปิด เสียงล็อกดัง ‘แก๊ก’ ทันทีที่ปิดประตู พีทก็พุ่งเข้ามาประกบริมฝีปากทันทีขวัญตอบสนองด้วยแรงเท่ากัน จูบของทั้งสองไม่อ่อนโยน มันดิบ เถื่อน หนักแน่น และเต็มไปด้วยแรงสะสมที่กดทับมาตลอดสองสัปดาห์พีทกระชากซิปเดรสของเธอรวดเดียว ชุดหลุดจากบ่าพร้อมเสียงผ้าที่เสียดสีกับผิวเนียนขวัญถอยหลังไปติดผนัง มือเขาเอื้อมมาด้านหลัง ปลดตะขอบราออกในพริบตาริมฝีปากเขาไล่ไปตามลำคอ เธอเอื้อมมือผลักเขาลงบนโซฟา แล้วคร่อมร่างเขาไว้ด้วยสายตาเย้ยหยัน“ฉันจะเป็นคนคุมเกมนี้…คุณแค่อย่าหยุดก็พอ”เขายิ้ม เหมือนยอมจำน
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง ร่านรักในออฟฟิศ
3 วันต่อมา, ห้องทำงานเจ้านายขวัญถือแฟ้มเอกสารเข้าไปในห้องทำงานของคณินเขาอยู่ในชุดเชิ้ตขาวพับแขน รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเมื่อเห็นเธอเธอวางแฟ้มลงบนโต๊ะ เดินอ้อมมาด้านข้างคณินมองตามทุกฝีก้าว ก่อนจะเอ่ยเสียงพร่า“คุณมาเพื่อส่งงาน...หรือส่งตัว?”ขวัญยิ้ม แล้วกระซิบเบา ๆ ข้างหูเขา“แล้วคุณอยากให้เป็นแบบไหนล่ะคะ?”เธอขึ้นนั่งบนโต๊ะ เข่าข้างหนึ่งยันเก้าอี้ของเขามือของเธอปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด...ทีละเม็ดสายตาเขาเริ่มร้อนแรง ริมฝีปากเริ่มแตะผิวกายเธออย่างกระหายเสียงเสื้อผ้าขาดดังแคว่กเสียงหอบหายใจหนักขึ้นเรื่อย ๆเขายกตัวเธอขึ้นนั่งคร่อมบนโต๊ะร่างของทั้งคู่บดเบียดกันอย่างเร่าร้อนขวัญโยกสะโพกช้า ๆ ในขณะที่ริมฝีปากของเธอเลียเบา ๆ ที่ติ่งหูเขา“คุณชอบผู้หญิงที่คุมเกม...หรือเปล่า?”เขาตอบไม่ได้…เพราะเขากำลังตกอยู่ในเกมนั้น มือเขาเลื่อนไปทั่วร่างเธอ แต่ขวัญคือคนควบคุมทุกการเคลื่อนไหว เสียงครางของเขาไม่ได้ดัง…แต่มันลึกลึกพอจะทำให้เธอยิ้มอย่างพอใจเมื่อเสร็จกิจ… เขานั่งหายใจแรงอยู่บนเก้าอี้ส่วนเธอ...แต่งตัวเรียบร้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“นี่แค่เริ่มต้นค่ะ…นายคณิน”เธอกระซิบ พลางยิ้มแล้วเดิน
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง เกมแรกกับเจ้านายหนุ่ม
“เขาคิดว่าเขาเป็นคนล่า… แต่เธอคือเหยื่อที่ลุกขึ้นมาจัดการนักล่าให้พินาศ”ห้องประชุมชั้น 22 ของบริษัทโฆษณาชื่อดังเปิดแอร์เย็นฉ่ำเกินจำเป็น ขวัญนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะฝั่งขวา ตรงข้ามกับชายที่ถูกขนานนามว่า "หมาป่ากลางเมือง"“คณิน”ซีอีโอหนุ่มอายุสามสิบปลาย หล่อเนี้ยบในสูทสีน้ำเงินเข้ม สายตานิ่งเฉียบจนหลายคนไม่กล้าสบตรง ๆและตอนนี้…เขากำลังสบตาขวัญอยู่“คุณขวัญจบด้านบัญชี แต่มีประสบการณ์ด้านการตลาดด้วยใช่ไหมครับ?”เสียงเขาทุ้มนุ่ม แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันที่ไม่แสดงออกโต้ง ๆ“ค่ะ ฉันชอบวิเคราะห์คนพอ ๆ กับตัวเลข”เธอยิ้มแบบมีชั้นเชิง ดวงตาเป็นประกายแฝงยั่วเบา ๆเขาหัวเราะในลำคอ“น่าสนใจดีครับ ผมชอบคนที่กล้ามองตรง ๆ แล้วไม่หลบตา”แล้วเธอก็รู้…เป้าหมายต่อไปของเธออยู่ตรงหน้าแล้ว—วันแรกของการทำงานผ่านไปแบบไม่มีอะไรหวือหวาขวัญทำงานเร็ว เรียบร้อย และไม่พูดมากเธอไม่ใช้เสน่ห์ในทันที แต่ “วางกลิ่น” เอาไว้ให้เขาค่อย ๆ สัมผัสเธอเลือกใส่เสื้อเบลาส์ผ้าไหมคอวีลึกในวันที่ต้องเข้าห้องประชุมกับคณินกระโปรงทรงดินสอรัดสะโพกพอดีตัวกลิ่นน้ำหอมวานิลลาอ่อน ๆ ปล่อยมาแค่เวลาผ่านใกล้ชายหนุ่มหลายคนในทีมเริ่มแอบมองเธ
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง เซ็กส์เปลี่ยนชีวิต
"เธอเคยคิดว่าเซ็กส์คือสิ่งสวยงามในความรัก แต่คืนนี้เพิ่งเข้าใจว่ามันคืออาวุธที่แหลมคมที่สุดของผู้หญิงที่เคยถูกหักหลัง"แสงแดดยามเช้าระเรื่อผ่านผ้าม่านสีเทาหม่น ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของชายแปลกหน้า ขวัญลืมตาช้า ๆ เตียงกว้าง ผ้าปูยับยู่ยี่จากค่ำคืนที่เปลวไฟแห่งความโกรธพัดพาเธอไปไกลจากตัวตนเดิมเขายังหลับ ใบหน้าเขาดูสงบ ต่างจากร่างกายเมื่อคืนที่เร่าร้อนราวกับไฟนรกเธอลุกขึ้นช้า ๆ เดินไปที่เก้าอี้ซึ่งเสื้อเชิ้ตของเขาถูกพาดไว้ สวมมันแทนชุดนอน ร่างกายเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าหน้ากระจก เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง — ผมยุ่ง ริมฝีปากแดง รอยจ้ำบนคอที่ยังใหม่สด แต่แววตาของเธอเย็นชา แข็งกร้าวไม่ใช่ขวัญคนเดิมอีกแล้วเธอยิ้ม ไม่ใช่ยิ้มเพราะมีความสุข แต่เป็นยิ้มของคนที่เพิ่ง “เกิดใหม่” ในโลกที่ไม่มีความเมตตา“เมื่อคืนคุณสุดยอดมาก” เสียงชายหนุ่มดังจากบนเตียง เขายิ้มให้เธอแบบสบาย ๆ เธอหันไป ยิ้มบางแต่ไม่ตอบ หยิบกางเกงในขึ้นมาสวมต่อหน้าเขา ใส่เสื้อผ้าโดยไม่ปิดบังแม้แต่นิดเดียว“จะไปเลยเหรอ?” เขาถามขวัญหันมามองแล้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่แฝงด้วยความหมายที่ยากจะคาดเดา“ขอบคุณนะที่ทำให้ฉ
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง ฉันพร้อม...
"เขาทิ้งเธอด้วยแชทที่สวยงาม แต่โหดร้าย เธอตอบกลับด้วยร่างเปลือยในแสงไฟแดง"น้ำเย็นจากฝักบัวไหลรินผ่านเรือนกายเปลือยเปล่า แต่ไม่สามารถชะล้างอะไรได้เลย มันไม่ใช่ความสกปรกจากภายนอก แต่คือรอยแผลของความไว้ใจที่ถูกเหยียบย่ำขวัญพิงกระจกห้องน้ำ ผิวเปียกร่างเปลือยเปล่า แต่หัวใจกลับหนาวเย็นจนชา เสียงสายน้ำจากฝักบัวยังส่งเสียงซู่ๆ ต่อเนื่อง แต่ในอกคือความเงียบที่คลุ้งไปด้วยเศษซากของความเชื่อใจเธอเคยเชื่อใน "รักแท้" เคยคิดว่า “ผู้ชายดี ๆ” จะไม่ทำร้ายผู้หญิงที่ทุ่มเททั้งหัวใจให้เขาคืนนี้ภาพทั้งหมดแตกละเอียดเหมือนกระจกบานที่เธอพิงอยู่หลังจากปิดแชทของธันวา ขวัญเปิดกล้องมือถือ ถ่ายภาพหน้าตัวเอง... ใบหน้าบวมแดง ตาช้ำ ผมกระเซิงเธอยิ้มให้กล้อง — ยิ้มเพียงพัง และกดลบทันที เพราะไม่อาจทนเห็นภาพสะบักสะบอมได้อีกใช่สิ มันไม่ใช่ภาพที่เธออยากจำ ทว่ามันคือความจริงที่เธอไม่มีวันลืมขวัญเปิดกล่องรองเท้าใต้เตียง หยิบของเก่าออกมาชิ้นแล้วชิ้นเล่า จดหมายรักที่เขาเคยเขียนด้วยลายมือ“จะไม่มีใครแทนที่เธอได้”“ผมจะรักขวัญคนเดียวตลอดไป”บ้าเอ้ย เธอเคยอ่านแล้วน้ำตาไหลด้วยความสุข แต่ตอนนี้มันคือ คำโกหกที่เหมือนใบมีดซ
เรียกฉันว่าผู้หญิงดอกทอง ฉันพร้อมจะเป็นผู้หญิงดอกทอง
"วันก่อนเธอเป็นผู้หญิงแสนดี... วันนี้เธอคือผู้หญิงที่สังคมพร้อมตราหน้าว่า ‘ดอกทอง’ และเธอก็ยิ้มรับมัน” เสียงเครื่องปรับอากาศครางเบาในห้องที่เงียบจนเหมือนหลุมดำ ขวัญนั่งนิ่งราวรูปปั้น ตาจ้องจอมือถือที่ยังสว่างอยู่คำหนึ่งเดียวที่สะกิดลึกถึงกระดูกคือ...“พรุ่งนี้เจอกันเหมือนเดิมนะครับคนดี ❤️”ไม่ใช่ข้อความของเธอ แต่ของเขา กับ “คนอื่น” ปลายนิ้วของขวัญสั่นเหมือนโดนกระแสไฟ หัวใจเต้นขัดจังหวะ หายใจไม่ออก โลกทั้งใบหดแคบจนแทบกลืนเธอหาย“ธันวา...” เธอพึมพำชื่อแฟน ไม่สิ ต้องเรียกว่า “อดีตแฟน”พรุ่งนี้คือวันแต่งงาน ไม่ๆ มันเคยเป็น... สามปีก่อน ขวัญเป็นพนักงานบัญชีธรรมดา เชื่อในศีลธรรม รักเดียวใจเดียว กินข้าวบ้าน นอนเร็ว และมีชายคนรักที่เพียบพร้อมเหมือนเทพบุตร เขาชื่อธันวา เขาอบอุ่น อ่อนโยน อนาคตไกล เธอเชื่อหมดใจว่า เขาคือคนที่โลกส่งมาให้เธอแต่ตลอดสามปี เธอไม่เคยรู้เลยว่าเบื้องหลังรอยยิ้มและแสนดีของเขา มีโลกอีกใบ มีผู้หญิงอีกคนที่ฟูมฟักและแอบซ่อนอยู่22:45 น. ชุดนอนสีอ่อนแนบเนื้อแนบใจ มือถือในมือยังเปิดแชทนั้นอยู่ ทุกข้อความคือมีดกรีดใจเธอช้า ๆ ทว่าบาดลึกในทรวงเธอไม่ได้ร้องไห้ เพราะน้
Maaari mong magustuhan
เส้นทางเชื่อมใจ
Bosskerr83 viewsLust Company ออฟฟิศนี้มีเสียว
Reina Stephanos11 viewsคนเคยรัก
ฮิวโก้3.7K viewsรวมเรื่องสั้นสั่นสวาท | NC++
กระดิ่งจันทร์3.8K viewsซ้อนเล่ห์รัก | NC18+
กระดิ่งจันทร์538 viewsปูเปลี่ยนชีวิต
Bosskerr402 viewsลุงเหมือง ภารโรงพันล้าน
Bosskerr97 viewsแม่ฉันเป็นหญิงแกร่ง
橙花621 views
