Home / โรแมนติก / เสน่หาเมียเก็บ / EP.15 ชุดแม่บ้านหรือว่ามุ้ง

Share

EP.15 ชุดแม่บ้านหรือว่ามุ้ง

last update Huling Na-update: 2024-11-09 16:40:27

“ก็ได้ งั้นเรามาเริ่มกันเลย ก่อนอื่นเธอต้องเปลี่ยนชุด ชุดนี้ไม่ใช่แม่บ้านของฉัน”

            “อ้าว... ไม่ใช่เหรอคะ แต่ฉันเห็นอาซู อาหนิง และคนอื่นๆ ก็ใส่แบบนี้นะคะ”

            ดวงตาสวยหวานก้มมองชุดที่ตัวเองสวมใส่อยู่ ตั้งแต่แรกเห็นเธอก็ว่าชุดนี้สวยมาก เพราะหากอยู่ที่เมืองไทย เธอคงไม่มีโอกาสได้ใส่ชุดกี่เพ้าแบบนี้ในชีวิตประจำวันหรอก ยังนึกชื่นชมวิถีชีวิตของคนฮ่องกงสมัยใหม่ที่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังมีวัฒนธรรมจีนแทรกซึมอยู่โดยทั่ว แต่หากคุณชายลีบอกว่านี่ไม่ใช่ชุดที่เธอจะใส่ แล้วชุดไหนล่ะถึงจะเรียกว่า ‘แม่บ้านของฉัน’

            “ไม่เหมือนกันสิ เพราะนี่น่ะชุดแม่บ้านขั้นหนึ่ง แต่เธอน่ะเป็นแม่บ้านขั้นสอง ก็ต้องมีความพิเศษหน่อย”

            “พิเศษเหรอคะ แม่บ้านขั้นสอง...”

            “ใช่”

            เสียงสูงของคุณชายลีพร้อมสายตาที่มองมายังเธอทำให้อินถวาสะท้านไปทั้งร่าง เพราะนั่นทำให้ความงุนงงของเธอหายวับ สายตาแบบนี้ เขาจะให้เธอใส่ชุดอะไร ชุดนั่นน่ะเป็นชุดของแม่บ้านจริงเหรอ หรือเขาจะให้เธอใส่ชุด ‘วันเกิด’ แค่คิดขนกายก็ลุกพรึบอีกแล้ว เพราะสัมผัสเมื่อเช้าเธอยังจำได้นะ

            “ตามมาสิ”

            และคุณชายสุดหล่อที่หันมาเรียกให้เธอเดินตามนั่นก็คล้ายกับว่าคำเตือนของเหมยอิงจะลอยตามลมมาให้ได้ยิน ว่าผีที่น่ากลัวที่สุดในคฤหาสน์แห่งนี้ ก็คือ ‘ผีทะเลสุดหล่อ’ นี่ไง และเหมยอิงก็พูดถูกที่สุดเพราะรอยยิ้มอย่างคาดหวังบางสิ่งที่คุณชายส่งมาให้ ทำให้หัวใจเธอเต้นรัวเพราะกลัวผีตนนี้เหลือเกิน ผีสุดหล่อกำลังจะลักพาหัวใจของเธอ

            ทว่าห้องที่คุณชายลีพาเธอเดินเข้ามานั้นกลับทำให้ประสาทสัมผัสทั้งตัวของอินถวาแตกตื่นมายิ่งขึ้นเพราะนี่มัน ‘ห้องนอน’ ของใครล่ะ นั่นแหละสิ่งที่อินถวาครุ่นคิด แต่ที่นี่เป็นตึกเล็ก พื้นที่ส่วนตัวของคุณชายลีที่แยกออกจากตึกใหญ่อย่างสิ้นเชิง ห้องนอนนี่จะเป็นของใครล่ะ ถ้าไม่ใช่...

            เจ้าของร่างสูงใหญ่ที่ยังคงก้าวเดินอย่างมั่นคงตรงไปที่ประตูบานใหญ่ที่เชื่อมต่อระหว่างห้องนอนกับห้องนั้นไว้ และเมื่อประตูถูกเลื่อนออก อินถวาก็ได้รู้ว่านั่นคือห้องแต่งตัวที่มีขนาดใหญ่ไม่แพ้ห้องนอน เพราะตู้เสื้อผ้าแบบบิวท์อินที่มองเห็นได้ทันทีนั้น กะจำนวนคร่าวๆ ก็มีมากกว่า 10 บานประตูตู้

            คุณชายสุดหล่อผินหน้ามองมาก่อนจะเรียกให้เธอเดินตามเข้าไป นั่นทำให้อินถวาสะดุ้งน้อยๆ เพราะมัวแต่ตกตะลึงกับความยิ่งใหญ่ และกลัวๆ กล้าๆ กับสถานที่ จนลืมไปเสียสนิทว่าเขาจะพาเธอมาดูชุดแม่บ้าน แล้วชุดแม่บ้านประจำตัวเขาจะมาอยู่ในห้องแต่งตัวของเขาได้ยังไง แต่แล้วอินถวาก็ถึงบางอ้อเมื่อได้เห็นเสื้อผ้าเหล่านั้นทั้งหมด

            “ไม่ค่ะ!! ยังไงฉันก็จะไม่ใส่ชุดแบบนี้แน่” ใบหน้างดงามส่ายดิก หัวเด็ดตีนขาด เสื้อผ้าเหล่านี้ก็จะไม่ได้ขึ้นมาอยู่บนร่างกายของเธอแน่

            “ทำไมล่ะ นี่ยูนิฟอร์มของเธอนะ แม่บ้านขั้นสองก็ต้องใส่ชุดพวกนี้ทุกคน”

            “ทุกคนเหรอคะ” อินถวาทวนคำเสียงสูง ‘ทุกคน’ นั่นแปลว่ามีหลายคนแล้วใช่ไหมที่ใส่ชุดนี้

            “ใช่ ทุกคนเลย และก็ไม่เคยมีใครปฏิเสธด้วยนะ เลือกดูสิมีตั้งเยอะแยะ ต้องมีชุดที่เธอชอบแน่”

            “ไม่ล่ะคะ ไม่มีชุดไหนที่ฉันชอบแน่” ใครจะไปชอบล่ะใส่ชุดซ้ำกับคนอื่น นั่นคือสิ่งที่คิด แต่ความจริงคือชุดวาบหวิวแบบนี้ เธอจะใส่ไปได้ยังไง

            อินถวามองชุดที่ถูกแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่จัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ ไม่ต่างจากเป็นร้านจำหน่ายสินค้าเฉพาะอย่าง เพราะชุดที่เขาบอกนั้นล้วนแต่มีจุดประสงค์เดียวกัน เสื้อตัวจิ๋วกับกระโปรงตัวสั้น หรือไม่ก็เป็นเอี้ยมกระโปรงแต่เสื้อตัวบนโปร่งใสยิ่งกว่ามุ้ง หรือไม่ก็เป็นรูปแบบวันพีชเว้าหน้าเว้าหลัง

            “นี่ไม่ใช่ชุดแม่บ้านค่ะ แต่นี่เป็น...” เกิดอาการน้ำท่วมปากอย่างบอกไม่ถูก จะให้บอกยังไงว่านี่เป็นชุดแม่บ้านที่ใช้ไว้สำหรับถ่ายแบบวาบหวิว หรือไม่ก็เป็นชุดสำหรับนักแสดงหญิงจะใส่เพื่อเล่นภาพยนตร์บางอย่าง ซึ่งนั่นไม่ใช่เธอแน่ เพราะเธอไม่มีรสนิยมนั้น หรืออาจจะมีแต่ก็ไม่ใช่ตอนนี้แน่

            “นี่น่ะชุดแม่บ้านแบบพิเศษ เพราะฉันสั่งให้ช่างเขาตัดเย็บเป็นพิเศษ ไม่ซ้ำกับแบบที่มีขายในท้องตลาดแน่ เลือกสิ หรือว่าจะให้ฉันเลือกให้ ปกติแม่บ้านของฉันจะมีแต่สาวยุโรป เธอคนแรกที่เป็นเอเชีย และดูจากหุ่นเธอแล้ว อืม... ใส่ได้ทุกชุดแน่”

            สายตาคมวาบของเขาที่ไล่ไปตามเนื้อตัวของเธอ ยิ่งทำให้อินถวาสั่นเป็นเจ้าเข้า แข้งขาอ่อนแรงจนอยากจะทรุดร่างลงนั่งกับพื้น แต่หากเธอทำแบบนั้นจะกลายเป็นอ่อยไปไหม เธอต้องเข้มแข็งและยืนยันในสิ่งที่คิด ไม่ก็คือไม่

            “คุณชายคะ ฉันขอไม่ใส่ชุดพวกนี้นะคะ ถ้าคุณชายต้องการให้ฉันมารับใช้ส่วนตัว ฉันก็ขอใส่ชุดเหมือนกับคนอื่นๆ ค่ะ เดี๋ยวค่ะ ดิฉันมีเหตุผล” อินถวาพูดดักในทันทีที่คุณชายลีจะอ้าปากพูด เธอต้องหาเหตุผลมาค้าน ให้เขาปฏิเสธไม่ได้

            “เหตุผลของฉันคือ ถ้าฉันใส่ชุดที่คุณชายเตรียมไว้ให้ คงไม่สะดวกตอนทำความสะอาด ตอนล้างห้องน้ำ ตอนจัดเตรียมเสื้อผ้าข้าวของให้คุณชาย รวมทั้งไม่สะดวกที่จะเข้าไปในห้องครัวด้วยค่ะ เอ่อ... และถ้าฉันต้องใส่ชุดแบบนี้เดินไปเดินมา ก็คงไม่เหมาะ”

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.63 ส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ (จบบริบูรณ์)

    “ได้สิครับ ผมสัญญาจะทำให้ดีที่สุด เริ่มต้นจากส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ก่อน” “อ่ะ! ว้าย! ไรเฟิล...” อินถวาหมดหนทางจนต้องอุทานเพราะสิ่งที่เธอควรทำก็คือปิดริมฝีปากของตัวเองที่จะกรีดร้องจากความเสียวซ่านนั้นออกมา เพราะไรเฟิลวาดลวดลายผ่านปลายลิ้น ตั้งแต่ทั่วพื้นที่ของอกอวบจนดูดดุนเบาๆ ที่ยอดอก ก่อนจะลากริมฝีปากและปลายลิ้นมาตามร่องอกมาคลอเคลียอยู่ที่หน้าท้องที่ยื่นนูน จนคนที่อยู่ด้านในประท้วงตอดตุบๆ “ลูกจ๋า... พ่อจะเข้าไปเยี่ยม” “ไรเฟิล... บ้าจริง...” “บ้าที่ไหนกันครับ ผมจะไปเยี่ยมลูก ลูกจ๋า... รอพ่อนะครับ” “อื้อ... บ้า...” ไรเฟิลหัวเราะพาริมฝีปากไปสู่จุดหมายที่อินถวารอคอย ก่อนจะชะงักเพราะดอกไม้งามสีชมพูอ่อนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าดูอูมใหญ่กว่าเดิม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า เพราะรูปร่างที่เต็มไม้เต็มมือขึ้นกว่าเดิมบวกกับอวัยวะที่ขยายใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับชีวิตน้อยๆ ก็ยิ่งทำให้เรือนร่างของคุณแม่มือใหม่นี้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ รวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เจืออยู่ก็ทำให้ไรเฟิลอดใจไว้ไม่ไหว จมูกโด่งจึงจดลงดอมดมควา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.62 นิทานเรื่อง คุณชายลีหลงเมีย

    ไรเฟิลประคองร่างอวบอิ่มของอินถวามานั่งที่โต๊ะยาวด้านข้าง เขาบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เธอรับรู้ เริ่มตั้งแต่ค่ำคืนแห่งการดินเนอร์นั้น นั่นคือแผนการของพ่อแม่ เพื่อให้ท่านยอมรับในตัวของอินถวา และยอมรับว่าความรักของเขาคือความจริง ไม่ใช่เพียงหลงเสน่หาชั่วครั้งชั่วคราว เริ่มจากอินถวารักเงินหรือว่ารักตัวเขากันแน่ ซึ่งเธอก็พิสูจน์แล้วว่าเงินจำนวน 50 ล้านที่พ่อเขาเขียนเช็คให้เธอนั้น อินถวาไม่แม้แต่จะเปิดดู ด่านแรกเธอผ่านไปได้ แต่ด่านที่ 2 ที่ใช้ระยะเวลาเป็นตัวชี้วัด ใน 3 เดือนที่ต้องจากกันอย่างเข้าใจผิด อินถวาจะยังซื่อสัตย์กับเขาหรือไม่ ทั้งๆ ที่เธอก็เห็นว่าเขานั้นทรยศเธอไปแล้ว และอินถวาก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย จากข่าวที่ได้รับจากเหมยอิงและมาร์กอส นั่นคืออินถวาไม่มีใครเลย เธอตั้งหน้าตั้งตาสร้างธุรกิจขนมไทยร่วมสมัยและใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่กับครอบครัว ส่วนตัวเขาเองก็ต้องอดทนกับการไม่ได้เห็นหน้าเธอ เขาต้องไปทำงานทุกวัน ต้องอยู่ในวงล้อมของผู้หญิงที่สวยงามมากมาย ทั้งซินเทียก็มาคลอเคลียกับเขาไม่ห่าง ใน 3 เดือน หากเขายังยึดมั่นอยู่กับอินถวา พ่อกับแม่ถึงจะ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.61 เจ็บปวดไม่ต่างกัน

    ทว่าดวงตาสวยหวานของอินถวากลับหลับพริ้มแต่ก็ยังเห็นว่ามีหยาดน้ำเอ่อคลออยู่ ระยะเวลา 3 เดือนที่จากกัน เขารู้ว่าเธอก็ทุกข์ ส่วนเขานั้นก็ทุกข์อย่างแสนสาหัสเพราะนี่คือ บทพิสูจน์ที่จะทำให้พ่อแม่ยอมรับเธอ “พุดซ้อนครับ ได้โปรดลืมตาขึ้นมองผม ผมอยากเห็นดวงตาของคุณ อยากเห็นผมอยู่ในนั้น อยู่ในสายตาของคุณอีก พุดซ้อนครับ ได้โปรดเถอะ” อินถวากลั้นสะอื้น แค่ได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือปนเว้าวอนอย่างนั้น เธอก็แทบจะซุกซบใบหน้าลงกับอกของเขา เพราะเธอเองก็คิดถึงเขาเหลือเกิน เวลา 3 เดือนที่ผ่านไปทำให้เธอมองเห็นโลกในต่างมุมมากขึ้น อารมณ์ชั่ววูบของเธอในวันนั้นทำให้ผลุนผลันจากมา แต่เมื่อคิดคำนวณทุกเหตุการณ์ก็จะพบว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นช่างประจวบเหมาะ นั่นเพราะพ่อและแม่ของเขาต้องการให้เกิดอยู่แล้ว และเป็นเธอเองที่ติดกับดักที่ท่านสร้างขึ้น เพราะเธอไม่มีทางรู้ได้เลยว่าไรเฟิลที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงของซินเทียนั้น คนทั้งคู่เมคเลิฟกันจนเหนื่อยอ่อน หรือว่านั่นคือไรเฟิลถูกทำให้หลับ เพราะกับเธอนั้น เขาก็ไม่เคยเหนื่อยจนสลบถ้ายังไม่ถึงเช้า และหากเรื่องราวเป็นไปอย่างที่เธอคาดเดา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.60 พาร่างกายนี้มาหาหัวใจ

    “ค่ะแม่ พุดก็ว่าจะรับอีกแค่สองคนเท่านั้นค่ะ ไม่อย่างนั้นพุดจะดูแลไม่ทั่วถึง ถ้าขนมไม่ได้คุณภาพจะกลายเป็นผลเสียแทน แล้วน้าอิฐล่ะคะ เช้านี้พุดยังไม่เห็นเลย ไปธนาคารเหรอคะแม่” เธอถามหาน้าชาย เพราะปกติจะเห็นอยู่ในออฟฟิศฝั่งตรงกันข้าม แต่เช้านี้เธอยังไม่เห็นเลย “ไปสนามบินน่ะ” “ไปทำไมคะ มีอะไรเหรอ” “ก็เรื่องที่น้าอิฐเขาจะนำเข้าอะไหล่รถนั่นแหละ วันนี้ทางนั้นเขาบินมา น้าอิฐก็เลยไปรับ” น้ำเสียงเศร้าๆ ของแม่ทำให้อินถวาโอบกอดรอบเอวเจ้าเนื้อของแม่เอาไว้ เธอรู้ว่าแม่รักธุรกิจเต็นท์รถมือสองนี้มาก เพราะนี่คือสิ่งที่สร้างรายได้จนแม่สามารถส่งเสียเธอเรียนจนจบ และก็เป็นเหตุผลหลักที่เธอไปทำงานที่ฮ่องกง เพราะไม่อยากให้แม่ต้องสูญเสียสิ่งนี้ไป แต่วันเวลาก็ไม่แน่นอน ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ รถยนต์มือสองขายยากและก็ยังหาซื้อมาใส่เต็นท์ได้ยากเช่นกัน น้าอิฐจึงปรึกษากับแม่ว่าควรลดซื้อรถยนต์แต่เปลี่ยนมานำเข้าอะไหล่แทน และหากมีคู่ค้าอยู่ที่จีนหรือที่ญี่ปุ่นก็จะดีมาก เพราะการสั่งนำเข้าหรือการหาอะไหล่ที่ยากๆ ก็จะทำได้อย่างเร่งด่วน และตอนนี้แม่ก็วางมื

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.59 บ้านอินถวา

    “ถ้าถือว่าผมเป็นเพื่อน ให้เพื่อนคนนี้ไปส่งให้ถึงเมืองไทยนะครับ เพื่อนจะได้สบายใจ ว่าได้ส่งเพื่อนถึงสถานที่ที่ปลอดภัยแล้ว ไม่ลำบากหรอกครับ” อินถวาพยักหน้ารับดวงตารื้นไปด้วยหยาดน้ำ ก่อนจะขอตัวไปซื้อพลาสเตอร์แปะแก้เมาเครื่องบินก่อน โดยมีมาร์กอสมองตามร่างงามระหงที่เดินตรงไปยังร้านขายยา ดวงตาสีฟ้ามีแววกังวลใจก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงที่สั่นไม่หยุดขึ้นมา ‘ไรเฟิล’ แม้หน้าจอโทรศัพท์จะระบุชื่อคนโทรเข้าแบบนั้น แต่มาร์กอสกลับเลือกที่จะปิดเครื่อง เพราะในเวลานี้ทุกคนควรได้รับโอกาสในการไตร่ตรอง เกือบ 3 ชั่วโมงจากฮ่องกงมาเมืองไทย อินถวาไม่ได้พูดอะไรเลย มีเพียงน้ำตาของเธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหวไม่หยุด ทว่าเพียงถึงจุดหมายรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดก็ฉายชัดขึ้น ดั่งว่าเธอคนนี้ไม่ได้นำความทุกข์ใจกลับมาจากฮ่องกงด้วย “ส่งฉันเพียงเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันถึงบ้านแล้ว ฝากคุณมาร์กอสขอโทษคุณวิคเตอร์กับคุณนายลีแทนฉันด้วยนะคะ สำหรับทุกเรื่องที่ฉันเสียมารยาทไว้ และฝากขอโทษคุณแม่บ้านใหญ่ ลุงฉี อาซู กับอาหนิงที่ฉันจากมาโดยไม่ได้ลา” “แล้วคุณไรเฟิลล่ะครับ คุ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.58 หญิงชายก่ายกก

    “ถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง ไรเฟิลจะหาว่าเรามีลูกเพื่อไว้จับเขาหรือเปล่า และพ่อแม่เขาอีกล่ะ เขาจะทำยังไงกับเรา”อินถวาพึมพำก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น เธอรีบเดินไปที่โทรศัพท์แต่ยังไม่วายจะชำเลืองมองไปที่ตึกใหญ่ เพราะคนที่โทรมาคือคนในตึกนั้น ดวงตาสวยมีแววเศร้ามองโทรศัพท์อย่างชั่งใจเพราะไรเฟิลไปดินเนอร์กับครอบครัวที่ตึกใหญ่และสัญญาว่าจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด ทั้งที่เธอเองก็เผื่อใจไว้อยู่แล้วว่าคงไม่เร็วแน่ เธอก็ไม่อยากได้ยินว่าเขาจะขออยู่ต่ออีกกี่ชั่วโมง จะกลับดึกกว่านี้ หรือว่าค่ำคืนนี้จะไม่กลับ “ฮัลโหล...” เสียงหวานเอ่ยทักเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช้ ‘ไหว’ ที่เป็นภาษาจีนกวางตุ้ง เพราะคิดว่าคนที่โทรมาในยามดึกนี้คงมีแค่ไรเฟิลคนเดียวเท่านั้น ทว่าเสียงที่ตอบกลับมากลับทำให้อินถวารีบคว้าเสื้อคลุมและเดินออกจากตึกเล็กมุ่งตรงไปสู่ตึกใหญ่ในทันที เพียงไม่นานเธอก็มาถึงจุดหมายที่ใครคนนั้นบอกเอาไว้ ห้องนอนชั้น 2 ของปีกซ้าย ประตูห้องที่เปิดแง้มไว้ทำให้อินถวาถือวิสาสะเดินเข้าไปทันที ในนาทีที่หัวใจเธอใกล้จะระเบิดก็ขอให้เธอได้เห็นกับตาตัวเอง และสิ่งที่มองเ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status