ร่านสวาท [1]

เรือนกายหญิงสาวอยู่ในร่างที่เปล่าเปลือย สวมกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่กับชายแปลกหน้า ซึ่งพึ่งจะรู้จักกันได้แค่สิบนาที หลังจากแอบจ้องตากันเป็นมัน ตอนพักเที่ยง

เพียงแค่ยิ้มแย้มหวาน หญิงสาวส่งสายตา เชิญชวนเขาขอมาทำอะไรด้วยกันสักพัก ในห้องเก็บของทำความสะอาดของบริษัท อย่างน้อยเขาก็เป็นแค่เมสเซนเจอร์ที่เพิ่งมาส่งเอกสาร เธอแค่อยากมั่นใจความตุงใต้กางเกง ว่ามันจะช่วยคลายเหงาให้เธอได้หรือเปล่า

“ลึกอีกหน่อยสิ” หว่าหวา มาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของเจ้านาย แม้จะพยายามอ่อยมากแค่ไหน เขาไม่เคยแลเธอเลย อาจจะรู้แล้วมั๊งว่าเธออยากจะทำเพราะอยากได้รำไพ่พิเศษ ได้ตังค์เพิ่มซึ่งนอกเหนือจากเงินเดือน

“ขออุ้มเลยล่ะกัน” เมซเซนเจอร์หนุ่มจากบริษัทไหนเธอไม่แน่ใจ ที่แน่นอนคือเขาไม่ได้ทำงานที่เดียวกับเธอ แม้กระโปรงสั้นจะถูกถลกเปิดกว้าง และกางเกงในสาวเจ้าจะหลุดกองอยู่กับพื้น

ชายหนุ่มจึงช้อนร่างบางไว้ใต้มือหนา อุ้มเธอลอยขึ้นและปล่อยลงมา รับแรงกระแทกองคชาติสวนขึ้นไป ความอวบอิ่มและน้ำหล่อลื่นภายใน ทำให้กิจกามลับๆ นี้ดำเนินไปอย่างไม่มีใครสงสัย หว่าหวาหายไปไหนแค่ช่วงพักเที่ยง

เรือนร่างบอบบางลอยสูง ในขณะเมสเซนเจอร์หนุ่มยังคงกระแทกสะโพกอัดองคชาติเข้าไปในกายสาว พวกเขาเลือกที่จะเบี่ยงใบหน้าไม่มองกัน เนื่องด้วยแค่ต้องการปลดเปลื้องอารมณ์ โดยไม่ต้องรู้จักหรือคบกา เพียงแค่ปล่อยอารมณ์ทั้งหมดใส่ให้กัน

หว่าหวากอดรัดร่างหนุ่มแกร่ง โยกตัวไหวไปตามจังหวะลอยกลางอากาศ เพื่อให้ช่องสวาทรับการบุกรุกจากองคชาติของฝ่ายตรงข้ามอย่างเพลิดเพลิน รอยยิ้มของเธอกรีดกว้างอย่างพึงพอใจ เมื่อเขาขยันขันแข็ง และซอยถี่รัวเร็วอย่างที่เธอคาดหวังไว้

พวกเขาแอบทำกันลับๆ อยู่ภายในห้องเก็บกวาดกว่าครึ่งชม. หนุ่มเมสเซนเจอร์ อดกลั้นไม่ไหว ระหว่างยกร่างบางของหว่าหวาภายใต้แขนทั้งสอง องคชาติอวบใหญ่พองขยาย พลางขยับให้น้ำขุ่นแตกทะลักล้นหลาม

หญิงสาวหอบอ้าปากกว้างอย่างเสียวกระสัน เมื่อเธอเสร็จสมถึงสวรรค์ และชายหนุ่มเบื้องหน้ายัดองคชาติสุดโคนพวยพุ่งสายน้ำร้อนหลั่งภายในกายเธอ

หลังจากนั้นเขาดึงจ้าวโลกของสงวนออกจากหญิงสาว พลางยัดองคชาติเก็บเข้ากางเกงตนตามเดิม พลางมองนาฬิกาที่ข้อมือ เพื่อรีบออกเดินทาง ห่างจากหว่าหวาในทันใด ไม่มีการถามชื่อ ไม่มีการนัดหรือขอเบอร์ มันเป็นเพียงแค่อารมณ์สุขสมระยะสั้นๆ ในครานี้ครั้งเดียว...

หว่าหวาสมใจเมื่อได้ความอวบอิ่มขององคชาติ กระแทกกับช่องสวาทภายในเธอเสียวซ่าน คลายความตึงเครียดจนรู้สึกตัวเบา ปลอดโปร่ง...

******

หว่าหวาเบิกบาน หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้บ่ายนี้ระหว่างวัน เธอดูสดชื่น มากกว่าเพื่อนร่วมงานสาวๆ ที่กำลังหน้าดำคล่ำเครียด และบางรายค่อนข้างซึมเศร้าถึงกับแอบหลับในระหว่างการทำงาน

“หว่าหวา... แกมีเคล็ดลับอะไรวะ? ถึงหน้าตาดูสดชื่น คนอื่นเขาทำงานเหนื่อยล้ากันหมดแล้ว” เพื่อนสาวในที่ทำงาน เป็นเลขาของเจ้านายอีกคน เธอชื่อ พลอย ถามด้วยความสงสัย หว่าหวาดูสดใสมากในบ่ายนี้

“ไม่มีอะไรมากหรอก ทานผักผลไม้ และดื่มน้ำมากๆ พักผ่อนให้เพียงพอ แบบว่าอยู่ในสังคมต้องกินอาหารคลีน ดูแลสุขภาพให้แข็งแรง” หว่าหวาตอบไปอย่างหน้าตาชื่นบาน ใครจะกล้าบอกความจริงว่า เธอแอบฟัดกับหนุ่มเมสเซนเจอร์ แค่ผ่านมา ... และผ่านไป ได้หลายราย โดยไม่ซ้ำหน้า...

“อย่างกับเงินเดือนจะเอื้ออำนวย กินอาหารคลีน... ต้องแอบมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆ ทำไมแกไม่บอกฉันดีๆ วะ?” เพื่อนสาวในที่ทำงาน หยั่งเชิงรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ หว่าหวามิได้ใส่ใจหรือแคร์คำพูดเพื่อน เธอไม่ยอมให้ใครได้รู้หรอกว่า เธอแอบทำผิดกฎบริษัทมามากแค่ไหน แค่พลอยไม่รู้ความจริงก็ดีเท่าไหร่ เพราะเธอไม่เชื่อใจหรอก

หาก “พลอยรู้... โลกรู้...” หว่าหวาจึงเก็บความลับส่วนตัวนี้ต่อไป รอยยิ้มของหญิงสาวยังคงกรีดยิ้มสวยกว้างอย่างอารมณ์ดี เชิดหน้า ยืดอกสวย พลางย่างก้าวอย่างมั่นใจ หลังจากได้เสพสมกับหนุ่มเมสเซนเจอร์รายที่สามของเดือนนี้

อาทิตย์หน้าก็เป็นสัปดาห์สุดท้ายของเดือน เธอแค่อยากจะหาอะไรอร่อยๆ ใส่ท้อง ไม่ว่าจะกระเพาะอาหารหรือจะเป็นช่องสวาท เธอรู้สึกตื่นเต้น และสดชื่นมากแค่ไหน ที่จะควานหาหนุ่ม สักราย มาเคี้ยวกรุบกริบ ระหว่างหาแฟนไม่ได้ในยามนี้

พลอยเก็บความสงสัยอยู่ว่า ทำไมหว่าหวาทำอะไรไม่เหมือนสาวๆ คนอื่น แฟนไม่มีแต่อารมณ์ดีไม่มีที่ติ เกิดความอยากรู้จึงพยายามแอบสอดรู้สอดเห็น ถ้าได้รู้อย่างหว่าหวา บางทีเธออาจจะสวยใสกว่านี้

******

อายุของหว่าหวาขึ้นเลขสอง และปีนี้เธออยู่ในช่วงเบญจเพส อยากจะหาชายหนุ่มสักคนเอาไว้คบนานๆ และได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงสุดๆ นานๆ โดยไม่ต้องเลิกราเหมือนแฟนคนก่อนๆ

หญิงสาวแต่งตัวสวมเสื้อตัวใหญ่เปิดไหล่ กางเกงขาสั้นเกือบจะเสมอหู พร้อมใส่รองเท้าผ้าใบ มีหมวกสวมหัวและแว่นตากันแดดเท่ห์ๆ นั่งฟังเพลงอยู่ในมือถือ สวมฟรีแฮนด์ระหว่างไปร้านอาหาร สะพายกระเป๋าอีกใบเผื่อเธอนึกอยากจะเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำที่ไหนสักแห่ง

พลอยตื่นแต่วันไม่รู้ว่า หว่าหวาไปไหน เธอจึงอยากจะนัดไปหาเสียหน่อย ไม่ว่าจะอยู่บ้านหรือแอบไปนัดหนุ่ม เธอก็อยากจะมีส่วนร่วมในโมเม้นต์นั้นด้วย... จึงโทรไปหาเพื่อนในบริษัทเสียหน่อย

เสียงโทรเข้ารบกวนการฟังเพลง ระหว่างหว่าหวากำลังดูรายการอาหารเพียงลำพัง เธอรับสายของพลอย ทำให้รู้สึกว่ามีอะไรพิเศษหรือเปล่า

“แกอยู่ไหนล่ะ?”

“แหล่งรวมหนุ่มหล่อ”

“ไปด้วยคนดิ!!!” พลอยรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น รู้สึกหัวใจสดชื่นเบิกบาน นี่หรือที่หว่าหวาทำอยู่...

“ก็มาสิ... ฉันนั่งกินข้าวอยู่ร้านแถวนี้แหละ มาถึงก็โทรมาล่ะกัน” หว่าหวาคิดว่า พลอยคงอยากจะมาเที่ยว ก็ดีเหมือนกัน เธอจะไม่เหงาระหว่างมองหาเหยื่อหนุ่มหล่อๆ สักคน ถ้าไม่ได้ทำแฟน เอามาทำผัวพาร์ทไทม์ยังดีกว่า ไม่ตกถึงร่องสวาทเธอ

“เออ เจอกัน...” พลอยจึงรีบอาบน้ำแต่งตัว สวมเสื้อยืดสีแดง กระโปรงสั้นสีขาว และรองเท้าสบายๆ ผ้าใบ ใครจะยอมให้พลาด ในเมื่อหว่าหวารู้จักแหล่งรวมหนุ่มหล่อแบบนั้น เผื่อจะได้ตกถึงข้าวสารดีๆ ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยสายตัวแทบขาด...

******