“ยังเรียนอยู่ไหมทะเล” เหนือเวลาถามขึ้นทันทีเพราะเขาเองก็อยากรู้ข้อมูลของอีกฝ่ายเหมือนกันแต่ก็จะเลือกถามคำถามที่ถามได้และไม่ละลาบละล้วงจนเกินไป
“เรียนอยู่ค่ะ” ทะเลตอบกลับมาเพราะความจริงแล้วเธอก็ยังอยู่ในช่วงเรียนและกำลังจะจบปวส.แล้วด้วยหากฝึกงานเสร็จ
“งั้นก็คิดเสียว่าเงินที่ผมให้คุณมันคือทุนสำหรับการศึกษานะ” ใบหน้าสวยยกยิ้มขึ้นเมื่อได้อ่านข้อความที่ถูกส่งกลับมา
“ขอบคุณนะคะ ว่าแต่จะให้ทะเลเรียกคุณว่าอะไรดี” ทะเลถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะเรียกอีกคนว่าอะไรดี
ตอนที่ถ่ายคลิปวิดีโอก็ทำได้เพียงร้องครางเฉยๆไม่ได้เอ่ยปากเรียกเพราะไม่รู้จักชื่อ
“เรียกว่าเวย์ก็ได้ครับ” เหนือเวหาตอบกลับไปทันทีเพราะตัวเขาเองก็ไม่อยากใช้ชื่อตรงๆ
“รับทราบค่ะคุณเวย์ งั้นทะเลขอไปนอนก่อนนะพอดีพรุ่งนี้ต้องไปเรียน” ทะเลพิมพ์ส่งกลับไปพร้อมกับส่งรูปของตัวเองที่อยู่ในชุดนักเรียนญี่ปุ่นเปิดอกและเปิดท่อนล่างให้กับอีกคนเพื่อเป็นรางวัลขอบคุณ
“อ่า…แค่เห็นรูปคุณของผมมันก็ตั้งอีกแล้ว” สิ่งที่เหนือเวหาพิมพ์ส่งไปมันคือเรื่องจริง รูปของทะเลเซ็กซ์เอ็กซ์แตกมาก
“แทนคำขอบคุณที่คุณให้เงินเยอะขนาดนี้” ทะเลตอบกลับไปเพียงแค่นี้ก็กดออกจากบัญชีทวิตเตอร์ของตัวเอง
อันดาจัดการทำความสะอาดและเก็บของทุกอย่างเข้าตู้เหมือนเดิมก่อนที่เธอจะตรงไปอาบน้ำและกลับมายังเตียง ห้องพักของอันดาไม่ได้ใหญ่มากและไม่ได้มีสิ่งของอำนวยความสะดวกอะไรเพราะเป็นหอพักราคาถูก
“นอนเถอะอันดา วันนี้ได้เงินสองหมื่นคงหลับฝันดี” อันดาบอกกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงเพราะวันนี้เธอก็เหนื่อยมากเหมือนกัน เหนื่อยทั้งทำงานที่อู่ซ่อมรถและเหนื่อยกับถ่ายคลิปที่ยาวนานถึงสามสิบนาที
แต่ก็ว่าไม่ได้เพราะค่าตอบแทนมันคุ้มมาก หากจะให้ถ่ายอีกสักสามสี่คลิปอันดาก็ทำเพราะชีวิตคนเรามันก็ต้องขับเคลื่อนด้วยเงินอยู่แล้ว อันดาใช้ชีวิตคนเดียวส่งเสียตัวเองเรียนและรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของตัวเองทุกอย่าง
หากถามว่าที่บ้านไม่ช่วยหรอ มันก็พูดยากเพราะสิ่งที่อันดาเลือกมันดันขัดกับที่บ้านจึงทำให้อันดาต้องมาใช้ชีวิตที่กรุงเทพคนเดียวโดยการสอบชิงทุนและหางานทำเสริมจนก้าวขาเข้าสู่การเป็นดาวทวิตเตอร์ปิดหน้า
“ไอ้บอสมึงเสร็จแล้วยัง” อันดาตะโกนเรียนบอสขึ้นทันทีและมันเป็นแบบนี้ในทุกๆวันไม่ว่าจะตอนไปเรียนหรือแม้กระทั่งตอนนี้ที่ฝึกงาน
“เสร็จแล้วโว๊ย” บอสตะโกนกลับมาพร้อมกับลงมายังชั้นล่างของบ้าน
“ไปได้ยัง”
“ไปดิวะ กูเสร็จแล้วเนี่ย” บอสพูดขึ้นก่อนจะคร่อมมอเตอร์ไซค์ของตัวเองตามต่อด้วยอันดาที่นั่งลงเบาะหลังก่อนที่บอสจะออกรถตรงมายังอู่ซ่อมรถ
“พี่รบกวนอันดาตรวจเช็กสภาพรถคันสีดำหน่อย พอดีลูกค้าจะมาเอาวันนี้” อันดาได้แต่พยักหน้ารัวๆเพราะแค่สั่งมาเธอก็พร้อมจะทำให้
“ส่วนบอสเปลี่ยนยางคันนี้นะ” บอสเองก็ลงมือทำอย่างไม่รอช้าเพราะในเมื่อพี่ท็อปแจกงานแล้วก็ไม่มีอะไรจะต้องรอ
“พี่ท็อปหนูเองก็อยากเปลี่ยนยางบ้างนะ” อันดาพูดขึ้นเพราะตั้งแต่มาฝึกงานพี่ๆในอู่ไม่เคยให้อันดาทำงานซ่อมหรือเปลี่ยนอะไรที่หนักๆเลย
“เราตรวจสภาพเราไปน่ะถูกแล้ว ตัวนิดเดียวเองจะทำงานหนักทำไม” ท็อปตอบกลับมาตามตรงเพราะเขาไม่อยากใช้แรงงานเด็กผู้หญิงหนัก
“อันดามันถึกจะตายพี่ ใช้มันไปเถอะ” บอสพูดขึ้นทันทีเพราะอันดาแรงมันเยอะจะตาย ชอบทำอะไรหนักๆแบบท้าทาย
“เอาเป็นว่าถ้าอยากทำเช็กสภาพรถคันนั้นให้เสร็จแล้วมาเปลี่ยนยางคันนี้นะ” ท็อปพูดขึ้น
“ขอบคุณค่ะพี่ท็อป” อันดายิ้มหวานและตอบกลับไป
แน่นอนว่าของพวกนี้เธอทำได้สบายแต่พี่ๆที่นี่เป็นกังวลกันไปเอง จะว่าไปก็ดีอยู่หรอกที่เป็นห่วงเป็นใยกลัวว่าเธอจะไม่ไหวแต่ของพวกนี้อันดาไหวอยู่แล้ว
เมื่อตรวจเช็กสภาพรถเสร็จ อันดาก็ตรงมายังรถคันที่จะเปลี่ยนยาง มือสวยลงมือทำโดยมีสายตาของช่างทุกคนในอู่มองอย่างแทบไม่เชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างอันดาจะทำได้
“พวกมึงใช้ผู้หญิงเปลี่ยนยางหรอวะ” เหนือเวหาที่ลงมาจากข้างบนถามขึ้นทันทีเพราะสิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้คืออันดากำลังเปลี่ยนยางรถโดยมีช่างในอู่ยืนดู
“ไม่มีใครใช้ค่ะเฮีย หนูขอทำเอง” อันดาตอบกลับไปตามตรงเพราะหากเธอไม่ร้องขอ ชีวิตการฝึกงานของเธอก็ได้ทำอะไรแบบเล็กๆน้อยๆ
“เป็นผู้หญิงไหวหรือไง” เหนือเวหาถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ยางแต่ละเส้นไม่ใช่เบาๆหากยกพลาดทับตัวเองขึ้นมาคงเจ็บไม่น้อย
“ไหวแน่นอนค่ะ เห็นแบบนี้หนูเก่งนะเฮีย” อันดาเอ่ยปากชมตัวเองทำเอาเรียกรอยยิ้มจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
“อยากไปนั่งทำงานในห้องแอร์ไหม ฉันมีงานที่ต้องการคนช่วยนะ” เหนือเวหาถามขึ้น
“หนูชอบถือเครื่องมือทำอะไรแบบนี้มากกว่าจับปากกาจับเมาส์นั่งในห้องแอร์ค่ะ” อันดาตอบกลับมาตามตรง ใบหน้าสวยไม่แสดงอาการอะไรออกมา อีกทั้งมือก็ยังคงทำงานของตัวเองอยู่
“เธอไม่เหมือนใครจริงๆอันดา”
“หนูก็เป็นของหนูแบบนี้ค่ะเฮีย เอาเป็นว่าขอทำงานต่อนะคะแล้วก็ไม่ต้องห่วง หนูทำได้และทำได้ทุกอย่าง” อันดาพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเลิกสนใจเหนือเวหาและหันมาสนใจงานของตัวเอง
เธอเองก็อยากให้ทุกคนเลิกมองว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอเพราะเธอแข็งแรงพอๆกับทุกคน สามารถทำได้เหมือนที่ทุกคนทำ
“วันนี้จะเลี้ยงหมูกระทะนะ ถือว่าเลี้ยงต้อนรับอันดากับบอส” เหนือเวหาพูดขึ้นเพราะของแบบนี้มันต้องมีบ้างและนี่ก็เริ่มเดือนใหม่แล้วก็ถือว่าเลี้ยงฉลองเหมือนที่เคยทำในทุกๆเดือน
“เหล้าเบียร์อย่าให้ขาดนะเฮีย” ท็อปพูดขึ้นทันทีเพราะของพวกนี้ขาดไม่ได้
“มึงจัดการเลยแล้วมาเอาบิลมาเบิกที่กู” เหนือเวหาพูดทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นี้ก็เดินตรงมายังห้องทำงานของตัวเอง
มือหนายกขึ้นกดโทรศัพท์เข้าแอปทวิตเตอร์ก่อนจะส่งข้อความไปในแชทของทะเลดาวทวิตเตอร์ปิดหน้าชื่อดัง
“วันนี้อย่าลืมคลิป ผมโอนเงินให้แล้ว” เหนือเวหาส่งข้อความไปพร้อมกับแนบรูปสลิปการโอนเงิน
แน่นอนว่าในครั้งนี้เหนือเวหาโอนเงินหมื่นไม่ต่างจากครั้งแรกเพราะเขาเองก็ตั้งตารอคลิปของทะเลในวันนี้
“คืนนี้น่าจะไม่สะดวก พอดีทะเลมีธุระค่ะคุณเวย์” ทะเลตอบกลับมาภายในเวลาไม่นาน ทำเอาเหนือเวหาแทบไม่เชื่อสายตาเพราะเมื่อวานกว่าจะตอบข้อความแต่ละครั้งก็นานพอสมควร
“ดึกแค่ไหนผมรอได้”
“แต่ทะเลทำให้ไม่ได้ค่ะ กว่าจะกลับก็คงดึกไม่มีเวลาถ่ายให้คุณเวย์ดูแน่ๆ”
“งั้นขอรูปคุณตอนนี้แล้วคลิปก็ค่อยพรุ่งนี้ตอนที่คุณสะดวก” เหนือเวหาส่งกลับไปเพราะในเมื่อวันนี้เขาไม่ได้คลิป เขาก็ควรได้อะไรมาดูต่างหน้าบ้าง
“ขอเวลาสักครู่นะคะ จะถ่ายให้ตอนนี้เลย” ทะเลส่งข้อความกลับไปและภายในเวลาไม่นานรูปภาพของทะเลก็ถูกส่งให้กับคุณเวย์นามแฝงของเหนือเวหา
“แม่ง ! เห็นแค่นี้กูก็แทบบ้า” เหนือเวหาพูดขึ้นทันที
ภาพที่ถูกส่งมามันคือภาพร่างกายเปลือยเปล่าของทะเลที่เหมือนกำลังนั่งอยู่บนชักโครก กล้องถูกถ่ายยกมุมสูงเห็นเพียงหน้าอกและขาสวยที่ชิดกัน
“เห็นแล้วอยากดูด” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพราะภาพที่ส่งมามันเห็นยอดอกสีชมพูสวยของทะเลที่มันดูล่อตาล่อใจเหลือเกิน
“เป็นยังไงบ้างคะ รูปนี้พอทดแทนให้ได้ไหม” ข้อความจากทะเลถูกส่งเข้ามา ทำเอาเหนือเวหารีบตอบกลับไป
“ถึงจะไม่ดีเท่าคลิปแต่พอทดแทนกันได้ครับ” เพราะหากเป็นคลิปมันคงจะดีกว่านี้เป็นไหนๆแต่ในเมื่ออีกคนติดธุระเหนือเวหาก็จะไม่รบเร้าหรืออะไร
“สำหรับคลิปคุณเวย์อยากให้ทะเลใส่ฟิลเตอร์ไหนบอกได้เลยนะคะ” เพราะไหนๆวันนี้ก็ไม่ได้ส่งให้แล้ว อีกทั้งยังได้เงินมาแล้ว ทะเลก็ให้สิทธิ์คนเลือกฟิลเตอร์ในการถ่ายคลิปคือคุณเวย์เลยแล้วกัน
“ผมอยากได้แมวน้อยยั่วสวาท”
“รอดูพรุ่งนี้ได้เลยค่ะ ทะเลจะแปลงร่างกลายเป็นแมวให้คุณเวย์ได้ดู”
“จะรอนะครับ”
บทสนทนาจบลงเพียงแค่นี้ เหนือเวหาเองก็ปิดโทรศัพท์เพราะเขาเองก็ไม่อยากทำอะไรในตอนนี้ เพียงแค่รูปที่ส่งมามันก็มากพอแล้วแต่หากดูต่อเขาคงมีอารมณ์แน่ๆ
“อ๊ะ ! เฮีย หนูตกใจหมดเลย” อันดาที่เดินออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ใต้บันไดร้องขึ้นเพราะเธอเผลอชนเข้ากับแผงอกของเหนือเวหาที่ลงมาจากชั้นบนของอู่
“เข้าห้องน้ำหรอ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะบังเอิญชนกันแบบนี้ก็คงเป็นอย่างอื่นไม่ได้
“เรียบร้อยแล้วค่ะ หนูไม่ได้อู้นะคะแค่แวะมาเข้าห้องน้ำ” อันดาตอบกลับไป
ถึงแม้ความจริงเธอจะไม่ได้มาเข้าห้องน้ำก็เถอะแต่จะให้บอกว่ามาทำอะไรก็คงไม่ได้เพราะเรื่องแบบนี้ใช่ทุกคนจะรับได้
คำว่าขายร่างกาย หากใครต่อใครได้ยินหรือรับรู้ แน่นอนว่าผลที่ตามมามันไม่ใช่เรื่องที่ดีหรอกเพราะฉะนั้นอันดาจึงได้แต่เก็บสิ่งเหล่านี้ไว้เป็นความลับ
“ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย” เพราะเหนือเวหาไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว หากห้ามคนเข้าห้องน้ำก็คงยังไงอยู่
“ก็เห็นมองหนูแปลกๆ หนูก็กลัวว่าเฮียจะคิดว่าหนูอู้งาน” เหนือเวหาได้แต่ส่ายหน้า เด็กอันดาคนนี้คิดอะไรก็ไม่รู้ บ้าบอจริงๆ !
“เด็กบ้างานอย่างเธอ ฉันไม่คิดหรอกอันดา” เพราะอันดาร้องขอแต่จะทำงาน หากตั้งใจจะอู้คงไม่ร้องขอทำนู่นทำนี่หรอก
“ว่าแต่ทำไมเฮียไม่เอาเจ้าร็อกกี้ลงมาบ้าง หนูอยากเล่นกับเจ้าร็อกกี้นะ”
“ตรงนี้มันร้อน ถ้าเธออยากเล่นก็ขึ้นไปเล่นกับมันด้านบนแล้วกัน”
“จะไม่เป็นอะไรหรอคะ ทุกคนบอกว่าเฮียไม่เคยให้ใครขึ้นไปบนชั้นสามเลยนะ”
“ยกเว้นเธอแล้วกันเพราะเจ้าร็อกกี้ก็เหมือนจะชอบเธอมาก”
❤️
หมามันเลือกแม่ค่า
สองปีผ่านไปจนถึงตอนนี้เป็นเวลากว่าสองปีแล้วสำหรับการเรียนมหาวิทยาลัยของอันดา แน่นอนว่าอันดาเรียนจบแล้วจะเหลือก็แค่การรับปริญญาที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้“หนูตื่นเต้นจังเลยเฮีย” อันดาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเหนือเวหาบนเตียงก็พูดขึ้นเพราะเธอตื่นเต้นจริงๆในวันพรุ่งนี้มันจะหมายความว่าเธอกำลังจะประสบผลสำเร็จอีกหนึ่งขั้นในชีวิต ประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอเลือกทางเดินเอง“ตื่นเต้นทำไมครับ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะเขาไม่เห็นว่ามันจะน่าตื่นเต้นตรงไหนเลย“หนูจะได้รับปริญญาเลยนะ หนูเรียนจบเลยนะเฮีย” อันดาตอบกลับมาด้วยท่าทางตื่นเต้น ดวงตาเป็นประกาย“ทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เพราะความพยายามของหนูแต่รู้ไหมมากกว่าความตื่นเต้นที่หนูควรรู้สึกคืออะไร” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะความจริงแล้วอันดาไม่ควรรู้สึกตื่นเต้นอะไรหรอก เธอควรรู้สึกอย่างอื่นมากกว่า“รู้สึกอะไรคะ”“หนูควรรู้สึกภูมิใจในตัวเองเพราะตัวหนูล้วนๆเลยอันดามันจึงทำให้หนูประสบความสำเร็จในเส้นทางที่หนูเลือก” เหนือเวหาตอบกลับไปตามตรงพร้อมกับลูบหัวอันดาด้วยความอ่อนโยนไม่ใช่แค่อันดาหรอกนะที่ควรภูมิใจตัวเองแต่เหนือเวหาเองยังภูมิใจในตัวอันดามาก อันดามีความขยันม
“เป็นยังไงบ้างอันดา ไปเที่ยวกับเวหามาสนุกไหม” คุณพ่อถามขึ้นทันทีเมื่อลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเดินทางกลับมาถึงบ้าน“สนุกมากเลยค่ะพ่อ” อันดาตอบกลับไปถึงแม้ความจริงแล้วเธอกับเหนือเวหาจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยก็เถอะเพราะทั้งวันทั้งคืนก็อยู่แต่ในห้องทำภารกิจรักที่ห่างหายมานานกันจนหมดแรง“ดีแล้วล่ะ แถวบ้านเราถึงจะบ้านนอกแต่ก็พอมีที่เที่ยว” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้ง“หนูชอบมากๆไว้ครั้งหน้าเราไปเที่ยวด้วยกันนะพ่อ”เพราะอันดาเองก็อยากไปเที่ยวกับคุณพ่อเหมือนเมื่อก่อนเพราะเมื่อก่อนครอบครัวของเธอก็ไปเที่ยวกันบ่อยในทุกๆวันหยุด“ได้เลยแต่ตอนนี้หนูมาเหนื่อยๆ อยากพักไหมลูก” แน่นอนว่าอันดาส่ายหน้ารัวๆเพราะเธอนอนมาเต็มอิ่มแล้ว ตอนนี้เธออยากใช้เวลากับคุณพ่อมากกว่า“ตามใจๆแต่พ่อจะออกไปเล่นหมากรุกแล้วนะ” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้งเพราะคุณพ่อมีกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ หากวันไหนไม่ได้ออกไปเล่นหมากรุกพบปะเพื่อนๆมันก็เหมือนชีวิตผิดแปลกไปแต่ทว่าไม่ทันที่คุณพ่อจะเดินออกไป เสียงโทรศัพท์ของเหนือเวหาก็ดังขึ้น“ขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะครับ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับเดินเลี่ยงออกไปหน้าบ้านอันดาที่ยืนอยู่กับคุณพ่อในบ้านก็ได้แต่มองเหน
“ซี๊ด…คนดีของเฮีย ทนหน่อยเฮียจะเสร็จ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมออกแรงกระแทกสวนเข้าปากของอันดาอย่างหนักหน่วงและรวดเร็วอ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก !เสียงแก่นกายชนกับเพดานปากทำอันดาน้ำตาคลอ ความเจ็บที่ได้รับทำเธอแทบทนไม่ไหว มือเรียวยกขึ้นจิกลงที่หน้าขาแกร่งของเหนือเวหาเพื่อระบายความเสียว“อื้อ…อู่เอ็บ !” อันดาได้แต่ร้องครางอู้อี้อยู่ในลำคอเพราะความใหญ่ของแก่นกายทำเธอเจ็บไปหมด ไหนจะเหนือเวหาที่กระแทกสวนมาซ้ำๆ“อ่าส์…สะ เสร็จแล้วครับ เฮียเสร็จแล้วคนดี” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับปล่อยมือออกจากหัวของอันดา มือหนาจับไปที่แก่นกายของตัวเองชักรูดมันเบาๆเพราะตอนนี้เขากำลังปล่อยน้ำรักใส่ปากอันดา“กลืนเลยหรอ” เหนือเวหาถามขึ้นทันทีเพราะรู้สึกดีไม่น้อยกับการเห็นอะไรแบบนี้ใบหน้าสวยของอันดากลืนน้ำรักของเขา ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่เขาก็ชอบทุกครั้งและยิ่งมีคราบน้ำรักติดอยู่ที่มุมปากมันก็ยิ่งทำให้อันดาเซ็กซี่กว่าเดิมเป็นไหนๆ“หนูเจ็บปาก” อันดาไม่ได้ตอบคำถามแต่อย่างใด เธอพูดขึ้นเพื่อหวังให้เหนือเวหารู้ว่าการกระทำของเขาทำเธอเจ็บ“เฮียขอโทษครับ ตอนนั้นในปากหนูมันดีไปหมดจนเฮียต้องกระแทกแรงๆ” เหนือเวหาตอบกลับไปตามต
“เป็นยังไงอันดาคุณพ่ออนุญาตไหม” เหนือเวหาถามขึ้นเมื่ออันดาเดินกลับมา แน่นอนตอนนี้ใบหน้าสวยไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนอย่างเคย“ไม่อนุญาตน่ะสิเพราะพ่อบอกว่าคืนนี้จะนอนกับหนู”คำตอบของอันดาทำเหนือเวหาใจแป้ว อุตส่าห์ดีใจไว้แล้วแท้ๆแต่มันก็ล่มลงไม่เป็นท่า จะทำยังไงได้ในเมื่ออีกคนเป็นถึงคุณพ่อเลยนะ เหนือเวหาไม่กล้าหือไม่กล้าอือหรอกในเมื่อคืนนี้คุณพ่ออยากนอนกับลูกสาวเหนือเวหาก็จะไม่ขัดเพราะในคืนแรกคุณพ่อก็ยอมปล่อยลูกสาวสุดที่รักของตัวเองมานอนกับเหนือเวหาแล้ว“เฮ้อ ! ไม่เป็นไรงั้นเรากลับบ้านกันคนดี เฮียจะฮึบๆรอกลับไปทำรักกับหนูที่กรุงเทพ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะทางเดียวคือรอกลับกรุงเทพ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่เหนือเวหาจะใส่ให้ยับ เอาให้อันดาขาสั่นเดินไม่ได้ไปสักสามสี่วัน“เฮียหน้าเศร้าจัง” อันดาที่แอบหัวเราะในใจก็ได้แต่เก็บอาการเพราะท่าทางของเหนือเวหาตอนนี้มันเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ของเล่น“เฮียแค่เสียดาย”“หนูล้อเล่นนะเฮีย พ่ออนุญาต” แน่นอนว่าเหนือเวหาหันมองอันดาคอแทบหัก คำพูดที่บอกว่าล้อเล่นทำหัวใจของเหนือเวหาเริ่มรู้สึกกระชุ่มกระชวย“ไม่หลอกเฮียนะ” ใบหน้าหล่อแสดงความดีใจออกมาพร้อมกับถามขึ้น ตอนนี้เห
“อย่าร้องไห้เลยอันดา หากหนูยังร้องไห้และเสียใจแบบนี้คุณแม่จะเป็นห่วงนะ” เหนือเวหาได้แต่ปลอบประโลมความเสียใจให้กับอันดาตอนนี้เขาอยู่ที่วัดซึ่งเป็นสถานที่เก็บอัฐิของคุณแม่ อันดาที่มาถึงก็นำใบประกาศนียบัตรของตัวเองมาให้คุณแม่ดู เธอพูดคุยกับคุณแม่มากมายจนตอนนี้ยืนร้องไห้ใบหน้าแดงขึ้นสี ส่วนคุณพ่อก็ได้แต่เลี่ยงเดินออกไปทางอื่นเพราะภาพที่ลูกสาวพร่ำพูดกับคุณแม่ทำเขาเจ็บปวดหัวใจ“หนูเสียใจจริงๆที่กลับมาช้า กลับมาในตอนที่แม่ไม่อยู่แล้ว” อันดาได้แต่พูดขึ้นเพราะเธอเสียใจจริงๆ เธอยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณแม่และคุณแม่ก็ไม่ได้เห็นเธอประสบความสำเร็จ“อันดาจะเชื่อเฮียหรือเปล่าว่าคุณแม่ไม่โกรธหนูเลยแต่กลับกันคุณแม่จะยิ่งเป็นห่วงหนู ดูอย่างคุณพ่อสิเพราะคุณพ่อทนเห็นหนูร้องไห้ไม่ได้เขาจึงเดินออกไป”คำพูดของเหนือเวหาเหมือนทำอันดาได้สติเพราะที่คุณพ่อของเธอเดินออกไปนั่นคือเรื่องจริงและมันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยถ้าไม่ใช่สิ่งที่เหนือเวหาพูด“หนูไม่ควรร้องไห้เพราะแม่จะยิ่งเป็นห่วง กลับกันหนูต้องยิ้มและเลิกโทษตัวเองเพราะไม่ใช่แค่คุณแม่ที่จะเสียใจแต่เป็นคุณพ่อคนที่อยู่กับหนูตรงนี้ด้วย” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพร
“เรากลับบ้านกันเถอะแล้วหนูแนะนำแฟนหนูให้พ่อรู้จักด้วยนะอันดา พ่อมีลูกสาวคนเดียวถึงจะผิดพลาดกับหนูไปบ้างแต่เมื่อรู้ว่าหนูมีแฟนพ่อก็อยากรู้จักคนนั้นของหนูเหมือนกัน” คุณพ่อพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว สถานที่ชนบทอย่างหมู่บ้านของเขาไม่ค่อยมีไฟตามทางเท่าไหร่ หากอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาก็กลัวว่ามันจะเป็นอันตราย“ใจดีกับเฮียเขาหน่อยนะพ่อ เขาแสนดีกับหนูมากๆ”แน่นอนว่าอันดารู้ดีว่าคุณพ่อของเธอเป็นยังไง ถึงเธอกับคุณพ่อจะเข้าใจในทุกอย่างและทุกเรื่องที่ผ่านมาแต่สำหรับเรื่องของเหนือเวหา อันดาไม่มั่นใจเลย“อันดารักใครพ่อก็รักด้วยแต่พ่อแค่อยากมั่นใจว่าเขาเป็นคนดีจริงๆใช่ไหม พ่อมีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนะ” คำพูดของคุณพ่อทำอันดายิ้มกว้างเพราะเหนือเวหาของเธอเป็นคนดีจริงๆและเป็นคนดีมากคนหนึ่งเลยสำหรับอันดา“ขอบคุณค่ะ” อันดาตอบกลับไปก่อนที่เธอกับคุณพ่อจะเดินตรงมายังเหนือเวหาที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากรถเหนือเวหารู้ดีว่าตอนนี้สองพ่อลูกคงปรับความเข้าใจกันแล้ว ถึงในตอนแรกมันจะเจ็บปวดจนทำให้ทุกคนต้องเสียน้ำตาไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเขาเองแต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดีขึ้นก็อดดีใจไม่ได้ จะเป็นห่วงก็แค่เรื่องคุณแม่ที่