Share

9 เมียหาย

last update Last Updated: 2025-05-08 21:14:41

วันนี้ธีรภพออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ เอมมี่ยังไม่ทันลืมตาตื่นเขาก็ออกไปทำงานเสียแล้ว วันนี้ตอนเย็นเอมมี่มีนัดกับเรนนี่ เพื่อนสาวสุดสวยมาหาเธอทั้งที เธอเลยอยากพาเพื่อนไปเที่ยว

แต่เอมมี่พยายามโทรติดต่อหาธีรภพหลายสายอีกฝ่ายก็ไม่ตอบรับ ช่วงพักเที่ยงเอมมี่เลยถือวิสาสะขึ้นไปยังชั้นบริหาร เพราะเวลานี้เป็นเวลาที่คนน้อยและทางสะดวก หากใครถามก็ค่อยตอบออกไปว่าเอางานมาให้เลขาของธีรภพ

สองเท้าก้าวออกจากลิฟต์ เดินตรงไปยังห้องทำงานของธีรภพแต่ก็ไม่เห็นว่ารุ่งนภาจะอยู่ตรงนี้...หรือว่าออกไปทำงานข้างนอกกันนะ

เอมมี่ไม่ปล่อยให้ความสงสัยทำงานนาน เพราะเธอไม่ได้อยากเป็นเด็กฝึกงานที่มาป้วนเปี้ยนอยู่ชั้นนี้เท่าไรนัก อย่างน้อยให้เธอแน่ใจว่าธีรภพไม่ได้อยู่ในห้องทำงานแล้วเธอจะรีบลงไป

สองเท้าหยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงาน ยกมือขึ้นกำลังจะเคาะประตู แต่มองเห็นว่ามันมีกระจกบานเล็กสามารถมองเห็นภายในได้ในทันที เอมมี่จึงค่อย ๆ เคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้

แต่แล้วภาพที่เธอเห็นก็ทำเอาเธอแทบหยุดหายใจ... ธีรภพนั่งทำงานอยู่บนโซฟาตัวยาวและข้างกายมีรุ่งนภานั่งอยู่ เอมมี่จะไม่คิดมากหรือสงสัยอะไรเลยหากตัวของทั้งคู่ไม่ได้แนบชิดแทบจะไม่เหลือพื
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   ตอนพิเศษ อยากมีครอบครัว

    หาดทรายเงียบสงบ น้ำทะเลสีใส บ้านพักตากอากาศที่ธีรภพซื้อไว้เพื่อเป็นของขวัญวันรับปริญญาของเอมมี่ บ้านชั้นเดียวหลังกว้าง บริเวณรอบบ้านมีสวนหย่อมขนาดเล็ก เอมมี่กำลังนั่งเล่นอยู่ที่ชิงช้าใต้ต้นไม้ใหญ่ ทอดมองทะเลกว้างที่อยู่ตรงหน้า ลมเย็นจากใต้ร่มไม้บวกกับลมจากทะเลปะทะเข้าที่หน้า เสื้อสายเดี่ยวผ้าทักลายดอกไม้ กระโปรงสีขาวผ้าบางปลิวไปตามแรงลม เอมมี่มองวิวตรงหน้า สูดลมหายใจเข้าลึกสุดปอด “สดชื่นจัง” เอมมี่ยิ้มกว้าง “หนู” ธีรภพเดินมาซ้อนด้านหลัง ใช้มือวางลงบนมือของเอมมี่ที่จับเชือกชิงช้าอยู่ “ขา” เอมมี่แหงนหน้าไปสบตา จุ๊บ ธีรภพจุ๊บลงบนริมฝีปากเธอแผ่วเบา “ไม่ร้อนเหรอ” ธีรภพเดินลงไปนั่งบนพื้นหญ้าที่อยู่ข้าง ๆ กับเอมมี่ “ไม่ค่ะ ตรงนี้เย็นสบาย” “ชอบไหม” เอมมี่ก้มลงไปสบตา ยิ้มกว้างก่อนเอ่ย “ชอบค่ะ ชอบมาก ๆ แต่มันคงแพงมากเลยใช่ไหม” “ไม่แพงเลยสักนิด” “โกหก” “เฮียไม่ได้โกหกครับ” “ขอบคุณนะคะ” เอมมี่ไม่พูดเปล่า เธอลุกขึ้นยืน เ

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   10 กลับบ้านกับเฮีย *ตอนจบ

    เอมมี่ยิ้มหวานเพราะความมึนเมา ไม่ว่าใครเข้ามาขอชนแก้วเธอก็ชนกลับไปทุกราย“ไม่เอาแล้วโว้ย กลับไปแซ่บแบบเดิมดีกว่า” เอมมี่ยกแก้วขึ้นแล้วพูดออกมาเสียงดัง ยังดีที่เพลงในร้านดังกว่าเสียงของเธอ ไม่อย่างนั้นเรนนี่คงได้หาถุงมาคลุมหัวเพราะความอายแน่ ๆ“หนูจะกลับไปอะไรนะครับ” ธีรภพยื่นหน้าไปใกล้ เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุ“เฮีย!” เอมมี่ลดมือลง กะพริบตาปริบ ๆ ความมึนเมาเหมือนจะหายไปในทันที“เอ่อ” เรนนี่อึกอักก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ “สวัสดีค่ะ หนูชื่อเรนนี่เป็นเพื่อนเอมมี่ค่ะ”“ครับ” ธีรภพยิ้มรับน้อย ๆ “พี่ขอถามน้องเรนนี่ได้ไหมว่าเอมมี่เป็นอะไร” เขาเลือกที่จะไม่ถามเจ้าตัวเพราะตอนนี้เอมมี่นั้นไม่ค่อยมีสติ คำพูดอาจจะเชื่อถือไม่ได้“คือว่า...” เรนนี่กำลังจะพูดแต่เอมมี่ก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน“ไอ้เรน ถ้าแกพูดฉันโกรธนะ!” เอมมี่ชี้หน้า“เออ ฉันไม่บอกพี่เขาหรอกว่าแกไปเจออะไรที่ห้องทำงานพี่เขาตอนเที่ยงน่ะ” เรนนี่ตอบติดตลก“ไอ้เรนนี่!” เอมมี่ขึ้นเสียง หวังจะลุกขึ้นไปตีเพื่อนตัวเองแต่ความเมาทำให้เธอขาอ่อนแรง อิงซบลงบนไหล่ของธีรภพที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง“อ๋อ จ้า ล้มถูกที่ซะด้วยนะ” เรนนี่แขวะเบา ๆ“เรื่องตอนเที่ยงเหรอ

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   9 เมียหาย

    วันนี้ธีรภพออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ เอมมี่ยังไม่ทันลืมตาตื่นเขาก็ออกไปทำงานเสียแล้ว วันนี้ตอนเย็นเอมมี่มีนัดกับเรนนี่ เพื่อนสาวสุดสวยมาหาเธอทั้งที เธอเลยอยากพาเพื่อนไปเที่ยวแต่เอมมี่พยายามโทรติดต่อหาธีรภพหลายสายอีกฝ่ายก็ไม่ตอบรับ ช่วงพักเที่ยงเอมมี่เลยถือวิสาสะขึ้นไปยังชั้นบริหาร เพราะเวลานี้เป็นเวลาที่คนน้อยและทางสะดวก หากใครถามก็ค่อยตอบออกไปว่าเอางานมาให้เลขาของธีรภพสองเท้าก้าวออกจากลิฟต์ เดินตรงไปยังห้องทำงานของธีรภพแต่ก็ไม่เห็นว่ารุ่งนภาจะอยู่ตรงนี้...หรือว่าออกไปทำงานข้างนอกกันนะเอมมี่ไม่ปล่อยให้ความสงสัยทำงานนาน เพราะเธอไม่ได้อยากเป็นเด็กฝึกงานที่มาป้วนเปี้ยนอยู่ชั้นนี้เท่าไรนัก อย่างน้อยให้เธอแน่ใจว่าธีรภพไม่ได้อยู่ในห้องทำงานแล้วเธอจะรีบลงไปสองเท้าหยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงาน ยกมือขึ้นกำลังจะเคาะประตู แต่มองเห็นว่ามันมีกระจกบานเล็กสามารถมองเห็นภายในได้ในทันที เอมมี่จึงค่อย ๆ เคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้แต่แล้วภาพที่เธอเห็นก็ทำเอาเธอแทบหยุดหายใจ... ธีรภพนั่งทำงานอยู่บนโซฟาตัวยาวและข้างกายมีรุ่งนภานั่งอยู่ เอมมี่จะไม่คิดมากหรือสงสัยอะไรเลยหากตัวของทั้งคู่ไม่ได้แนบชิดแทบจะไม่เหลือพื

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   8 นักศึกษาฝึกงาน

    แสงอาทิตย์ในยามเช้าไม่มีโอกาสได้เข้ามาทักทายเอมมี่ที่นอนหลับใหลไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่บนเตียงของเธอธีรภพกลับห้องของตนเองเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนกลับเข้ามาในห้องของเอมมี่อีกครั้ง เขาเดินไปนั่งลงบนพื้นที่เตียงฝั่งที่เอมมี่นอนอยู่ มือหนาลูบหัวเล็กแผ่วเบา“เฮียเหรอคะ” เอมมี่พึมพำ“เฮียจะไปทำงานแล้วนะ”“วันนี้หนูตื่นสายอีกแล้ว” เอมมี่พยายามจะลุกขึ้นนั่งแต่เธอก็รู้สึกเจ็บช่วงล่างเล็กน้อย เธอเลยนอนลงตามเดิม“เจ็บเหรอ”“นิดหน่อยค่ะ”“เดี๋ยวเฮียให้ป้าน้อยเอายาเข้ามาให้นะ”“ไม่เป็นอะไรค่ะ เดี๋ยวหนูก็ลงไปกินข้าว”“ลุกไหวเหรอ”“น่าจะนะคะ”เอมมี่ใช้มือขยี้ตาสองสามที เรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน หญิงสาวยกผ้าห่มขึ้นมาปิดครึ่งหน้า...“เขินเฮียเหรอ”“...” เอมมี่ไม่ตอบ เธอกะพริบตารัว“เฮียเห็นหมดแล้ว...”“เฮียไปทำงานได้แล้ว สายแล้วนะ ไปเลยไป” เอมมี่ใช้มือดันขาของธีรภพให้ออกให้ห่างธีรภพหัวเราะในลำคอเบา ๆ “เดี๋ยวเฮียรีบกลับนะ”“โอเค ตั้งใจทำงานนะ”จุ๊บธีรภพโน้มหน้าลงมากดจูบลงบนปากบาง รอยยิ้มประดับบนใบหน้าก่อนเดินหายออกจากห้องไปเอมมี่ตาเบิกโพลง ใจเต้นระรัว เธอกับธีรภพมีอะไรกันไปเมื่อคืน นี่มันคือเรื่องจ

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   7 เฮียหลับลงเหรอ NC

    ธีรภพไม่พูดเปล่า เขาเอื้อมมือไปติดกระดุมชุดนอนให้กับเอมมี่ อุ้มเธอในท่าเจ้าสาวไปไว้ตรงกลางเตียงก่อนก้มหน้าลงไปจุมพิตบริเวณหน้าผากเล็ก“ฝันดีครับ” ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมอกให้เอมมี่แล้วเดินไปทิ้งตัวนอนในที่ว่างข้าง ๆ กัน แต่ธีรภพไม่ได้หันมาสบตาเอมมี่ เขานอนหันหลังให้กับเธอนิ้วชี้เรียวยาวจิ้มลงไปบนไหล่ของเจ้าของห้อง “เฮีย”“ว่าไง” ธีรภพตอบ“จะนอนแล้วเหรอคะ” เอมมี่ถามต่อ“ใช่ หนูก็นอนได้แล้ว”“เฮียไหวเหรอคะ” เอมมี่ขยับเข้าใกล้ มือวางลงบนแขนแกร่งของธีรภพ“…”“มันตุงจนหนูเห็นชัดขนาดนั้น...เฮียหลับลงเหรอคะ”ฟุบแสงสว่างที่มีเพียงน้อยนิดไม่ได้เป็นอุปสรรคของธีรภพเลย เขาหันกลับมาก่อนกดให้เอมมี่นอนหงายลงไปกับเตียง มือทั้งสองข้างของเขากำลังล็อกข้อมือของเธอเอาไว้สายตาดุ ผมสีดำสนิท สำรวจใบหน้าสวยที่เขาหลงใหลมานานหลายปี“หนูก็รู้ว่ามันอันตราย”“หนูชอบค่ะ หนูอยากให้คนแรกของหนูเป็นเฮีย”“…” ธีรภพพูดอะไรไม่ออก หัวคิ้วเขาขมวดเข้าหากัน“เฮียให้หนูได้ไหมคะ หนูอยากให้มันเป็นเฮียจริง ๆ”“ทำไมหนูถึงพูดแบบนี้ครับ” น้ำเสียงเริ่มดุ“…” เอมมี่เม้มริมฝีปากเพราะเธอคิดว่าตนเองคงจะถูกธีรภพดุในไม่ช้าแต่ประโยคต่อมาที่ธ

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   6 หนูขอนอนด้วยได้ไหมคะ 18+

    เอมมี่ยกแก้วไวน์สีเข้มเข้าปากครั้งแล้วครั้งเล่า เหตุการณ์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนทำให้เธอนอนไม่หลับ สุดท้ายเธอก็ลงไปหาไวน์มาดื่มเพื่อเรียกสติ แต่ไม่รู้ว่าเรียกสติจริงหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ที่เธอดื่มไวน์เข้าไปในหัวก็เอาแต่วนเวียนนึกถึงสัมผัสที่ธีรภพมอบให้จูบที่ร้อนแรง ไอร้อนจากฝ่ามือยังคงอยู่ตามร่างกาย แค่นึกถึงความต้องการมันก็เพิ่มขึ้นมาเสียอย่างนั้น...“อ่า เขินเป็นบ้า” เอมมี่พูดกับตัวเอง พร้อมกับมองไวน์ที่เหลืออยู่ในขวด เธอคิดว่าตอนนี้เธอเริ่มเมาเล็กน้อยตอนที่อยู่มหาวิทยาลัย เธอออกไปดื่มกับเรนนี่เป็นประจำ เธอเลยคอแข็งอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ดูท่าทางเธอจะแพ้ให้กับฤทธิ์ของไวน์ตรงหน้า“คิดถึงเฮียจัง...อยากให้เฮียจับอีก” พูดจบก็ไม่ต้องใช้ความคิดให้มากความ ชุดนอนแขนยาวผ้าลื่นสีขาวตัวสั้นที่สวมใส่ ภายในไม่ได้สวมชั้นในเพราะใกล้จะนอนเต็มทีเอมมี่เดินออกจากห้องก่อนจะเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องของธีรภพก๊อก ๆ ๆอาจจะเป็นเพราะความมึนเมาทำให้เธอกล้ามารบกวนธีรภพในเวลาตีสองกว่า ๆ รอไม่นานนักประตูห้องก็เปิดออกเสื้อยืดสีขาวตัวบาง กางเกงนอนผ้าเนื้อดีสีดำ ไม่รู้อะไรดลใจให้เอมมี่มองไปยังตรงนั้น...“หนู เมาเหรอ?

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   5 ข้อตกลงใหม่

    สิ่งที่ธีรภพตอบมันยังคงก้องกังวานอยู่ในหัวไม่จางหาย ธีรภพยอมรับกับเพื่อนว่าช่วงนี้ติดเธอ... เธอไม่ได้อยากจะเข้าข้างตัวเองแต่มันก็อดไม่ได้จริง ๆ การกระทำที่ถึงเนื้อถึงตัวและสายตาที่แปลกออกไป“เดี๋ยวฉันมา ปวดฉี่” เมย์วางกระเป๋าลงข้างกาย “หนูไปเข้าห้องน้ำกับพี่ไหม” เธอไม่ลืมที่จะหันมาชวนเอมมี่ที่นั่งทำหน้าแปลก ๆ ตั้งแต่เมื่อครู่“ไปค่ะ” เอมมี่ตอบทันที เธอกำลังจะลุกขึ้นยืนแต่มือเรียวก็โดนรั้งเอาไว้“หนูตกลงกับเฮียว่ายังไง” ธีรภพทวนถาม“โอ๊ย แกอย่าเยอะเถอะ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำกับน้อง หวงมากก็ล่ามโซ่ไว้เลยดีไหม” เมย์แทรก“มันทำแน่ แกคอยดู” ผืนป่าที่นั่งเงียบก็พูดขึ้นมาธีรภพยอมปล่อยมือ “รีบไปรีบมา” ประโยคนี้ธีรภพไม่ได้บอกกับเอมมี่แต่เขาบอกกับเพื่อนสนิทตัวเอง“จ้า ๆ จะดูแลอย่างดีเลยน้าไม่ต้องห่วง” เมย์ประชดประชันพร้อมกับดึงมือของเอมมี่ออกจากห้องไปเสียงเพลงดังกระหึ่มมากกว่าตอนอยู่ในห้อง ยังดีที่ชั้นสองมีห้องน้ำแยกออกมาอีกที ไม่อย่างนั้นคงต้องเข้าไปเบียดกับคนหลายร้อยด้านล่าง“เพื่อนพี่นี่ตาถึงจริง ๆ ถึงว่าไม่มีใครเลย” เมย์ที่เดินนำหน้าพูดขึ้นมา“คะ? พี่เมย์หมายถึงอะไร”“โอ๊ย พี่ปวดฉี่ ไปกันค่ะล

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   4 การกระทำที่แปลกไป

    หลังจากที่เอมมี่กลั้นใจบีบนวดให้กับธีรภพอยู่นานสองนาน สุดท้ายเธอก็ได้กลับมายังห้องของตนเอง แต่ไม่นานนัก ป้าน้อยผู้ที่เป็นหัวหน้าแม่บ้านของบ้านหลังนี้ก็ได้เดินมาเคาะประตูบอกให้เธอลงไปทานอาหารเย็นประตูห้องของเอมมี่เปิดออกเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ธีรภพเปิดประตูออกมาเช่นกัน“เออ เดี๋ยวกูออกไปค่ำ ๆ” ธีรภพกรอกเสียงผ่านปลายสาย ทันทีที่สายตาคมมองเห็นเอมมี่ที่เดินออกมาจากประตูก็เดินตรงมาหา มือหนาคว้าเข้าที่ข้อมือเล็ก มือข้างหนึ่งก็แนบหูโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น เอมมี่งุนงงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เดินตามแรงจูงของคนตรงหน้า “ช่วงนี้กูไม่ว่าง...น้องกูมาหาไง...ไม่เอา...เออ เดี๋ยวไป”ธีรภพกดตัดสายถอนหายใจเล็กน้อยและหันมามองหน้าเอมมี่ “คืนนี้เฮียจะออกไปดื่มกับเพื่อน”“โอเคค่ะ” เอมมี่พยักหน้าเข้าใจ“แต่เฮียก็ไม่อยากให้หนูอยู่บ้านคนเดียว”“งั้นให้หนูไปกับเฮียไหม”“…โอเคครับ”เอมมี่ยิ้มและพยักหน้าขึ้นลงระรัว เธอไม่ได้ตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยวแต่เธอตื่นเต้นที่จะได้เจอสังคมของธีรภพ ได้เจอเพื่อน ๆ ของเขาต่างหากทานข้าวเสร็จเอมมี่ก็ขอตัวขึ้นห้องทันทีเพราะเธอต้องรีบไปอาบน้ำแต่งตัว โชคดีที่เธอพกเสื้อผ้าสำหรับเที่ยวกลาง

  • เฮียคะรับรักหนูหน่อย   3 ช่วงเวลาที่ไม่ได้เจอกันเป็นไงบ้าง

    เสียงนาฬิกาปลุกตอนเช้าไม่ยอมทำงาน เอมมี่ตั้งปลุกไว้เวลาเจ็ดโมงเช้า แต่เธอตื่นอีกทีก็เกือบแปดโมงเสียแล้ว หญิงสาวรีบล้างหน้าล้างตาและวิ่งลงไปด้านล่างบ้านเงียบสงบไม่ต่างจากเมื่อวาน สองเท้าที่สวมรองเท้าสลิปเปอร์สีอ่อนเดินไปสำรวจตรงนั้นตรงนี้ หวังจะมองหาเจ้าของบ้านแต่ก็ไม่พบ “เฮ้อ ตื่นมาไม่ทันเหรอเนี่ย” เอมมี่พึมพำกับตัวเอง ตัดสินใจจะหมุนตัวหันกลับหลังเพื่อเดินขึ้นไปบนห้องแต่แล้วเธอก็ชนเข้ากับแผงอกของใครบางคน “โอ๊ย” หญิงสาวส่งเสียงร้องโอดโอยเมื่อหน้าผากชนเข้ากับกล้ามเนื้อแน่น“ตื่นแล้วเหรอ” ธีรภพโอบเอวของเอมมี่เอาไว้เพราะไม่อย่างนั้นเขากลัวว่าเอมมี่จะล้มลงไป“หนูนึกว่าเฮียไปทำงานแล้ว” เอมมี่ยกมือขึ้นลูบหัวตัวเองเบา ๆ“กำลังจะไปครับ”“หนูแค่อยากลงมาส่งเฉย ๆ ตั้งใจทำงานนะคะ” เอมมี่ถอยหลังออกห่าง มือของธีรภพจึงลดลงในทันที“แค่นี้?” ธีรภพถาม มองหน้าคนตรงหน้าแน่นิ่ง“หรือหนูต้องอวยพรเฮียมากกว่านี้ไหม” เอมมี่ใช้มือกอดอก หน้ากำลังใช้ความคิดอย่างหนัก“ไม่กอดลาเหมือนตอนเด็ก ๆ เหรอ”“…” เอมมี่กะพริบตาจ้องหน้าของธีรภพด้วยหัวใจที่เต้นระรัว การกอดลาที่พวกเขาทำมันเป็นเรื่องปกติ แต่นั่นมันก็ผ่านมาห้าปีแ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status