Share

บทที่ 97

last update Last Updated: 2025-10-22 17:00:52

"ว้ายยยยยย! คะ คุณ! O.O"

"นอนครับ อย่าดิ้นนะเดี๋ยวแผลผมฉีก" ไม่พูดเปล่าเขายังพลิกตัวเธอนอนลงข้างๆเขา ก่อนที่ตัวเองจะเลื่อนตัวลงนอนราบบนเตียงอีกครั้ง ตวัดแขนกอดเธอแนบกายไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

"คุณ คุณไบรอันต์ปะ..."

"ผมบอกให้นอนไงครับ"

"คุณก็ปล่อยฉันสิคะ เดี๋ยวฉันไปนอนที่โซฟา" ฮันน่าบอกพลางพยายามใช้มือดันอกแกร่งเขาออกห่าง

จะดิ้นมากก็ไม่ได้ กลัวว่าจะไปกระทบกระเทือนแผลของเขา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่เจ็บ หรือเธอคิดไปเองก็ไม่รู้ เพราะตอนที่เธอล้มทับเขา เขาไม่มีอาการอะไรเลย แต่จะไม่ดิ้นเลยก็ไม่ได้ เพราะเธอจะตายอยู่แล้ว เธอไม่โอเคกับการโดนเขากอดอยู่แบบนี้ มันทำให้เธอเสียการควบคุมอย่างหนัก และที่สำคัญเลยคือมันไม่สมควร เธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน จะให้มานอนกอดกันแบบนี้ไม่ได้

"ผมไม่ชอบพูดซ้ำนะครับคุณหมอ ถ้าคุณหมอยังไม่นอนผมคงต้องทำให้คุณหมอเพลียนะครับ"

"….."

คำพูดของไบรอันต์ราวกับมนต์สะกด ที่ทำให้เธอสามารถนอนนิ่งๆอย่างไม่ไหวติงได้ในทันทีที่เขาพูดจบ ก่อนที่จะรู้สึกถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขาและพบว่าเขาเองก็กำลังจ้องมองเธออยู่เหมือนกัน ก่อนที่ใบหน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แค้นรัก   บทที่ 223

    @เพนท์เฮาส์ 23 : 55 น. แกร๊ก~ แดเนียลเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของตัวเองด้วยความเบามือ เพราะเขาไม่รู้ว่าคนที่รอเขาอยู่ด้านในนั้นจะหลับไปแล้วหรือยัง แสงไฟสลัวภายในห้องนอน พร้อมกับความเงียบสงัด ทำให้เขาต้องสอดส่องสายตาคมมองไปทั่วห้อง ก่อนจะพบกับร่างบางที่นอนหลับตาปริ่ม ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา บนเตียงกว้างของเขา จุ๊บ สองขาก้าวเข้ามายืนข้างเตียง พร้อมกับกดริมฝีปากได้รูป กดจูบลงบนหน้าผากมนของเธอแผ่วเบา ก่อนจะผละออกแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธอดีๆ "อื้อ~" เสียงครางเบาๆ ดังขึ้นในลำคอ จากคนที่กำลังหลับสบายอยู่บนเตียง เรียกรอยยิ้มจากเขาได้ทันที ก่อนที่เธอจะขยับตัวไปมา คล้ายกับกำลังรำคาญ ที่ถูกรบกวนเวลานอน "หึ~ เด็กน้อย" แดเนียลหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างเอ็นดูในท่าทีเหมือนเด็กถูกขัดใจของเธอ ก่อนที่เขาจะผละออกห่างจากเธอ เพื่อพาตัวเองไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย และจะได้รีบกลับมากอดเธอไว้อย่างทุกคืน... วันต่อมา 06 : 30 น. จุ๊บ~ ริมฝีปากอวบอิ่มกดจูบลงบนริมฝีปากได้รูป ของคนที่ยังหลับสนิทแผ่วเบา พร้อมด้วยรอยยิ้มหวานอย่างสดใส เพียงแค่ลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คุ้นเคย ก็ทำเอาเธอยิ

  • แค้นรัก   บทที่ 222

    "แย่งคนรัก?" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันยุ่งทันทีที่ได้ยินแบบนั้น "ใช่! มันแย่งทุกอย่างที่ฉันมีไปจนหมด ทุกคนสนใจแต่มัน มันไม่เคยเห็นหัวเพื่อนอย่างฉันเลยด้วยซ้ำ!" เกรซ อดีตเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเฟรย่า เอ่ยออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกลียดอย่างไม่ปิดบัง เพราะเฟรย่ามีทุกอย่างที่เพรียบพร้อม ทั้งหน้าตาและชาติตระกูล ต่างจากเธอที่ต้องดิ้นรนทำทุกอย่าง เพื่อให้ตัวเองได้ในสิ่งที่ต้องการ แต่เฟรย่ากลับไม่ต้องทำอะไร ทุกอย่างก็วิ่งเข้าหาเธอโดยที่ไม่ต้องเอ่ยปากด้วยซ้ำ "แล้วแฟนเธอคือใครล่ะ" คำพูดของคนตรงหน้า ทำเอาแดเนียลถึงกับนึกขำ ที่บอกว่าเฟรย่าแย่งแฟนของเธอ ทั้งที่..เฟรย่านั้นรักเดียวใจเดียวมาตลอด ในใจของเธอมีแค่เขาคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่เธอจะไปแย่งแฟนใครแน่นอน และยิ่งกับเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ "หึ! ก็คนที่ช่วยมันไว้ไง" เกรซหัวเราะออกอย่างเย้ยหยัน เพียงแค่รู้ว่าอดีตเพื่อนรักรอดพ้นจากขุมนรก โดยมีคนรักของเธอช่วยไว้ ก็ทำเอาเธอยิ่งโกรธเกลียดเข้าไปใหญ่ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ในเมื่อเธอไม่มีอำนาจพอ และไม่มีคนคอยคุ้มกะลาหัวด้วย "แอรีส?" "ใช่! เพราะมันทำให้แอรีสต้องเข

  • แค้นรัก   บทที่ 221

    มือหนาแกะตะขอสร้อยเส้นเล็กในมือออก ก่อนจะค่อยๆ บรรจงสวมใส่ลงบนลำคอระหงให้เธออย่างตั้งใจ ซึ่งเฟรย่าเองก็ได้แต่นั่งยิ้มกับการกระทำของเขา ที่ไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะทำอะไรแบบนี้เป็น "ไปแอบซื้อมาตอนไหนคะ" มือเล็กจับไปที่จี้สร้อยคอ ที่เป็นรูปหัวใจฝังเพชรเม็ดเล็กอย่างสวยงาม พร้อมกับเอ่ยถามอย่างสงสัย "วันก่อน จุ๊บ~" แดเนียลตอบพร้อมกับก้มลงจูบที่ต้นคอเธอจากด้านหลังแผ่วเบา ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่ของตัวเอง ระหว่างที่รออาหารที่สั่งไปมาเสิร์ฟ เฟรย่าก็เอาแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เท้าคางมองคนตัวโตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ด้วยรอยยิ้มหวาน และใบหน้าที่ยังคงแดงระเรื่อไม่หายสักที "คิดยังไงถึงขอน้องเฟรเป็นแฟนคะ" "ไม่ได้คิด" "แล้วทำไม.." "ก่อนจะแต่งงานมันต้องรักกันก่อนไม่ใช่หรือไง แล้วถ้ารัก.. จะรักในฐานะอะไรล่ะ" เขาพูดแทรกขึ้น เมื่อเธอกำลังจะตั้งคำถามกับเขาอีกครั้ง "แสดงว่ารักน้องเฟรแล้วจริงๆเหรอคะ?" "ยังไม่แน่ใจ" "ปากแข็ง รักนิดเดียวก็ไม่ได้เหรอ" เฟรย่าบอกปากยื่น พลางเบ้ปากใส่เขาอย่างนึกหมั่นไส้ในความปากหนักของเขา "ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารครับ" ไม่ทันที่แดเนียลจะได้พูดอะไรโต้ตอบกลับไป บริกรก็ยกอาหารเข

  • แค้นรัก   บทที่ 220

    18 : 45 น. @ร้านอาหาร "ทำไมหน้าแดงไม่หายสักที ไม่สบายหรือเปล่า" แดเนียลเอ่ยแซวขึ้น เมื่อคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเขา ยังคงหน้าแดงระเรื่ออย่างน่ารัก "ก็รู้ว่าเขิน ยังจะทำให้เขินไม่เลิก" เฟรย่าเงยหน้าขึ้นมาพูดกับเขาปากยื่น ที่เธอหน้าแดงไม่หายก็เพราะเขาเป็นคนทำ ตั้งแต่เมื่อช่วงบ่ายที่บริษัท จนตอนนี้นั่งอยู่ที่ร้านอาหาร เขาก็ยังคงหยอดคำพูดที่ทำให้เธอเขินไม่เลิก "เขินแล้วน่ารักไง เลยทำให้เขิน" แดเนียลเอ่ยแซวออกมาอีกครั้ง พร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ "พี่แดน~" ก็เขาชอบพูดแบบนี้ไง แล้วจะให้เธอไม่เขินได้ยังไงไหวกัน "หึ~" แดเนียลถึงกับหลุดเสียงหัวเราะออกมาอย่างพอใจ ที่เห็นเธอเสียอาการได้มากขนาดนี้ จะเรียกว่ารัก.. เขาก็ไม่รู้ว่ามันจะใช่ไหม เพราะความหมายที่แท้จริงของมันคืออะไรเขาก็ยังไม่รู้ชัด แต่ถ้าถามว่าหลงไหม.. บอกเลยว่าใช่..เขากำลังหลงเธออยู่จริงๆ "นึกยังไงพาน้องเฟรมาทานข้าวข้างนอกคะ" เฟรย่าเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง โดยการพยายามเปลี่ยนเรื่อง เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายที่มี "เลี้ยงต้อนรับพนักงานใหม่ไง" "ละ..เลิกหยอดน้องเฟรสักที" บอกตรงๆเลยว่า ตอนนี้เธอไม่หลงเหลือความเป็น

  • แค้นรัก   บทที่ 219

    "หึ! ไม่ดูแล้วเหรอ?" "มะ..ไม่ดูแล้ว ปิดๆๆ" แดเนียลกดปิดคลิป พร้อมกับกดลบและล้างข้อมูลทุกอย่าง ที่เกี่ยวกับคลิปการร่วมรักของเขาและเธอทิ้งจนหมด จนไม่หลงเหลือร่องรอย หรือสามารถกู้คืนข้อมูลในส่วนนี้ได้ "หันมาได้แล้ว นี่คลิปวันนี้" เขาบอกพร้อมกับเปิดไฟล์คลิปวิดีโออีกไฟล์ขึ้นให้เธอดู ซึ่งพอได้ยินแบบนั้น เฟรย่าก็หันกลับมาจ้องมองที่จอภาพตรงหน้าอีกครั้ง ที่บนวิดีโอนั้นฉายภาพต่างๆให้เธอได้เห็น ว่าเขานั้นบริสุทธิ์ใจจริงๆ อันที่จริงเธอไม่ได้อยากจะดู แต่ที่ตอบไปแบบนั้นเพราะแค่ต้องการจะเอาชนะเขา และลองเชิงเขาดู ว่าเขาจะมีหลักฐานจริงอย่างที่พูดหรือเปล่าก็เท่านั้น "เชื่อหรือยังว่าไม่มีอะไร" แดเนียลถามขึ้นเมื่อเห็นเธอเงียบไปนานหลายนาที หลังจากที่เขาเปิดคลิปวิดีโอจากกล้องวงจรปิดให้เธอดู "ทั้งที่พี่แดนไม่ได้สนใจเธอแล้ว ทำไมยังต้องเก็บเธอไว้ใกล้ตัวด้วยคะ" เพราะการที่เลขาคนโปรดของเขายังวนเวียนอยู่ข้างกายเขาแบบนี้ มันก็ทำให้เธออดที่จะระแวงไม่ได้อยู่ดี "จีน่าไม่เคยทำงานผิดพลาด" อย่างที่เขาเคยบอก ว่าตำแหน่งเลขาของเธอ เธอได้มาเพราะความสามารถ ก่อนที่จะพัฒนากลายมาเป็นตำแหน่งคนโปรดของเขาอีกที "....." เฟร

  • แค้นรัก   บทที่ 218

    "น้องเฟรเป็นอะไรหรือเปล่าลูก" น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยถามออกมา พร้อมกับมือที่แตะลงบนไหล่เล็กของเธอ ทำให้เฟรย่าที่มองตามหลังแอรีสไม่วางตา ต้องรีบหันกลับมามองทันที พร้อมกับสะบัดศีรษะไปมาเบาๆ เพื่อเรียกสติที่กำลังหลุดลอยไปไกลของตัวเองให้คืนกลับมา เพราะเพียงแค่เธอได้สบตากับแอรีส มันก็เหมือนมีบางอย่างที่พยายามจะฉายเข้ามาในความทรงจำของเธอ "เปล่าค่ะ น้องเฟรไม่ได้เป็นอะไรค่ะ" เธอเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มบาง "งั้นเรากลับกันเลยไหมคะ? แม่ต้องไปงานเลี้ยงกับคุณพ่อต่อด้วย" "ก็ดีเหมือนกันค่ะ น้องเฟรเองก็จะรีบไปหาพี่แดนด้วย ไม่รู้ว่าป่านนี้จะนอกลู่นอกทางหรือเปล่าก็ไม่รู้" พอนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของเขา ก็ทำเอาเธอลืมเรื่องของแอรีสไปทันที ไม่รู้ว่าป่านนี้เขาจะทำอะไรอยู่ แล้วเลขาคนโปรดของเขาจะเข้ามาวอแวหรือเปล่า ถึงปากจะบอกว่าแค่เธอ แต่ผู้ชายร้อยทั้งร้อยหากโดนผู้หญิงอ่อยก็พร้อมสู้ทั้งนั้น แล้วยิ่งกับเขา ที่เจ้าชู้ตัวพ่อขนาดนั้นยิ่งไว้ใจไม่ได้ "เอาให้อยู่มัดนะคะ แม่เอาใจช่วย" "แน่นอนค่ะ เพราะพี่แดนจะต้องเป็นของน้องเฟรคนเดียวเท่านั้น!" เฟรย่าบอกด้วยใบหน้า และท่าทางจริงจัง จนเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากแม่ของเขาได้เป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status