ตอนที่ 14 คำสอนของท่านจ้าวลัทธิ nc

เมื่อแม่ทัพฉินเย่เหวินก้าวผ่านประตูวิหารเข้าสู่ภายใน เขาพบว่าบรรยากาศภายในนั้นเงียบสงบแต่เต็มไปด้วยพลังที่ลึกลับและน่าเกรงขาม กลิ่นหอมอ่อนๆ ของกำยานลอยอบอวลทั่วห้อง สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและเชิญชวนให้เข้าสู่โลกแห่งความลึกลับและความลึกซึ้ง

ที่ปลายสุดของวิหาร บนแท่นสูงที่ทำจากหินสีดำ แม่ทัพหนุ่มได้เห็น จ้าวลัทธิ ผู้เป็นผู้นำและผู้เชี่ยวชาญในศาสตร์แห่งกามารมณ์ จ้าวลัทธิเป็นชายวัยกลางคนรูปร่างสง่างาม แต่งกายด้วยชุดยาวสีดำที่ประดับด้วยลวดลายสีทองสลักอย่างประณีต ใบหน้าของเขาสงบเยือกเย็น แฝงด้วยความมั่นใจและอำนาจดึงดูดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ดวงตาของจ้าวลัทธิเปล่งประกายด้วยความรู้และประสบการณ์ที่ลึกล้ำ ราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุผ่านจิตใจของผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

จ้าวลัทธิยืนอยู่ตรงนั้นอย่างมั่นคง และเมื่อเห็นแม่ทัพฉินเย่เหวินก้าวเข้ามา เขาก็ส่งยิ้มที่แฝงด้วยความลึกลับและความเมตตา “แม่ทัพฉินเย่เหวิน ข้ายินดีที่ได้ต้อนรับเจ้า” เสียงของจ้าวลัทธินั้นทุ้มต่ำและนุ่มนวล ราวกับเสียงของน้ำที่ไหลผ่านก้อนหิน ความนุ่มนวลที่แฝงไว้ด้วยอำนาจนั้นทำให้แม่ทัพรู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ของชายผู้นี้

"ข้าได้ยินชื่อเสียงของเจ้า และข้ารู้ว่าเจ้ามาที่นี่เพื่อฝึกฝนวิชา ข้ายินดีที่จะช่วยเจ้าบรรลุถึงเป้าหมาย แต่จงจำไว้ว่าการฝึกฝนในที่แห่งนี้ไม่ง่าย วิชาที่ข้าจะถ่ายทอดให้ต้องอาศัยทั้งความแข็งแกร่งของร่างกายและจิตใจ หากเจ้าพร้อม ข้าก็พร้อมที่จะชี้แนะแนวทางให้เจ้า"

แม่ทัพฉินเย่เหวินคำนับจ้าวลัทธิด้วยความเคารพ ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ข้าพร้อมที่จะรับการฝึกฝน ข้าไม่หวั่นต่อความยากลำบาก ขอท่านจ้าวลัทธิชี้นำข้าในวิชานี้ด้วยเถิด”

จ้าวลัทธิพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะยื่นมือออกไปและกล่าวว่า “เช่นนั้น ตามข้ามา เจ้าจะได้พบกับความจริงของสวรรค์ที่เจ้าโหยหา”

แม่ทัพฉินเย่เหวินเดินตามหลังจ้าวลัทธิผ่านเส้นทางที่ลัดเลาะไปตามเส้นทางป่าเขา จนมาหยุดอยู่ที่น้ำตกที่สวยงามแห่งหนึ่ง สายน้ำตกไหลลงมาจากที่สูง ท่ามกลางเสียงกระทบของน้ำและบรรยากาศที่สงบ

ในขณะที่แม่ทัพหนุ่มยืนมองรอบๆ น้ำตกด้วยความสงสัย จ้าวลัทธิได้เริ่มแสดงทักษะพิเศษของเขา สาวงามที่ติดตามมาด้วย เดินอยู่ใกล้ๆ จ้าวลัทธิด้วยท่าทางที่เชื่อฟังและเต็มใจ

จ้าวลัทธิไม่กล่าวอะไรเพิ่มเติม เพียงแค่ใช้ลมปราณของเขาอย่างมีทักษะ เสื้อผ้าของท่านจ้าวลัทธิและสาวงามที่ติดตามจึงฉีกขาดลงเผยให้เห็นเรือนร่างอันงดงามของทั้งสอง ความงดงามของเรือนร่างนี้ทำให้แม่ทัพฉินเย่เหวินรู้สึกถึงความน่าดึงดูดและความงามที่แท้จริง

จ้าวลัทธิและสาวงามเริ่มร่วมรักด้วยท่วงท่าต่างๆ ที่หลากหลายและซับซ้อน ไม่ว่าจะเป็นการร่วมรักใต้หินผาหรือในกลางอากาศ ทักษะในการร่วมรักของทั้งคู่แสดงออกถึงความพิสดารและลึกล้ำ จนกระทั่งดูเหมือนว่าพวกเขากำลังเคลื่อนไหวอย่างเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติและสวรรค์ การเคลื่อนไหวของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะและความลึกลับ

เมื่อจ้าวลัทธิปลดปล่อยน้ำราคะของตนเข้าไปในเรือนร่างของหญิงสาว การกระทำของเขาดูเหมือนจะเป็นการสื่อสารอย่างลึกซึ้งระหว่างจิตใจและร่างกาย ทำให้การฝึกฝนเป็นเรื่องที่เต็มไปด้วยพลังและความรุนแรง

แม่ทัพฉินเย่เหวินยืนอยู่ที่ขอบน้ำตก มองเหตุการณ์ด้วยความตื่นตะลึง ความประทับใจในทักษะที่เห็นต่อหน้าต่อตาเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยพบมาก่อน เขารู้สึกถึงความท้าทายและความลึกซึ้งของศาสตร์แห่งการร่วมรักที่ท่านจ้าวลัทธิแสดงออก ซึ่งยิ่งทำให้เขารู้สึกถึงความต้องการที่จะเรียนรู้และฝึกฝนวิชานี้ให้ถึงที่สุด

จ้าวลัทธิยิ้มอย่างลึกลับเมื่อเห็นแม่ทัพฉินเย่เหวินยืนมองอยู่ข้างน้ำตกด้วยความตื่นตะลึง ความตั้งใจของแม่ทัพหนุ่มทำให้เขารู้สึกถึงความมุ่งมั่นและความจริงใจในการแสวงหาความรู้เกี่ยวกับศาสตร์แห่งการร่วมรัก จ้าวลัทธิจึงเริ่มต้นการสอนบทเรียนแรกด้วยเสียงที่มีน้ำหนักและความหมาย

"แม่ทัพฉินเย่เหวิน" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น "ไม่ว่าใครก็สามารถร่วมรักกับสาวงามได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถทำให้พวกนางรู้สึกพอใจอย่างแท้จริง เปลวไฟของความหื่นกระหายของสตรีนั้นไร้ที่สิ้นสุด แม้จะมีความรักและความใคร่ แต่หากไม่สามารถเติมเต็มความต้องการของพวกนางได้ พวกนางก็อาจแสวงหาบุรุษคนอื่นที่สามารถเติมเต็มความหื่นกระหายของพวกนางได้"

จ้าวลัทธิหยุดพูดชั่วขณะหนึ่งให้แม่ทัพหนุ่มได้ใคร่ครวญคำสอน ก่อนจะพูดต่อด้วยความจริงจัง "ชายชาตรีที่แท้จริงนั้นสมควรที่จะดับเปลวไฟของพวกนาง หากเจ้าต้องการมีความรักที่ยั่งยืนและมั่นคง เจ้าจึงต้องทำให้พวกนางรู้สึกเติมเต็มในทุกด้าน ทั้งทางกายและทางใจ การสร้างความพอใจให้พวกนางไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันคือศิลปะและวิทยาการที่ต้องอาศัยทั้งความเข้าใจและความอดทน"

"วิชาที่เจ้าจะได้เรียนรู้ที่นี่ ไม่ใช่เพียงแค่การร่วมรัก แต่เป็นการเข้าใจลึกซึ้งถึงความต้องการของคู่รัก การฝึกฝนนี้จะทำให้เจ้าสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่แท้จริงและยั่งยืนได้ เมื่อเจ้าสามารถทำให้พวกนางรู้สึกเติมเต็มได้อย่างแท้จริง เจ้าจะพบกับความรักและความพอใจที่ยั่งยืน"

เมื่อแม่ทัพฉินเย่เหวินได้ยินคำสอนของท่านจ้าวลัทธิเพลิงกามารมณ์ น้ำตาของเขาก็เริ่มไหลออกมาโดยไม่อาจควบคุมได้ เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหนุ่มน้อยที่เพิ่งจะตระหนักถึงความจริงในชีวิต ทุกคำพูดที่ได้ยินนั้นแสดงให้เห็นถึงความจริงที่ลึกซึ้งและแท้จริง การเข้าใจถึงความต้องการและความพอใจของคู่รักเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยรับรู้มาก่อน

ก่อนหน้านี้ แม่ทัพฉินเย่เหวินมีความเจ็บแค้นลึกซึ้งจากอดีตภรรยาคนรักที่ได้ทิ้งเขาไปอยู่กับฮ่องเต้ เขารู้สึกว่าตนเองถูกทอดทิ้งและไม่สามารถเติมเต็มความรักและความต้องการของนางได้ ฮ่องเต้เองก็ไม่สามารถทำให้ภรรยาได้รับความพอใจที่แท้จริง ซึ่งทำให้ความร้อนแรงของไฟราคะในตัวนางไม่เคยดับลง หลังจากที่ได้พบหน้ากันอีกครั้งเขาและนางต่างพากันร่วมรักด้วยความดุเดือดด้วยความรักด้วยความหื่นกระหายคนทั้งคู่ต่างปลดปล่อยความต้องการของตนออกมา ความเคียดแค้นภายในใจของแม่ทัพหนุ่มมันดับหายไปพร้อมกับที่ปลดปล่อยน้ำกามอัดฉีดเข้าไปที่ภายในเรือนร่างของนาง คนทั้งสองเริ่มที่จะพูดคุยกันดีอีกครั้งจึงถึงขนาดคิดที่จะอยากกลับมาคืนดี

“ท่านจ้าวลัทธิ” แม่ทัพฉินเย่เหวินพูดด้วยเสียงสั่นเครือ “ข้าขอขอบคุณสำหรับคำสอนที่ล้ำค่าเหล่านี้ ข้ารู้สึกเหมือนได้เห็นความจริงที่ข้าต้องการมานานแล้ว ข้าจะทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฝึกฝนและเข้าใจวิชานี้ให้ลึกซึ้งที่สุด ข้าหวังว่าจะสามารถใช้ความรู้ที่ได้รับนี้เพื่อเติมเต็มความรักและความต้องการของนางในทุกด้าน”

คำพูดของแม่ทัพฉินเย่เหวินสะท้อนถึงความตั้งใจและความมุ่งมั่นในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของตนเองและความสัมพันธ์ของเขา เขาหวังว่าด้วยความรู้และทักษะที่ได้รับจากการฝึกฝน เขาจะสามารถกลับไปทำให้ความรักของเขากับอดีตภรรยาของเขาเป็นจริงอีกครั้ง และสร้างความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนและเติมเต็มอย่างแท้จริง