ตอนที่ 26 โจรสาว nc

ในช่วงนี้ ทางตอนใต้ของเมืองหลวงต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากจอมโจรภูเขาที่กำลังระบาดหนัก พวกมันปล้นฆ่าไม่เลือกหน้า สร้างความหวาดกลัวและความเดือดร้อนไปทั่วทั้งแถบ ชาวบ้านต่างต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดผวาและไม่มีความสงบสุข แม่ทัพฉินเย่เหวิน ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะนักรบผู้เก่งกาจและกล้าหาญ จึงขออาสาออกไปปราบปรามโจรร้ายเหล่านี้ เพื่อสร้างผลงานและคืนความสงบสุขให้กับบ้านเมือง

จอมโจรภูเขาเลือกตั้งฐานที่มั่นในพื้นที่ถิ่นทุรกันดาร เป็นดินแดนที่เข้าถึงได้ยากและเต็มไปด้วยภูมิประเทศที่ท้าทาย การเดินทางไปยังถิ่นของพวกมันจึงเต็มไปด้วยความยากลำบาก ทั้งเส้นทางที่คดเคี้ยวและอันตราย รวมถึงการต้องระมัดระวังการซุ่มโจมตีจากพวกโจรที่ชำนาญพื้นที่

แม่ทัพฉินเย่เหวินไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขานำกำลังพลติดตามไปเพียง 100 คน เป็นทหารที่เชี่ยวชาญและไว้วางใจได้ ความมุ่งมั่นในสายตาของแม่ทัพหนุ่มฉายชัด เขารู้ดีว่านี่เป็นโอกาสที่จะสร้างผลงานและแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขาอีกครั้ง

เมื่อออกเดินทางเข้าสู่พื้นที่อันทุรกันดาร กองกำลังของแม่ทัพฉินเย่เหวินต้องเผชิญกับเส้นทางที่ยากลำบาก ฝ่าดงพงไพรและข้ามภูเขาที่สูงชัน แม้ความเหน็ดเหนื่อยจะทวีขึ้นเรื่อยๆ แต่แม่ทัพและทหารทุกนายต่างมีจิตใจที่แข็งแกร่ง พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับจอมโจรภูเขาเพื่อปราบปรามพวกมันให้สิ้นซาก และคืนความสงบสุขให้กับบ้านเมือง

เมื่อแม่ทัพฉินเย่เหวินและกองกำลังของเขาไปถึงรังของจอมโจรภูเขา พวกเขาก็ได้เผชิญหน้ากับกลุ่มโจรที่เคยเป็นภัยต่อผู้คน แต่ด้วยความชำนาญและความแข็งแกร่งของแม่ทัพและทหารที่เขานำมา การต่อสู้กลับกลายเป็นเรื่องง่ายดายอย่างที่ไม่คาดคิด พวกเขาสามารถปราบปรามโจรร้ายเหล่านั้นได้อย่างรวดเร็ว จับกุมและสังหารพวกมันโดยไม่มีการสูญเสียใดๆ รวมไปถึงการจับกุมตัวหัวหน้าของพวกมันได้สำเร็จ

แต่สิ่งที่ทำให้แม่ทัพฉินเย่เหวินต้องประหลาดใจอย่างมากคือ เมื่อเขาได้เผชิญหน้ากับหัวหน้าจอมโจรภูเขาผู้ซึ่งเคยสร้างความหวาดกลัวให้กับคนทั้งหลาย เขากลับพบว่าผู้ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของเขานั้นไม่ใช่บุรุษโหดเหี้ยมอย่างที่คาดไว้ แต่กลับเป็นสตรีงามที่มีอายุราว 37 ปี ความงดงามของนางราวกับหญิงชาวป่าผู้ซ่อนตัวในป่าลึก ดวงตาที่คมกริบ ร่างกายที่แข็งแกร่ง และความสง่างามที่แฝงอยู่ในทุกการเคลื่อนไหว ทำให้แม่ทัพหนุ่มไม่อาจละสายตาได้

เพียงแค่สบตากับนาง ความงดงามและความลึกลับที่รายล้อมอยู่รอบตัวนางกลับทำให้แม่ทัพฉินเย่เหวินรู้สึกถึงแรงปรารถนาที่ถูกปลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ท่อนเนื้อของเขาเริ่มชูชันขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ความรู้สึกนี้ทำให้แม่ทัพหนุ่มรู้สึกสับสนในใจ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า นางมีอำนาจบางอย่างที่ดึงดูดเขาอย่างแรงกล้า

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจและแข็งแกร่ง แต่ในขณะนี้จิตใจของเขากลับสั่นคลอนเมื่อได้เผชิญหน้ากับความงามอันลึกลับของสตรีนางนี้ หัวหน้าจอมโจรภูเขาที่เขาเพิ่งจับกุมได้กลับกลายเป็นหญิงสาวผู้มีเสน่ห์เหลือร้าย นางเป็นดั่งดอกไม้ป่าในดินแดนอันลึกลับที่ทั้งงดงามและอันตรายในเวลาเดียวกัน

แม่ทัพฉินเย่เหวินยืนอยู่ต่อหน้าหัวหน้าจอมโจรภูเขาที่ถูกจับกุม เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงความประหลาดใจและความสงสัยที่มีต่อความงามและความมั่นใจของนางได้ ด้วยเสียงเข้มและน้ำเสียงที่หนักแน่น เขาถามออกไปว่า “เจ้าชื่อว่าอะไร?”

หัวหน้าโจรสาวที่ถูกขุมขังในห้องพักส่วนตัวของแม่ทัพหนุ่มไม่ได้แสดงความวิตกใดๆ ในขณะที่นางยังคงนั่งตรงกลางห้องอย่างสง่าผ่าเผย นางตอบกลับด้วยความท้าทายและความเย่อหยิ่งที่ยังคงเด่นชัดในเสียงของนาง “หึ! จะฆ่าก็ฆ่าไปเถอะ คนอย่างข้าไม่เคยกลัวตายอยู่แล้ว”

นางไม่เพียงแต่ไม่ให้ความร่วมมือ แต่กลับแสดงออกถึงความไม่สะทกสะท้านต่อสถานการณ์ที่เผชิญอยู่ แสดงให้เห็นถึงความมั่นใจและความกล้าหาญของนางแม้ในยามที่ถูกขังอยู่ในห้องที่ไม่มีทางหนี

แม่ทัพฉินเย่เหวินยิ้มเย็นชาเมื่อหัวหน้าโจรสาวตอบโต้ด้วยความกล้าหาญและท้าทาย “หึ หึ เชิญเก่งให้ได้ตลอดเถอะ” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเยือกเย็น ก่อนที่จะเดินไปยังโต๊ะที่มีชาถูกเตรียมไว้ เขานำผงดอกไม้แดงซึ่งเขาได้รับจากหวังเสี่ยวจื้อ ขันทีมหาดเล็ก มาใช้ ผงดอกไม้แดงนี้มีชื่อเสียงในด้านการกระตุ้นอารมณ์ทางเพศอย่างร้ายกาจ

แม่ทัพหนุ่มผสมผงดอกไม้แดงลงในชาแล้วก็นำไปให้นางดื่ม โดยบังคับให้นางดื่มจนหมด เขารู้ดีถึงสรรพคุณของมัน ซึ่งสามารถทำให้ผู้ที่ดื่มคลุ้มคลั่งด้วยตัณหาและราคะอันร้อนแรง ไร้ที่สิ้นสุด หลังจากที่ชาได้ไหลผ่านลำคอของหัวหน้าโจรสาวไม่นาน มันก็เริ่มออกฤทธิ์

หัวหน้าโจรสาวเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของตนเอง ภายในไม่กี่นาทีอารมณ์ของนางเริ่มพลุ่งพล่านและร้อนแรง ร่างกายของนางเริ่มสั่นสะท้านจากความต้องการที่ลุกโชนขึ้นมา ความรู้สึกนี้รุนแรงและเต็มไปด้วยความร้อนแรงที่นางไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ความกล้าหาญและความมั่นใจของนางเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นความหวาดกลัวและความวิตกกังวลที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากนางเริ่มรู้สึกถึงการควบคุมที่สูญเสียไปจากความต้องการที่ไม่สามารถควบคุมได้

แม่ทัพฉินเย่เหวินค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหัวหน้าจอมโจรสาวด้วยความอ่อนโยนและใจเย็น การกระทำของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังในขณะที่ความเร่าร้อนของนางกำลังเล่นงานให้ร่างกายของนางตอบสนองอย่างไม่สามารถควบคุมได้

เมื่อเสื้อผ้าของนางถูกปลดออกเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่า ฉินเย่เหวินถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ร่างกายของนางเต็มไปด้วยความเย้ายวนใจอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน แม้จะเป็นชาวป่า แต่ความงามและเสน่ห์ที่แผ่ออกมาจากร่างกายของนางกลับโดดเด่นและดึงดูดสายตาของเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

โดยเฉพาะหน้าอกของนางที่มีขนาดใหญ่และยั่วยวน ราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นเพื่อรอให้ชายที่คู่ควรได้สัมผัส และการที่มันเผยออกมาในขณะนี้ทำให้แม่ทัพหนุ่มรู้สึกถึงความรู้สึกที่พลุ่งพล่าน ร่างกายของนางเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและแรงดึงดูดที่ทำให้เขาต้องละสายตาไม่ได้

“มีเรือนร่างที่สุดแสนจะยั่วยวนขนาดนี้แต่กับไม่รักดีคิดทำตัวเป็นโจร ข้าจะสอนให้เจ้ารู้สึกถึงความอ่อนโยนเอง”

หลังจากนั้นท่านแม่ทัพก็ปลดเปลื้องกางเกงของตนเผยให้เห็นของลับที่ซุกซ่อนอยู่ภายในกลิ่นอายราคะรุนแรงและเข้มข้นนางจอมโจรป่าถึงกับกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ เมื่อเห็นความใหญ่ยาวของท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพตลอดทั้งชีวิตของนางไม่เคยพบเจอของผู้ใดที่จะมีรูปลักษณ์สวยงามเช่นนี้มาก่อนนางอยากที่จะทั้งดูดทั้งเลียให้เขาแต่ว่าในตอนนี้นั้นศักดิ์ศรีของนางนั้นมันกำลังค้ำคออยู่

“หึ หึ เจ้าอยากก็ใช้เหรอ จะฝืนตัวเองไปทำไมจงดูดเลียมันซะ” แม่ทัพหนุ่มกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหื่นกระหายในขณะเดียวกันเขาก็นำท่อนเนื้อที่สุดแสนจะใหญ่ยาวของตนจ่อเข้าใกล้กับริมฝีปากของจอมโจรสาว