Share

บทที่ 5

Penulis: นครแสงจันทร์
นั่นคือบันทึกการซื้อแอคหลุมระบุชื่อเอมิลี่ เควสไว้อย่างชัดเจน จุดประสงค์เพื่อกระจายข่าวลือเรื่องที่ไซล่า เควสหนีตามผู้ชายคนอื่นไป และยังมีภาพหน้าจอการโอนเงินบางส่วนจากบัญชีของเธออีกด้วย

เจเรมี่ เควสรู้สึกโกรธอย่างเดือดดาลในหัวใจ

“ใครก็ได้ เอาแส้มาให้ที!” เจเรมี่ตะโกนอย่างโกรธเคือง

เอมิลี่ เควสเริ่มหวาดกลัวทันใด “พ่อคะ...พ่อ...พ่อจะทำอะไร?”

เจเรมี่ไม่ตอบ

เมย์คอนเนอร์จับมือของเจเรมี่แน่น “ที่รักคะ แขนขาของเอมิลี่ไม่ค่อยดีนะคะ ลูกจะทนถูกเฆี่ยนตีได้ยังไง? อย่าทำเลยนะคะ ขอร้อง” ทันทีที่เธอพูดจบ บอดี้การ์ดคนหนึ่งนำแส้มาให้กับเจเรมี่

เจเรมี่รับแส้และเฆี่ยนเอมิลี่อย่างไร้ความปราณีโดยไม่พูดสักคำ

ด้วยความหวาดกลัว เอมิลี่พยายามหลบแส้ ถึงกระนั้น แส้ก็ยังเฆี่ยนลงบนหลังของเธออยู่ดี ความเจ็บปวดทำให้เธอร้องโอดครวญ

เมย์พลันสวมกอดเอมิลี่แน่นและปล่อยโฮออกมา “ที่รัก เอมิลี่รู้ตัวแล้วว่าเธอทำผิดไปแล้ว ถ้าคุณอยากจะระบายความโกรธกับใครสักคน ระบายกับฉันแทนเถอะ!”

เจเรมี่เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เมย์ไม่หลบ ท้ายที่สุดเขาเหวี่ยงแส้ไปในอากาศ

เจเรมี่หันไปมองเมย์หลังจากที่จ้องไปที่เอมิลี่ “ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณ!” เจเรมี่หันหลังและเดินขึ้นไปชั้นบน

ไซล่ารู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น

ไซล่าและเอมิลี่ต่างเป็นลูกสาวสุดที่รักของเขาทั้งคู่ ไม่มีอะไรที่เขาจะทำกับเอมิลี่ได้

ไซล่าเหลือบมองเอมิลี่และเมย์อย่างเมินเฉยก่อนที่จะเดินขึ้นชั้นบน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ก้าวขึ้นบันใดไปไม่กี่ก้าว เธอก็ได้ยินเสียงของเอมิลี่ “เดี๋ยวก่อน ไซล่า เควส”

ไซล่ารู้ว่าเอมิลี่ต้องการจะพูดอะไร ดังนั้น เธอจึงไม่สนในเอมิลี่และเดินขึ้นชั้นบนต่อไป

“แกเห็นไหม? เห็นได้ชัดว่าคุณพ่อยังคงรักฉันมากกว่าแก เปิดโปงความจริงแล้วไงเหรอ? คุณพ่อก็แค่เฆี่ยนฉันครั้งเดียวเอง” เอมิลี่คำรามอย่างเยือกเย็นพร้อมกับสีหน้าที่พึงพอใจ

หลังจากที่เธอพูดจบประโยค เอมิลี่เดินขึ้นบันไดอีกขั้นและมองไปยังไซล่าอย่างเย็นชา “ถึงแกจะไม่ยอมรับ แต่ฉันรู้นะว่าแกกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อแก้แค้น ยังไงก็เถอะนะ ไซล่า เควส เลิกเพ้อเจ้อเสียทีเถอะ แกทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมแกต้องทุ้มสุดตัวให้กับเรื่องที่ฉันทำลงไป”

“แกน่าเกียจจริง ๆ มันก็สมควรแล้วแหละที่ผู้ชายจะทิ้งแกไป ถึงฉันไม่ทำ คนอื่นก็คงแย่งไปอยู่ดี”

“อีกอย่าง แกควรจะถูกพี่ซัลลิแวนทิ้งอยู่ดีแหละ แกคิดว่าการบริจาคไตเป็นเครื่องเตือนใจว่าเธอจะบีบบังคับให้เขาอยู่กับแกไปตลอดชีวิตได้รึไง?

“ไซล่า เควส ทำไมถึงเป็นคนที่ไร้ยางอายขนาดนี้?” เอมิลี่พูดพลางกัดฟันขณะที่ขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลา

คำพูดเหล่านั้นทิ่มแทงไซล่าเหมือนกับเข็มที่แทงแก้วหู เห็นได้ชัดว่าสมองของหยิงตรงหน้าไม่ค่อยทำงาน

ถึงกระนั้น ไซล่าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับเอมิลี่ ไซล่าไม่สนใจเอมิลี่และเดินขึ้นบันไดต่อไปแทน

เวลาแปดโมงตรง ไซล่าเข้าไปในห้องเซาธ์เทิร์น มิสตี้ เลคในโรงแรมดรีมแลนด์

ในตอนนั้น จอช แบตตันมาถึงและนั่งอยู่ข้างหน้าต่างเรียบร้อยแล้ว เขาพิงหน้าต่างและเล่นโทรศัพท์อย่างเอื่อยเฉื่อย

จอชในชุดทักซิโด้สีแชมเปญคู่กับเสื้อยืดสีขาวพร้อมรองเท้าสีขาว เขาดูสะอาดตาและเข้าถึงได้ง่าย

ชายคนนี้ไม่เพียงแต่มีแค่ใบหน้าอันหล่อเหลาเท่านั้น เขายังให้ความรู้สึกอ่อนเยาว์อีกด้วย เขาแทบจะเหมือนงานศิลปะที่ประเมินค่าไม่ได้

ทันใดนั้นเอง ไซล่าอดคิดถึงผู้ชายคนที่เธอเจอในโรงแรมก่อนหน้านี้ไม่ได้ ก็เพราะว่าจอชดูเหมือนผู้ชายคนนั้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นดูเข้าถึงยากมาก ในขณะเดียวกัน จอชเปล่งออร่าที่เข้าถึงได้ออกมา แทบจะเหมือนเด็กข้างบ้านที่แสนใจดีคนหนึ่ง

เมื่อจอชเห็นไซล่า เขาเดินเข้าไปหาและทักทายเธอด้วยการยื่นมือของเขาออกไปในทันที “ท่านประธานไซล่า ยินที่ดีที่ได้พบนะครับ” รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นบนหน้าเขาแทบจะละลายหัวใจของไซล่า

จอชไม่คิดเคยคิดเลยว่าประธานไซล่าผู้โด่งดังจะเป็นผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับเขาจริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังสวยเกินกว่าที่เขาจินตนาการไว้อีกด้วย แม้ว่าเธอยืนข้าง ๆ บรรดาสาวสวยในวงการบันเทิง เธอก็คงโดดเด่นออกมาก

ไซล่าคือบุคคลปริศนาในวงการอย่างไม่ต้องสงสัย

คนส่วนใหญ่รู้จักเธอในนามของประธานไซล่า หัวหน้าใหญ่ผู้อยู่เบื้องหลังของเอ็กซ์

เอ็นเตอร์เทนเมนต์ อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคนไหนได้เจอเธอตัวเป็น ๆ รู้ก็แค่ชื่อเต็มของเธอ ดังนั้น จอชได้ตกลงที่จะพบปะกับเธอโดยปราศจากความลังเลเพราะความอยากรู้อยากเห็นของตน

ไซล่าจับมือของเขาอย่างสุภาพ “ด้วยความยินดีค่ะ เชิญนั่งก่อนค่ะ…”

หลังจากที่ทั้งสองนั่งลง จอชเข้าประเด็นในทันทีก่อนที่ไซล่าจะได้พูด “ผมเต็มใจมากที่จะเซ็นสัญญากับบริษัทของคุณ”

ไซล่าคาดไม่ถึงว่าจะได้จอช คนดังที่มีชื่อเสียงที่สุดด้านการร้องเพลง การเต้น การแสดงที่แสนยอดเยี่ยมมาเซ็นสัญญากับเธออย่างง่ายดาย ที่สำคัญไปกว่านั้น เธอไม่คิดว่าจอช แบตตันเป็นคนที่ตัดสินใจรวดเร็วได้ขนาดนี้

จอช แบตตันเริ่มต้นในฐานะนักร้องเดี่ยวเมื่อสามปีก่อน เนื่องด้วยการร้องเพลงที่ยอดเยี่ยม รูปลักษณ์ที่โดดเด่น และพรสวรรค์ด้านการเต้น เขาได้กลายเป็นที่นิยมอย่างมากหลังจากการเดบิวต์เพียงแค่ปีเดียว

ต่อมา เขาก้าวเท้าเข้าสายการแสดงในฐานะนักแสดงนำชายในละครย้อนยุคเรื่องหนึ่ง และได้รับเสียงตอบรับที่ดีเยี่ยม สิ่งนี้ผลักดันให้เขาเป็นที่สนใจในวงการบันเทิง

หลังจากนั้น เขาพยายามเข้าสู่วงการภาพยนต์ด้วยเช่นกัน ไม่ว่าเขาจะได้รับบทไหน เขาจะแสดงออกมากได้เป็นอย่างดีและได้รับการยอมรับในฐานะนักแสดงชายแถวหน้าในที่สุด

เขาไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามใด ๆ ที่จะสร้างฐานแฟนคลับ เพราะว่ามีแฟนคลับหญิงจำนวนนับไม่ถ้วน นับได้ตั้งแต่สาวน้อยวัยรุ่นไปจนถึงผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอยู่นั่นเอง

“มีสองเหตุผลครับ อย่างแรกคือ เท่าที่ผมรู้ คุณก่อตั้งเอ็กซ์ เอ็นเตอร์เทนเมนต์เมื่อหนึ่งปีก่อน คุณสามารถทำให้ค่ายของตัวเองติดอันดับหนึ่งในสามของอุตสาหกรรมความบันเทิงของประเทศได้ภายในหนึ่งปี นั่นได้พิสูจน์ว่าคุณมีความสามารถจริง”

“แล้วเหตุผลข้อสองล่ะคะ?” ไซล่าถามด้วยความสงสัย

“คุณดูดีครับ” จอชยิ้ม

‘เอิ่ม…’

เหตุผลนี้ก็ได้งั้นเหรอ?

“ก็ถ้าได้ทำงานกับคนที่ดูดี มันคงรู้ดีกว่าไม่ใช่เหรอครับ?” จอชถาม

“รูปลักษณ์สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?” ไซล่าหัวเราะ

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ ผมขออนุญาตถามนะครับ ชื่อเต็มของคุณคืออะไรเหรอครับ ท่านประธานไซล่า?” จอชถาม

“ไซล่า เควส สะกดแบบนี้ค่ะ”

“เป็นชื่อที่ดีนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ กลับเข้าเรื่องธุรกิจเถอะค่ะ ต่อไป ฉันจะให้ประธานผู้บริหาร จอร์จจี้ เคลเมนไทน์แนะนำคุณเรื่องขั้นตอนต่าง ๆ เป็นการส่วนตัวนะคะ ในอนาคต เธอจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณด้วย คุณอาจจะเลือกคนที่คุณอยากได้เป็นการส่วนตัวหรือเอาตามที่ทางบริษัทเลือกให้กับคุณเป็นผู้ช่วยของคุณก็ได้นะคะ”

“ผมอยากเลือกผู้ช่วยของผมเองครับ ผู้หญิงคนนั้นอยู่กับผมตั้งแต่ตอนที่ผมเริ่มอาชีพนี้ใหม่ ๆ มันไม่ง่ายสำหรับเธอเลยนะครับ” จอช อธิบาย

“คุณเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจคนอื่นสินะคะ” ไซล่าคอมเมนต์

จอชหัวเราะโดยไม่พูดอะไร

“ถ้างั้น ทานข้าวและคุยเรื่องรายได้ของคุณกันเถอะค่ะ” ไซล่าพูดเสริม

เนื่องจากจอชเป็นคนที่ตรงไปตรงมา ไซล่าจึงได้รับหนังสือสัญญาภายในครึ่งชั่วโมง

หลังจากมื้อเย็น ไซล่ารีบขึ้นรถมาเซราติสีแดงของเธอ

ขณะที่เธอกำลังจะสตาร์ทเครื่องยนต์ ประตูฝั่งผู้โดยสารก็เปิดออกอย่างกะทันหัน กลิ่นเลือดรุนแรงโชยไปแตะจมูกของเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน เธอได้ยินเสียงอันเยือกเย็นและคุ้นเคยว่า “ขับไปสิ!”

ไซล่าขมวดคิ้วตามจิตใต้สำนึก เมื่อเธอหันไปมองคนที่พูดกับเธอ เธอตกตะลึง…

ชายคนนี้คือคนที่เธอมีเคยความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนด้วยก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ?

แสงไฟสลัว ๆ บนถนนกำลังส่องไปที่เขา หน้าของเขาดูซีดผิดปกติ ในขณะเดียวกัน เสื้อสีขาวของเขาเต็มไปด้วยเลือดขณะที่เขาหอบอย่างหนัก

ดูเหมือนว่าเขาเกี่ยวข้องกับธุรกิจบางอย่างที่เกี่ยวกับพวกมาเฟียจริง ๆ เป็นไปได้ไหมที่คู่อริของเขาทำร้ายเขามา?
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 240

    ความคิดเห็นในแง่ลบเกี่ยวกับไซล่า เควสเริ่มรุนแรงมากขึ้นในสิบชั่วโมงต่อมา แม้ว่าไซล่าจะไม่แน่ใจว่ามีกี่คนที่ได้รับสินบนเพื่อเขียนเรื่องพวกนี้ขึ้น และมีกี่คนที่เป็นแค่ผู้สังเกตการณ์ เธอก็มั่นใจมากว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่ได้รับเงินสินบนมา พวกเขาบางคนคงได้รับอิทธิพลจากคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมด้วย ไม่แน่ คนเหล่านี้มักจะวิจารณ์คนอื่นอยู่เสมอและเพียงแค่ใช้โอกาสนี้เพื่อระบายความเกลียดชังก็เท่านั้นก็ได้ พวกเขาก็คงเป็นแฟนคลับของจอช แบตตันเช่นกันเนื่องจากคนต่างประเภทที่เข้ามาเกี่ยวข้องและความคิดเห็นแง่ลบมากมาย ไซล่าก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธออ่านนั้นช่างน่ารังเกียจมักมีกลุ่มคนในโลกนี้ที่ได้ความสุขมากจากการพูดทำร้ายคนอื่นผ่านความคิดเห็นแง่ลบบนอินเทอร์เน็ตอยู่เสมอสำหรับคนพวกนี้แล้ว คีย์บอร์ดเป็นเหมือนอาวุธชนิดหนึ่งของพวกเขา พวกเขาชอบระบายความรู้สึกแง่ลบผ่านทางทัศนคติและตรรกะที่ถูกจำกัดและขัดเกลามาจากโลกความเป็นจริงหลังจากที่ดูความคิดเห็นผ่าน ๆ ไซล่าก็ออกจากหัวข้อนั้นจากนั้น สายตาของเธอก็หันไปยังพาดหัวข่าวรองบนรายการหัวข้อยอดนิยมสูงสุด ‘#ไซล่าเควสฮี่ฮี่#’...ไซล่ารู้ว่าความคิดเห็นเหล่านั้นจะน่ารังเกีย

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 239

    “ชื่อคุณเพราะมากเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์กล่าว“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ” มอร์ตี้ เวย์นกล่าว“คุณอายุเท่าไหร่คะ?” จอร์จจี้ถาม“สิบเก้าครับ ตอนนี้ผมกำลังเรียนดนตรีคลาสสิกที่วิทยาลัยดนตรีแอตแลนติส ผมอยู่ปีสามครับ” มอร์ตี้ตอบตามความจริง“เพิ่มเพื่อนกับฉันทางวีแชทได้เลยนะคะ ถ้าคุณเต็มใจมาร่วมงานกับทางเรา คุณสามารถติดต่อฉันผ่านทางวีแชทได้เลยนะคะ ไม่แน่ คุณอาจสงสัยอยู่หลายอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเรา คุณสามารถถามเรื่องพวกนั้นผ่านทางวีแชทได้เช่นกันค่ะ เบอร์โทรศัพท์บนนามบัตรของฉันคือหมายเลขวีแชทค่ะ” จอร์จจี้กล่าว“ครับ” มอร์ตี้กล่าวพลางพยักหน้าอย่างว่าง่าย“อีกเดี๋ยว ผมจะแอดคุณไปนะครับ” เขากล่าวและยิ้มอย่างเป็นสุข ลักยิ้มของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ได้ค่ะ งั้นกลับไปทำงานเถอะค่ะ” จอร์จจี้กล่าวพร้อมหัวเราะออกมาเล็กน้อย“เอาละครับ ผมจะต้องไปแล้วตอนนี้ หัวหน้าเคลเมนไทน์” มอร์ตี้พยักหน้าอย่างนอบน้อมให้กับจอร์จจี้อีกครั้งหลังจากกล่าวจบ มอร์ตี้ก็ส่งยิ้มก่อนจะหันหลังจากไปนอกจากรอยยิ้มของจอช แบตตันแล้ว นี่เป็นรอยยิ้มที่งดงามที่สุดที่จอร์จจี้เคยเห็นมอร์ตี้มีรูปร่างท

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 238

    ขณะที่แมรี่พูด รอยมือบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งเห็นได้ชัดขึ้น และก็เริ่มบวมในทันทีอย่างไรก็ตาม ไซล่า เควสไม่สนใจจะทะเลาะกับเธอต่อ ไซล่าดึงมือของจอร์จจี้ เคลเมนไทน์และเริ่มเดินเข้าไปในร้านอาหาร เสียงรองเท้าส้นสูงซึ่งกระทบกับพื้นอย่างชัดเจนได้ประกาศถึงการเดินจากไปของเธอในขณะเดียวกัน แมรี่ก็ตัดสินใจที่จะวิ่งตามพวกเธอไปเมื่อจอร์จจี้เห็นภาพสะท้อนของแมรี่ในผนังกระจก เธอก็รับหันหลังและจ้องแมรี่พร้อมเงื้อหมัดขึ้นแมรี่หยุดในทันทีและไม่วิ่งตามพวกเธออีก กลับกัน เธอกระทืบเท้าบนพื้นอย่างเดือดดาล“ไซล่า เควส แกมันจบสิ้นแล้ว! ฉันล่ะมีความสุขจริง ๆ เลย!” แมรี่ตะโกนอย่างไรก็ตาม ไซล่าก็เมินเธอไปอย่างสิ้นเชิง“ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ一” ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแมรี่ก็ดังขึ้น เมื่อแมรี่เห็นว่ามันเป็นหมายเลขที่คุ้นเคย เธอก็รีบขึ้นรถและรับสายด้วยความสงสัย“สวัสดีค่ะ” เธอกล่าว“ผมจัดการทุกอย่างตามที่คุณขอแล้วครับ” เสียงอันเยือกเย็นของผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากปลายสาย“เข้าใจแล้ว ฉันจะโอนเงินให้คุณค่ะ” แมรี่กล่าวก่อนจะวางสายทันทีหลังจากที่ไซล่าและจอร์จจี้เข้าไปในร้านอาหาร พวกเธอก็นั่งโต๊ะข้างหน้าต่างมีเปียโนตั้ง

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 237

    “เธอดูเหมือนกับสาวบริสุทธิ์ แต่ว่านะ เธอทำเรื่องที่น่าขายหน้ามากขนาดนี้ได้ไงเหรอ? เธอทำให้ประชากรหญิงอับอายขายหน้า แม้แต่ตอนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอแบบนี้ ฉันยังรู้สึกเลยว่าเธอช่างน่าขยะแขยง โชคยังดีที่โรคซิฟิลิสและเอดส์ไม่ใช่โรคติดต่อทางการหายใจ ไม่อย่างงั้น ฉันคงจะกลัวไปมากกว่า” แมรี่ ซัลลิแวนกล่าวก่อนจะกลอกตาไปยังไซล่า เควสจากนั้น แมรี่ก็ถอยหลังและรีบส่ายหน้าพร้อมกับทำเสียงน่ารำคาญ เมื่อไซล่าเห็นหน้าของแมรี่ เธอก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นอีกครั้งแมรี่ไร้ยางอายมากเท่าใดถึงเยาะเย้ยเหยื่อของตัวเองหลังจากที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ทรมานของคนคนนั้นได้นะ? แมรี่ปฏิบัติตัวราวกับว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย“ถ้ารู้ว่าใครเป็นคนที่ปั้นน้ำเป็นตัวปล่อยข่าวลือเพื่อที่จะทำให้ชื่อเสียงของฉันเสียงหายล่ะก็ ฉันจะให้พวกมันชดใช้เป็นร้อยเท่าเลยค่อยดู” ไซล่ากล่าวอย่างเยือกเย็น“ฮ่าฮ่าฮ่า ข่าวลืองั้นเหรอ? เธอนี่มันตลกจริง ๆ ใครจะเป็นคนคิดข่าวลือแบบนั้นได้?” แมรี่หัวเราะเสียงดังในทันที“ก็เห็นอยู่ตำตาว่ามีคนที่ว่างมากเสียจนไม่มีเรื่องดี ๆ ให้ทำ ฉันเชื่อนะว่าคนใจสกปรกพวกนั้นต้องไม่ตายดีแน่ ๆ เลยแหละ” ไซล่ากล่าวด้วยสาย

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 236

    “เราต้องรอไปก่อนนะ ฉันคิดว่าคงไม่ใช่แค่แมรี่ ซัลลิแวนบังคับให้คนพวกนั้นแหกปากตะโกนเรื่องพรรค์นั้นออกมาอย่างเดียวหรอก ไม่แน่ อาจไม่ใช่ทุกคนที่โดนนางแมรี่เอาเงินฟาดหัวก็ได้ บางคนอาจไม่ชอบฉันแต่แรก นี่อาจเป็นโอกาสงาม ๆ ที่ทำให้พวกเขาไปเปิดตัวออกมาก็ได้นะ” ไซล่ากล่าวก่อนจะเผยรอยยิ้มแสนขมขื่น“ฟังดูสมเหตุสมผลนะคะ พูดตามตรง คนบางคนเกลียดคนอื่นได้โดยไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะว่าคุณดูมีชีวิตแสนสุขสบาย บวกกับชีวิตของคนพวกนั้นไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้น คนพวกนั้นก็เลยเลือกคุณเป็นเป้าหมายที่ใช้ระบายอารมณ์พวกเขาก็ได้นะคะ มนุษย์นี่แย่จริง ๆ แม้บางคนจะบอกว่าปีศาจน่าสะพรึงกลัว แต่ฉันกลับคิดว่าหัวใจของมนุษย์ต่างหากที่น่ากลัวที่สุด” จอร์จจี้กล่าว“ใช่ จิตใจของคนมันซับซ้อนจริง ๆ จอร์จจี้ ว่าแต่ เธอกินข้าวเช้ามายัง?” ไซล่าหันไปมองจอร์จจี้“ไม่ค่ะ ฉันยังไม่ได้ทานเลย ไปทานด้วยกันดีไหมคะ? คุณอาจรู้สึกดีขึ้นมาก็ได้นะ” จอร์จจี้กล่าวขณะจับมือของไซล่าไซล่าพยักหน้าก่อนจะขับออกไปเนื่องด้วยความโกลาหลก่อนหน้า ไซล่าจึงอารมณ์ไม่ค่อยดีในตอนนี้เธอรู้สึกว่าจำเป็นต้องระบายอารมณ์แม้ว่าไซล่าจะกลับไปที่สำนักงานในทั

  • แรงรักสยบแรงแค้น   บทที่ 235

    “ไซล่า เควส แกคิดว่าฉันจะฆ่าแกไม่ได้ใช่ไหม?” ฉับพลัน หญิงสาวคนหนึ่งก็ตะโกนขณะที่วิ่งมาข้างหน้าและชี้หน้าของไซล่าหลังจากนั้น หญิงคนนั้นก็เงื้อมือขึ้นและจะตบไซล่า กระนั้น ไซล่าก็คว้ามือของผู้หญิงคนนั้นทันเวลาและทุ่มเธอลงกับพื้นข้ามไหล่เธอไปโดยไม่พูดอะไรหรือมีท่าทีที่เปลี่ยนไปแต่อย่างใดการกระทำของไซล่าทำให้คนรอบ ๆ ตัวเธอเริ่มหวาดกลัว พวกเขาพากันตกตะลึงกับสิ่งที่เธอทำ มันเกิดขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวคนนั้นไม่สามารถตอบสนองได้อย่างทันท่วงทีในตอนที่หญิงสาวคนนั้นตั้งสติได้ เธอก็เริ่มปวดไปทั่วร่างกาย“แก...แกกล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน?” เธอชี้ไซล่าขณะพยายามดันตัวเองขึ้น“นั่นเรียกว่าการป้องกันตัว เธอไม่มีปัญญาฆ่าฉันหรอก” ไซล่ากล่าวขณะก้มมองหญิงสาวคนนั้นอย่างสงบ“มีใครอยากจะทำร้ายฉันอีกไหม? เข้ามาสิ ฉันพร้อมสู้พวกคุณคนไหนก็ได้” ไซล่ากล่าวพร้อมขึ้นเสียงขณะจ้องมองดูคนรอบ ๆ ตัวเธออย่างมั่นใจในขณะเดียวกัน คนเหล่านั้นก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ไม่มีใครกล้าขยับด้วยซ้ำ“พวกขี้ขลาดเอ๊ย” จอร์จจี้ เคลเมนไทน์เปล่งเสียงทางจมูกอย่างเยือกเย็น“วี้หว่อ วี้หว่อ วี้หว่อ一”ในตอนนั้น เสียงไซเรนของรถตำรวจก็ดังขึ้นโดย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status