LOGIN05 หลอกให้ตายใจ
@คอนโดหรูของอีริค ทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง ร่างบางก็ถูกผลักลงบนเตียงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตามด้วยร่างหนาของอีริคขึ้นมาคร่อมทับเอาไว้ “พี่ทนไม่ไหวแล้ว พี่ขอทำเลยนะ” “เดี๋ยวก่อนสิคะ” เมริษายกมือดันร่างสูงเอาไว้ “อาบน้ำก่อนนะคะ” "ไม่ทันแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ห้าชั่วโมงเองนะ” อีริคแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนทั้งๆที่ตอนนี้เขาอยากจับเจ้าหล่อนกระแทกเต็มทน ไม่รู้จะเล่นตัวอะไรนักหนาบางครั้งเขาเองก็เริ่มหงุดหงิดที่เธอไม่ค่อยได้ดั่งใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเล่นละครต่อไปเพราะถึงอย่างไรเป้าหมายของเขาก็ไม่ใช่เมริษาอยู่แล้ว “เมย์ไม่เห็นใจพี่หรอ เราไม่เคยค้างคืนด้วยกันเลยนะ” “เมย์ก็อยากทำแบบนั้นนะคะ แต่ว่ามันไม่ได้จริงๆ เมย์กลัวที่บ้านเป็นห่วง” “เมย์ก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ที่บ้านจะหวงอะไรนักหนา” ไม่พูดเปล่า มือร้อนเคลื่อนเข้าไปใต้ร่าง ใช้นิ้วใหญ่เกี่ยวปลดตะขอชุดชั้นในอย่างชำนาญ “เมย์ไม่อยากให้พ่อเป็นห่วงค่ะ อ้ะ!” หญิงสาวเผลอเปล่งเสียงออกมาด้วยความกระสันเมื่อถูกนิ้วใหญ่บีบขยี้ยอดหน้าอก ทำให้ความต้องการพุ่งทะยานขึ้นมาทันที “อยู่กับพี่ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น” เขาไม่พูดเปล่า ค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปแนบชิดหน้าอกอวบ แลบลิ้นตวัดเกี่ยวรอบๆยอดเม็ดทับทิมสีชมพูด ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับสติสัมปชัญญะเตลิดทันที “เมย์ต้องการพี่…รู้ตัวหรือยัง” “อ้ะ! มะ…เมย์ต้องการพี่” เมริษาทิ้งร่างนอนราบลงบนเตียงในขณะที่อีกฝ่ายกำลังดูดดึงยอดหน้าอกอวบด้วยความหื่นกระหาย เป็นอีกครั้งที่เธอไม่สามารถต้านทานความต้องการของตัวเองได้อีกต่อไป เธอต้องการเขา ต้องการให้เขาปลดปล่อยความอึดอัดที่กำลังไหลวนลงไปกองอยู่ที่หน้าท้อง ที่ยอมไม่ใช่เพราะว่าเธอใจง่าย แต่เป็นเพราะเธอรักเขา...รักจนยอมมอบให้ทั้งตัวและหัวใจ และเธอก็เชื่อว่าอีริคก็รู้สึกเหมือนกัน ครั้งแรกของเธอและเขาเกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว เธอตกลงปลงใจยอมเป็นของเขาโดยไม่มีข้อกังขาใดๆเพราะเชื่อว่าอีริคคือรักแรกและรักเดียวของเธอ “ใจเย็นๆนะคะคนสวย วันนี้พี่อยากให้เมย์เป็นกระต่าย” อีริคหยิบชุดกระตายสีชมพูสุดวาบหวิวออกมาจากถุงกระดาษ ก่อนจะบรรจงสวมลงบนเรือนร่างขาวเนียน เมริษามีรูปที่ผู้หญิงหลายคนต้องอิจฉา ตัวเล็กแต่ทว่าเนื้อสาวกลับอวบอัด โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจที่ได้สัมผัสครั้งแรกเขาเองก็ยังตกตะลึง ไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆจะซ่อนรูปได้ขนาดนี้ ทำให้เธอสวมใส่ชุดไหนก็ดูเซ็กซี่ไปหมดไม่เว้นแม้กระทั่งชุดนักศึกษา และอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกว่าเธอเกิดมาพร้อมกับความเพรียบพร้อมนั่นก็คือ...ใบหน้าอันแสนน่ารักจิ้มลิ้ม ยามไม่แต่งหน้าเธอดูเหมือนเด็กสาว ดูน่ารักไร้เดียงสา แต่ยามมีเครื่องสำอางมาประทินผิวเธอกลับสวยสง่า สะกดให้ผู้ชายทุกคนต้องหยุดมอง เมริษาเป็นคนที่สวยทั้งรูปร่างและหน้าตา แต่เขาก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมคนสวยๆแบบนี้ถึงไม่เคยมีแฟนมาก่อน ใช่...เขาคือคนแรกของเธอ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกภูมิใจหรอก ต่อให้เมริษาจะสวยสะกดแค่ไหน สุดท้ายเธอก็เป็นได้แค่สะพานทอดไปหาใครบางคนอยู่ดี เขาไม่ได้รักหรือรู้สึกดีกับเธอเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ตอนนี้เขาต้องเสแสร้งเล่นละครตบตาหวังให้เธอตายใจและอีกไม่นานเธอก็คงถูกเฉดหัวทิ้ง “เซ็กซี่เหลือเกิน วิเศษสุดๆไปเลย” ประโยคนี้เขาเอ่ยออกมาจากความรู้สึกจริงๆ พออยู่ในชุดคอร์สเพลย์แม่กระต่ายสาว เมริษาก็ไม่ได้ต่างอะไรจากนางแมวยั่วสวาทที่ตอนนี้กำลังจะได้กินแท่งแครอท และในที่สุดเขาก็ทนความยั่วยวนขยี้ใจของอีกฝ่ายไม่ไหว ผลักร่างของเธอนอนราบบนเตียงอีกครั้งก่อนจะใช้สองมือแยกเรียวขาออก “อื้อ…” เมริษาที่ตอนนี้แทบไม่มีสติ ได้แต่นอนกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกเสียววาบไปทั้งร่าง มือร้อนลากผ่านใจกลางร่างของเธอพร้อมกับถ้อยคำชื่นชม “สวยมาก น่ากินเหลือเกิน” อีริครีบถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนกระทั่งร่างหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อเปลือยเปล่า ท่อนเอ็นร้อนขนาดใหญ่ตั้งผงาดอยู่ตรงหน้า คนตัวเล็กที่เหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในอากาศ เผยอหน้าขึ้นและเมื่อเห็นสิ่งนั้นก็ทำได้เพียงกัดริมฝีปากเอาไว้ รอเขาสอดสิ่งนั้นเข้ามา ด้วยความที่ขนาดแก่นกายของเขาใหญ่เกินมาตรฐาน ทำให้เธอรู้สึกทรมานทุกครั้ง แต่ความรู้สึกนี้ก็เกิดขึ้นเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น สักพักก็กลายเป็นความเสียวซ่าน “พี่สอดมันเข้าไปเลยนะ” สองนิ้วแหวกกลีบกุหลาบออกเพื่อเปิดทางก่อนจะสอดแท่งร้อนเข้าไป เพียงเท่านั้นร่องสวาทก็ดูดมันเข้าไปทันที ทำให้ร่างสูงกัดกรามแน่นด้วยความทรมาน “ตอดพี่ตลอดเลยนะ แบบนี้พี่ก็แย่สิ” อีริคเปล่งด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเมื่อช่องทางรักอันแสบคับแคบกำลังตอดรัดท่อนเอ็นไม่หยุด หลังจากแช่แก่นกายได้สักพัก เขาก็เริ่มควงสะโพกโดยการขยับเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อให้หญิงสาวได้ปรับตัวเข้ากับขนาดแก่นกาย ถึงเขากับเธอจะเคยมีอะไรกันแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังรู้สึกว่าคนตัวเล็กทำหน้าทรมานทุกครั้งยามสอดใส่เข้าไป ปึก!ปึก!ปึก! “อ้ะ! พี่อีริค” “พี่เริ่มเลยนะ ตอนนี้พี่ไม่ไหวแล้ว อ้าส์~” ร่างสูงกระแทกสะโพกสอบเข้าไปอย่างหนักหน่วง ถี่รัว จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องเคล้าคลอกับเสียงร้องครวญครางด้วยความสุขสมของทั้งสองคน ช่องท้องของเมริษาร้อนวูบวาบยามท่อนเอ็นเสียดสีกับร่องเนื้อ ส่งผลให้น้ำเหนียวหนืดไหลเยิ้มออกมาซึ่งบ่งบอกว่าตอนนี้เธอกำลังรู้สึกถึงความเสียวซ่าน ทำให้ริมฝีปากหยักของอีริคกระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมริษาหลอกง่ายกว่าที่คิด แค่เขาทำดีด้วยเธอก็พร้อมถวายตัวและหัวใจให้แล้ว และถ้าวันนึ่งเธอรู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่เศษเสี้ยวหัวใจ วันนั้นเธอจะรู้สึกเช่นไรที่เสียตัวให้เขาฟรีๆ คิดหรอว่าเขาจะแต่งงานกับตระกูลวรโชติเมธีที่แค่ได้ยินชื่อก็รู้สึกสะเอียนแล้ว เขาเกลียดตระกูลนี้ เกลียดทุกคน ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้หญิงคนนี้! …หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดบทรักอันแสนร้อนแรงก็จบลงโดยที่เมริษาได้สลบไสลไปแล้ว เขาผละร่างออกจากเธอก่อนจะหยิบผ้าขนหนูสีขาวขึ้นมาพันรอบเอว สายตาว่างเปล่าจ้องมองไปยังร่างเล็กที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข เธอไม่มีวันรู้ว่าตอนนี้เขากำลังมองด้วยสายตาแบบใด “น่าสมเพชจริงๆ” แต่เขาก็ไม่ลืมก้มลงเคลื่อนผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเล็ก แม้ไม่ได้เต็มใจทำแต่ก็ต้องทำ เพราะเขาอยากให้เธอเชื่อจนสนิทใจว่าเขารักเธอจริงๆ “ฉันไม่มีวันรักเธอหรอกเมริษา เจอพี่สาวเธอเมื่อไหร่ เตรียมตัวน้ำตาเช็ดหัวเข่าได้เลย!” —————09 เปลี่ยนไปทางด้านเมริษาเริ่มกระวนกระวายใจเข้าไปทุกทีเพราะเธอติดต่อแฟนหนุ่มไม่ได้ตั้งแต่เช้าจนตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มแล้ว ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า“หายไปไหนนะ” เมริษาโทรย้ำอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะติดต่อได้สักที ตอนนี้เธอเริ่มคิดแล้วว่าจะไปตามแฟนหนุ่มที่คอนโดดีไหมเผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเขาจะได้ช่วยทันและในจังหวะที่เธอกำลังคิดว่าจะเอายังไงต่อดี ก็มีข้อความจากวาสิตาส่งเข้ามา แต่พอเปิดเข้าไปแล้วเจอภาพนั้น มือถือเครื่องเล็กก็ร่วงหล่นบนพื้นทันทีอีริคอยู่ในผับกับผู้หญิง!“มะ…ไม่จริง” เธอส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่เชื่อสายตาว่าภาพนั้นคืออีริค เขาเคยบอกว่าไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน แล้วภาพนั้นคืออะไร “พะ…พี่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ต้องไม่ใช่พี่แน่นอน พี่ไม่ใช่คนแบบนั้น”อาจจะเป็นแค่คนหน้าเหมือนก็ได้ เธอเชื่อว่าอีริคไม่ใช่คนแบบนั้น คนบ้างานอย่างเขาไม่มีทางอยู่ในสถานที่แบบนั้นหรอกติ้ง!!ครั้งนี้วาสิตาส่งเป็นวีดิโอมาพร้อมกับซูมเข้าไป แต่พอเห็นสร้อยที่ผู้ชายคนนั้นสวมอยู่ มันคือสร้อยเส้นเดียวกับที่อีริคชอบใส่“ไม่จริง!!” เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก อีริคหายไปทั้งวันแต
08 เลิกเล่นละคร@หลายวันต่อมาเสียงฝีเท้าของชายฉกรรจ์หลายคนก้าวเข้ามาภายในบ้านก่อนที่ชายชรารูปร่างผอมโซค่อยๆก้าวเท้าลงมาจากรถตู้ โดยมีลูกน้องคนสนิทช่วยประครองร่างเอาไว้ เหตุผลที่ร่างกายของเขาผอมโซ เป็นเพราะคิดถึงลูกชายคนเล็กจนตรอมใจ แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านมาเกือบสองปีแล้ว แต่ความแค้นของคนเป็นพ่อยังฝังลึกอยู่ในใจ“ความจริงพ่อไม่ต้องมาก็ได้นะครับ ฮ่องกงอยู่ใกล้แค่นี้เอง ผมนั่งเครื่องบินส่วนตัวไปก็ได้”“ที่พ่อมาเพราะพ่ออยากมาดูให้เห็นกับตาว่าแผนของเจ้าไปถึงไหนแล้ว” อีวานค่อยๆหย่อนสะโพกลงนั่งบนโซฟาหรูภายในบ้านหลังใหญ่ที่อีริคเป็นคนซื้อเอาไว้ แม้กระทั่งเมริษาเองก็ไม่รู้ว่าเขามีบ้านที่เมืองไทย เพราะเขาตั้งใจให้เธอรับรู้เรื่องราวทุกอย่างแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น“ก็เหมือนที่ผมรายงานพ่อทุกวันนั่นแหละครับ”“แต่นี่ก็ผ่านมาเกือบสองปีแล้วนะ ลูกกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่รีบๆทำให้จบแล้วรีบกลับฮ่องกงซะ”“ผมพยายามแล้วครับ แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมพาผมไปเจอที่บ้านสักที” ที่เขาคะยั้นคะยออยากให้เมริษาพาไปเปิดตัวกับที่บ้านเพราะเขาจะได้ถือโอกาสนี้ตามสืบว่าเงินทั้งหมดที่พวกมันสูบจากอาร์เธอร์ไป อยู่ที่ไหน“ไม่ใช่ว่
07 กลัวจะเสียคุณไป ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ได้ยินเพียงเสียงร้องไห้ดังระงมดังทั่วห้อง ในตอนนี้เมริษาไม่รู้จะปรึกษาเรื่องนี้กับใครดี เธอไม่อยากเล่าปัญหาทั้งหมดภายในบ้านให้แฟนหนุ่มฟังเพราะกลัวว่าเขาจะทิ้งเธอไปอีกคน เธอไม่เหลือใครแล้วจริงๆ …อีริคคือที่พึ่งทางใจที่สุดท้ายตอนนี้เธอคิดถึงอีริคเหลือเกิน ถ้ามีเขาอยู่ข้างๆก็คงดี เธอจึงตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแฟนหนุ่ม“พี่อีริคกลับถึงคอนโดหรือยังคะ”(ครับ พี่เพิ่งถึงเมื่อกี้เลย เสียงดูแปลกๆนะครับ เมย์เป็นอะไรหรือเปล่า) “เปล่าค่ะ” เมริษาพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ กลัวเขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่ แต่สุดท้ายปลายสายก็ยังได้ยินอยู่ดี(นี่เมย์ร้องไห้หรอ ร้องไห้เรื่องอะไรบอกพี่ได้ไหมครับ)“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เมย์แค่…คิดถึงพี่)“โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะครับคนเก่ง งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะพาไปเที่ยว เผื่อเมย์อารมณ์ดีขึ้น”เมริษานิ่งไปพักนึ่ง ตอนนี้เธอไม่รู้จะทำยังไงต่อ ถ้าหากอีริครู้ว่าบิดาของเธอเรียกค่าสินสอดถึงร้อยล้าน เขายังจะรักเธออยู่หรือเปล่า เธอไม่อยากตีค่าความรักเป็นเงินเลยด้วยซ้ำ เพราะรักที่เธอให้เขามีค่ามากกว่าเงินร้อยล้านเสียอีก “ก็ได้ค่ะ แต่เมย์ข
06 ฝันร้ายยังตามหลอกหลอนนานเท่าไหร่ไม่รู้...เมริษากำลังยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง สองข้างทางเต็มไปด้วยโพรงหญ้าสูงท่วมหัว มองไปทางไหนก็ไม่เจอใครเลยสักคน จนเกิดความงุนงงว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรและที่นี่คือที่ไหนแต่ทันใดนั้นฝนก็กระหน่ำเทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทำให้เธอต้องเร่งฝีเท้าไปตามทางเดินเพื่อหาที่หลบฝน จนกระทั่งไปเจอเข้ากับศาลาเก่าๆข้างทาง เธอวิ่งเข้าไปหลบตรงนั้นโดยไม่รู้ว่ามีชายคนนึ่งกำลังนั่งหลบฝนอยู่ข้างในนั้นเช่นกัน“ขอหลบฝนด้วยคนนะคะ” เธอบอกกับผู้ชายคนนั้นที่นั่งอยู่อีกฝั่งของศาลา และทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้น เธอก็กรีดร้องออกมาสุดเสียง เพราะเขาคือผู้ชายที่เคยไล่ข่มขืนเธอเมื่อต้นปี “กรี๊ดดด!!!”“เจอกันอีกแล้วนะ หึ…หึ” เสียงหัวเราะเยือกเย็นบาดลึกไปถึงขั้วหัวใจ และในวินาทีนั้นมันก็กระโจนเข้ามา ทำให้เธอต้องรีบวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันที”ชายคนนั้นวิ่งตามมาติดๆโดยที่เธอพยายามเร่งฝีเท้าหนี แต่จู่ๆแข้งขากลับอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ยิ่งวิ่งก็ยิ่งเหนื่อย และในที่สุดมันก็ตามมาทันหมับ!!มือหยาบกระชากคอเสื้อจนชุดนักศึกษาขาดหวิ่นก่อนที่มันจะล็อคร่างของเธอแล้วลา
05 หลอกให้ตายใจ@คอนโดหรูของอีริคทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง ร่างบางก็ถูกผลักลงบนเตียงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตามด้วยร่างหนาของอีริคขึ้นมาคร่อมทับเอาไว้“พี่ทนไม่ไหวแล้ว พี่ขอทำเลยนะ”“เดี๋ยวก่อนสิคะ” เมริษายกมือดันร่างสูงเอาไว้ “อาบน้ำก่อนนะคะ”"ไม่ทันแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ห้าชั่วโมงเองนะ” อีริคแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนทั้งๆที่ตอนนี้เขาอยากจับเจ้าหล่อนกระแทกเต็มทน ไม่รู้จะเล่นตัวอะไรนักหนาบางครั้งเขาเองก็เริ่มหงุดหงิดที่เธอไม่ค่อยได้ดั่งใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเล่นละครต่อไปเพราะถึงอย่างไรเป้าหมายของเขาก็ไม่ใช่เมริษาอยู่แล้ว “เมย์ไม่เห็นใจพี่หรอ เราไม่เคยค้างคืนด้วยกันเลยนะ”“เมย์ก็อยากทำแบบนั้นนะคะ แต่ว่ามันไม่ได้จริงๆ เมย์กลัวที่บ้านเป็นห่วง”“เมย์ก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ที่บ้านจะหวงอะไรนักหนา” ไม่พูดเปล่า มือร้อนเคลื่อนเข้าไปใต้ร่าง ใช้นิ้วใหญ่เกี่ยวปลดตะขอชุดชั้นในอย่างชำนาญ “เมย์ไม่อยากให้พ่อเป็นห่วงค่ะ อ้ะ!” หญิงสาวเผลอเปล่งเสียงออกมาด้วยความกระสันเมื่อถูกนิ้วใหญ่บีบขยี้ยอดหน้าอก ทำให้ความต้องการพุ่งทะยานขึ้นมาทันที“อยู่กับพี่ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น” เขาไม่พูดเปล่
04 หลงเชื่อจนสนิทใจหลังสอบเสร็จอีริคขับรถมารับเมริษาที่มหาวิทยาลัยแต่เขาไม่ได้ขับรถไปส่งเธอที่บ้าน เส้นทางที่เขาไปก็คือคอนโดหรูของเขานั่นเอง“พี่อีริคคะ วันนี้เมย์ขอไม่ไปคอนโดพี่ได้ไหมคะ”“อ่าว ทำไมล่ะ” อีริคหันมาถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ทุกวันหลังเลิกเรียนเขามักขับรถมารับเมริษาแล้วพาไปที่คอนโด“คือว่าช่วงนี้งานที่บริษัทค่อนข้างยุ่งค่ะ เมย์ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานช่วยคุณพ่อค่ะ” แต่ความจริงบิดาของเธอเริ่มสงสัยแล้วต่างหากว่าทำไมพักนี้ถึงกลับบ้านดึก ทั้งๆที่ช่วงนี้คือช่วงสอบ เข้าใจว่าอีริคคงใช้เวลาด้วยกันกับแฟน แต่ที่บ้านยังไม่มีใครรู้ว่าเธอมีแฟนและเธอก็ยังไม่กล้าบอกใคร“แต่เมย์เพิ่งสอบเสร็จไม่ใช่หรอ กลับไปทำงานแบบนี้ เดี๋ยวจะเครียดเอานะ” ชายหนุ่มที่อยากใช้เวลาส่วนตัวกับสาวน้อย หว่านล้อมทุกวิถีทางเพราะเขาเชื่อว่ายังไงเมริษาก็ไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน “เมย์แค่ไม่อยากให้พ่อทำงานเยอะ ช่วงนี้ท่านไม่ค่อยสบายค่ะ”“เอางี้ งั้นพี่จะไปส่งเมย์ก่อนสองทุ่ม ตกลงไหม”เมริษาปรายตามองนาฬิกาดิจิตอลที่โชว์อยู่บนคอนโซลรถ บอกเวลาบ่ายสามนิดๆนั่นก็เท่ากับว่าเธอมีเวลาอยู่กับแฟนหนุ่มราวๆห้าชั่วโมง ด้วยความที่เธอเองก็ต







