แอบรักคุณหมอ(โรคหัวใจ)

โรงพยาบาลเรารักหัวใจพิพัฒน์กุล

หน้าห้องตรวจโรคหัวใจ

พิมพ์ ในวัย24ปีที่มองยังไงก็เหมือนเด็กมัธยมเพราะรูปร่างหน้าตาของเธอนั้น ใบหน้ารูปไข่สวยสะดุดตาจมูกโด่งเป็นสันปากอิ่มแดงออกชมพูฉ่ำดวงตาสีน้ำตาลอ่อนหวานซึ้งและยังมีรูปร่างผิวพรรณที่ขาวเหมือนแป้งเด็กตัวเล็กและผมยาวสีน้ำตาลอ่อนถึงกลางหลัง

พิมพ์ มองไปรอบห้องตรวจด้วยความตื่นเต้นและกังวลเพราะพยาบาลบอกวันนี้จะได้เจอกับคุณหมอประจำตัวคนใหม่ที่มาแทนคุณหมอคนเก่าและพยาบาลยังบอกอีกว่าคุณหมอคนใหม่คนนี้ใจดีมาก ฉันดีใจมาก กไก่ล้านตัวเลย เพราะคุณหมอคนเก่าของฉันนั้น ดุมาก ฉันแค่ลืมนำยาเก่ามาด้วย หมอคนนี้ว่าฉันฉ่ำเลยแหละ

“โอ๊ย ทำไมตื่นเต้นจังฉัน”

พิมพ์ หันไปมองหน้าห้องตรวจ7 อ่านป้ายชื่อคุณหมอที่อยู่หน้าห้องตรวจนั้น

“นายแพทย์ ชานนท์ พิพัฒน์กุล “

“นามสกุลเหมือนโรงพยาบาลเลย”

พยาบาลหน้าห้องตรวจ7เรียกคนไข้คนต่อไป คุณพิมประภา สุขสวัสดิ์ ค่ะ

“ค่ะ ฉันค่ะ”

พยาบาล…เชิญเข้าห้องตรวจได้เลยค่ะ

“ค่ะ พยาบาล”

พิมพ์ เดินเข้าไปในห้องตรวจ และต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็น หมอชานนท์ พิพัฒน์กุล ที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน เขาดูหล่อเหลามากในชุดกาวน์หมอ ผมสีดำ เรียบร้อย ใบหน้าคมคาย เหมือนเจ้าชายที่หนีออกจากพระราชวังมา อายุน่าจะ28~29 ดวงตาสีดำคมกริบจับจ้องมาที่เธอ

“หมอชานนท์ คุณ พิมประภา ใช่ใหมครับ

“ค่ะคุณหมอ (พยายามตั้งสติ)

“ครับ ผมดูประวัติคุณแล้วคุณเป็นโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ ซึ่งคุณก็ได้ทำการจี้ไฟฟ้าหัวใจแล้วนิครับ ในประวัติคุณก็หายจากการเป็นโรคหัวใจแล้วนะครับ”

“คือว่า….อาการของหนูมันกลับมาเป็นอีกอ่ะค่ะคุณหมอ”

“หมอชานนท์… งั้นลองนอนบนเตียงตรวจก่อนนะครับ เดี๋ยวผมตรวจให้ครับ’’

พิมพ์ นอนลงบนเตียงตรวจตามคำสั่งของหมอชานนท์ระหว่างที่หมอชานนท์ กำลังตรวจร่างกาย พิมพ์ก็แอบมองเขาอยู่ตลอดเวลาเธอรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

“หมอชานนท์ .คุณกลับมาเป็นโรคหัวใจอีกครั้งนะครับแต่ไม่เป็นไรนะครับช่วงนี้ก็ทานยาไปก่อนครับ “

“ค่ะคุณหมอ (ยิ้ม)’’

“ทานยาอย่างสม่ำเสมอนะครับ เพราะโรคนี้ยาต้องไปควบคุมหัวใจไม่ให้เกิดอาการกำเริบครับนัดอีกที1เดือนนะครับ’’

“ค่ะคุณหมอ หนูจะทำตามที่คุณหมอบอกทุกอย่างเลยค่ะ(ยิ้มหวาน)

“ครับ เรียบร้อยครับ ไปรับยาที่ห้องยาก่อนนะครับ”

“ค่ะคุณหมอ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย

พิมพ์ยังไม่อยากออกจากห้องตรวจ เดินช้าๆหันไปมองหมอชานนท์ ที่กำลังดูประวิตคนไข้คนต่อไป

“คนอะไรหล่อจัง สเปกเลยอ่ะ(พูดเบาเบา)

พิมพ์ออกจากห้องตรวจ ด้วยใจที่เติมไปด้วยความสุข ถึงแม้ฉันจะกลับมาเป็นโรคหัวใจอีกครั้ง

“หมอชานนท์ นึกถึง คนไข้ ที่ชื่อ พิมประภา คนอะไรตัวเองกลับมาเป็นโรคหัวใจอีกครั้งยังนั่งยิ้มอยู่ได้แปลกจริงๆ’’

บ้านของพิมพ์ อยู่ในหมู่บ้านอัจฉรา เป็นบ้านที่เรียบง่าย แต่มีอยู่หลังหนึ่งใหญ่โตมาก พึ่งสร้างเสร็จใหม่ๆหมู่บ้านนี้อยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลเรารักหัวใจเท่าไหร่

พิมพ์นั่งอยู่บนเตียงนอน นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องตรวจ ใบหน้าของหมอชานนท์ผุดขึ้นมาในหัวเธอหยิบสมุดบันทึกขึ้นมาและเริ่มเขียน

“วันนี้ฉันได้เจอกับหมอคนใหม่เขาชื่อหมอชานนท์ พิพัฒนกุล เค้าทำให้หัวใจฉันเต้นแรงจนฉันไม่รู้ว่าอาการของฉันกำเริบหรือเปล่าเพราะมันสับสนไปหมด เขาเป็นหมอที่หล่อมากเลยฉันชอบเขามากๆ

โรงพยาบาลเรารักหัวใจ พิพัฒน์กุล

โรงอาหารของโรงพยาบาล

หมอแมนเพื่อนสนิทของหมอชานนท์กำลังนั่งทานข้าวอยู่กับหมอชานนท์

“แมน.. นายดูเหนื่อยๆนะ เมื่อคืนไปปาร์ตี้หนักมาอีกแล้วหรอ”

“ชานนท์ ก็ไม่ได้หนักมากแต่มีคนไข้เคสหนักเข้ามาเลยต้องทำงานดึกน่ะ’’(ชานนท์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ)

“แมน .. เออวันนี้ได้ยินว่ารับคนไข้โรคหัวใจเต้นผิดจังหวะของไอ้ตาเฒ่าหมอนั่นหรอ ”

“ ชานนท์ อืม เธอกลับมาเป็นโรคหัวใจอีกครั้ง หลังจากหายไปสามเดือน”

“ แมน อ้าวก็หายแล้วทำไมกลับมาเป็นอีกว่ะ”

“ชานนท์ ก็คงไม่ได้พักผ่อนเต็มที่หรือไม่ก็คงไม่ได้กินยาตามที่หมอสั่ง เพราะโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะถ้าหายแล้วต้องทานยาให้ครบ1เดือนก่อนถึงจะหยุดยาได้”

“แมน ฉันว่าคนไข้คนนี้คงไม่ได้ทานยามากกว่า แล้วเธอเศร้าไหมเป็นโรคหัวใจอีกครั้ง’’

“ชานนท์ เธอเอาแต่นั่งยิ้ม นายว่าแปลกไหมล่ะ’’

“ แมน มีคนแบบนี้ด้วยหรอว่ะ ฉันอยากจะเห็นหน้าคนไข้คนนี้จริงๆว่ะ หัวเราะ