Share

บทที่ 15

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ในที่สุด ตามคำร้องขออย่างจริงใจของเถ้าแก่ เย่ซิวก็ยอมรับซองสีแดงมูลค่าสองพันหยวนมา

ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการได้กินอาหารฟรี แถมยังได้เงินสองพันหยวน

เย่ซิวยืนขึ้น เขากินจนเกือบจะอิ่มแล้ว และก็พร้อมที่จะไปทักทายลู่เสวี่ยเอ๋อร์แล้ว

แต่ทันทีที่เขาลุกขึ้น เขาเห็นหวังเฟยผลักประตูเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และเพื่อนอยู่

ในห้องส่วนตัว หลี่เยี่ยนคีบอาหารให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์อย่างกระตือรือร้น ในตอนที่เธอไม่ได้สนใจ เธอจึงโยนยาเม็ดเล็ก ๆ ลงในชาม และยาก็ละลายทันที

“เสวี่ยเอ๋อร์ ลองนี่ดูสิ อร่อยนะ”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กินเข้าไปพลางสงสัยเล็กน้อย “ทำไมฉันรู้สึกว่าวันนี้เธอแปลก ๆ?”

“ไม่หรอก เธอคิดมากไปแล้ว รีบกินเร็วเข้า อร่อยนะ”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์สับสนและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นสิ่งใด

เธอหยิบชามและตะเกียบขึ้นมาแล้วอยากจะกินเนื้ออีกชิ้น

แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอ่อนแรงจนตะเกียบตกจากนิ้ว

ปึง! ปึง!

ในขณะเดียวกันนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

หลี่เยี่ยนลุกขึ้นไปเปิดประตู และพาหวังเฟยเข้ามา

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์รู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ดีในใจ แต่เธอก็ยังคงสามารถรักษาสติของเธอเอาไว้ได้ “เพื่อนนักเรียนหวังเฟย นายมาที่นี่ได้ยังไง?”

“ผ่านมาน่ะ” หวังเฟยมองลู่เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยสายตาที่ไร้ยางอาย

เธอมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม ขนาดที่แม้แต่ผู้หญิงด้วยกันยังอดอ้าปากค้างไม่ได้

หวังเฟยอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

ไม่ใช่แค่วันสองวันที่เขาโลภอยากได้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เช่นนี้

เมื่อก่อนไม่กล้า เพราะมีปรมาจารย์คอยปกป้องลู่เสวี่ยเอ๋อร์อย่างลับ ๆ มาเสมอ

แต่เมื่อไม่นานมานี้เขาได้รับข่าวว่าคนคนนั้นจากไปด้วยเหตุบางอย่าง

นี่ทำให้เขามีโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เป็นผู้หญิงหัวโบราณ

ตราบใดที่เขาได้ครอบครองเรือนร่างของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ เธอก็ทำได้เพียงกลั้นใจแต่งงานกับเขาเพียงเท่านั้น

ไม่เพียงได้ตอบสนองความต้องการของตัวเอง แต่เขายังจะได้แต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์กับตระกูลลู่อีก เมื่อถึงเวลา ความแข็งแกร่งและสถานะของตระกูลหวังก็จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างมากอย่างไม่ต้องสงสัย

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ตื่นตระหนกเล็กน้อย เธอพบว่าหวังเฟยแตกต่างไปจากปกติอย่างสิ้นเชิง ราวกับหมาป่าที่ถอดชุดแกะออก

ในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ พลางมองไปที่หลี่เยี่ยน

“เธอวางยาในอาหารของฉันเหรอ?”

เธอยอมรับตรง ๆ “ใช่ นายน้อยหวังเป็นคนดีมากและเขาก็หลงรักเธอ เธอสองคนเป็นคู่ที่ลงตัวกันมาก ฉันแค่จะช่วยเธอเท่านั้น”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ทั้งกังวลและโกรธ น้ำเสียงสะอื้น “เธอทำแบบนี้ได้ยังไง? ฉันคิดว่าเราเป็นเหมือนพี่น้องกันด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงต้องทำร้ายฉันด้วย?”

หลี่เยี่ยนยิ้มอย่างเย็นชาและไม่ได้ตอบ แต่มองไปที่หวังเฟย “นายน้อยหวัง มาจัดการเรื่องนี้ที่นี่กันดีกว่า ฉันจะช่วยเฝ้าหน้าประตูไว้ให้ คุณตกลงไหม?”

หวังเฟยหัวเราะเสียงดัง “ฉันยินดี”

หลังจากพูดจบ เขาก็รอที่จะถอดเสื้อคลุมแล้วเดินไปหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์แทบไม่ไหว

“อย่าเข้ามานะ...ไปให้พ้น...ฉะ...ฉันจะร้องให้คนช่วย...”

เสียงของลู่เสวี่ยเอ๋อร์อ่อนแรงมาก ในร่างกายเธอไม่มีกำลังเหลือแล้ว เสียงเล็ก ๆ เช่นนี้ไม่อาจไปถึงหูคนภายนอกได้เลย

หวังเฟยดูตะกละตะกลาม “ร้องเลยสิ! ยิ่งเธอร้อง ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น ฮ่าฮ่าฮ่า!”

หวังเฟยดึงเสื้อคลุมของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ออกด้วยแรงมหาศาล

เธอทรุดตัวลงบนเก้าอี้

ดวงตาเป็นสีแดงก่ำ กอปรกับความกลัวจับขั้วหัวใจ

“อย่า...ได้โปรดอย่าทำแบบนี้”

ยิ่งลู่เสวี่ยเอ๋อร์อ้อนวอนมากเท่าไร หวังเฟยก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น

“ที่รัก ฉันตามจีบเธอมานานแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยแยแส แต่ในที่สุดเธอก็ตกมาอยู่ในเงื้อมือของฉันแล้ว มาดูกันว่าฉันจะจัดการกับเธอยังไง!”

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือจะไปจับหน้าอกของลู่เสวี่ยเอ๋อร์

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์หลับตาด้วยความสิ้นหวัง

เธอรู้ว่าวันนี้มันจบแล้วและเธอคงจะถูกขืนใจจนมีมลทินติดตัวอย่างแน่นอน

ปึง!

ในช่วงเวลาวิกฤติ ประตูก็ถูกเปิดออก

หลี่เยี่ยนที่ยืนอยู่หลังประตูล้มคว่ำหน้าลงไปกับพื้นอย่างแรง

หลังจากเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างชัดเจนแล้ว เย่ซิวก็ปิดประตู และดีดนิ้วออกไป

เข็มเงินเล่มหนึ่งพุ่งออกไปเจาะจุดฝังเข็มของหวังเฟย

มือของหวังเฟยหยุดอยู่ห่างจากหน้าอกของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เพียงไม่กี่เซนติเมตร จากนั้นทั้งร่างของเขาก็ล้มลงไปกับพื้น

เย่ซิวรีบสาวเท้าเข้าหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์ พลางจับมือเธอและตรวจชีพจรทันที

ร่างกายที่บอบบางของลู่เสวี่ยเอ๋อร์สั่นเทา เธอลืมตาขึ้น หลังจากได้ยินการเคลื่อนไหว

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ก็เกิดตกตะลึงทันที

เดิมที ความหวังของเธอมลายหายไปแล้ว

แต่ไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มรูปงามจะปรากฏตัวต่อหน้าในช่วงเวลาวิกฤติ และช่วยเธอเอาไว้ได้ทัน

เป็นการยากที่จะแสดงความรู้สึกของเธอออกมาเป็นคำพูดในขณะนี้

เย่ซิวคือดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงให้เธอท่ามกลางความมืดมิด

“ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”

“อย่าเพิ่งพูดเลย เดี๋ยวผมจะช่วยให้คุณดีขึ้นก่อน”

หลังจากพูดจบ เย่ซิวก็หยิบเข็มเงินและยาฆ่าเชื้อที่เขาพกติดตัวออกมา

เขาฆ่าเชื้อเข็มเงินทั้งหมดแล้วฝังเข็มให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์

ในไม่ช้าร่างกายของเธอก็ฟื้นกลับมาแข็งแรง เธอมองไปยังเย่ซิวด้วยดวงตาเป็นประกาย

“ขอบคุณนะ! นายรู้เรื่องการแพทย์ด้วยเหรอ? นี่เป็นการแพทย์แผนจีนหรือเปล่า? น่าทึ่งมากเลย”

ในตอนนี้ เธอเริ่มสนใจเย่ซิวมากขึ้น

เย่ซิวพยักหน้า “ใช่ นี่คือการแพทย์แผนจีน”

พลันเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป “คุณจะทำยังไงกับสองคนนี้?”

ท่าทางของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ดูสับสน

เธอจ้องมองไปที่หลี่เยี่ยน และยังคงรู้สึกไม่อยากจะเชื่อมาจนถึงตอนนี้

เพื่อนสนิททำกันแบบนี้ได้ลงคอ

“ช่างเถอะ บางทีเธออาจจะมีเหตุผลอะไรบางอย่าง เราไปกันเถอะ”

เธอจิตใจดีและทำร้ายหลี่เยี่ยนไม่ลง

“ไอ้เวรเอ๊ย แกทำอะไรฉัน?!” หวังเฟยพยายามดิ้นรนต่อสู้หลายครั้งแต่ก็ล้มเหลว

เขาตกใจมากเมื่อพบว่าร่างกายครึ่งท่อนล่างของตัวเองไร้ความรู้สึก

เย่ซิวคุกเข่าลงและตบหน้าเขา “แกต้องชดใช้ที่ทำเรื่องชั่ว ๆ ไงล่ะ”

เขาหยิบเข็มเงินออกมาเจาะจุดฝังเข็มของหวังเฟยหลายจุดโดยไม่ฆ่าเชื้อก่อน

จากนั้นจึงดึงเข็มออก

หวังเฟยพบว่าเขาพอจะสามารถยืนขึ้นได้ แต่เขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของตัวเอง

“แกทำอะไรฉันอีกแล้ว?”

“แกชอบคั่วกับพวกสาว ๆ ไม่ใช่เหรอ? ฉันก็เลยทำลายความสามารถนั้นไปไงล่ะ ชาตินี้ทั้งชาติแกก็อย่าได้คิดจะได้ผงาดขึ้นมาอีกเลย!”

“อะไรนะ?!” หวังเฟยตกใจมาก “เป็นไปไม่ได้ ฉันไม่เชื่อว่าแกจะมีความสามารถอย่างที่พูดหรอก!”

เย่ซิวยิ้มเยาะและไม่สนใจที่จะอธิบาย เขาจับมือลู่เสวี่ยเอ๋อร์แล้วเดินออกไปข้างนอก

ใบหน้าที่งดงามของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เปลี่ยนเป็นสีแดง

นอกจากพ่อแล้ว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอถูกเพศตรงข้ามแตะเนื้อต้องตัว หัวใจเธอจึงเริ่มเต้นเร็วขึ้น

เธอถูกเย่ซิ่วพาออกจากร้าอาหารหม้อไฟหม่าล่าในขณะที่กำลังสับสนมึนงง

……

ที่ห้องส่วนตัว หวังเฟยกำลังจินตนาการถึงบรรยากาศเย้ายวนต่าง ๆ

แต่ไม่นานเขาก็หมดหวัง

มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ในอดีตเขาเพีงแค่จินตนาการถึงลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็ได้ผลในทันทีแล้ว

มีออร่าเย็นที่มองไม่เห็นห่อหุ้มเขาไว้

หวังเฟยตื่นตระหนก

ทันใดนั้น เขาที่เห็นหลี่เยี่ยนนอนอยู่บนพื้น เขาก็เดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

เขาคว้าผมของหลี่เยี่ยนแล้วสั่งอย่างดุดัน “อ้าปากให้ฉันหน่อย!”

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (4)
goodnovel comment avatar
Piriyapong Paansuuntea
สนุกมาก ลุ้นตลอด
goodnovel comment avatar
เสือน้อย อินเตอร์
เติมเงินแล้วไม่เข้า
goodnovel comment avatar
ม่าม่า รถดี
ขันทีหวัง555
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1407

    “ว่าไง?”“ก่อนนายจะไป มาฝึกกับฉันอีกครั้งเถอะ!”น้ำเสียงของเธอแน่วแน่มาก เธอแทบจะพูดผ่านไรฟันที่กัดแน่น เหมือนกำลังเดินเข้าสู่ลานประหารยังไงยังงั้นเย่ซิวถอนหายใจเงียบ ๆเธอก็คงรับไม่ได้จริง ๆ กับการที่ทั้งสองฝั่งกลายเป็นศัตรูกันนี่น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ งั้นก็ให้เธอสมหวังก็แล้วกันผ่านไปกว่าสามชั่วโมง แสงทั้งสองสายก็พุ่งออกไปคนละทิศทางแสงหนึ่งในนั้นคือเฉินอิ๋งอิ๋งที่ตาแดงก่ำ พลางเอ่ยเสียงสั่น “ฮือ ๆ ๆ ฉันอกหักเหรอเนี่ย…”……เมื่อเย่ซิวกลับมาถึงสำนัก ก็เห็นหลัวเวยเวยเดินกลับมาจากข้างนอกพอเธอเห็นเขา ใบหน้าของเธอก็ฉายแววยินดีออกมา “สัตว์วิญญาณหรือปีศาจที่มีสายเลือดแข็งแกร่งที่นายให้ฉันช่วยตามหาน่ะ ตอนนี้ได้ข่าวแล้วนะ”“จริงเหรอ? เล่าให้ฟังหน่อยเร็ว”หลัวเวยเวยเม้มริมฝีปากเล็กน้อย “มีงานประมูลงานหนึ่งจะจัดขึ้นพรุ่งนี้ สถานที่อยู่ที่เมืองหนึ่งที่ห่างจากที่นี่ประมาณห้าร้อยกิโลเมตร ในงานจะมีของประมูลชิ้นหนึ่ง เป็นปีศาจที่มีสายเลือดหมีเพลิงบรรพกาลอยู่เล็กน้อย”สีหน้าเย่ซิวเปลี่ยนไปเล็กน้อยหมีเพลิงบรรพกาลเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายมากมันเป็นปีศาจที่บ้าคลั่งโดยธรรมช

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1406

    ทั่วร่างของเธอแผ่ไอหมอกสีชมพูเข้มออกมา ส่งผลให้พลังต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเย่ซิวส่ายหน้า ผู้หญิงคนนี้นี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆเขาใช้พลังแค่เพียงหนึ่งในสิบเท่านั้นเองแถมยังไม่ได้ใช้วิชาโลกีย์หลอมเซียนด้วยซ้ำในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ให้เธอได้สัมผัสว่าความสิ้นหวังที่แท้จริงมันเป็นยังไงกันเถอะเขาใช้วิชาโลกีย์หลอมเซียนพร้อมกับปล่อยพลังออกมาห้าส่วนในทันทีชั่วพริบตาเดียว เฉินอิ๋งอิ๋งก็แทบจะรับมือไม่ไหว ดวงตาโตคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง“นายมันแย่เกินไปแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงนะ ไม่คิดจะออมมือให้หน่อยเหรอ”เฉินอิ๋งอิ๋งแค้นเย่ซิวจนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันเย่ซิวตอบอย่างจริงจัง “ฉันมองเธอเป็นคู่ต่อสู้ ในเมื่อเป็นคู่ต่อสู้ ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะออมมือ ถ้าฉันทำอย่างนั้นมันก็เท่ากับไม่ให้เกียรติเธอ เธอว่าไหมล่ะ”เฉินอิ๋งอิ๋งอ้าปากจะเถียง แต่สุดท้ายก็ไม่รู้จะพูดอะไรกลับไปดีหมอนี่พูดถูกทุกอย่าง แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ก็ไม่รู้หลังจากพยายามฝืนสู้ต่อไปได้แค่ห้านาที เธอก็เริ่มตามจังหวะของเย่ซิวไม่ทันแล้ว และรีบร้องขอให้เขาหยุดแต่เย่ซิวยังใช้วิชาโลกีย์หลอมเซียนอย่างต่อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1405

    คนที่ปรากฏตัวต่อหน้าเย่ซิวคือเด็กสาวคนหนึ่งที่ใส่กระโปรงสั้นจู๋ ขาเรียวยาวสวมถุงน่องสีเนื้อนั่นไม่ใช่ใครอื่น เฉินอิ๋งอิ๋งนั่นเอง!เธอเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ผิวขาวจนเหมือนเรืองแสงได้ เส้นผมใสเหมือนคริสตัลดูเหมือนจะสูงขึ้นเล็กน้อยด้วย ร่างกายเต็มไปด้วยเสน่ห์โดยธรรมชาติทั้งร่างของเธอเปล่งประกายความงามที่น่าตะลึงออกมาจากภายในสู่ภายนอกเย่ซิวประหลาดใจเล็กน้อย “เธอกลับมาเร็วขนาดนี้เลยเหรอ ได้รับการถ่ายทอดพลังมาแล้วเหรอ?”เฉินอิ๋งอิ๋งเชิดหน้า “แน่นอนสิ นายคิดว่าฉันเป็นใครกัน”จากท่าทางของเธอก็รู้เลยว่าได้ผลประโยชน์กลับมาไม่น้อยแน่เย่ซิวโบกมือเรียกเธอ “เอามา”“อะไรเหรอ?”“ก็ของล้ำค่ากับทรัพยากรที่อยู่ในถ้ำนั่นไง อย่าคิดจะตุกติกนะ เธอสาบานไว้แล้วไม่ใช่เหรอ”“อ๋อ เรื่องนั้นเหรอ” เฉินอิ๋งอิ๋งหัวเราะคิกคัก “ฉันไม่คิดจะผิดสัญญาหรอกน่า แต่ก่อนจะให้ นายต้องตกลงเงื่อนไขของฉันก่อน”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “เงื่อนไขอะไร?”“ฉันอยากให้นายอยู่กับฉันทั้งคืน”พูดจบ เธอก็ยักคิ้วให้เขาเล็กน้อยแค่ท่าทางกับน้ำเสียง ใครเป็นผู้ใหญ่ก็ดูออกว่าเธอหมายถึงอะไร“เรื่องสองอย่างนี้มันดูไม่ค่อยเก

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1404

    เหนือกว่าสมบัติวิญญาณก็คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ตามตำนาน ว่ากันว่าทั้งโลกนี้มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่แค่สามชิ้นเท่านั้น และล้วนอยู่ในการครอบครองของสำนักระดับหนึ่งทั้งสามแห่งแต่ตอนนี้เย่ซิวมีมันอยู่ในมือ ซึ่งก็อาจจะเป็นชิ้นที่สี่ถ้าข่าวนี้หลุดรั่วออกไป จะต้องมียอดฝีมือจำนวนมากพุ่งตรงมาเพื่อบดเขาให้แหลกเป็นผุยผงแน่เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ เขาก็รู้สึกขนลุกเกรียวก่อนจะตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครทั้งสิ้น“เอาล่ะ ไว้เจอกันใหม่เมื่อถึงคราวมีวาสนาต่อกัน”หญิงสาวเอื้อมมือไปคว้าหลุมดำข้างหลัง แล้วก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตาเย่ซิวไม่มีแม้แต่แรงสั่นสะเทือนของอากาศ ราวกับว่าเธอไม่เคยมีอยู่จริงเย่ซิวอดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งถึงระดับไหนกันแน่?หรือว่าจะเป็นเซียนเขาส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะเริ่มหลอมรวมเจดีย์ทองคำเข้ากับร่างกาย แล้วเก็บมันไว้ในห้วงแห่งจิตสำนึกทันทีทันทีที่เข้าไป มันก็เบียดเอากระบี่หายนะกับสัตว์วิญญาณกิเลนออกจากตำแหน่งกลาง ส่วนตัวเองก็ยึดตำแหน่งนั้นเอาไว้แทน เจดีย์ทองคำช่างโอหังนักเย่ซิวเพียงแค่คิด ก็สามารถเข้าสู่ภายในเจดีย์ได้ทันทีราวกับว่าเขาหลุดเข

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1403

    พอธูปขนาดมหึมาทั้งสามดอกจุดติด ก็เริ่มลุกไหม้อย่างรวดเร็วกลิ่นหอมของธูปกลายเป็นรูปมังกรสามตัว พุ่งเข้าสู่จมูกของหญิงสาวที่นอนอยู่จากนั้นเตียงน้ำแข็งด้านล่างของเธอก็เริ่มละลายอย่างรวดเร็วภายใต้สายตาของเย่ซิว จนกระทั่งเผยให้เห็นหลุมสีดำขนาดเท่ากำปั้นพลังวิญญาณปะทุออกมาจากหลุมนั้นอย่างต่อเนื่องจิตใจของเย่ซิวถึงกับสะเทือน ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าพลังวิญญาณมาจากที่ไหนหลุมนี้อาจจะเชื่อมต่อกับแดนสวรรค์แห่งใดแห่งหนึ่ง หรือไม่ก็เชื่อมไปยังอีกโลกหนึ่งโดยตรง“วูม!”ธูปขนาดมหึมาทั้งสามดอกไหม้หมดภายในเวลาไม่ถึงสิบวินาที และพลังทั้งหมดก็ถูกหญิงสาวดูดซับเข้าไปในร่างแล้วเธอก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและนั่นเป็นดวงตาแบบไหนกันนะ?!จิตใจของเย่ซิวถึงกับสั่นสะเทือนเขาเห็นดาราจักรหมุนเวียนในดวงตาคู่นั้น เห็นภูเขาและแม่น้ำเปลี่ยนแปลง เห็นสุริยันจันทราหมุนเวียน เห็นสรรพสิ่งกำเนิดและดับสูญ!เมื่อหญิงสาวเอ่ยปาก เสียงของเธอก็ราวกับเสียงดนตรีจากสวรรค์แว่วอยู่ข้างหูเย่ซิว ส่งผลกระทบอย่างมหาศาล ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณของเขาราวกับถูกชำระล้าง“ขอบคุณที่ช่วยเหลือ”เย่ซิวได้สติกลับมา ก่อนจะมองหญิงสาวตร

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1402

    อีกข้อหนึ่งก็คือต้องมีจิตใจที่แน่วแน่มั่นคงพอไม่อย่างนั้นจะถูกพลังอันแข็งแกร่งจากภายนอกกัดกร่อนจิตใจได้ง่าย แล้วสุดท้ายก็จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตครึ่งคนครึ่งปีศาจแต่สำหรับเย่ซิวแล้ว ข้อเสียสองข้อนี้ไม่ใช่ปัญหาเลยร่างกายของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าผู้บำเพ็ญระดับรวมกายาเสียอีกจิตใจก็มั่นคงดั่งเหล็กกล้าเรียกได้ว่าวิชาลับนี้เหมือนถูกสร้างมาเพื่อเขาโดยเฉพาะทั้งร่างกายและจิตใจของเขาล้วนแข็งแกร่งเกินมนุษย์ถ้าสามารถหาสัตว์วิญญาณหรือปีศาจที่มีสายเลือดทรงพลังมาฝังลงในจุดลมปราณได้ พลังต่อสู้ของเขาจะพุ่งสูงขึ้นแบบก้าวกระโดดแน่นอนอารมณ์ของเขาดีขึ้นทันตา ขนาดตอนมองเฉินเฟยเจี๋ยก็ยังรู้สึกว่าเธอน่ามองมากกว่าเดิมผู้หญิงคนนี้คือเทพแห่งโชคลาภของเขาโดยแท้ เป็นเหมือนสาวน้อยผู้ส่งของวิเศษมาให้คิดได้ดังนั้น เย่ซิวก็ลุกขึ้นยืนยิ้มพลางเอ่ยว่า “ขอบคุณมากนะคุณเฉิน งั้นผมคืนให้คุณก็แล้วกัน”พูดจบก็ยื่นหนังสือเล่มนั้นคืนให้เฉินเฟยเจี๋ยเฉินเฟยเจี๋ยรับไปแล้วเก็บไว้เรียบร้อย ก่อนจะเตือนเย่ซิว “อย่าลืมนะ วิชาลับนี้สำคัญมาก ห้ามรั่วไหลแม้แต่นิดเดียว ถ้าใครเห็นเข้าก็ต้องทำให้เขาหายไป ไม่อย่างนั้นพวกเราจ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status