공유

บทที่ 15

작가: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ในที่สุด ตามคำร้องขออย่างจริงใจของเถ้าแก่ เย่ซิวก็ยอมรับซองสีแดงมูลค่าสองพันหยวนมา

ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการได้กินอาหารฟรี แถมยังได้เงินสองพันหยวน

เย่ซิวยืนขึ้น เขากินจนเกือบจะอิ่มแล้ว และก็พร้อมที่จะไปทักทายลู่เสวี่ยเอ๋อร์แล้ว

แต่ทันทีที่เขาลุกขึ้น เขาเห็นหวังเฟยผลักประตูเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และเพื่อนอยู่

ในห้องส่วนตัว หลี่เยี่ยนคีบอาหารให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์อย่างกระตือรือร้น ในตอนที่เธอไม่ได้สนใจ เธอจึงโยนยาเม็ดเล็ก ๆ ลงในชาม และยาก็ละลายทันที

“เสวี่ยเอ๋อร์ ลองนี่ดูสิ อร่อยนะ”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กินเข้าไปพลางสงสัยเล็กน้อย “ทำไมฉันรู้สึกว่าวันนี้เธอแปลก ๆ?”

“ไม่หรอก เธอคิดมากไปแล้ว รีบกินเร็วเข้า อร่อยนะ”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์สับสนและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นสิ่งใด

เธอหยิบชามและตะเกียบขึ้นมาแล้วอยากจะกินเนื้ออีกชิ้น

แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอ่อนแรงจนตะเกียบตกจากนิ้ว

ปึง! ปึง!

ในขณะเดียวกันนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

หลี่เยี่ยนลุกขึ้นไปเปิดประตู และพาหวังเฟยเข้ามา

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์รู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ดีในใจ แต่เธอก็ยังคงสามารถรักษาสติของเธอเอาไว้ได้ “เพื่อนนักเรียนหวังเฟย นายมาที่นี่ได้ยังไง?”

“ผ่านมาน่ะ” หวังเฟยมองลู่เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยสายตาที่ไร้ยางอาย

เธอมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม ขนาดที่แม้แต่ผู้หญิงด้วยกันยังอดอ้าปากค้างไม่ได้

หวังเฟยอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

ไม่ใช่แค่วันสองวันที่เขาโลภอยากได้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เช่นนี้

เมื่อก่อนไม่กล้า เพราะมีปรมาจารย์คอยปกป้องลู่เสวี่ยเอ๋อร์อย่างลับ ๆ มาเสมอ

แต่เมื่อไม่นานมานี้เขาได้รับข่าวว่าคนคนนั้นจากไปด้วยเหตุบางอย่าง

นี่ทำให้เขามีโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เป็นผู้หญิงหัวโบราณ

ตราบใดที่เขาได้ครอบครองเรือนร่างของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ เธอก็ทำได้เพียงกลั้นใจแต่งงานกับเขาเพียงเท่านั้น

ไม่เพียงได้ตอบสนองความต้องการของตัวเอง แต่เขายังจะได้แต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์กับตระกูลลู่อีก เมื่อถึงเวลา ความแข็งแกร่งและสถานะของตระกูลหวังก็จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างมากอย่างไม่ต้องสงสัย

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ตื่นตระหนกเล็กน้อย เธอพบว่าหวังเฟยแตกต่างไปจากปกติอย่างสิ้นเชิง ราวกับหมาป่าที่ถอดชุดแกะออก

ในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ พลางมองไปที่หลี่เยี่ยน

“เธอวางยาในอาหารของฉันเหรอ?”

เธอยอมรับตรง ๆ “ใช่ นายน้อยหวังเป็นคนดีมากและเขาก็หลงรักเธอ เธอสองคนเป็นคู่ที่ลงตัวกันมาก ฉันแค่จะช่วยเธอเท่านั้น”

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ทั้งกังวลและโกรธ น้ำเสียงสะอื้น “เธอทำแบบนี้ได้ยังไง? ฉันคิดว่าเราเป็นเหมือนพี่น้องกันด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงต้องทำร้ายฉันด้วย?”

หลี่เยี่ยนยิ้มอย่างเย็นชาและไม่ได้ตอบ แต่มองไปที่หวังเฟย “นายน้อยหวัง มาจัดการเรื่องนี้ที่นี่กันดีกว่า ฉันจะช่วยเฝ้าหน้าประตูไว้ให้ คุณตกลงไหม?”

หวังเฟยหัวเราะเสียงดัง “ฉันยินดี”

หลังจากพูดจบ เขาก็รอที่จะถอดเสื้อคลุมแล้วเดินไปหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์แทบไม่ไหว

“อย่าเข้ามานะ...ไปให้พ้น...ฉะ...ฉันจะร้องให้คนช่วย...”

เสียงของลู่เสวี่ยเอ๋อร์อ่อนแรงมาก ในร่างกายเธอไม่มีกำลังเหลือแล้ว เสียงเล็ก ๆ เช่นนี้ไม่อาจไปถึงหูคนภายนอกได้เลย

หวังเฟยดูตะกละตะกลาม “ร้องเลยสิ! ยิ่งเธอร้อง ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น ฮ่าฮ่าฮ่า!”

หวังเฟยดึงเสื้อคลุมของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ออกด้วยแรงมหาศาล

เธอทรุดตัวลงบนเก้าอี้

ดวงตาเป็นสีแดงก่ำ กอปรกับความกลัวจับขั้วหัวใจ

“อย่า...ได้โปรดอย่าทำแบบนี้”

ยิ่งลู่เสวี่ยเอ๋อร์อ้อนวอนมากเท่าไร หวังเฟยก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น

“ที่รัก ฉันตามจีบเธอมานานแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยแยแส แต่ในที่สุดเธอก็ตกมาอยู่ในเงื้อมือของฉันแล้ว มาดูกันว่าฉันจะจัดการกับเธอยังไง!”

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือจะไปจับหน้าอกของลู่เสวี่ยเอ๋อร์

ลู่เสวี่ยเอ๋อร์หลับตาด้วยความสิ้นหวัง

เธอรู้ว่าวันนี้มันจบแล้วและเธอคงจะถูกขืนใจจนมีมลทินติดตัวอย่างแน่นอน

ปึง!

ในช่วงเวลาวิกฤติ ประตูก็ถูกเปิดออก

หลี่เยี่ยนที่ยืนอยู่หลังประตูล้มคว่ำหน้าลงไปกับพื้นอย่างแรง

หลังจากเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างชัดเจนแล้ว เย่ซิวก็ปิดประตู และดีดนิ้วออกไป

เข็มเงินเล่มหนึ่งพุ่งออกไปเจาะจุดฝังเข็มของหวังเฟย

มือของหวังเฟยหยุดอยู่ห่างจากหน้าอกของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เพียงไม่กี่เซนติเมตร จากนั้นทั้งร่างของเขาก็ล้มลงไปกับพื้น

เย่ซิวรีบสาวเท้าเข้าหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์ พลางจับมือเธอและตรวจชีพจรทันที

ร่างกายที่บอบบางของลู่เสวี่ยเอ๋อร์สั่นเทา เธอลืมตาขึ้น หลังจากได้ยินการเคลื่อนไหว

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ก็เกิดตกตะลึงทันที

เดิมที ความหวังของเธอมลายหายไปแล้ว

แต่ไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มรูปงามจะปรากฏตัวต่อหน้าในช่วงเวลาวิกฤติ และช่วยเธอเอาไว้ได้ทัน

เป็นการยากที่จะแสดงความรู้สึกของเธอออกมาเป็นคำพูดในขณะนี้

เย่ซิวคือดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงให้เธอท่ามกลางความมืดมิด

“ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”

“อย่าเพิ่งพูดเลย เดี๋ยวผมจะช่วยให้คุณดีขึ้นก่อน”

หลังจากพูดจบ เย่ซิวก็หยิบเข็มเงินและยาฆ่าเชื้อที่เขาพกติดตัวออกมา

เขาฆ่าเชื้อเข็มเงินทั้งหมดแล้วฝังเข็มให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์

ในไม่ช้าร่างกายของเธอก็ฟื้นกลับมาแข็งแรง เธอมองไปยังเย่ซิวด้วยดวงตาเป็นประกาย

“ขอบคุณนะ! นายรู้เรื่องการแพทย์ด้วยเหรอ? นี่เป็นการแพทย์แผนจีนหรือเปล่า? น่าทึ่งมากเลย”

ในตอนนี้ เธอเริ่มสนใจเย่ซิวมากขึ้น

เย่ซิวพยักหน้า “ใช่ นี่คือการแพทย์แผนจีน”

พลันเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป “คุณจะทำยังไงกับสองคนนี้?”

ท่าทางของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ดูสับสน

เธอจ้องมองไปที่หลี่เยี่ยน และยังคงรู้สึกไม่อยากจะเชื่อมาจนถึงตอนนี้

เพื่อนสนิททำกันแบบนี้ได้ลงคอ

“ช่างเถอะ บางทีเธออาจจะมีเหตุผลอะไรบางอย่าง เราไปกันเถอะ”

เธอจิตใจดีและทำร้ายหลี่เยี่ยนไม่ลง

“ไอ้เวรเอ๊ย แกทำอะไรฉัน?!” หวังเฟยพยายามดิ้นรนต่อสู้หลายครั้งแต่ก็ล้มเหลว

เขาตกใจมากเมื่อพบว่าร่างกายครึ่งท่อนล่างของตัวเองไร้ความรู้สึก

เย่ซิวคุกเข่าลงและตบหน้าเขา “แกต้องชดใช้ที่ทำเรื่องชั่ว ๆ ไงล่ะ”

เขาหยิบเข็มเงินออกมาเจาะจุดฝังเข็มของหวังเฟยหลายจุดโดยไม่ฆ่าเชื้อก่อน

จากนั้นจึงดึงเข็มออก

หวังเฟยพบว่าเขาพอจะสามารถยืนขึ้นได้ แต่เขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของตัวเอง

“แกทำอะไรฉันอีกแล้ว?”

“แกชอบคั่วกับพวกสาว ๆ ไม่ใช่เหรอ? ฉันก็เลยทำลายความสามารถนั้นไปไงล่ะ ชาตินี้ทั้งชาติแกก็อย่าได้คิดจะได้ผงาดขึ้นมาอีกเลย!”

“อะไรนะ?!” หวังเฟยตกใจมาก “เป็นไปไม่ได้ ฉันไม่เชื่อว่าแกจะมีความสามารถอย่างที่พูดหรอก!”

เย่ซิวยิ้มเยาะและไม่สนใจที่จะอธิบาย เขาจับมือลู่เสวี่ยเอ๋อร์แล้วเดินออกไปข้างนอก

ใบหน้าที่งดงามของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เปลี่ยนเป็นสีแดง

นอกจากพ่อแล้ว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอถูกเพศตรงข้ามแตะเนื้อต้องตัว หัวใจเธอจึงเริ่มเต้นเร็วขึ้น

เธอถูกเย่ซิ่วพาออกจากร้าอาหารหม้อไฟหม่าล่าในขณะที่กำลังสับสนมึนงง

……

ที่ห้องส่วนตัว หวังเฟยกำลังจินตนาการถึงบรรยากาศเย้ายวนต่าง ๆ

แต่ไม่นานเขาก็หมดหวัง

มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ในอดีตเขาเพีงแค่จินตนาการถึงลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็ได้ผลในทันทีแล้ว

มีออร่าเย็นที่มองไม่เห็นห่อหุ้มเขาไว้

หวังเฟยตื่นตระหนก

ทันใดนั้น เขาที่เห็นหลี่เยี่ยนนอนอยู่บนพื้น เขาก็เดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

เขาคว้าผมของหลี่เยี่ยนแล้วสั่งอย่างดุดัน “อ้าปากให้ฉันหน่อย!”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
댓글 (4)
goodnovel comment avatar
Piriyapong Paansuuntea
สนุกมาก ลุ้นตลอด
goodnovel comment avatar
เสือน้อย อินเตอร์
เติมเงินแล้วไม่เข้า
goodnovel comment avatar
ม่าม่า รถดี
ขันทีหวัง555
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1364

    เย่ซิวคุ้นเคยสายตาแบบนี้ดี เขายิ้มแล้วพูดว่า “อยากจะฝึกกับผมอีกเหรอ”“ไม่ใช่แบบนั้น” หลัวเวยเวยส่ายหน้า แววตาส่องประกายประหลาด “หลับตาสิ”เย่ซิวไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่ก็หลับตาลงตามคำพูดของเธอจากนั้นหลัวเวยเวยก็ค่อย ๆ ทรุดตัวลงคุกเข่าตรงหน้าเขา……คนของสำนักปีศาจโลหิตที่มาครั้งนี้คือหงอีและรองเจ้าสำนักทั้งสองพักอยู่ห้องเดียวกันหลังจากเข้าห้อง รองเจ้าสำนักก็มองหงอีด้วยความกังวล “คราวนี้ดูท่าไม่ดีแล้วนะ เธอทำให้หลิวชิงซานขายหน้าแบบนั้น เขาอาจคิดหาทางแก้แค้นเราก็ได้”หงอีหันไปมองเธอแวบหนึ่ง แต่ไม่พูดอะไรเธอไม่ได้รู้สึกผูกพันกับสำนักปีศาจโลหิตมากนัก พร้อมจะเดินจากไปทุกเมื่อหากจำเป็นแต่การตัดสินใจแบบนั้นจะเป็นทางเลือกสุดท้ายอย่างน้อยตอนนี้ยังมีทรัพยากรในสำนักมากมายที่ช่วยให้เธอเร่งเพิ่มพลังได้เร็วขึ้นเมื่อเห็นหงอีไม่ตอบ รองเจ้าสำนักก็รีบพูดต่อ “โอ๊ย แม่ทูนหัวของฉัน รู้หรอกน่าว่าพลังเธอแข็งแกร่ง แต่ไม่จำเป็นต้องโชว์ไพ่ตายทั้งหมดในทันทีก็ได้ถ้าเขาโกรธแล้วพาลมาลงที่พวกเรา เรื่องจะจบไม่สวยนะฉันก็บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เราซ่อนเขี้ยวเล็บอีกหน่อย อีกไม่นานเราก็จะสามารถแทนที่พวกเขาได

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1363

    นอกจากเย่ซิวกับหลัวเวยเวยแล้ว เหล่าผู้อาวุโสของสำนักอื่น รวมถึงผู้อาวุโสจากสำนักปีศาจโลหิตที่หงอีอยู่ต่างก็รีบลุกขึ้นยืน กล่าวแสดงความยินดีกับหลิวชิงซาน“ยินดีกับรองเจ้าสำนักหลิวที่ได้ครองใจหญิงงามนะครับ”“ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่เราจะได้ดื่มเหล้าในงานมงคลของทั้งสองท่าน”“ต้องจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่สมเกียรติเลยนะ”……หงอีนั่งลงบนที่ของตัวเองตามเดิมด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ สีหน้าหลิวชิงซานกลับไม่ค่อยดีนัก สีหน้าเปลี่ยนไปมาหลายครั้ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง “เชิญทุกท่านนั่งและกินข้าวด้วยกันเถอะ อาหารจะเย็นหมดก่อน”เขาไม่ได้ตอบรับคำพูดเหล่านั้นตรง ๆคนที่อยู่ตรงนี้ต่างก็เป็นพวกมีเล่ห์เหลี่ยมในใจทั้งนั้นพวกเขามองหน้ากันแวบหนึ่ง แล้วหันไปมองหงอีที่นั่งอยู่ตรงนั้นในหัวกลับผุดความคิดที่ไม่น่าเชื่อจนตัวเองยังตกใจไม่จริงน่า?หรือว่าผลการประลองเมื่อครู่ ไม่ใช่ว่าหงอีแพ้ แต่เธอชนะต่างหากแม้มีข้อสันนิษฐานเช่นนี้ พวกเขาก็ยังรู้สึกเหลือเชื่ออยู่ดีแต่จากท่าทีของหลิวชิงซาน ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงเพราะถ้าเขาชนะจริง ๆ ไม่มีทางที่เขาจะไม่พูดถึงเลยแม้แต่น้อยคนที่มานั่งอยู่ตรงนี้ล้วนเป็นพ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1362

    แต่ละฝ่ายเริ่มสืบถามข้อมูลของกันและกัน ว่าศิษย์ที่มาครั้งนี้แข็งแกร่งเพียงใด และมีไพ่ตายอะไรบ้างทั้งโต๊ะมีเพียงเย่ซิวกับหงอีที่พูดน้อยที่สุดหลิวชิงซานเป็นคนที่มีวาทศิลป์ทางสังคมสูง ระหว่างคุยไปมาก็สามารถดึงหัวข้อสนทนาไปที่หงอี“หงอีงดงามจนไม่ต้องพูดถึง ไหนจะพรสวรรค์กับพลังที่ร้ายกาจอีกไม่รู้เหมือนกันว่าผู้ชายแบบไหนถึงจะคู่ควรในอนาคต ว่าแต่หงอีมีคนในใจแล้วหรือยัง”หงอีส่ายหน้าเบา ๆหลิวชิงซานหัวเราะลั่นทันที “งั้นไม่ทราบว่าหงอีคิดว่าผมเป็นยังไง พอจะคู่ควรกับคุณหรือเปล่า”ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา เหล่าผู้อาวุโสจากอีกหลายสำนักก็เริ่มประสานเสียงเอาใจทันที“รองเจ้าสำนักหลิวเป็นอัจฉริยะหาตัวจับยาก ทั้งพลังมหาศาลและมีเบื้องหลังที่แข็งแกร่ง คู่กับหงอีได้สบาย ๆ เลย”“จริงที่สุด สองคนนี้เหมือนบุรุษสตรีที่ถูกสวรรค์สร้างให้มาคู่กัน”“สองคนนี้เหมาะสมกันอย่างถึงที่สุด”…… เย่ซิวปรายตามองหลิวชิงซานแวบหนึ่ง แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาผู้ชายคนนี้ช่างกล้าดีนัก ถึงขนาดที่กล้าอยากได้ผู้หญิงของเขาหลิวชิงซานยิ้มกว้าง สีหน้าพอใจอย่างยิ่งกับคำประจบที่ได้ยินตั้งแต่แรกเห็น เขาก็รู้สึกถูกใจผู้ห

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1361

    หวังหมิ่นที่เดินนำอยู่ข้างหน้ายิ้มบางราวกับจับได้ถึงการกระทำเล็ก ๆ ของสองคนด้านหลัง และยังสัมผัสได้ถึงสายตาของเย่ซิวที่หยุดอยู่ตรงจุดใดจุดหนึ่งบนร่างกายเธอนานที่สุดผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ เธอรู้มานานแล้ว และไม่ได้ถือสาอะไรทั้งนั้นอยากมองก็มองไปเถอะ ยังไงก็ไม่ทำให้ส่วนใดของเธอหายไปหรอกต่อให้จะมองจนตาแทบจะถลนออกมา ก็ไม่มีทางได้ตัวเธอไปอยู่ดีทั้งสามคนมาถึงร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ภายนอกมีศิษย์จำนวนมากยืนเฝ้าระวังอยู่เย่ซิวให้ลูกศิษย์ทั้งสิบคนรออยู่ด้านนอก ส่วนเขากับหลัวเวยเวยก็เดินเข้าไปข้างในพวกเขาขึ้นไปถึงชั้นสองของโรงแรมจากตรงนี้สามารถมองเห็นได้ว่าคนจากอีกห้าสำนักก็มาถึงพร้อมหน้าแล้วทันทีที่ทั้งสองปรากฏตัว สายตาหลายคู่ก็จับจ้องมาที่พวกเขาแต่สิ่งที่ทำให้เย่ซิวสะดุดตาทันทีเมื่อก้าวเข้ามาคือร่างที่สวมชุดสีแดงฉานสีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนักแต่ในใจกลับยิ้มออกมาแล้วดูเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ทั้งคู่ถึงได้เจอกันอีกครั้งที่นี่ร่างสีแดงนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก หงอีทั้งสองไม่ได้เจอกันมานานกว่าหนึ่งปีแล้วและตอนนี้พลังของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างน่ากลัว จนถึงระดับปฐมญาณขั้นกล

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1360

    คนสิบกว่าคนขึ้นไปบนเรือวิญญาณ แล้วลอยทะยานขึ้นฟ้า มุ่งหน้าสู่จุดหมายของการแข่งขันอย่างรวดเร็วเรือลำนี้เป็นสมบัติเวทมนตร์ที่ฉลาดมาก ภายในติดตั้งแผนที่รัศมีห้าหมื่นถึงหกหมื่นลี้แค่ตั้งจุดหมายให้ชัดเจนและเติมพลังให้เพียงพอ มันก็สามารถบินไปถึงจุดหมายได้ทันทีระหว่างการเดินทาง แน่นอนว่าเย่ซิวไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า เขาลากหลัวเวยเวยมาฝึกฝนร่วมกันหลังฝึกเสร็จ ทั้งสองคนต่างก็ได้ประโยชน์ไม่น้อยแต่หลัวเวยเวยกลับเริ่มบ่น “พลังนายเพิ่มเร็วเกินไป ฉันตามไม่ทันแล้วทุกวันนี้ก็รับมือลำบาก เพราะงั้นรอบหน้าชวนเยียนจือมาด้วยเลยดีไหม พวกเรามาฝึกด้วยกัน ให้เธอมาช่วยแบ่งเบาภาระบ้าง”พูดตามตรง เย่ซิวก็แอบลังเลอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยังไม่ตอบตกลงในทันที “คุณเคยคิดถึงผลลัพธ์บ้างไหม ถ้าเยียนจือรับไม่ได้ ความสัมพันธ์ของพวกคุณอาจจะเกิดรอยร้าวได้นะ”หลัวเวยเวยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “กลัวอะไร? ฉันเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็ก ฉันไม่ได้เป็นหนี้เธอสักหน่อย ถ้ายายเด็กนั่นกล้าโกรธละก็ ฉันก็แค่ปั้นตัวใหม่ขึ้นมาอีกสักคนก็ได้”เย่ซิวแกล้งถามเหมือนไม่รู้ “แล้วคุณคิดจะปั้นกับใครล่ะ?”หลัวเวยเวยกลอกตาใส่ “นอกจากนายที่เป็นเจ้

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1359

    “โครม!”ฝาปิดเตาหลอมโอสถกระแทกลงอย่างแรง เย่ซิวปล่อยเพลิงสุริยันบริสุทธิ์เส้นหนึ่งเข้าไปภายในเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของวานรไม้ครามตัวหนึ่งดังออกมาจากในเตาเย่ซิวใจกล้าเป็นอย่างมาก เขาคิดจะใช้วานรไม้ครามเหล่านี้เป็นเหมือนโอสถชั้นดี แล้วหลอมพวกมันเสียเลยภายในเตานอกจากจะมีเพลิงสุริยันบริสุทธิ์แล้ว ยังใส่สมุนไพรล้ำค่าจำนวนมากลงไปด้วยแม้กระบวนการจะเจ็บปวดแสนสาหัส แต่หากสำเร็จ ผลลัพธ์ที่ได้ย่อมเกินจินตนาการจะทำให้ร่างกายของพวกมันเกิดการเปลี่ยนแปลงจากภายในขจัดสิ่งสกปรกออกไปจนหมด ส่งผลให้ความเร็วในการบำเพ็ญตนเพิ่มขึ้นอย่างมาก และร่างกายก็จะแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมเรียกได้ว่าครั้งนี้เย่ซิวลงทุนสุดตัววานรไม้ครามตัวอื่นที่ยืนอยู่รอบ ๆ พอได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกเดียวกัน แต่ละตัวก็ทำท่าร้อนรน กระวนกระวายสุด ๆผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง เย่ซิวก็ร่ายอาคม เปิดฝาเตาหลอมออกสิ่งที่โผล่ออกมาคือก้อนดำ ๆ คล้ายถ่านไหม้ที่ดำมะเมื่อม“แครก! แครก!”เสียงแตกร้าวคล้ายเปลือกไข่ดังขึ้นชั้นนอกที่ดูเหมือนถ่านค่อย ๆ แตกร้าว เผยให้เห็นรูปลักษณ์ภายในปรากฏให้เห็นเป็นวานรไม้ครามร่างใหม่ที่ผ่านการหลอ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status