แชร์

ตอนที่ 7 เสพสุข 2

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-26 21:21:41

ตอนที่ 7 เสพสุข 2

เมื่อทั้งสองเดินตามมาจนถึงเกวียนสินค้า กลับไม่พบหวงลู่

"พี่ลู่ฉี เหตุใดพี่ใหญ่ถึงไม่อยู่ที่นี่ขอรับ ข้าถามอาไฉแล้ว เขาบอกไม่เห็นพี่ใหญ่ลงมาที่นี่เลย" หลังจากหยางมู่ได้สอบถามลูกจ้างก็ไม่พบว่าหวงลู่ได้มาที่นี่

"นั่นสิ ถ้าเช่นนั้นพี่ใหญ่ไปที่ไหนกัน"ลู่ฉีเองก็สับสน

หยางมู่ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความไม่รู้

"ถ้าเช่นนั้นพวกเราลองตามหาพี่ใหญ่แถวๆ นี้ก็แล้วกัน บางทีพี่ใหญ่อาจมาเดินเล่นด้วยเพราะคิดถึงแม่นางซูเจียวก็เป็นได้" ลู่ฉีจึงเสนอความคิด

ซึ่งหยางมู่ก็เห็นด้วย จึงช่วยกันออกเดินตามหา เผื่อพี่ชายต้องการระบายความในใจจะได้ช่วยกันปลอบประโลม เพราะมู่ฉีเองก็ทราบมาว่าพี่ชายเขาไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่กับแม่นางซูเจียวมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว พวกเขาอาจมีปัญหากันก็เป็นได้

ทางด้านหวงลู่ ทนคิดถึงแม่นางผู้งดงามไม่ได้ จึงได้ออกเดินตามหานางที่ลำธาร เขามาถึงก็ไม่พบนางเสียแล้ว หรือนี่อาจจะเป็นเวลาดึกดื่นแล้ว นางอาจกลับไปแล้วก็เป็นไปได้ หรืออีกทางหนึ่งก็คือนางเป็นแค่ความฝันที่ไม่มีอยู่จริง

หวงลู่จึงเดินกลับห้องพักด้วยจิตใจที่หดหู่ เมื่อเขาผลักประตูเข้าไปในห้องนอน เขาก็ต้องตกตะลึง เมื่อนางในฝันของเขานอนรอเขาอยู่ในห้อง

เมื่อนางเห็นเขาเดินเข้ามา นางก็ค่อยๆ ลุกจากเตียง แล้วเดินเยื้องย่างมาอย่างช้าๆ จนนางเดินมาหยุดตรงหน้าเขา

หวงลู่ก็อดใจเต้นตึกตักๆ ไม่ได้ เขารวบเอวนางเข้ามากอด ก่อนจะก้มลงจูบนางอย่างหิวกระหาย เขาดูดเม้มริมฝีปากแดงจนเกิดเสียงดัง ก่อนจะสอดลิ้นหนาเข้าไปเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างดุเดือด

เมื่อหวงลู่ผละริมฝีปากหนาออกมาเพื่อหายใจ แล้วเขาก็จูบนางอีกครั้งอย่างเร่าร้อน หิวกระหาย จนน้ำลายใสไหลยืดออกมาจากมุมปากของนาง

"แฮ่ก...แฮ่ก..ใจเย็นๆ สิเจ้าค่ะ คุณชาย" นางกล่าวเสียงหวาน พลางลูบไล้กล้ามเนื้อที่หนั่นแน่น 

หวงลู่เริ่มเจ็บแก่นกลางกายที่เริ่มแข็งขึงขึ้นมา จึงทนไม่ไหว เขาช้อนตัวอุ้มนางไปวางบนเตียง แล้วปีนขึ้นไปคร่อมนางทันที

"คืนนั้น ข้าคิดว่าข้าฝันไปเสียอีก ตื่นมาก็ไม่พบเจ้าแล้ว" หวงลู่ถามด้วยเสียงแหบพร่า ก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดผ้าคาดเอวของซือซือออก

ซือซือเพียงยกยิ้มด้วยริมฝีปากสีชมพูที่มันวาว อย่างเย้ายวน นางยกมือไปปลดผ้าคาดเอวของหวงลู่เช่นกัน

เมื่อทั้งสองช่วยกันปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจนหมด เหลือเพียงกายเปล่าเปลือย หวงลู่ก็ก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวทันที เขาใช้ลิ้นร้อนขบเม้ม และดูดดึง แล้วจึงใช้มือข้างหนึ่งนวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่ม ที่บัดนี้ยอดปทุมถันสีชมพูกำลังแข็งเป็นไต แล้วเขาก็ใช้ลิ้นร้อนไล้เลียจากซอกคอลงมายังทรวงอกอวบอิ่มอีกข้าง ก่อนจะดูดดึงยอดปทุมถันให้ชูชันแข่งกันกับอีกข้าง 

ซือซือนอนบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน นางยกขาขาวนวลขึ้นถูไถกลางแก่นกายที่กำลังตั้งชูชัน

"อ่า..ซี๊ด...อ่า..อ่า" ซือซือครางด้วยความกระสันเสียว เมื่อหวงลู่เลื่อนมือลูบไล้เลื้อยต่ำจนไปถึงกลีบบุปผาอวบอูบที่กำลังเบ่งบาน และเริ่มมีน้ำหวานหลั่งออกมา

หวงลู่จึงใช้นิ้วแกร่งถูไถเบาๆ แล้วจึงสอดใส่นิ้วมือลงไป ก่อนจะชักเข้าชักออกจากช้าๆ และเร็วขึ้นๆ

"อ่า...อ่า ซี๊ด ท่าน..ข้าต้องการ...ท่าน อ่า..ซี๊ด" ซือซือทนไม่ไหวจึงผลักหวงลู่ออก แล้วนางลุกขึ้นนั่งก้มลงไปเลียแก่นกายของหวงลู่ที่กำลังตั้งชันและขยายใหญ่ ก่อนจะเอาเข้าปากนางทั้งหมด แล้วชักรูดๆ ให้หวงลู่จนเขาเสียวซ่าน

"อ่า..อ่า ซี๊ด  อ่า..อ่า" เมื่อนางเห็นว่ามังกรตัวเขื่องผงาดเต็มที่แล้ว นางก็ถอนริมฝีปากออกมาก่อนจะนั่งลงทับแก่นกลางกายของหวงลู่ที่กำลังตั้งชูชัน

"อะ..อ่า" หวงลู่ครางอย่างกระสันเสียวเมื่อนางลงนั่งทับแก่นกายของเขาจนสุด

ซือซือแช่แก่นกายของหวงลู่ที่กำลังอยู่ภายในผนังอ่อนนุ่นของนาง ก่อนจะเริ่มโยกขยับ

หวงลู่เห็นนางเริ่มโยกขยับ เขาก็กอดเอวนางไว้ก่อนจะเอาปากดูดกลืนยอดปทุมถันของนาง ที่กำลังเด้งขึ้นลงตามแรงขยับ

"อ่า...อ่า ซี๊ด..อ่า...อ่า ท่าน ท่าน อ่า...อ่า" นางเสียวซ่านจนบิดกายไปมา

หวงลู่เองก็เสียวเช่นกัน เขาขบเม้มยอดอกทั้งสองข้างของนางอย่างระบายความเสียวซ่าน

"อ่า...อ่า..ซี๊ด..อ่า..อ่า ข้าจะ...ไม่ไหวแล้ว อ่า...อ่า ซี๊ด" ซือซือใกล้แตะถึงสวรรค์แล้ว จึงเร่งแรงโยกขยับ

หวงลู่เห็นนางใกล้จะไปแตะขอบสวรรค์ เขาจึงกระแทกสวนนางเข้าไปอย่างแรง ทำให้เกิดเสียงดังภายในห้อง ตั๊บบบบ...ตั๊บบบบ....ตั๊บบบบ......

ทางด้านลู่ฉีและหยางมู่ เมื่อออกตามหาพี่ใหญ่ไม่พบก็ได้พากันกลับเข้ามาในห้องพัก ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเปิดประตูเข้าไป กลับได้ยินเสียงดังมาจากห้องพักของผู้เป็นพี่ ด้วยความเป็นห่วงและสงสัยจึงชักชวนกันไปดู

"จะดีเหรอพี่ลู่ฉี ข้าว่า..."หลังจากทั้งคู่มาถึงหน้าห้องพักของผู้เป็นพี่ชาย ก็ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อ และเสียงครวญครางของพี่ชายกับสตรีผู้หนึ่งจึงแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องพัก หยางมู่จึงได้ชักชวนลู่ฉีกลับห้องพัก

แต่ลู่ฉีปฏิเสธด้วยความอยากรู้ เขาจึงเจาะรูแอบดู เมื่อพบสตรีงดงามรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น และมีใบหน้าขาวนวล ดวงตาฉ่ำน้ำ ริมฝีปากสีชมพูมันวาว ที่กำลังร้องครางเสียงหวานเสนาะหู ทำให้แก่นกลางกายของเขาเริ่มขยายใหญ่จนคับกางเกง 

หยางมู่ได้แต่ยืนลังเลอยู่ข้างๆ ลู่ฉี

"หยางลู่ นางงดงามมากไม่เชื่อเจ้าก็ลองดูสิ" ลู่ฉีบอกพลางดึงแขนหยางมู่ให้นั่งลง แล้วใช้มือเจาะรูกระดาษ ให้หยางมู่

ทั้งสองต่างตกตะลึงงัน ดูพี่ใหญ่ช่างมีความสุขยิ่งนัก ลู่ฉีนึกอิจฉาขึ้นมาทันที

"อ่าห์" หวงลู่ และซือซือ เมื่อไปแตะถึงสวรรค์พร้อมกันก็ครางออกมา หวงลู่ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปในตัวนาง แล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายออกมา "ป๊อก" เมื่อแก่นกายหลุดออกมา ซือซือก็ล้มลงนอนคว่ำลงข้างๆ หวงลู่

หวงลู่ลูบไล้ผิวกายขาวนวลละเอียดของนาง แล้วก็ก้มลงไปจูบหัวไหล่มน แล้วใช้ลิ้นร้อนระดมจูบ และขบเม้มทั่วแผ่นหลัง จนมาถึงสะโพกกลมกลึงของนาง เขาก้มลงจูบ และขบเม้ม ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนแหย่ลงตามรอยจีบสีชมพูทางด้านหลัง

"อะ..อ่า ท่าน จะทำอะไรของท่านเจ้าค่ะ" นางถามเสียงใสกังวาน

"ข้าอยากจะลองดู ได้รึไม่" เขาลองถามหยั่งเชิงนางดู ถ้านางปฏิเสธเช่นจูเจียว เขาก็จะไม่ฝืน

นางหันหน้ามายกยิ้มให้หวงลู่ ด้วยดวงตาฉ่ำน้ำที่ใครๆ ก็หลงเสน่ห์นาง "ข้าสุดแล้วแต่ท่าน" 

หวงลู่ดีใจเป็นยิ่งนัก เขาลุกขึ้นคร่อมหลังนาง ก่อนจะซุกไซ้ซอกคอของนาง แล้วไล้ลิ้นร้อนลงจูบและขบเม้นแผ่นหลังขาวนวลจนขึ้นสีกุหลาบ

ทางด้านลู่ฉี เขานึกอย่างร่วมด้วยจึงดึงแขนหยางมู่ให้ตามเข้ามาด้วย แล้วเปิดประตูเข้าไปทันที

"ถ้าเช่นนั้น แม่นางคงไม่ว่ากระไร ถ้าพวกเราจะร่วมด้วย ใช่หรือไม่พี่ใหญ่" ลู่ฉีหันไปถามผู้เป็นพี่ชาย ที่กำลังขึ้นคร่อมสาวงามอยู่

หวงลู่ไม่ตอบ ได้แต่จ้องลู่ฉีด้วยความไม่พอใจ

นางหันไปสบตากับหวงลู่เชิงอนุญาต หวงลู่จึงบอกให้พวกเขาปิดประตู

เมื่อลู่ฉีปิดประตูเรียบร้อยแล้ว ก็รีบปลดเปลื้องอาภรณ์ออกอย่างรีบร้อน เขาเจ็บแก่นกลางกายไปหมดแล้ว เหลือทิ้งไว้แค่หยางมู่ที่ลังเลและไม่กล้า

"หยางมู่ เจ้าวางใจเถอะ ข้ากับพี่ใหญ่ไม่บอกลู่ชิงหรอกน่า หรือเจ้าไม่อยากร่วมสนุกกับพวกเรา เร็วๆ เถอะน่า" ลู่ชิงเร่งรีบหยางมู่

หยางมู่จึงได้ปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจนหมดเช่นกัน

ลู่ชิงรีบปีนขึ้นเตียงไปทันที เขามองซือซืออย่างหิวกระหาย นานแล้วที่เขาไม่ได้ปลดปล่อย หวงลู่ก็มีคนรักแล้ว หยางมู่ก็เพิ่งแต่งงาน มีเพียงเขาที่ยังไม่มีผู้ใด 

เมื่อขึ้นมาได้แล้วลู่ฉีก็จับซือซือพลิกกายมานอนคว่ำลงบนอกแกร่งของเขา เขาแยกขาของนางออก ให้หัวเข่าของนางทั้งสองข้างแตะบนที่นอน แล้วจึงค่อยๆ สอดใส่แก่นกายที่กำลังขยายใหญ่จนปวดหนึบลงไปในกลีบบุปผาของนางที่เต็มไปด้วยน้ำความโลกีย์ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาใส่แก่นกายไปจนสุดผนังอ่อนนุ่มของนาง ก็บีบรัดแก่นกายของเขาทันที

ส่วนหวงลู่ก็ยกสะโพกกลมกลึงของนางขึ้น ก่อนจะค่อยๆ สอดใส่แก่นกายของเขาที่เขาใช้มือชักรูดจนขยายใหญ่เต็มฝ่ามือหนา

"อะ..อ่า" ซือซือเสียวสะท้านขึ้นมาทันทีที่โดนมังกรใหญ่มุดถ้ำพร้อมกัน

เมื่อหวงลู่ดันแก่นกายลงไปจนสุด พวกเขาก็เริ่มโยกขยับ ทรวงอกอวบอิ่มก็บดเบียดอกแกร่งของลู่ฉี เมื่อถูกระแทก จนยอดปทุมถันที่กำลังแข็งเป็นไต ถูไปมาบนอกแกร่งไปทำให้ลู่ฉีเสียวซ่านไม่แพ้กัน

"อ่า..อ่า ซี๊ด อ่า...อ่า" ลู่ฉีร้องครางเสียงต่ำ

"อ่า..อ่า...ซี๊ด แม่นาง ซี๊ด อ่า...อ่า ท่านบีบรัดข้า..อ่า..อ่า" หวงลู่เสียวซ่านกับประสบการณ์แปลกใหม่นี้

ทางด้านหยางมู่ยืนมองพวกเขาสามคนร่วมรักกัน ก็เกิดอารมณ์อยู่ด้านล่าง จึงใช้มือชักรูดแก่นกายที่กำลังชูชันและขยายใหญ่ ตามจังหวะของพวกเขา 

ตั๊บบบ...ตั๊บบบบ...ตั๊บบบบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั้นห้อง แข่งกับเสียงครางประสานเสียงของพวกเขา จนในที่สุดซือซือไปแตะถึงสวรรค์ก่อน "อ่าห์"

ทำให้ภายในผนังอ่อนนุ่มบีบรัดอย่างแรง จนบุรุษทั้งสองกระตุก และ ปลดปล่อยพร้อมกัน "อ่าห์" นางโดนพวกเขาอัดฉีดน้ำนมสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวนาง จนล้นทะลักออกมาจากกลีบบุปผางามที่อวบอูม และรอยจีบสีชมพูทางด้านหลัง

หวงลู่จึงล้มลงนั่งอยู่ข้างๆ นาง ลู่ฉีได้ถอนแก่นกายออกมา "ป๊อก" และ ซือซือล้มนอนลงข้างๆ ลู่ฉี

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)

    บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)20 ปีต่อมา ซือจง และ ซือซือมีบุตรทั้งหมด 8 คน เป็นบุตรชาย 5 คน และบุตรี 3 คน ลูกๆ ของนางต่างก็เติบโต และออกเรือนไปสร้างวิถีชีวิตใหม่เป็นของตนเอง ซือจิ้ง บุตรชายคนโต เป็นเถ้าแก่โรงเตี๊ยม ดูแลกิจการต่อจากบิดาซือสือ บุตรชายคนรอง รับราชการเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นอยู่ในราชสำนักซือเฉิง บุตรชายคนที่สาม ทำกิจการภัตตาคาร เปิดตามหัวเมืองใหญ่ๆซือจี๋ บุตรชายคนที่สี่ เปิดสำนักคุ้มภัย เพื่อคุ้มกันสินค้าไปส่งตามเมืองต่างๆซืออ้าย บุตรสาวคนที่ห้า ได้ออกเรือนกับบุตรชายของเถ้าแก่ร้านอาภรณ์ จึงช่วยสามีดูแลกิจการงานผ้าซืออิ๋ง บุตรสาวคนที่หก ได้ออกเรือนกับนายอำเภอหนุ่มคนใหม่แห่งเมืองหยางปิน ได้ตบแต่งเป็นฮูหยินเอกซือเป่า บุตรชายคนที่เจ็ด รับราชการเป็นทหารอยู่ในสังกัดทัพหลวง ประจำการอยู่ชายแดนเขตเมืองหยางปินซือซิง บุตรสาวคนสุดท้อง ได้ออกเรือนกับท่านรองแม่ทัพหัวหน้าของซือเป่าซือซือ ยังคงเป็นสตรีที่งดงามแม้จะอยู่ในวัยสี่สิบกว่าปี ส่วนซือจงก็ยังคงเป็นบุรุษแข็งแกร่ง และยังคงดูเป็นหนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ แม้อายุจะล่วงเลยมาห้าสิบปีทั้งคู่ต่างก็เป็นคู่รัก ที่ผู้คนในเมืองหยางปินอิจฉ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 32 ชีวิตใหม่ 3 (จบ)

    ตอนที่ 32 ชีวิตใหม่ 3 (จบ)หลังจากซือเชี่ยนไปจัดการที่เมืองหยางปิงเรียบร้อยดีแล้ว ก็กลับมาพาพวกเขาย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่ที่นางซื้อให้บุตรสาวและบุตรเขย "ซือเอ๋อร์เจ้าชอบที่นี่ไหมจ๊ะ" ซือเชี่ยนพาบุตรสาว และบุตรเขยเดินสำรวจเรือนหลังใหญ่"ด้านข้างที่ติดกับกำแพงนี้เป็นโรงเตี๊ยม เอาไว้ให้อาจงดูแลก็แล้วกัน ส่วนนี้เป็นเรือนของเจ้า ด้านหน้าเอาไว้รับรองแขก ส่วนเรือนพักของพวกเจ้า ข้าจัดไว้ด้านหลัง ที่นั่นเป็นส่วนตัว และเงียบสงบดี ส่วนข้าจะพักปีกทางขวานี่ และปีกทางซ้ายก็เก็บไว้ให้ลูกๆ ของเจ้า พวกเจ้าคิดเห็นเป็นเช่นไร" ซือเชี่ยนเอ่ยถามบุตรสาวและบุตรเขย หากพวกเขามิชอบสิ่งใด นางจะได้จัดการโยกย้ายและปรับปรุง"ท่านแม่ขอรับ ทุกอย่างท่านแม่ได้จัดสรรเป็นอย่างดีแล้วขอรับ ลูกเห็นด้วยทุกอย่างขอรับ" ซือจงเอ่ยหลังจากแม่ยาย ได้พาเขาและซือซือเดินชมบริเวณบ้าน"ท่านแม่ ลูกเองก็เห็นด้วยเจ้าค่ะ ท่านแม่รอบคอบดีทุกอย่าง ลูกล้วนเห็นชอบด้วยเจ้าค่ะ"ซือซือเองก็พึงพอใจที่มารดาจัดสรรได้ตรงใจของนางยิ่งนัก"ถ้าพวกเจ้าชอบก็ดีแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ วันพรุ่งนี้แม่จะให้ท่านหมอมาตรวจดูอาการของลูก" ซือเชี่ยนยกยิ้ม ที่บุตรสาวและบุตรเข

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 31 ชีวิตใหม่ 2

    ตอนที่ 31 ชีวิตใหม่ 2เมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงบ้านของชงเมิ่ง ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายในบ้าน จึงได้รีบเร่งฝีเท้าเข้าไปในบ้าน"ท่านพี่ภรรยา ต้องขออภัยด้วย ท่านเข้าไปมิได้ขอรับ นางกำลังจะคลอดแล้ว" เป็นน้องเขยของซือจงเข้ามาห้ามทันทีที่เห็นซือจงเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน"เป็นเช่นนั้นหรือ" ซือจงหันหน้ามามองภรรยารักของเขาด้วยความปีติยินดี ซือซือก็ยกยิ้มยินดีกับสามีของนางด้วยเช่นกัน"อุแว้...แว้..แว้" เสียงเด็กร้องไห้ดังลั่นห้อง ทำเอาทุกคนปีติยินดีกับสมาชิกใหม่ของครอบครัว"ยินดีด้วยอาปิง นางคลอดแล้วเป็นเด็กผู้ชาย เจ้าได้บุตรชายอาปิง" หมอตำแยอุ้มทารกน้อยตัวสีแดงๆ ที่กำลังหลับสนิทหลังจากดื่มนมจากมารดาอิ่มแล้วซือซือจึงเดินเข้ามาดูใกล้ๆ เด็กทารกช่างน่ารักน่าชังเสียจริง ซือจงเดินมาโอบไหล่บอบบางของนาง แล้วก้มดูหลานชายของตนเอง หากซือซือคลอดลูกจะช่างน่ายินดีขนาดไหนนะเมื่อเห็นชงเมิ่งพักผ่อน ซือจงและซือซือก็ไม่อยากรบกวน จึงจะเดินทางกลับบ้านของซือจงซือซือเดินออกมาพร้อมซือจงก็รู้สึกเวียนศีรษะ และกำลังจะล้มลงโชคดีที่ซือจงยืนอยู่เคียงข้างนาง จึงรับนางเข้ามาในอ้อมกอดของเขาทัน"ภรรยาข้า เจ้าเป็นอันใดไป" ซือจ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 30 ชีวิตใหม่ 1

    ตอนที่ 30 ชีวิตใหม่ 1หลังจากซือจง และซือซืออยู่พูดคุย และทานอาหารร่วมกับครอบครัวของชงเมิ่งแล้ว เขาก็พาซือซือเดินทางกลับบ้านหลังเก่าของเขาเมื่อเดินทางมาถึง เขาก็ปลุกนางให้ตื่นขึ้นมา หลังจากนางพิงแผงอกแกร่งของเขาตลอดทาง นางอาจจะเหนื่อยและอ่อนเพลียก็เป็นไปได้เมื่อซือจงได้จัดเตรียมน้ำให้นางอาบเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินมาปลุกนางที่นั่งสัปหงกอยู่ตรงโต๊ะน้ำชา"ภรรยารัก เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง ข้าเห็นเจ้าอ่อนเพลีย และง่วงนอนตลอดเวลา หรือเป็นเพราะเมื่อคืนข้ารังแกเจ้ามากไปจึงได้ทำให้เจ้าอ่อนเพลีย" เขานั่งลงข้างๆ นาง"ข้าก็มิรู้เหมือนกันท่านพี่ สงสัยจะเดินทางติดต่อกัน อาจทำให้ข้าอ่อนเพลียไปบ้าง เดี๋ยวข้านอนพักก็คงจะดีขึ้นเจ้าค่ะ" นางตอบอย่างงัวเงีย สงสัยเมื่อวานนางนั่งม้ามาทั้งวัน อีกทั้งวันนี้ยังต้องตื่นแต่ยามเหม่า เพื่อไปเยี่ยมชงเมิ่ง จึงทำให้นางเหน็ดเหนื่อย และอ่อนแรงก็เป็นไปได้หลังจากซือจงอาบน้ำกลับมา เขาก็เห็นนางนอนหลับสนิทไปเสียแล้ว เขาจึงปีนขึ้นเตียงไปนอนเคียงข้างนาง ก่อนจะขยับศีรษะของนางมาหนุนแขนของเขา แล้วโอบกอดนางนอนหลับไปด้วยกันยามเฉิน ซือจงเดินเข้าไปปลุกซือซือในห้องนอน นางนอนหลับสนิทตล

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 29 เยี่ยมน้องสามี 2

    ตอนที่ 29 เยี่ยมน้องสามี 2รุ่งเช้าซือจงยกโจ๊กร้อนๆ มาให้ภรรยารักของเขา เห็นนางกำลังยุ่งกับการจัดเก็บของลงหีบ"เจ้าทำอะไรอยู่หรือ ภรรยาข้า เจ้าลุกขึ้นมาทำไมรึ หรือว่าเจ้าหายดีแล้ว" เขาวางโจ๊กไว้บนโต๊ะ ก่อนจะลงมานั่งเคียงข้างนางที่โต๊ะกลางห้องโถง"ข้ากำลังหาของขวัญให้น้องสามีเช่นไรเจ้าค่ะ ท่านพี่" นางผละมือบางออกมาจากหีบเล็กบนโต๊ะ แล้ววางลงบนหลังมือหนาของเขาที่ยังจับถาดโจ๊กไว้อยู่ซือจงจึงเปลี่ยนมากอบกุมมือภรรยาที่นุ่มนิ่มแทน"มิเห็นจำเป็นเลย ภรรยาข้า สมบัติของข้าที่ได้ให้นางไว้นั้นก็มากเพียงพอแล้ว นางคงจะใช้ไม่หมดเป็นแน่" เขาลูบหลังมือนุ่มนิ่มเบาๆซือซือยกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะวางมือบางอีกข้างลงบนมือหนาของสามีที่กำลังลูบหลังมือของนางอยู่"ท่านพี่ ข้าเป็นพี่สะใภ้ของนาง ข้าควรแสดงความจริงใจต่อนาง สมบัติของท่าน คือ สมบัติของพี่ชายที่มอบให้แก่น้องสาว อีกอย่างท่านเคยบอกแก่ข้ามิใช่หรือเจ้าค่ะ ว่านางท้องแก่ใกล้คลอดแล้ว หากเราไปแล้วนางได้ให้กำเนิดบุตรแล้ว เราจะได้มอบเป็นของรับขวัญหลาน มิดีหรอกหรือเจ้าค่ะ" นางกล่าวพลางสบสายตาหวานซึ้งแก่ผู้เป็นสามีซือจงจึงรั้งนางเข้ามากอด "ภรรยารักของข้าช่างรอบคอบเ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 28 เยี่ยมน้องสามี 1

    ตอนที่ 28 เยี่ยมน้องสามี 1หลังจากซือจง ปรับปรุงโรงเตี๊ยมให้เป็นเรือนหลังใหญ่เสร็จเรียบร้อย เขาก็ได้ย้ายสัมภาระของซือซือ และตนเองเข้ามาอยู่"เจ้าชอบหรือไม่ ภรรยาข้า ข้าจัดทำห้องโถงด้านล่างเป็นเรือนรับรอง ไว้ท่านแม่ยายมาเยี่ยมเจ้าจะได้มีที่รับรองท่าน" ซือจงโอบไหล่บางของซือซือพาเข้ามาห้องโถงด้านล่าง ที่เขาปรับปรุงเป็นห้องรับรองแขก ก่อนจะพานางเดินขึ้นบันไดไปชมห้องพักข้างบนเมื่อเดินมาถึงชั้นบนของเรือน เขาก็พานางเดินมายังห้องริมสุดท้ายฝั่งซ้ายมือของทางเดินซือซือเดินเคียงข้างสามีที่โอบไหล่บางของนาง นางยิ้มน้อยๆ อย่างมีความสุข ในขณะที่ซือจงก็กระตือรือร้นแนะนำในสิ่งที่เขาปรับปรุงตลอดทางเดิน"ห้องนี้ข้าทำเป็นห้องพักรับรอง ไว้ให้ท่านแม่ยาย ส่วนอีกสองห้องตรงกลางข้าจะจัดทำไว้ให้ลูกๆ ของเรา ส่วนสองห้องริมสุดท้ายนี้ ข้าได้พังผนังกั้นห้องออก รวมเป็นห้องเดียวกัน สำหรับเจ้าและข้า" เมื่อเดินมาถึงห้องสุดท้ายที่ซือจงปรับปรุงใหม่สำหรับเขาและซือซือ เขาก็ผลักประตูเปิดเข้าไปเขาปรับปรุงห้องสุดท้ายเป็นห้องโถง มีเก้าอี้ โต๊ะน้ำชา และกระถางดอกไม้ตกแต่ง เขาทำโต๊ะไม้ติดหน้าต่างอีกชุดหนึ่ง สำหรับให้นางได้นั่งรับ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status