หลังจากช้อปปิ้งจนปาไปครึ่งค่อนวัน ยัยเด็กดื้อก็ยังลากเขาไปกินข้าวดูหนังต่ออีกกว่าจะหยุดจนเขาต้องบอกเธอว่าเขาไม่ไหวแล้วเธอจึงยอม กลับมาถึงบ้านเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและหลังจากนั้นก็พักผ่อนแบบยาวไป จนตื่นขึ้นมาอีกทีก็พลบค่ำ ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูเรียกซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้ล็อกห้อง ยัยเด็กดื้อจึงเปิดเข้ามา
"กับข้าวเสร็จแล้วนะคะพี่เขม"
"แป้งไปกินก่อนเลย พี่รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดยังไม่ดีขึ้นเลย ไว้เดี๋ยวพี่ตามลงไป" จากนั้นจึงเกิดเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาทันที เขาจึงอดถามกลับไปไม่ได้ว่าเธอหัวเราะอะไร
"พี่เขม...แก่แล้วหรือเปล่าคะ เดินห้างแค่นี้ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว" เขมราชถึงกับหันขวับไปยังคนพูด
"นี่ๆหยุดเลยนะ แล้วมันเป็นเพราะใครกันห๊ะ คนบ้าอะไรช้อปปิ้งตั้งแต่ชั้นแรกยันชั้นสุดท้ายเกิดมาไม่พบเคยเจอ แล้วมาว่าพี่แก่เดี๋ยวเถอะจะโดนยึดคืนทั้งหมดของที่ซื้อมาวันนี้น่ะ"
"โอ๊ยๆไม่ได้นะคะ เรื่องอะไรกัน ซื้อให้แล้วให้เลยค่ะห้ามยึดคืน งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่วันนี้พี่เขมอุตส่าห์เป็นคุณป๋าใจป้ำพาแป้งไปช้อป เดี๋ยวคืนนี้ก่อนนอนแป้งจะมานวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อให้เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงค่ะ"
"ห๊ะ นี่พี่หูฝาดหรือฟังอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ย เรานี่นะจะนวดให้พี่ นวดไปนวดมาทำกระดูกพี่หักเดินไม่ได้ขึ้นมาทำไง" เขมราชทำท่าขมวดคิ้วราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่พึ่งจะได้ยินมา
"พี่เขมมมม จะบ้าหรอคะ ตัวพี่เขมออกจะเบ้อเริ้มขนาดนี้ แล้วดูมือแป้งสิเล็กแค่นี้จะไปนวดพี่เขมจนกระดูกหักได้ยังไงกัน เช๊อะ!' ปารดีทำหน้ากระเง้ากระงอดกอดอก เห็นแล้วน่ารักน่าหมั่นเขี้ยวดีจริงๆ
"อ่ะๆก็ได้ๆ ไว้พี่จะลองดูถ้านวดดีจะมีรางวัลให้"
"แน่นอนค่ะเชื่อฝีมือแป้งได้เลย แต่ว่าตอนนี้พี่เขมลงไปทานข้าวเย็นกับแป้งก่อนเถอะค่ะ หิวจนไส้จะขาดแล้ว"
"สมน้ำหน้า บ้าช้อปปิ้งดีนัก"
หลังจากทานอาหารมื้อเย็นไป เขมราชก็ขอตัวขึ้นมาเคลียร์เอกสารต่ออีกสักหน่อย ส่วนปารดีนั้นก็เก็บกวาดล้างจานตามปกติเหมือนทุกวัน ราวๆสองชั่วโมงกว่า แล้วที่เขมราชมานั่งขลุกอยู่ที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาใช้เวลาในการไล่อ่านตรวจดูเอกสารของบริษัทเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้น จริงๆแล้วใจเขากำลังจดจ่ออยู่กับหน้าปัดนาฬิกาต่างหาก ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองไปยังนาฬิกาบนผนังครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งขณะนี้บอกเวลาสามทุ่ม ใกล้แล้วสินะคืนนี้ยัยเด็กดื้อบอกเขาว่าเธอจะมานวดผ่อนคลายให้กับเขา แค่คิดใจเขาก็เต้นโครมคราม ถ้าเกิดเธอมีการแตะเนื้อตัวเขาขึ้นมา เชื่อได้เลยว่าเขาต้องมีอารมณ์อย่างมากแน่ แค่คิดตอนนี้ตัวตนเขมราชก็ตั้งลำแข็งโป้กอยู่ในกางเกง เขาต้องรีบจัดการมันก่อนสักรอบก่อนที่ปารดีจะเข้ามานวดให้
เขมราชค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับลูบไล้มันแผ่วเบานึกจินตนาการถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในห้องลองชุดชั้นในวันนี้ นึกถึงภาพตอนปารดีโก้งโค้ง สาบานได้เลยว่าเขาเห็นมันเต็มๆ ตรงบริเวณนั้นของเธอโอบอูมอวบใหญ่ไร้ซึ่งเส้นขนปกคลุม เวลาเธอก้มทำให้เกิดรอยร้าวสองกลีบแบะอ้าออก เขาอยากเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วจับลำเอ็นของตัวเองเข้าไปถูไถกลีบของเธอขึ้นลง ก่อนจะค่อยๆดันมันเข้าจากทางด้านหลังและกระแทกเธอให้เสียงดังสนั่นห้อง แค่คิดก็ใกล้จะเสร็จเต็มที เขมราชเกร็งมือเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีกก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาเต็มมือและใช้ทิชชู่เช็ดทำความสะอาดจากนั้นจึงได้เดินออกจากห้องทำงานไป
เขมราชอาบน้ำเสร็จเขาขึ้นมานั่งรอปารดีบนเตียงได้สักพักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หลังจากยืนรอเขาอนุญาตปารดีจึงเปิดเข้ามา วันนี้ยัยเด็กดื้อใส่ชุดนอนเป็นผ้าซาตินสีขาวยาวบางขนาดพอดีตัวซึ่งมันแนบลู่ไปกับร่างบางระหงนั่น ก่อนที่สายตาของเขาจะเหลือบไปเห็นตุ่มไตสองข้างของเธอที่มันชี้ดันเนื้อผ้าอยู่
"นี่แป้งโนบราหรอ"
"เปล่าค่ะ แต่บราแป้งเป็นแบบบางเบาสำหรับใส่นอนต่างหาก ถึงใส่ก็เหมือนกับไม่ได้ใส่ แต่ถึงแป้งจะไม่ใส่ก็ไม่เห็นแปลกนี่คะ ปกติเวลาจะเข้านอนผู้หญิงที่ไหนเขาใส่บรากันล่ะคะพี่เขมก็" เธอพูดหน้าตาเฉยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แถมยังเดินมานั่งลงบนเตียงเดียวกันกับเขาเสียดื้อๆ
"แต่เราเป็นผู้หญิงนะ แล้วพี่ก็เป็นผู้ชาย"
"แป้งทราบค่าาา แต่ว่าบอกไปเป็นพันๆรอบแล้วนะคะว่าถ้าเป็นพี่เขมแป้งไม่นับ พี่เขมเลี้ยงแป้งมาตั้งแต่แป้งเด็กๆ เห็นแป้งแก้ผ้ามานับครั้งไม่ถ้วน คงเห็นของแป้งหมดแล้วด้วยมั้ง แค่นี้ไม่ทำให้พี่เขมหน้ามืดปล้ำแป้งขึ้นมาได้หรอกจริงมั้ยคะ พร้อมมั้ยคะมาค่ะนอนลง "
เธอยังคงแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ก่อนจะย้ายมานั่งอยู่ด้านหลังเขา แล้วจึงเริ่มจากนวดศรีษะไปทีละจุดซึ่งมันก็ให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลายได้ดีทีเดียว จากนั้นก็ค่อยๆย้ายลงมายังไหล่และแขน ตอนนวดไหล่ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่เวลานวดแขนนี่สิเขารู้สึกได้ว่าหน้าอกกลมกลึงสองลูกมักจะมาคอยถูอยู่ที่หลังเขาทั้งสองข้างขึ้นลงๆ เธอบอกให้เขายื่นมือไปข้างหน้าทั้งสองข้าง แล้วเธอก็นวดสองแขนของเขาไปพร้อมๆกัน มันออกจะเป็นท่านวดที่ออกจะแปลกๆในความรู้สึกเขา แต่ปารดียืนยันว่าเธอเคยนวดแบบนี้ให้คุณย่าเขามาก่อนตอนอายุเจ็ดขวบเนี่ยนะ พูดไปใครเขาจะเชื่อ แต่ขี้เกียจไปต่อความยาวสาวความยืด เขาจึงได้เเต่เออออห่อหมกตามเธอไป
ในขณะที่ตัวเธอยังคงคุกเข่าแต่ลำตัวแนบชิดพิงอยู่ที่แผ่นหลังของเขา เขารู้สึกว่านอกจากสองเต้าที่ดันติดกับแผ่นหลังของเขาแล้วก็ยังมีโหนกนูนของเธอที่ถูไถขึ้นลงตามจังหวะนวดอยู่ ซึ่งเขารู้สึกถึงมันได้ แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเธอจงใจหรือไม่จงใจ และใช่จริงๆที่นอนนี้ "เขมน้อย' เอ๊ะไม่ใช่สิ 'เขมใหญ่' ต่างหาก กำลังเริ่มตื่นลืมตาขึ้นมาแล้วล่ะ
ปารดีลืมตาตื่นขึ้นมาเป็นเวลาแปดโมงเช้า แสงแดดที่สาดส่องทะลุผ้าม่านเข้ามาก็ไม่ได้เป็นปัญหาต่อการนอนต่อของปารดีได้ หากแต่เป็นบางสิ่งที่กำลังขยุกขยิกอยู่ใต้ผ้าห่มนั้นต่างหาก ท้องไส้ของเธอเริ่มปั่นป่วนขึ้นมาอีกครา เนื่องด้วยเธอนั้นรู้สึกว่าใจกลางความเป็นสาวกำลังถูกรุกราน ดอกไม้ กลีบดอกไม้ และเกสรของมันกำลังถูกดูดเลียอีกครั้งอย่างช้าๆ จนปารดีอดครางออกมาเพราะความเสียวไม่ได้ สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นั้นต่อให้ไม่ต้องเปิดผ้าห่มออกดูก็รู้ได้ว่า 'ใคร' กำลังทำอะไร"อ๊ะ อ๊า เสียวค่ะ" ปารดีกัดฟันร้องครางเสียงเบาก่อนจะอ้าขาออกให้กว้างขี้นอีกพร้อมทั้งแอ่นโหนกนูนๆ กระดกขึ้นรับลิ้นร้อนที่เวลานี้กวาดกวัดที่กลางกลีบเกสรของเธออย่างชำนาญการจนสะโพกงามต้องหมุนส่ายร่อน"ตื่นขึ้นมาเลีย...ตั้งแต่เช้าแบบนี้ หิวอีกแล้วหรอคะผัวขา แป้งนึกว่าพี่เขมกินจนอิ่มไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเสียอีก" ไม่มีคำตอบสำหรับคำถาม มีเพียงก็แต่ความรู้สึกเสียวซ่านเท่านั้นที่กำลังตามมา เพราะหลังจากที่ปารดีพูดจบ ดอกไม้งามของเธอก็ถูกตอกอัดเข้ามาด้วยท่อนเอ็นอุ่นร้อนทันที ขาเรียวงามทั้งสองข้างของเธอถูกเขายกขึ้นไปพาดไว้บนไหล่แข็งแรงทั้งสองข้างพร้อ
เขมราชที่ยืนซี้ดปากตัวเกร็งไปด้วยความเสียวซ่าน ก้มมองดูเรือนร่างเซ็กซี่ขาวโพนของปารดีในท่าคลานเข่ากำลังดูดกลืนตัวตนของเขาอย่างเร่าร้อน ลิ้นเล็กๆ กวาดเลียไปทั่วท่อนเอ็นที่เวลานี้ตั้งเด่ชูชัน รสชาติของไวน์ไหลชโลมไปทั่วทั้งขา ไม่มีบริเวณไหนที่จะรอดพ้นเรียวลิ้นของเธอไปได้ กรามแข็งแกร่งขบเข้าหากันจนเป็นสันนูนพร้อมด้วยเสียงซู้ดซ้าดในลำคอ ริมฝีปากหนาถูกกัดจนมิดรอยฟันเพื่อระบายความเสียวซ่าน"อ้าาา แป้งพี่จะไม่ไหวแล้วที่รัก" ยิ่งปารดีเร่งจังหวะ ต้นขาแกร่งก็ถึงกับต้องเกร็งตาม ศรีษะทุยงามถูกเขมราชกดกระแทกน้อยๆ อย่างเอาแต่ใจแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ปารดีหยุดชะงักลง มีแต่ยิ่งดูดดึงแน่นขึ้นจนในที่สุดเขมราชก็ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้ต่อไปอีก จึงต้องปลอดปล่อยความขาวขุ่นข้นให้ออกมาเต็มปากเล็กจนไหลเยิ้มหยดย้อยลงไปตามลำคอลามไปถึงหน้าอก ปารดียกมือขึ้นมาเช็ดขอบปากก่อนจะแลบลิ้นเลียไปรอบๆ"ไวน์ที่พี่เขมซื้อมาเมื่อวันก่อน รสชาติดีจริงๆ ค่ะ""งั้นเหรอ..แน่ใจนะว่าหมายถึงไวน์" เขมราชทำท่าเหล่ตามองยัยเด็กดื้อที่พึ่งกลายร่างเป็นสาวร้อนแรงไปหมาดๆ"วันนี้เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงได้ทำราวกับว่าจะกลืนกินพี่ลงไปเสียอย่างนั้น"
หลังจากจัดการเคลียร์เรื่องเอกภพกับนิชากรเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขมราชได้มีโอกาสขอบคุณ ขอโทษและปรับความเข้าใจกับคริสเตียนเสียใหม่ เขาต้องยอมรับว่าถ้าวันนี้คริสเตียนไม่ไปพาเอกภพซึ่งเป็นเพื่อนของเขาและมันก็เลือกที่จะปิดปากเงียบมาตลอดมา เรื่องมันก็คงจะวุ่นวายไปไกลกว่านี้เป็นแน่ ถึงตอนนี้ตัวเขาเองคงจะต้องเซ็นสัญญาสงบศึกกับคริสเตียนเอาไว้ก่อนแล้วล่ะ เรื่องราวต่างๆ มันก็ดูท่าจะจบลงและเป็นไปได้ในทางที่ดี แต่จะมีก็เพียงแค่อย่างเดียวที่ตั้งแต่ตอนเย็นนิชากรมาที่บ้านจนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้ปรับความเข้าใจด้วยเลยก็คือ 'เมีย' นี่แหละ พอเขาเดินออกไปส่งคริสเตียนที่รถแล้วเธอก็อันตธานหายไปเลยเขมราชเดินขึ้นบ้านมา มองหาปารดีแต่ก็ไม่พบ ภายในห้องเวลานี้เขาได้กลิ่นเทียนหอมที่ปารดีชอบจุดเวลาอาบน้ำลอยอบอวลอยู่ ภายในห้องน้ำมีเสียงน้ำไหลพร้อมด้วยเสียงเพลงที่เปิดคลออยู่เบาๆ เขาคิดว่าปารดีคงกำลังอาบน้ำอยู่เป็นแน่ ก็คงจะดีถ้าเขาเข้าไปง้อเธอในเวลานี้ เพราะปารดีคงเริ่มจะใจเย็นลงบ้างแล้ว เขมราชจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองเตรียมจะเข้าไปอาบน้ำ หวังจะใช้โอกาสนี้ในการพูดคุยและปรับความเข้าใจกันทันทีที่เขาค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำเข้า
"ที่รักพี่กลับมาแล้ว"เขมราชเดินตรงเข้ามาในบ้านก่อนจะมองหาเจ้าของเรือนร่างนุ่มนิ่มที่เขาได้นอนกกกอดทุกคืนเหมือนอย่างเคย หลังจากเลิกงานเขาจะรีบตรงกลับบ้านทันทีไม่มีอยากวอกแวกไปไหนเลยเพราะว่าคิดถึงเมีย พอมาถึงบ้านก็จะเห็นปารดียืนทำกับข้าวรอเขาอยู่ทุกวัน ปารดีเรียนจบแล้วและบ่นว่าอยากเริ่มทำงานแล้วแต่ตัวเขาเองยังอยากเก็บเธอไว้ขย้ำเล่นที่บ้านอีกหน่อยก่อนจึงยังไม่ได้อนุญาตให้เธอออกไปทำงาน อีกอย่างถ้าปล่อยให้ปารดีไปทำงานเขากลัวว่าพวกหนุ่มๆ จะมาแอบเหล่มองเมียเขา เขาหวงชีวิตของเขาช่วงนี้นับว่ากำลีงมีความสุขและแฮปปี้มาก ยังกับว่ากำลังใช้ชีวิตเหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามัน มันทำให้ทุกๆ วันของเขาดูกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะ และวันนี้เขาแอบไปรับแหวนเพชรที่แอบไปสั่งทำไว้มา เพื่อจะใช้ขอปารดีแต่งงาน อีกไม่นานเขาจะทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง เขาพร้อมแล้วที่จะใช้ชีวิตเริ่มนับหนึ่งไปด้วยกันกับเธอเขมราชเดินตรงเข้าไปในครัว ก่อนจะเดินเข้าไปกอดหมับเข้าที่เอวบาง แต่เขาก็ต้องรีบผงะออก เพราะกลิ่นน้ำหอมแปลกๆ ที่ฉุนจนเตะจมูก เขารู้สึกคุ้นๆ กับน้ำหอมกลิ่นนี้แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยได้กลิ่นจากที่ไหน แต่ไม่ใช่กลิ่นที่ปารดียัยเด็กแสบข
"สวัสดีจ๊ะทุกคน อยู่กันพร้อมหน้าเชียว" นิชากรเอ่ยทักขึ้นก่อนจะค่อยๆ เอากระเป๋ามาวางเรียงกันทีละใบโดยไม่ได้มีการบอกกล่าวแม้แต่ปารดีที่ยืนอยู่ตรงนั้นแต่อย่างใด ว่าเพราะเหตุใดเธอจึงทำราวกับว่ากำลังจะย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไงอย่างงั้น"นี่พี่นิคกี้จะขนกระเป๋าไปไหนหรอครับ" คริสเตียนรอดูไม่ไหวจึงได้เอ่ยทักขึ้น"อ๋อน้องคริสคงยังไม่รู้ พอดีว่าพี่กับพี่เขมตอนนี้เราตกลงที่จะกลับมาคบกันแล้วน่ะจ๊ะตั้งแต่...ที่เกาะ พี่ก็เลยต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เพื่อที่จะได้คอยดูแลเขมเขาได้ง่ายขึ้นน่ะจ๊ะ" นิชากรเอ่ยตอบคริสเตียนไปแต่ก็มิวายหันไปทางปารดีที่ยืนมองอยู่"ขอโทษนะน้องแป้งที่พี่มาแบบปุบปับ แต่คิดว่าเขมคงบอกเรื่องนี้กับน้องแป้งแล้วล่ะใช่มั้ยจ๊ะพี่ว่า" ปารดีซึ่งยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยอยู่ ในขณะที่สองพี่น้องผู้มาเยือนก็กำลังงงงวยกับข้อมูลที่พึ่งจะได้รับ เพราะว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไรกันกับสิ่งที่นิชากรพูด ก็ในเมื่อคริสเตียนเองนั้นรู้ดีว่าคืนนั้นคนที่อยู่กับนิชากรคือใครและเขมราชนั้นอยู่กับใคร เพราะเขาตามไปเจอจนแน่ใจได้เลยว่าเขมราชไม่ได้อยู่กับนิชากรแน่ๆคืนนั้นหลังจากที่เขมราชลากตัวปารดีออกไป ตอนแรกเขาก็กะว
หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นและเรียบร้อยเป็นไปด้วยดี ทุกๆ คนก็ได้พากันเดินทางกลับกรุงเทพเพราะว่างานที่ต้องทำก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย แต่ที่หน้าแปลกก็คือนิชากรซึ่งยังคงแวะเวียนมาหาเขมราชอย่างไม่ขาดทั้งที่บ้านและที่ทำงาน มิหนำซ้ำเธอยังมีท่าทีแปลกๆ กับเขาเข้าไปอีก โดยเธอพยายามจะทำตัวใกล้ชิดเขาอย่างออกนอกหน้า จนหลายครั้งหลายคราที่ทำให้เขาเริ่มจะมีปัญหากับปารดี และยิ่งพอนานๆ เข้าเขมราชก็ชักเริ่มจะอึดอัดถึงพฤติกรรมแปลกๆ ของนิชากรมากขึ้น เขาจึงเริ่มอยากจะพูดคุยกับเธออย่างจริงจังและตรงไปตรงมา อยากถามหาสาเหตุว่าเหตุใดเธอจึงปฏิบัติตัวกับเขาเยี่ยงนี้ หรือช่วงเวลาที่อยู่บนเกาะตัวเขานั้นได้มีท่าทีอะไรที่เผลอไผลแสดงออกไปให้เธอได้เข้าใจผิดทำให้คิดเกินเลยไปหรือไม่ วันนี้เขาน่าจะเคลียร์กับเธอเลยให้รู้เรื่อง เขาไม่อยากทำให้ปารดีต้องไม่สบายใจอีก ยิ่งช่วงนี้ยัยเด็กดื้อยิ่งรู้สึกว่าจะขี้งอแงเป็นพิเศษด้วยเขาก็ยิ่งอยากจะเคลียร์ให้มันจบๆ ไป"เขมคะ นิคกี้ถามจริงๆ เถอะค่ะ เขมเป็นอะไรของเขมคะ ทำไมถึงได้ทำท่าเหมือนกับรำคาญนิคกี้ตลอดเลย" นิชากรเองก็อยากรู้ถึงสาเหตุเช่นกัน จึงได้ตัดสินใจเอ่ยถามออกมาทันทีโดยไม่ต้องรอ