ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไร
พนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตา
ก๊อกๆ ...
"เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"
เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีก
Shit!! ปารดีสวยเซ็กซี่เป็นบ้า ลมหายใจของเขายิ่งเริ่มติดขัดขึ้นเมื่อเธอยังคงยืนส่องกระจกหันซ้ายหันขวาโดยไม่มีท่าทีว่าจะอายเขาลยซักนิด แค่คิดลำเอ็นในกางเกงเขาก็เริ่มโป่งนูนจนเขาต้องรีบนั่งลงไปที่โซฟาตัวเล็กก่อนเธอจะสังเกตุเห็น
"พี่เขมว่าชุดนี้สวยเหมาะกับแป้งมั้ยคะ" ปารดียังคงยืนมองตัวเองในกระจก โดยที่สายตาเจ้าหล่อนยังไม่ได้หันมามองทางเขาเลยสักนิด
"เลือกๆ ไปเถอะน่าเรา เรื่องมากจริงๆ ซื้อชุดชั้นในแค่นี้ไม่เห็นต้องคิดนานเลย" เขมราชที่นั่งหลังตรงกอดอกมองยัยเด็กดื้อ แกล้งทำเสียงเข้มขึ้นมาเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าผิดสังเกตุว่าเขากำลังคิดไม่ดีไม่ร้ายกับเธออยู่
"โอ๊ย ไม่เลือกไม่ได้หรอกค่ะ ชุดหนึ่งนี่ไม่ใช่ถูกๆ เลยนะคะ ยิ่งเซ็ทนี้คลอเล็คชั่นพิเศษค่ะ แป้งถึงต้องเข้ามาลองนี่ไงล่ะคะ กลัวตัวเองดูพลาดด้วยเลยให้พี่เขมมาช่วยดู พี่เขมว่าสีไหนดีคะ แดง หรือว่า ดำ"
เธอพูดพลางกับโชว์อีกสีในมือชูให้เขาดู ปารดีหันมายืนต่อหน้าเขาระยะใกล้ขนาดนี้สาบานได้เลยว่าเขาสามารถมองทะลุเข้าไปถึงทั้งก้นขาวๆ และสามเหลี่ยมนูนอวบด้านหน้าของหล่อนได้อย่างสบายๆ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ ยัยเด็กบ้านี่กำลังตั้งหน้าอ่อยเขาอยู่หรืออย่างไร
"นี่เราโตขนาดนี้แล้ว ยังจะมายืนโป๊โชว์หุ่นให้ผู้ชายดูอีก ไม่นึกอายพี่บ้าง เป็นสาวเป็นแส้ประสาอะไรกัน" เขาแกล้งถามเธออกไปโดยที่สายตาคมยังคงโลมเลียไปทุกๆ ส่วนของร่างกายเธอโดยไม่สามารถหยุดได้
"ไม่อายหรอกค่ะถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพี่เขม แป้งเต็มใจให้ดูค่ะ หรือจะมากกว่าดูก็ได้นะคะ" เธอพูดพลางหยุดมองมาที่เขาราวสักวินาทีหนึ่งได้ ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมา
"อะ..อะไรนะ"เขมราชเสียงสั่นขึ้นมาทันที ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้ยินที่ปารดีพูด หากแต่อยากถามออกไปเพื่อความแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้หูฝาดฟังผิด
"แป้งล้อเล่นค่ะ ทำหน้าทำไมแบบนั้นคะ แป้งรู้ค่าว่าพี่เขมไม่อันตรายหรอก พี่เขมเห็นแป้งเลี้ยงแป้งมาตั้งแต่เด็กๆ ต่อให้แป้งยืนแก้ผ้าต่อหน้า พี่เขมก็คงปล้ำแป้งไม่ลงหรอกจริงมั้ยคะ" ว่าแล้วเธอก็หันไปยืนบิดซ้ายบิดขวา ทาบอีกชุดหนึ่งลงไปบนตัวดูต่อ
'หึ ยัยเด็กบ้า ต่อให้แก้ผ้าต่อหน้าเขาก็ไม่ปล้ำงั้นหรอ เธอรู้จักเขาน้อยไปเสียแล้ว ยืนโชว์อยู่ได้ คนนะไม่ใช่พระอิฐพระปูน อย่าเผลอแล้วกัน พ่อจะจับมากระแทกให้เอวเคล็ดเลยเชียว...เอ๊ะ นี่เขาชักจะถูกจิตใจด้านดำมืดครอบงำเกินไปแล้ว พอๆ หยุดเลยมึงไอ้เขม'
"ตกลงเลือกได้หรือยัง จะเอาสีไหน"
"อ๊ะ มันติด.."
และในขณะที่ปารดีหยิบชุดคลุมตัวบางมาลองคลุมเพิ่มดูนั้น ชายผ้าของมันก็เกิดเกี่ยวเข้าไปสายรัดของรองเท้าเธอ หญิงสาวพยายามสลัดมันออกแต่ทว่าไร้ผล เธอจึงตัดสินใจก้มโค้งลงไปแกะ แต่หารู้ไม่ว่าภาพที่เขมราชเห็นตรงหน้าทำเอาเขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ระหว่างที่ปารดีกำลังก้มโค้งแกะชายผ้าออกจากตะขอที่ติดอยู่ตรงรองเท้าส้นสูงนั้น ภาพด้านหน้าเขาระหว่างที่ปารดีโก้งโค้งนั้นคือสองกลีบอวบอูมสีชมพูสดไร้ซึ่งขนปกคลุม แถมเม็ดติ่งสีแดงสดของเธอยังโผล่เผยอออกมาให้ยลโฉม ทำเอาเขมราชถึงกับปากคอสั่น ยัยเด็กบ้าเอ้ยทำไมถึงได้น่า...เลีย..ขนาดนี้
ไม่ไหวเเล้วจริงๆ ตัวตนเขาแข็งจนปวดร้าวไปหมดแล้ว ตอนนี้จะเรียกได้ว่าเขากำลังน่ามืดก็คงจะใช่ ถ้าเป็นไปได้ตอนนี้เขาอยากจับปารดีมากะแทกให้น้ำแตกเสียตอนนี้เลย ยิ่งถ้าได้เข้าจากทางด้านหลัง กระแทกรูฟิตๆ ของเธอเข้าออกเขาคงแตกไปหลายน้ำ แต่ในระหว่างที่เขากำลังคิดไม่ดีอยู่นั้นเอง เรือนร่างเซ็กซี่ตรงหน้าที่ก้มลงไปแกะชายผ้าได้สำเร็จก็เกิดเซตอนเธอเงยหน้าขึ้นมาและทำท่าราวกับว่ากำลังจะหงายหลังล้มลงมา ทำให้เขาต้องรีบถลาเข้าไปรับเธอมาไว้ในอ้อมแขน แน่นอนว่าด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจไม่รู้ มือข้างหนึ่งของเขาที่โอบประครองเธอไว้จับหมับเข้าไปที่เต้าอวบสวยเต็มมือ ส่วนมืออีกข้างเขาวางมันลงไปบนโหนกอวบอูมน่ากระแทกนั่น เขาแอบลูบไล้ซึ่งมันเหมาะพอดีมือเขาทั้งสองอย่าง แน่นอนว่าเขายังไม่ได้คิดที่จะปล่อยมือออกแถมเขายังแอบลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา
ปารดียังคงมีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก เธอบอกว่าคงจะก้มนานเกินไปหน่อยเลยหน้ามืด มืออีกข้างของเธอจึงเอี้ยวกลับมาคล้องคอเขาไว้ราวกับจะให้ช่วยพยุงซึ่งมันยิ่งทำให้เต้าอวบเบียดเข้ามาปะทะกับหน้าอกเขาเต็มๆ เขาแอบสูดกลิ่นหอมจากเนื้อตัวเธอจนเต็มปอด และนาทีนั้นเธอก็ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาที่เขาทั้งหมด ทำเอาเขาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวหงายหลังล้มลงไปยังโซฟากันทั้งสองคนโดยที่ตัวเธอนั้นก็ทาบทับลงมาบนตัวเขาเต็มๆ
"แป้ง ไหวหรือเปล่า" เขมราชใช้มือซ้ายจับมาที่ไหล่ของเธอก่อนจะเขย่าเบาๆ แต่ในขณะซักถามว่าเธอโอเคมั้ยอยู่นั้นมือขวาของเขาก็มิวายจับหมับเข้าไปเต็มๆ ที่ก้นสวยงามงอนนั่นก่อนจะค่อยๆ ลูบไล้และบีบลงไปอย่างเบามือ
ใช่! เขาแอบฉวยโอกาสจับก้นเธอ
"วะ..ไหวค่ะพี่เขม แป้งแค่หน้ามืดนิดหน่อย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ" ปารดีค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นจากอกเขา
"งั้นไม่ต้องลองแล้วนะเอามันทั้งหมดนั้นแหละพี่ซื้อให้" ทำเป็นพูดเหมือนอยากตัดรำคาญ แต่เปล่าเลย เขาจงใจซื้อให้เธอทั้งหมดนั่นแหละ ก็เธอใส่แล้วออกจะเซ็กซี่ขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เห็นกับตา สัมผัสเองกับมือ จ่ายไปแค่นี้ถือว่าคุ้มอยู่
"จริงหรอคะ ขอบคุณค่ะพี่เขมน่ารักจัง" ปารดีจากที่เมื่อกี้ยังคงสีหน้าราวกับว่าเธอจะเป็นลมเปลี่ยนเป็นยิ้มแป้นจนเห็นลักยิ้มทั้งสองข้าง เธอดันตัวค่อยๆ ลุกขึ้นมาเอนตัวเข้าไปหาเขา เอามือทั้งสองข้างมาคล้องคอเขาไว้และจุ๊บขอบคุณเขาไปที่แก้มหนึ่งที แถมยังมองตาเขาด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม
'เอาเข้าไปให้มันได้อย่างนี้สิ ยัยเด็กแสบนี่ทำตัวแก่เเดดอีกแล้ว เด็กที่ไหนเขาทำกับผู้ปกครองแบบนี้กัน นี่มันคนเป็นแฟนกันเขาทำกันชัดๆ เอ๊ะ หรือว่าทำ แต่เป็นเขาที่คิดไม่ดีกับเธอเอง'
"ขอบคุณนะคะ ไว้แป้งจะใส่ให้พี่เขมดูใหม่" เธอกระซิบที่ข้างหูเขา ทำเอาลำเอ็นส่วนล่างมีปฏิกิริยาขึ้นมาอีกทันที ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตูขึ้นมาขัดจังหวะ
"คุณลูกค้าทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ยคะ"
"เรียบร้อยดีค่ะ พี่คะงั้นขอทั้งหมดนี่เลยนะคะ คิดเงินที่คุณพี่สุดหล่อคนนี้เลยค่ะ" เธอยิ้มแป้นพร้อมกับชี้นิ้วมาที่เขา ก่อนพนักงานจะเชิญเขาไปจ่ายเงินที่หน้าเคาเตอร์
ปารดีลืมตาตื่นขึ้นมาเป็นเวลาแปดโมงเช้า แสงแดดที่สาดส่องทะลุผ้าม่านเข้ามาก็ไม่ได้เป็นปัญหาต่อการนอนต่อของปารดีได้ หากแต่เป็นบางสิ่งที่กำลังขยุกขยิกอยู่ใต้ผ้าห่มนั้นต่างหาก ท้องไส้ของเธอเริ่มปั่นป่วนขึ้นมาอีกครา เนื่องด้วยเธอนั้นรู้สึกว่าใจกลางความเป็นสาวกำลังถูกรุกราน ดอกไม้ กลีบดอกไม้ และเกสรของมันกำลังถูกดูดเลียอีกครั้งอย่างช้าๆ จนปารดีอดครางออกมาเพราะความเสียวไม่ได้ สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นั้นต่อให้ไม่ต้องเปิดผ้าห่มออกดูก็รู้ได้ว่า 'ใคร' กำลังทำอะไร"อ๊ะ อ๊า เสียวค่ะ" ปารดีกัดฟันร้องครางเสียงเบาก่อนจะอ้าขาออกให้กว้างขี้นอีกพร้อมทั้งแอ่นโหนกนูนๆ กระดกขึ้นรับลิ้นร้อนที่เวลานี้กวาดกวัดที่กลางกลีบเกสรของเธออย่างชำนาญการจนสะโพกงามต้องหมุนส่ายร่อน"ตื่นขึ้นมาเลีย...ตั้งแต่เช้าแบบนี้ หิวอีกแล้วหรอคะผัวขา แป้งนึกว่าพี่เขมกินจนอิ่มไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเสียอีก" ไม่มีคำตอบสำหรับคำถาม มีเพียงก็แต่ความรู้สึกเสียวซ่านเท่านั้นที่กำลังตามมา เพราะหลังจากที่ปารดีพูดจบ ดอกไม้งามของเธอก็ถูกตอกอัดเข้ามาด้วยท่อนเอ็นอุ่นร้อนทันที ขาเรียวงามทั้งสองข้างของเธอถูกเขายกขึ้นไปพาดไว้บนไหล่แข็งแรงทั้งสองข้างพร้อ
เขมราชที่ยืนซี้ดปากตัวเกร็งไปด้วยความเสียวซ่าน ก้มมองดูเรือนร่างเซ็กซี่ขาวโพนของปารดีในท่าคลานเข่ากำลังดูดกลืนตัวตนของเขาอย่างเร่าร้อน ลิ้นเล็กๆ กวาดเลียไปทั่วท่อนเอ็นที่เวลานี้ตั้งเด่ชูชัน รสชาติของไวน์ไหลชโลมไปทั่วทั้งขา ไม่มีบริเวณไหนที่จะรอดพ้นเรียวลิ้นของเธอไปได้ กรามแข็งแกร่งขบเข้าหากันจนเป็นสันนูนพร้อมด้วยเสียงซู้ดซ้าดในลำคอ ริมฝีปากหนาถูกกัดจนมิดรอยฟันเพื่อระบายความเสียวซ่าน"อ้าาา แป้งพี่จะไม่ไหวแล้วที่รัก" ยิ่งปารดีเร่งจังหวะ ต้นขาแกร่งก็ถึงกับต้องเกร็งตาม ศรีษะทุยงามถูกเขมราชกดกระแทกน้อยๆ อย่างเอาแต่ใจแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ปารดีหยุดชะงักลง มีแต่ยิ่งดูดดึงแน่นขึ้นจนในที่สุดเขมราชก็ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้ต่อไปอีก จึงต้องปลอดปล่อยความขาวขุ่นข้นให้ออกมาเต็มปากเล็กจนไหลเยิ้มหยดย้อยลงไปตามลำคอลามไปถึงหน้าอก ปารดียกมือขึ้นมาเช็ดขอบปากก่อนจะแลบลิ้นเลียไปรอบๆ"ไวน์ที่พี่เขมซื้อมาเมื่อวันก่อน รสชาติดีจริงๆ ค่ะ""งั้นเหรอ..แน่ใจนะว่าหมายถึงไวน์" เขมราชทำท่าเหล่ตามองยัยเด็กดื้อที่พึ่งกลายร่างเป็นสาวร้อนแรงไปหมาดๆ"วันนี้เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงได้ทำราวกับว่าจะกลืนกินพี่ลงไปเสียอย่างนั้น"
หลังจากจัดการเคลียร์เรื่องเอกภพกับนิชากรเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขมราชได้มีโอกาสขอบคุณ ขอโทษและปรับความเข้าใจกับคริสเตียนเสียใหม่ เขาต้องยอมรับว่าถ้าวันนี้คริสเตียนไม่ไปพาเอกภพซึ่งเป็นเพื่อนของเขาและมันก็เลือกที่จะปิดปากเงียบมาตลอดมา เรื่องมันก็คงจะวุ่นวายไปไกลกว่านี้เป็นแน่ ถึงตอนนี้ตัวเขาเองคงจะต้องเซ็นสัญญาสงบศึกกับคริสเตียนเอาไว้ก่อนแล้วล่ะ เรื่องราวต่างๆ มันก็ดูท่าจะจบลงและเป็นไปได้ในทางที่ดี แต่จะมีก็เพียงแค่อย่างเดียวที่ตั้งแต่ตอนเย็นนิชากรมาที่บ้านจนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้ปรับความเข้าใจด้วยเลยก็คือ 'เมีย' นี่แหละ พอเขาเดินออกไปส่งคริสเตียนที่รถแล้วเธอก็อันตธานหายไปเลยเขมราชเดินขึ้นบ้านมา มองหาปารดีแต่ก็ไม่พบ ภายในห้องเวลานี้เขาได้กลิ่นเทียนหอมที่ปารดีชอบจุดเวลาอาบน้ำลอยอบอวลอยู่ ภายในห้องน้ำมีเสียงน้ำไหลพร้อมด้วยเสียงเพลงที่เปิดคลออยู่เบาๆ เขาคิดว่าปารดีคงกำลังอาบน้ำอยู่เป็นแน่ ก็คงจะดีถ้าเขาเข้าไปง้อเธอในเวลานี้ เพราะปารดีคงเริ่มจะใจเย็นลงบ้างแล้ว เขมราชจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองเตรียมจะเข้าไปอาบน้ำ หวังจะใช้โอกาสนี้ในการพูดคุยและปรับความเข้าใจกันทันทีที่เขาค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำเข้า
"ที่รักพี่กลับมาแล้ว"เขมราชเดินตรงเข้ามาในบ้านก่อนจะมองหาเจ้าของเรือนร่างนุ่มนิ่มที่เขาได้นอนกกกอดทุกคืนเหมือนอย่างเคย หลังจากเลิกงานเขาจะรีบตรงกลับบ้านทันทีไม่มีอยากวอกแวกไปไหนเลยเพราะว่าคิดถึงเมีย พอมาถึงบ้านก็จะเห็นปารดียืนทำกับข้าวรอเขาอยู่ทุกวัน ปารดีเรียนจบแล้วและบ่นว่าอยากเริ่มทำงานแล้วแต่ตัวเขาเองยังอยากเก็บเธอไว้ขย้ำเล่นที่บ้านอีกหน่อยก่อนจึงยังไม่ได้อนุญาตให้เธอออกไปทำงาน อีกอย่างถ้าปล่อยให้ปารดีไปทำงานเขากลัวว่าพวกหนุ่มๆ จะมาแอบเหล่มองเมียเขา เขาหวงชีวิตของเขาช่วงนี้นับว่ากำลีงมีความสุขและแฮปปี้มาก ยังกับว่ากำลังใช้ชีวิตเหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามัน มันทำให้ทุกๆ วันของเขาดูกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะ และวันนี้เขาแอบไปรับแหวนเพชรที่แอบไปสั่งทำไว้มา เพื่อจะใช้ขอปารดีแต่งงาน อีกไม่นานเขาจะทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง เขาพร้อมแล้วที่จะใช้ชีวิตเริ่มนับหนึ่งไปด้วยกันกับเธอเขมราชเดินตรงเข้าไปในครัว ก่อนจะเดินเข้าไปกอดหมับเข้าที่เอวบาง แต่เขาก็ต้องรีบผงะออก เพราะกลิ่นน้ำหอมแปลกๆ ที่ฉุนจนเตะจมูก เขารู้สึกคุ้นๆ กับน้ำหอมกลิ่นนี้แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยได้กลิ่นจากที่ไหน แต่ไม่ใช่กลิ่นที่ปารดียัยเด็กแสบข
"สวัสดีจ๊ะทุกคน อยู่กันพร้อมหน้าเชียว" นิชากรเอ่ยทักขึ้นก่อนจะค่อยๆ เอากระเป๋ามาวางเรียงกันทีละใบโดยไม่ได้มีการบอกกล่าวแม้แต่ปารดีที่ยืนอยู่ตรงนั้นแต่อย่างใด ว่าเพราะเหตุใดเธอจึงทำราวกับว่ากำลังจะย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไงอย่างงั้น"นี่พี่นิคกี้จะขนกระเป๋าไปไหนหรอครับ" คริสเตียนรอดูไม่ไหวจึงได้เอ่ยทักขึ้น"อ๋อน้องคริสคงยังไม่รู้ พอดีว่าพี่กับพี่เขมตอนนี้เราตกลงที่จะกลับมาคบกันแล้วน่ะจ๊ะตั้งแต่...ที่เกาะ พี่ก็เลยต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เพื่อที่จะได้คอยดูแลเขมเขาได้ง่ายขึ้นน่ะจ๊ะ" นิชากรเอ่ยตอบคริสเตียนไปแต่ก็มิวายหันไปทางปารดีที่ยืนมองอยู่"ขอโทษนะน้องแป้งที่พี่มาแบบปุบปับ แต่คิดว่าเขมคงบอกเรื่องนี้กับน้องแป้งแล้วล่ะใช่มั้ยจ๊ะพี่ว่า" ปารดีซึ่งยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยอยู่ ในขณะที่สองพี่น้องผู้มาเยือนก็กำลังงงงวยกับข้อมูลที่พึ่งจะได้รับ เพราะว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไรกันกับสิ่งที่นิชากรพูด ก็ในเมื่อคริสเตียนเองนั้นรู้ดีว่าคืนนั้นคนที่อยู่กับนิชากรคือใครและเขมราชนั้นอยู่กับใคร เพราะเขาตามไปเจอจนแน่ใจได้เลยว่าเขมราชไม่ได้อยู่กับนิชากรแน่ๆคืนนั้นหลังจากที่เขมราชลากตัวปารดีออกไป ตอนแรกเขาก็กะว
หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นและเรียบร้อยเป็นไปด้วยดี ทุกๆ คนก็ได้พากันเดินทางกลับกรุงเทพเพราะว่างานที่ต้องทำก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย แต่ที่หน้าแปลกก็คือนิชากรซึ่งยังคงแวะเวียนมาหาเขมราชอย่างไม่ขาดทั้งที่บ้านและที่ทำงาน มิหนำซ้ำเธอยังมีท่าทีแปลกๆ กับเขาเข้าไปอีก โดยเธอพยายามจะทำตัวใกล้ชิดเขาอย่างออกนอกหน้า จนหลายครั้งหลายคราที่ทำให้เขาเริ่มจะมีปัญหากับปารดี และยิ่งพอนานๆ เข้าเขมราชก็ชักเริ่มจะอึดอัดถึงพฤติกรรมแปลกๆ ของนิชากรมากขึ้น เขาจึงเริ่มอยากจะพูดคุยกับเธออย่างจริงจังและตรงไปตรงมา อยากถามหาสาเหตุว่าเหตุใดเธอจึงปฏิบัติตัวกับเขาเยี่ยงนี้ หรือช่วงเวลาที่อยู่บนเกาะตัวเขานั้นได้มีท่าทีอะไรที่เผลอไผลแสดงออกไปให้เธอได้เข้าใจผิดทำให้คิดเกินเลยไปหรือไม่ วันนี้เขาน่าจะเคลียร์กับเธอเลยให้รู้เรื่อง เขาไม่อยากทำให้ปารดีต้องไม่สบายใจอีก ยิ่งช่วงนี้ยัยเด็กดื้อยิ่งรู้สึกว่าจะขี้งอแงเป็นพิเศษด้วยเขาก็ยิ่งอยากจะเคลียร์ให้มันจบๆ ไป"เขมคะ นิคกี้ถามจริงๆ เถอะค่ะ เขมเป็นอะไรของเขมคะ ทำไมถึงได้ทำท่าเหมือนกับรำคาญนิคกี้ตลอดเลย" นิชากรเองก็อยากรู้ถึงสาเหตุเช่นกัน จึงได้ตัดสินใจเอ่ยถามออกมาทันทีโดยไม่ต้องรอ