ย้อนกลับไปเมื่อวาน
"ไอ้ตัล...ตกลงคืนนี้ว่าไง มึงจะไปกับพวกกูปะ"หนุ่มน้อยหน้ามนนามว่าเตตะวันเอ่ยกระซิบถามเพื่อนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้านข้าง
"ร้านเดิมปะ"คนตัวเล็กถามกลับเสียงเบาไม่ต่างกัน เพราะในตอนนี้พวกเขากำลังนั่งเรียนกันอยู่
"ไม่ว่ะ....ร้านนี้ร้านใหม่เป็นร้านพี่ที่รู้จักของไอ้กรมัน"ตะวันตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ
"ทำไมมึงยิ้มแปลก ๆ วะตะวัน"คนตัวเล็กถามขึ้นอย่างสงสัยที่อยู่ ๆ เพื่อนตัวเล็กของเขายิ้มแปลก ๆ ส่งมาให้แบบนั้น
"จะอะไรล่ะก็ที่มันยิ้มน่าเกลียดแบบนี้ก็มีแค่เรื่องเดียว"กรธิกาหรือกรเป็นคนตอบแทนเพื่อนตัวเล็กของเขาพร้อมกับตบหัวเพื่อนเบา ๆ อย่างหมั่นไส้
"แดกฟรีเหรอว่ะ!"นิวตัลเอ่ยพูดขึ้นเสียงดังอย่างลืมตัว ทำให้อาจาร์ยที่กำลังสอนอยู่หน้าชั้นเรียนเรียกชื่อของพวกเขาทั้ง3พร้อมกับเอ่ยว่า
"นายปรินทร์!นายเตตะวัน!นายกรธิกา! ถ้าพวกนายจะคุยกัน ออกไปคุยข้างนอกไม่ต้องมานั่งเรียน"
"ขอโทษครับอาจารย์"ทั้งสามหนุ่มกล่าวขอโทษอาจารย์ก่อนจะพากันหันหน้ามานั่งฟังอาจารย์สอนอย่างเงียบ ๆ
4ชั่วโมงต่อมา
"เหี้ยเอ๊ยยยยยแม่งโดนอาจารย์ดุหลังจบคาบเพราะมึงเลยไอ้นิวตัล"ตะวันบ่นออกมาอย่างเซ็ง ๆ เพราะหลังจบคาบทั้งสามนั้นโดนอาจารย์เรียกไปสั่งสอนเป็นชั่วโมง
"มึงไม่ต้องมาโทษกูเลยไอ้ตะวันเพราะมึงชวนกูคุยทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเจ๊แกโหด"นิวตัลบ่นออกมาพลางกลอกตามองบนด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย
"พวกมึงสองตัวเลิกโอดครวญกันได้ละ...แยกย้าย ๆ ๆ เฮ่อออกูละปวดหัวฟังเจ๊แกด่าเป็นชั่วโมงยังไม่พอยังต้องมาฟังพวกมึงสองตัวบ่นอีก"กรธิกาเอ่ยห้ามเพื่อนตัวเล็กทั้งสอง ก่อนจะบ่นออกมาอย่างเบื่อ ๆ แล้วหันชี้นิ้วไปทางนิวตัล "ส่วนมึงคืนนี้กูจะไปรอที่หน้าบ้านตอน3ทุ่มเจอกันคืนนี้"พูดจบกรก็เดินหนีเพื่อนทั้งสองไปเลย
"ไอ้เชี่ยกร!รอกูด้วยไอ้เหี้ยยยวันนี้กูมากับมึงอย่าทิ้งกูเซ๊!!!!"ตะวันที่เห็นกรเดินหนีก็รีบวิ่งตามพร้อมกับตะโกนไล่หลังเสียงดัง ส่วนด้านนิวตัลก็ได้แต่ยืนเกาหัวมองตามหลังเพื่อนทั้งสองอย่างด้วยสีหน้างงงวย
ณ.ผับxเวลา21.39นาที
โซนวีVIP
"แล้วตกลงผู้ร่วมธุรกิจใหม่มึงเป็นไงว่ะ"นทีหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ที่มีรูปร่างสูงและดวงตาสีฟ้าประกายเอ่ยถามเพื่อนชายขึ้นเกี่ยวกับผู้ร่วมธุรกิจการค้าอาวุธรายใหม่
"กูก็ไม่รู้ว่ะ รู้แต่ว่าแก๊งNTดูจะลึกลับยังไง ๆ ชอบกล"ฟิลิปป์ตอบนทีพร้อมกับหยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มไปพลาง ๆ
"ผู้นำแก๊งคนใหม่ที่มาร่วมการค้าอาวุธกับมึงชื่อธนาธรใช่ไหม เห็นว่าช่วงผู้นำคนเก่าตายแก๊งเกือบแย่เลยนิ กู้กลับมาได้ในไม่กี่ปีถือว่าเก่งใช้ได้เลย มึงว่าไหม?"นทีเอ่ยพูดพลางชวนคุยเกี่ยวกับผู้ร่วมธุรกิจคนใหม่ของเพื่อนตัวสูงอีกครั้ง
"ไม่ใช่...."ฟิลิปป์พูดขึ้นแค่นั้น ก่อนจะจับแก้วเหล้าในมือขึ้นกระดกดื่มครั้งเดียวหมด
"อะไรที่ว่าไม่ใช่"นทีเอ่ยถามเพื่อนตัวสูงขึ้นอย่างแปลกใจพลางคิ้วทั้งสองก็ขมวดมุ่นเข้าหากันแทบจะเป็นปม
"นาธารไม่ใช่ผู้นำแก๊ง"ฟิลิปป์เอ่ยตอบนทีพร้อมกับหันไปมองหน้า ส่วนนทีที่ได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็ยิ่งแสดงสีหน้างงงวยเข้าไปใหญ่
"มึงดื่มมากไปปะเพื่อน ทุกคนเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าผู้ที่สืบทอดแก๊งNTก็คือคุณนาธาร"นทีหันไปพูดกับฟิลิปป์พลางส่ายหัวไปด้วย ก่อนที่ฟิลิปป์จะพูดขึ้นทำให้นทีตาโต
"กูให้คนสืบมาแล้วนาธารเป็นแค่ลูกเลี้ยง ไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของตระกูลNT "
"แล้วผู้นำแก๊งNTตัวจริงเป็นใครวะ"นทีถามขึ้นพร้อมกับหัวคิ้วชนกันอย่างสงสัย
"เรื่องนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ กูรู้แค่ผู้นำแก๊งคนเก่าเขามีลูกชายแต่ประวัติลูกชายของเขาไม่มีใครรู้เลย จะให้พูดจริง ๆ คือแทบไม่มีใครรู้เลยว่าผู้นำคนเก่าเขามีลูกชาย"
อีกด้าน
โซนวีVIP
เวลา01.25นาที
"ไอ้ตัล...พอแล้ววววไอ้สัตว์มึงดื่มเยอะไปแล้ว"ตะวันพูดห้ามเพื่อนพร้อมกับแย่งแก้วเหล้าออกจากมือของเพื่อนตัวเล็ก
"คายยยคายยยยเมาาาามายยยยมี..."คนตัวเล็กพูดเสียงยานพร้อมกับพยายามแย่งแก้วคืน ด้านตะวันที่เมาแทบไม่ต่างกันก็หันไปขอความช่วยเหลือเพื่อนชายตัวสูงที่น่าจะมีสติกว่าใครเพื่อน
"ไอ้กรมึงช่วยมาแกะมันออกจากกูดิ!ไอ้ตัลพอแล้วววว ไม่ต้องดื่มแล้ว"ตะวันหันไปบอกกรให้ช่วยก่อนที่จะหันมาห้ามนิวตัลที่ยังคงพยายามจะแย่งแก้วเหล้าจากมือของตะวันคืน
"นิวตัลพอแล้วมา ๆ ๆ กูช่วยแบกกูว่าเรากลับเหอะ ก่อนกลับพากูไปบอกลาเฮียกูก่อนนะ"กรห้ามนิวตัลก่อนจะดึงนิวตัลออกจากตะวัน (เพราะตอนนี้นิวตัลได้นอนทับตะวันอยู่)
"เออ ๆ "ตะวันตอบก่อนจะพากันแบกนิวตัลเดินออกจากห้องที่ตัวเองพากันนั่งกินแล้วเดินตรงไปห้องข้าง ๆ ที่มีสองหนุ่มลูกครึ่งนั่งคุยกันอยู่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
พรึบ
กรเคาะประตูสองสามที ก่อนที่จะเปิดเข้าไปในห้องที่มีชายหนุ่มลูกครึ่งทั้งสองนั่งชนแก้วกันอยู่ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปกรก็ทำการเอ่ยลาทันที
"เฮีย~พวกผมกลับก่อนนะ"พอเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องกรก็พูดลาพี่ที่ตัวเองรู้จักหรือก็คือเจ้าของผับแห่งนี้ที่พวกตัวเองพากันมานั่งกินฟรีนั่นแหละ
"ทำไมพากันกลับเร็วจังวะ"นทีที่เห็นว่าเป็นใครก็เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับกรวดสายตามองคนทั้ง3อย่างผ่าน ๆ
"ก็เพื่อนผมมันเมาไม่ได้สติอะดิ"กรตอบ
"คายยยเมาาาม่ายยดายยเมาาาา"นิวตัลที่ได้ยินกรตอบออกไปแบบนั้น ก็เริ่มพูดแทรกว่าตัวเองไม่ได้เมาก่อนที่สายตาจะหันไปมองคนที่นั่งดื่มตรงข้ามกับนทีอย่างไม่สนใจใคร
"ปล่อยยยยยยย"นิวตัลพูดขึ้นอย่างรำคาญพลางพยายามสะบัดตัวออกจากเพื่อนทั้งสองจนสำเร็จ พอหลุดออกจากเพื่อนทั้งสองได้คนตัวเล็กก็เดินโซเซอย่างรีบ ๆ ก่อนจะ
พรึบบบบ!
ทุกคนในห้องต่างพากันตกใจติดสตั้นกับสิ่งที่คนตัวเล็กทำ บรรยากาศรอบ ๆ ห้องอย่างกับถูกหยุดเวลาเอาไว้ เมื่ออยู่ ๆ นิวตัลก็เดินไปดันฟิลิปป์ให้นอนราบลงกับโซฟาแล้วขึ้นคร่อม โดยที่เจ้าตัวไม่ทันได้ตั้งตัว
"น้องงงคนสวยยยครับบบปายยต่อกาบพี่ที่ห้องมายยยยย"คนตัวเล็กพูดกับคนใต้ร่างตนที่ตอนนี้เขาดันมองหนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อตัวสูงเป็นสาวน้อยผมสั้นหน้าตาน่ารักไปซะแล้ว
"ทามมมมายยหนูม่ายยพูดดดกาบพี่อาาาา"คนตัวเล็กพูดออกมาอย่างนอยด์ ๆ ก่อนที่จะทำอะไรบางอย่างที่ทำให้คนในห้องตกใจอึ้งมากกว่าเดิม
จุ๊บ
"พูดดดกาบพี่หย่อยยน๊าาา......อ้วกกก"พูดจบคนตัวเล็กก็เล่นอ้วกใส่ฟิลิปป์ที่นอนอยู่ใต้ร่างตนทันที
"เหี้ยยยยยยเพื่อนกูช็อกตาค้างไปแล้วววววว"นทีที่เห็นเพื่อนตัวเองที่ทั้งถูกคนตัวเล็กจุ๊บปากแล้วก็เล่นอ้วกใส่เกือบโดนหน้าเพื่อนของเขา จนทำให้เพื่อนเขาช็อกตาค้างไปแล้วนั้นก็ร้องออกมาเสียงดังจึงทำให้ตะวันและกรที่ยืนนิ่งอึ้งกับเหตุการณ์อยู่นั้นได้สติ ก่อนจะรีบไปดึงเพื่อนตัวเล็กออกจากเพื่อนพี่นทีแล้วขอโทษขอโพยพี่นทีและเพื่อนของพี่เขาอย่างรีบๆ แล้วแบกนิวตัลออกมาจากห้องตรงกลับบ้านทันที
ซึ่งนทีเองก็ไปดึงฟิลิปป์ขึ้นนั่งดี ๆ ที่ในตอนนี้ยังคงช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ แต่ทว่าก็ได้สติกลับมาแล้ว
"ใคร!....มันเป็นใครกัน!!!"
กลับมาที่มหาลัยxคนตัวเล็กอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ฟังวีรกรรมของตัวเองที่ไปก่อความวุ่นวายเมื่อคืนจากปากของเพื่อนทั้งสองอย่างตกใจ"กูทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"นิวตัลหันไปถามเพื่อนตัวเล็กถึงวีรกรรมที่ตัวเองก่อเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ว่าที่เพื่อนทั้งสองเล่ามานั้นเป็นความจริงแน่เหรอ"ก็เออน่ะสิ"ตะวันตอบออกมาอย่างปลง ๆ"มึงรู้ไหมตัล ว่าเพื่อนเฮียกู เขาถึงกับช็อกไปเลยนะเว้ยยย"กรพูดเสริมขึ้นมา"กูทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"คนตัวเล็กก็ยังถามขึ้นอย่างไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ"ถ้ามึงไม่เชื่อว่าตัวเองทำแบบนั้น...งั้นมึงดูนี้!"กรพูดขึ้นพร้อมกับโชว์หน้าจอมือถือที่มีรูปชายหนุ่มลูกครึ่งรูปร่างดีที่มีคนตัวเล็กนอนจูบปากเขาทับอยู่บนตัว"ยังมีอีกกก"คนตัวเล็กมองดูรูปอย่างอึ้ง ๆ ก่อนที่กรจะเลื่อนอีกรูปให้ดูยิ่งทำให้นิวตัลนั้นตกใจกว่าเดิมคนตัวเล็กมองดูรูปถึงกับตกใจเพราะสภาพของหนุ่มในรูปนั้นดูไม่ได้เลยสักนิดบอกตามตรงเลยว่าเละมากกกกกก (ก.ไก่ล้านตัวเลยครับ)สภาพที่นิวตัลเห็นในรูปคือชายหนุ่มนอนหงายอยู่กับโซฟาที่เสื้อเต็มไปด้วยอ้วกกับท่าทีที่ช็อกจนตาค้างOMG!!!"อ่าช็อกกกกช็อกไปเลยสิครับบบบบบบบ"เตต
ตึก ตึก ตึก"ไอ้กร....มึงเลิกลากแขนกูดิ๊! ถ้าจะลากขนาดนี้มึงไม่ตัดแขนกูไปไว้นอนกอดเล่นเลยล่ะ"คนตัวเล็กบ่นห้ามเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้จับแขนตัวเขาแน่นอย่างกับกลัวว่าเขานั้นจะหนีเออ...ครับกูจะหนีไอ้ห่าก็ดูเพื่อนสารเลวทั้งสองคนของผมสิครับรู้ไหมว่าตอนนี้มันพาผมมาที่ไหนเหอะ! เหอะ!ทุกคนคงไม่รู้สินะว่าพวกมันพาผมมาที่ไหน ที่ที่ผมไม่อยากจะมายังไงละ! จะที่ไหนซะอีกละ ก็ที่ ผับXผับที่ผมอ้วกใส่เพื่อนพี่นที เฮียที่นับถือของไอ้กรน่ะสิครับ"สาบานก่อนสิ"ไอ้กรมันหยุดเดินก่อนจะหันมาพูดกับผม สาบานเหี้ยอะไรของมัน"สาบานอะไรของมึง"ผมถามมันกลับพร้อมกับทำหน้างง ๆ แบบหล่อ ๆ ส่งไปให้มัน (หลงตัวเองอีกละ)"สาบานว่ามึงจะไม่หนีถ้ากูปล่อยแขนมึง"มันตอบผม"กูสาบาน!!!"ผมตอบมันเสียงดังฟังชัดออกไปทันทีที่มันพูดจบแต่!"กูสาบานเลยถ้ามึงปล่อยแขนกู กูจะวิ่งหนีชนิดที่ล้มจนฟันหักหมดปากกูก็จะฝืนลุกขึ้นปัดฝุ่นแล้ววิ่งต่อแบบไม่คิดชีวิตเลยล่ะ"ผมพูดต่อพร้อมกับยิ้มแบบจริงใจไปให้มันหนึ่งดอก (ยิ้มแบบกวนตีนอะครับ)ผั๊วะ!"โอ๊ยยยยไอ้สัตว์เต ตบกูทำห่าอะไร"ผมร้องเสียงหลงแล้วหันไปด่าไอ้เพื่อนเลวอีกคนที่มันยืนฟังผมทะเลาะกับไอ้กรอยู่นานสอ
"ไอ้ที!!!"เจ้าของความสูงร้อยแปดสิบหกเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของตนขึ้นเสียงดัง ทุกคนในห้องต่างพากันมองไปยังบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ เพื่อนทั้งสองของนิวตัลที่เห็นว่าเป็นใครต่างก็พากันเบิกตากว้าง"เหี้ยแล้วไงมึงไอ้ตัล"กรสบถออกมาเบา ๆ แต่เพื่อนตัวเล็กก็ได้ยิน"เหี้ยอะไรของมึงไอ้เชี่ยกร"นิวตันถามกรอย่างงง ๆ เพราะตนนั้นไม่รู้จักคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่"จะไม่เหี้ยได้ไงล่ะ ก็พี่คนนี้คือเพื่อนของพี่นทีที่มึงไปอ้วกใส่พี่เขาไง"ตะวันเป็นคนหันมาตอบเพื่อนตัวเล็ก ส่วนนิวตัลที่ได้ยินที่เพื่อนบอกก็เบิกตากว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปมองยังคนที่พึ่งเข้ามาในห้องใหม่ก็พบว่าคนตัวสูงนั้นมองมายังตนอยู่ก่อนแล้ว"อะ...เออออไอ้หล่อมึงมาหากู มึงมีอะไรหรอ"นทีที่เห็นบรรยากาศจะเงียบเกินไปก็ชวนเพื่อนตัวสูงของตนคุย"แรก ๆ กูก็มีเรื่องจะคุยกับมึง แต่ตอนนี้ไม่แล้วว่ะ กูมีเรื่อง
ณ มหาลัยX"เฮ่ออออ""มึงเป็นอะไรของมึงวันนี้ทั้งวันกูเห็นมึงถอนหายใจรอบที่ล้านแปดล่ะ"เตตะวันเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้นเพราะวันนี้ทั้งวันเขาเห็นเพื่อนของเขาถอนหายใจทำหน้าเซ็งทั้งวันเลย ปกติเห็นแต่กวนบาทาตลอด"เฮ่อออ"นิวตัลก็ยังคงไม่ตอบเพื่อนได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ เหมือนเดิม"ไอ้สัตว์!ถ้ายังไม่ตอบกูจะถีบแล้วนะ"เตตะวันเอ่ยออกมาอย่างโมโหเมื่อเพื่อนของตนยังคงถอนหายใจไม่ยอมตอบออกมาสักที"มึงไม่ให้กูเซ็งได้ไง มึงดู" คนตัวเล็กหันมาตอบเพื่อนตนเองพร้อมกับยื่นมือถือที่แสดงหน้าจอช่องแชตของแอปพลิเคชันสีเขียวให้เพื่อนตนดู"อะไร"กรที่นั่งข้าง ๆ ตะวันก็เอ่ยถามขึ้นอย่างสนอกสนใจก่อนจะแย่งมือถือเพื่อนตัวเล็กมาดูก็เห็นข้อความที่แสดงอยู่ข้อความ
ณ.บริษัทPhilipกรุปตึก ตึก ตึก"สวัสดีพี่"คนตัวเล็กกล่าวทักทายพี่ รปภ ที่ยืนค่อยเฝ้าอยู่หน้าประตูทางเข้าบริษัทอย่างสนิทสนมเป็นกันเอง"อ่าวน้องมาแล้วเหรอ"รปภที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กทักทายตนก็หันไปมองแล้วเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเองกลับไป ก่อนที่จะเปิดประตูให้ คิดดูว่าผมมาบ่อยไม่บ่อยจนผมสนิทกับคนในบริษัทแล้วอ่ะ"อ่ะพี่ผมซื้อน้ำกับขนมมาฝาก"ผมพยักหน้าให้พี่เขาเบา ๆ ก่อนจะยื่นขนมกับน้ำให้พี่รปภ"เฮ๊ยยยขอบใจไอ้น้อง"พี่รปภเอ่ยขอบคุณผมก่อนที่จะยื่นมือมารับของแล้วส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร"งั้นผมเข้าไปก่อนนะพี่ อยู่นานเดี๋ยวคนแก่จะกินหัวผมเอา"ผมเอ่ยบอกพี่รปภ ซึ่งแกก็พยักหน้าและหัวเราะออกมาเบา ๆผมก้าวเดินเข้ามาในบริษัทอย่างคุ้นชินเหล่าพนักงานที่เห็นผมเดินเข้ามาต่างพากันเอ่ยทักทายผมอย่างเป็
"อื้อออ"ผมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ อีตาลุงฟิลิปป์ก็มาคว้าคอผมจูบ ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดอีตาลุงฟิลิปป์มันจูบผม เอ๊ะ!เขาเรียกจูบไมวะเพราะอีตาลุงมันแค่จูบแบบแตะกันเฉย ๆ แบบปากแตะปากอ่ะ อันนี้เขาต้องเรียกว่าจุ๊บใช่ไหมพรึบ!เดชะบุญมีคนเปิดประตูเข้ามาแบบทะเล่อทะล่าจริง ๆ ด้วยครับเปิดแบบไม่เคาะประตูด้วย ซึ่งอีตาลุงมันไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา ผมปรายตาไปมองแบบที่ยังจุ๊บกับอีลุงอยู่ (เพราะอีลุงมันล็อกคอผมไว้) ก็เห็นว่าเป็นเจ๊โรสเลขาสุดเอ็กซ์ของอีลุงฟิลิปป์ที่ยืนมองผมกับอีกลุงจูบกันด้วยแววตาอึ้ง ๆ ผมที่เห็นว่าเป็นใครก็ยักคิ้วใส่สองทีเป็นการสื่อว่าผมเหนือกว่า (แต่ในใจกูนี่เต้นตึกตักแล้วครับ) เลขาสาวสวยที่เห็นผมยักคิ้วใส่แบบกวนตีนก็มองผมอย่างแค้น ๆ ก่อนจะถอยหลังปิดประตูไปอย่างเงียบ ๆอีลุงมันจูบผมค้างอยู่แบบนี้ไม่นานก็ผล่ะออกจากผม พอมันผละออกจากผมมันก็แสดงสีหน้าอ้ำอึ้ง ส่วนผมที่พอตั้งสติได้ก็พูดออกไปอย่างกวน ๆ เพื่อลดบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้
ณ.ตระกูลNTรถคันหรูวิ่งแล่นเข้ามาจอดสนิทในรั้วบ้านหลังจากประตูรถเปิดออกขายาวก็ก้าวลงมาจากรถสปอร์ตราคาแพงเต็มความสูงร้อยเจ็ดสิบเก้าแล้วหันไปเอ่ยปากถามหัวหน้าพ่อบ้าน"นายน้อยกลับมาหรือยัง"นาธารหรือธนาธรเอ่ยถามขึ้นถึงนายน้อยตัวแสบของเขาที่ดูเหมือนว่าเดี๋ยวนี้จะกลับดึกทุกวัน ช่วงนี้เขานั้นไม่ค่อยมีเวลาที่จะตามดูแลนายน้อยของเขาเท่าไหร่นัก เพราะเขานั้นติดงานด้วยพึ่งจะเริ่มร่วมหุ้นการค้าอาวุธกับบริษัทใหม่คือบริษัทPhilipกรุปงานมันยังไม่ลงตัวเท่าไหร่เขาเลยต้องเข้าไปดูหน้างานอยู่บ่อยครั้ง"กลับมาแล้วครับ"หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยตอบพร้อมกับยื่นมือไปรับเสื้อสูทกับเอกสารมาถือไว้อย่างรู้หน้าที่ ส่วนนาธารที่ได้ยินคำตอบของพ่อบ้านก็พยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านแล้วเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อที่จะไปคุยงานและถามไถ่นายน้อยของตนเองก๊อก ก๊อก ก๊อก
หนึ่งเดือนต่อมาณ.มหาวิทยาลัยXคณะคหกรรม"ฮื่อออออเมียช่วยเขาด้วยร่างเขาจะแหลกสลายแล้ว"หนุ่มน้อยหน้าใสร้องโอดครวญกอดคอออดอ้อนเพื่อนตัวเล็กของตัวเอง"มึงไม่ต้องไปร้องอ้อนให้ตะวันมันช่วยเลย มึงดูสภาพมันกับกูก็ไม่ต่างจากมึงเลยเนี่ย"กรเอ่ยพูดกับผมก่อนที่จะกระชาก ย้ำนะครับว่ากระชาก!!!ผมออกจะเตตะวันหรือตะวันนั่นแหละครับ"อ่อนโยนกับกูหน่อยไม่ได้เลยหรือไง?"ผมหันไปถามไอ้กรก่อนที่จะพูดเหน็บแนมมัน"เหอะ ๆ ทีกับกูนี่กระชากอย่างกับวัวกับควายทีกับตะวันนี่กลัวมันเจ็บจังนะ""พอ ๆ พวกมึงสองคนเลิกทะเลาะกันได้ละ แล้วก็หันมาคิดช่วยกันคิดว่าจะทำเมนูอาหารอะไรเป็นโปรเจคจบ"เตตะวันหรือตะวันเอ่ยห้ามพวกผมสองคนก่อนที่จะดึงแขนให้ไอ้กรนั่งลงบนเก้าอี้พื้นที่ว่างข้าง ๆ มัน
นิวตัลตอนนี้ผมกำลังนั่งออดอ้อนออเซาะพี่ฟิลิปป์สุดหล่ออยู่บนรถยนต์คันหรูผมและพี่ฟิลิปป์กำลังนั่งกอดกันกลมส่งสายตาอันหวานเยิ้มให้กันและกันเหอะเหอะเหอะซะเมื่อไหร่!ผมกำลังนั่งหน้าบึ้งส่งสายตาพิฆาตไปให้อีตาลุงโรคจิตนี้ต่างหากล่ะ ถ้าผมกายร่างเป็นยักษ์ได้ผมกายร่างไปแล้วกายร่างมากินหัวอีตาลุงโรคจิตคนนี้เนี่ยยยย ก็หลังจากที่อีตาลุงโรคจิตนี้มันขู่ผมที่มหาวิทยาลัยผมก็ได้แต่จำยอมเดินตามให้อีลุงฟิลิปป์นี้ลากผมขึ้นรถมา โดยไม่ได้ถามลุงมันเลยสักคำว่าลุงมันจะพาผมไปไหน"มองกูขนาดนี้ไม่กระโดดกัดหัวกูเลยละไอ้เตี้ย!"อีตาลุงฟิลิปป์มันเอ่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ ตั้งแต่ก้าวขาขึ้นมานั่งบนรถสายตาลุงมันก็จับจ้องไปยังโน๊ตบุ๊คราคาแพง ส่วนนิ้วทั้งสิบของลุงมันก็ยังคงรัวบรรเลงลงบนคีย์บอร์ดถ้าลุ
หนึ่งเดือนต่อมาณ.มหาวิทยาลัยXคณะคหกรรม"ฮื่อออออเมียช่วยเขาด้วยร่างเขาจะแหลกสลายแล้ว"หนุ่มน้อยหน้าใสร้องโอดครวญกอดคอออดอ้อนเพื่อนตัวเล็กของตัวเอง"มึงไม่ต้องไปร้องอ้อนให้ตะวันมันช่วยเลย มึงดูสภาพมันกับกูก็ไม่ต่างจากมึงเลยเนี่ย"กรเอ่ยพูดกับผมก่อนที่จะกระชาก ย้ำนะครับว่ากระชาก!!!ผมออกจะเตตะวันหรือตะวันนั่นแหละครับ"อ่อนโยนกับกูหน่อยไม่ได้เลยหรือไง?"ผมหันไปถามไอ้กรก่อนที่จะพูดเหน็บแนมมัน"เหอะ ๆ ทีกับกูนี่กระชากอย่างกับวัวกับควายทีกับตะวันนี่กลัวมันเจ็บจังนะ""พอ ๆ พวกมึงสองคนเลิกทะเลาะกันได้ละ แล้วก็หันมาคิดช่วยกันคิดว่าจะทำเมนูอาหารอะไรเป็นโปรเจคจบ"เตตะวันหรือตะวันเอ่ยห้ามพวกผมสองคนก่อนที่จะดึงแขนให้ไอ้กรนั่งลงบนเก้าอี้พื้นที่ว่างข้าง ๆ มัน
ณ.ตระกูลNTรถคันหรูวิ่งแล่นเข้ามาจอดสนิทในรั้วบ้านหลังจากประตูรถเปิดออกขายาวก็ก้าวลงมาจากรถสปอร์ตราคาแพงเต็มความสูงร้อยเจ็ดสิบเก้าแล้วหันไปเอ่ยปากถามหัวหน้าพ่อบ้าน"นายน้อยกลับมาหรือยัง"นาธารหรือธนาธรเอ่ยถามขึ้นถึงนายน้อยตัวแสบของเขาที่ดูเหมือนว่าเดี๋ยวนี้จะกลับดึกทุกวัน ช่วงนี้เขานั้นไม่ค่อยมีเวลาที่จะตามดูแลนายน้อยของเขาเท่าไหร่นัก เพราะเขานั้นติดงานด้วยพึ่งจะเริ่มร่วมหุ้นการค้าอาวุธกับบริษัทใหม่คือบริษัทPhilipกรุปงานมันยังไม่ลงตัวเท่าไหร่เขาเลยต้องเข้าไปดูหน้างานอยู่บ่อยครั้ง"กลับมาแล้วครับ"หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยตอบพร้อมกับยื่นมือไปรับเสื้อสูทกับเอกสารมาถือไว้อย่างรู้หน้าที่ ส่วนนาธารที่ได้ยินคำตอบของพ่อบ้านก็พยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านแล้วเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อที่จะไปคุยงานและถามไถ่นายน้อยของตนเองก๊อก ก๊อก ก๊อก
"อื้อออ"ผมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ อีตาลุงฟิลิปป์ก็มาคว้าคอผมจูบ ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดอีตาลุงฟิลิปป์มันจูบผม เอ๊ะ!เขาเรียกจูบไมวะเพราะอีตาลุงมันแค่จูบแบบแตะกันเฉย ๆ แบบปากแตะปากอ่ะ อันนี้เขาต้องเรียกว่าจุ๊บใช่ไหมพรึบ!เดชะบุญมีคนเปิดประตูเข้ามาแบบทะเล่อทะล่าจริง ๆ ด้วยครับเปิดแบบไม่เคาะประตูด้วย ซึ่งอีตาลุงมันไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา ผมปรายตาไปมองแบบที่ยังจุ๊บกับอีลุงอยู่ (เพราะอีลุงมันล็อกคอผมไว้) ก็เห็นว่าเป็นเจ๊โรสเลขาสุดเอ็กซ์ของอีลุงฟิลิปป์ที่ยืนมองผมกับอีกลุงจูบกันด้วยแววตาอึ้ง ๆ ผมที่เห็นว่าเป็นใครก็ยักคิ้วใส่สองทีเป็นการสื่อว่าผมเหนือกว่า (แต่ในใจกูนี่เต้นตึกตักแล้วครับ) เลขาสาวสวยที่เห็นผมยักคิ้วใส่แบบกวนตีนก็มองผมอย่างแค้น ๆ ก่อนจะถอยหลังปิดประตูไปอย่างเงียบ ๆอีลุงมันจูบผมค้างอยู่แบบนี้ไม่นานก็ผล่ะออกจากผม พอมันผละออกจากผมมันก็แสดงสีหน้าอ้ำอึ้ง ส่วนผมที่พอตั้งสติได้ก็พูดออกไปอย่างกวน ๆ เพื่อลดบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้
ณ.บริษัทPhilipกรุปตึก ตึก ตึก"สวัสดีพี่"คนตัวเล็กกล่าวทักทายพี่ รปภ ที่ยืนค่อยเฝ้าอยู่หน้าประตูทางเข้าบริษัทอย่างสนิทสนมเป็นกันเอง"อ่าวน้องมาแล้วเหรอ"รปภที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กทักทายตนก็หันไปมองแล้วเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเองกลับไป ก่อนที่จะเปิดประตูให้ คิดดูว่าผมมาบ่อยไม่บ่อยจนผมสนิทกับคนในบริษัทแล้วอ่ะ"อ่ะพี่ผมซื้อน้ำกับขนมมาฝาก"ผมพยักหน้าให้พี่เขาเบา ๆ ก่อนจะยื่นขนมกับน้ำให้พี่รปภ"เฮ๊ยยยขอบใจไอ้น้อง"พี่รปภเอ่ยขอบคุณผมก่อนที่จะยื่นมือมารับของแล้วส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร"งั้นผมเข้าไปก่อนนะพี่ อยู่นานเดี๋ยวคนแก่จะกินหัวผมเอา"ผมเอ่ยบอกพี่รปภ ซึ่งแกก็พยักหน้าและหัวเราะออกมาเบา ๆผมก้าวเดินเข้ามาในบริษัทอย่างคุ้นชินเหล่าพนักงานที่เห็นผมเดินเข้ามาต่างพากันเอ่ยทักทายผมอย่างเป็
ณ มหาลัยX"เฮ่ออออ""มึงเป็นอะไรของมึงวันนี้ทั้งวันกูเห็นมึงถอนหายใจรอบที่ล้านแปดล่ะ"เตตะวันเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้นเพราะวันนี้ทั้งวันเขาเห็นเพื่อนของเขาถอนหายใจทำหน้าเซ็งทั้งวันเลย ปกติเห็นแต่กวนบาทาตลอด"เฮ่อออ"นิวตัลก็ยังคงไม่ตอบเพื่อนได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ เหมือนเดิม"ไอ้สัตว์!ถ้ายังไม่ตอบกูจะถีบแล้วนะ"เตตะวันเอ่ยออกมาอย่างโมโหเมื่อเพื่อนของตนยังคงถอนหายใจไม่ยอมตอบออกมาสักที"มึงไม่ให้กูเซ็งได้ไง มึงดู" คนตัวเล็กหันมาตอบเพื่อนตนเองพร้อมกับยื่นมือถือที่แสดงหน้าจอช่องแชตของแอปพลิเคชันสีเขียวให้เพื่อนตนดู"อะไร"กรที่นั่งข้าง ๆ ตะวันก็เอ่ยถามขึ้นอย่างสนอกสนใจก่อนจะแย่งมือถือเพื่อนตัวเล็กมาดูก็เห็นข้อความที่แสดงอยู่ข้อความ
"ไอ้ที!!!"เจ้าของความสูงร้อยแปดสิบหกเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของตนขึ้นเสียงดัง ทุกคนในห้องต่างพากันมองไปยังบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ เพื่อนทั้งสองของนิวตัลที่เห็นว่าเป็นใครต่างก็พากันเบิกตากว้าง"เหี้ยแล้วไงมึงไอ้ตัล"กรสบถออกมาเบา ๆ แต่เพื่อนตัวเล็กก็ได้ยิน"เหี้ยอะไรของมึงไอ้เชี่ยกร"นิวตันถามกรอย่างงง ๆ เพราะตนนั้นไม่รู้จักคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่"จะไม่เหี้ยได้ไงล่ะ ก็พี่คนนี้คือเพื่อนของพี่นทีที่มึงไปอ้วกใส่พี่เขาไง"ตะวันเป็นคนหันมาตอบเพื่อนตัวเล็ก ส่วนนิวตัลที่ได้ยินที่เพื่อนบอกก็เบิกตากว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปมองยังคนที่พึ่งเข้ามาในห้องใหม่ก็พบว่าคนตัวสูงนั้นมองมายังตนอยู่ก่อนแล้ว"อะ...เออออไอ้หล่อมึงมาหากู มึงมีอะไรหรอ"นทีที่เห็นบรรยากาศจะเงียบเกินไปก็ชวนเพื่อนตัวสูงของตนคุย"แรก ๆ กูก็มีเรื่องจะคุยกับมึง แต่ตอนนี้ไม่แล้วว่ะ กูมีเรื่อง
ตึก ตึก ตึก"ไอ้กร....มึงเลิกลากแขนกูดิ๊! ถ้าจะลากขนาดนี้มึงไม่ตัดแขนกูไปไว้นอนกอดเล่นเลยล่ะ"คนตัวเล็กบ่นห้ามเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้จับแขนตัวเขาแน่นอย่างกับกลัวว่าเขานั้นจะหนีเออ...ครับกูจะหนีไอ้ห่าก็ดูเพื่อนสารเลวทั้งสองคนของผมสิครับรู้ไหมว่าตอนนี้มันพาผมมาที่ไหนเหอะ! เหอะ!ทุกคนคงไม่รู้สินะว่าพวกมันพาผมมาที่ไหน ที่ที่ผมไม่อยากจะมายังไงละ! จะที่ไหนซะอีกละ ก็ที่ ผับXผับที่ผมอ้วกใส่เพื่อนพี่นที เฮียที่นับถือของไอ้กรน่ะสิครับ"สาบานก่อนสิ"ไอ้กรมันหยุดเดินก่อนจะหันมาพูดกับผม สาบานเหี้ยอะไรของมัน"สาบานอะไรของมึง"ผมถามมันกลับพร้อมกับทำหน้างง ๆ แบบหล่อ ๆ ส่งไปให้มัน (หลงตัวเองอีกละ)"สาบานว่ามึงจะไม่หนีถ้ากูปล่อยแขนมึง"มันตอบผม"กูสาบาน!!!"ผมตอบมันเสียงดังฟังชัดออกไปทันทีที่มันพูดจบแต่!"กูสาบานเลยถ้ามึงปล่อยแขนกู กูจะวิ่งหนีชนิดที่ล้มจนฟันหักหมดปากกูก็จะฝืนลุกขึ้นปัดฝุ่นแล้ววิ่งต่อแบบไม่คิดชีวิตเลยล่ะ"ผมพูดต่อพร้อมกับยิ้มแบบจริงใจไปให้มันหนึ่งดอก (ยิ้มแบบกวนตีนอะครับ)ผั๊วะ!"โอ๊ยยยยไอ้สัตว์เต ตบกูทำห่าอะไร"ผมร้องเสียงหลงแล้วหันไปด่าไอ้เพื่อนเลวอีกคนที่มันยืนฟังผมทะเลาะกับไอ้กรอยู่นานสอ
กลับมาที่มหาลัยxคนตัวเล็กอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ฟังวีรกรรมของตัวเองที่ไปก่อความวุ่นวายเมื่อคืนจากปากของเพื่อนทั้งสองอย่างตกใจ"กูทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"นิวตัลหันไปถามเพื่อนตัวเล็กถึงวีรกรรมที่ตัวเองก่อเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ว่าที่เพื่อนทั้งสองเล่ามานั้นเป็นความจริงแน่เหรอ"ก็เออน่ะสิ"ตะวันตอบออกมาอย่างปลง ๆ"มึงรู้ไหมตัล ว่าเพื่อนเฮียกู เขาถึงกับช็อกไปเลยนะเว้ยยย"กรพูดเสริมขึ้นมา"กูทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"คนตัวเล็กก็ยังถามขึ้นอย่างไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ"ถ้ามึงไม่เชื่อว่าตัวเองทำแบบนั้น...งั้นมึงดูนี้!"กรพูดขึ้นพร้อมกับโชว์หน้าจอมือถือที่มีรูปชายหนุ่มลูกครึ่งรูปร่างดีที่มีคนตัวเล็กนอนจูบปากเขาทับอยู่บนตัว"ยังมีอีกกก"คนตัวเล็กมองดูรูปอย่างอึ้ง ๆ ก่อนที่กรจะเลื่อนอีกรูปให้ดูยิ่งทำให้นิวตัลนั้นตกใจกว่าเดิมคนตัวเล็กมองดูรูปถึงกับตกใจเพราะสภาพของหนุ่มในรูปนั้นดูไม่ได้เลยสักนิดบอกตามตรงเลยว่าเละมากกกกกก (ก.ไก่ล้านตัวเลยครับ)สภาพที่นิวตัลเห็นในรูปคือชายหนุ่มนอนหงายอยู่กับโซฟาที่เสื้อเต็มไปด้วยอ้วกกับท่าทีที่ช็อกจนตาค้างOMG!!!"อ่าช็อกกกกช็อกไปเลยสิครับบบบบบบบ"เตต