All Chapters of Aliara: Ang Kaharian: Chapter 31 - Chapter 40

SA pagdaong ng bangkang sinasaksayan ko ay agad lumipad paalis si Vivi sa balikat ko upang maglibot sa paligid, pinagmasdan ko lamang siyang malayang lumilipad sa himpapawid. Maganda ang panahon at asul na asul ang kalangitan, ganoon din ang dagat. Napangisi ako nang itapak ang mga paa sa lupain ng Widolla. Hindi lang naman pagnanakaw ang pakay ko sa kahariang ito, nalaman ko na rito ko matatagpuan ang isa sa nilalang na matagal ko nang hinahanap. "Talim ng aking espada ang isasalubong ko sa iyo sa muli nating pagkikita," tiim bagang kong bulong sa hangin. Tahimik kong nilagpasan ang mga abalang nilalang na nakikipagkalakalan sa paligid, dito unang nagaganap ang pakikipagkalakalan dahil sa pagdaong ng mga produkto mula sa ibang kaharian. At habang naglalakad ay hindi ko maiwasan ang mga kamay ko na lumikot upang magnakaw sa mga maharlikang nakakasalubong ko. "Paumanhin ngunit kailangan ko ring mabuhay," nakangisi kong wika nang makakuha ng isang supot ng salapi. Agad ko itong iti

AGAD akong napatingin kay Mikhel nang tumakbo siya upang makatakas. Matalim ang tinging ipinukol ko kay Sevasti bago habulin ang nakatakas kong biktima. Ngunit muli akong nagulat nang pigilian ako ni Sevasti, hinawakan niya ang braso ko na lagi niyang ginagawa kapag ginagamit ko ang taglay kong bilis. Oo nga pala, naririnig niya ang mga galaw ko sa hangin. Galit kong hinawi ang kamay niyang nakahawak sa akin. "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, Prinsipe?" tiim bagang kong wika. "Bakit mo ako pinipigilan sa nais kong gawin?" Itinulak ko siya. "Wala kang karapatang pigilan ako!" Nilampasan ko siya at hinanap ng paningin ko si Mikhel, ngunit muli na naman niya akong hinarangan. Ano ba ang kailangan ng hangal na ito? Nais niya talagang ipagyabang sa akin na mas malakas ang kapangyarihan niya. "Hindi mo gugustuhing masaksihan ng mga nilalang na ito ang gagawin mo sa ginoong iyon," seryosong aniya. Tinutukoy ang mga nilalang sa paligid. "Kapag gumawa ka ng k

MAAGA akong gumising upang simulan na ang paghahanap kay Mikhel. Mukhang pareho pang tulog ang dalawa kaya hindi ako gumagawa ng ingay upang hindi sila maistorbo, magkasamang natutulog si Sevasti at Gudan sa kabilang silid. Itinitirintas ko ang buhok habang naglalakad palabas ng tahanan ni Gudan. Agad lumipad si Vivi palapit sa akin, babatiin ko sana siya ngunit nilampasan niya ako. Napalingon ako sa likod ko habang hawak pa rin ang buhok kong nasa likod. "Magandang umaga, Vivi," nakangiting bati ni Sevasti rito na ngayon ay nakadapo na sa braso niya. "Magandang umaga! Magandang umaga!" sagot naman nito kaya napairap ako. "Hindi mo ba ako babatiin, Vivi? Ako ang amo mo ngunit tila mas gusto mo pa ang ginoong iyan." Lumingon ito sa akin. "Magandang umaga, Binibini. Magandang umaga, Binibini," wika niya bago lumipad paalis. Muli akong umirap at tumingin kay Sevasti na nakangiting sinusundan ng tingin ang ibon. "Ang tagal ka niyang hindi

LUMIPAS ang mga sandali na hindi ko namalayang sumapit na pala ang hapon, nasa isang burol kami ni Sevasti, hindi ganoon kalayo mula sa bahay ni Gudan. Mula rito ay kitang-kita ang mga berdeng bundok at ang bayan sa ibaba. Kami lamang ang nilalang na nandito, nakaupo ako sa madamong lupa at nakasandal sa haligi ng malaking punong nagbibigay lilim sa amin. Si Sevasti naman ay nakahiga, ginawang unan ang hita ko. Nakatingin ako sa kamay kong pinaglalaruan niya, pinagmamasdan ang bawat guhit sa aking palad. "Binibilang mo ba ang kalyo sa aking palad?" biro ko. Wala namang kalyo iyon ngunit may kagaspangan dahil sa lagi kong paghawak ng espada at mga armas, hindi kasing perpekto ng palad ng ibang prinsesa. Marahan siyang umiling, tumingin siya akin at inilapit sa labi niya ang palad ko, sunod ay ang likod niyon. Napatitig ako sa kaniya dahil sa ginawa niya, naghatid iyon ng kakaibang pakiramdam sa akin, tila nahawakan niyon ang puso ko na siya lamang ang

"HALIKA, Vivi. Tayo muna ang mag-usap," wika ni Sevasti. Kinuha si Vivi sa aking balikat at bahagyang lumayo sa amin. "Maaari ko bang malaman kung saan namin matatagpuan ang ginoong iyon, Binibini?" tanong ni Gudan, inaagaw ang atensyon nito. Muling ngumiti ang manininda at agad na tumango. "Mamaya lamang ay makikita ninyo si Mikal dahil magdadala siya ng mga bagong pinatuyong balat ng hayop." Tumingin pa siya sa paligid na tila may hinahanap. "Ngayon na nga yata iyon," aniya pa kaya agad kong inilibot ang paningin sa paligid, ginagaya siya. Tumango ako kay Gudan at iniwan siya roon. Lumapit ako kay Sevasti upang makalayo kami sa tindahang iyon. Hinawakan ko ang braso niya kung saan nakadapo si Vivi at inilapit sa akin. "Mukhang narito ngayon si Mikhel, Vivi. Madali ka at tulungan mo kaming hanapin siya," utos ko rito. "Masusunod, Binibini. Masusunod, Binibini," aniya at agad siyang lumipad pataas. Pinanood ko lamang siyang umikot-ikot sa pami