"OHH," ungól niya nang magsimulang umulos si Thunder sa loob niya habang nakasubsob ito sa leeg niya. Kung hindi siya nagkakamali, nilalagyan na naman nito ng tsikinini ang parteng iyon. Hindi natatapos ang pagniniig nila nang wala siyang marka dito. Hindi niya alam kung hilig na nito talaga, o gusto lang nitong ipaalam na taken na siya. Ayaw din nitong tinatakpan kahit sa opisina. Normal na nga raw iyon kasi may partner siya. "God, Grazieee… Akin ka lang talaga, walang puwedeng umagaw sa'yo," anito habang patuloy sa pagbayo sa kan'ya.  Napangiti siya sa sinabi nito. Sino pa bang aagaw? Wala naman na.  "Oo, Thunder. Iyo lang ako. Pangako." Sinapo niya ang batok ni Thunder para gawaran ng halik. Nahulaan naman nito, kaya sinalubong nito ang halik niya.

NAPASIPAT SI GRAZIE sa wristwatch nito nang mapagtantong sampung minuto na siya naghihintay. Wala namang sakay ang executive elevator, kaya imposibleng hindi kaagad makakababa si Thunder. O baka, may biglaang ginagawa ito.  Niyaya kasi siya nito na lumabas para kumain ng lunch. Ilang araw na rin kasi silang hindi nakakasabay kumain. Palagi kasi itong may lunch meeting kapag ganoong oras. Marahil, ngayon lang ito nagkaroon ng oras para makasabay siya. Akmang uupo siya sa couch na nasa labas ng opisina niya nang magbago ang isip niya. Iginiya niya ang sarili paakyat ng taas. Bihira lang talaga siya umakyat na elevator ang gamit. Mas gusto niya kasi ‘yong na-e-exercise ang mga buto niya kaya sa hagdan siya dumadaan. Matagal pa naman siya tumayo ‘pag naupo na sa upuan niya, kaya kulang na kulang siya sa ehersisyo. Tama l

"M-MA'AM IRA..." hindi niya napigilang banggitin. Inulit-ulit niya hagod ang katawan nito. Si Ira nga ito! Ito nga ang asawa ni Thunder. Ang totoong asawa ng kaniyang fiancé! Napahawak siya sa dibdîb. Pakiramdam niya may bumabayo doon ng mga sandaling iyon.  Bakit? "Sweetheart..." Tumingin siya sa gawi ni Thunder nang tawagin siya nito. Maging si Cheska rin ay gulat na napatingin sa kan'ya. Paano, abala ang mga ito sa pakikipagdiskusyon sa isa’t isa. Gusto niyang sugurin si Thunder pero hindi kayang humakbang ng mga paa niya. Parang may isip ang mga paa niya ng mga sandaling iyon, na hindi siya puwedeng sumugod dahil kabit lang siya! Kabit na nagpabuntis ng dalawang beses! Bigla niyang binaba

"ANG KAPAL DIN naman talaga ng pagmumukha mo, Graziana! Akala ko mo kung sinong babasaging crystal noon, 'yon pala, ubod ka ng landi! Mang-aagaw ka!" Hindi nakaiwas si Grazie nang biglang hilahin ni Ira ang buhok niya. Maging si Thunder ay hindi iyon inasahan. Nahila  nito ang mahabang buhok ni Grazie sabay bitaw nang makalayo sila kay Thunder. Pero bago siya bumagsak sa sahig ay nasalo siya kaagad ni Thunder. "Grazie!" halos magkasabay na sigaw ni Thunder at Drake. Papasok din si Drake noon ng silid nila ni Thunder. "Oh God! I'm sorry, sweetheart! Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Thunder sa kaniya sabay halik sa noo niya. Tinapunan nito ng masamang tingin ang asawa nito pero ibinalik din sa kan'ya. Naramd

"P-PAANO SI IRA, Thunder? Mahal mo-"   "I love you. Hindi pa ba sapat na nandito ako? Ikaw ang pinipilit ko. Nakaraan na ang sa amin ni Ira. Hindi ko na maramdaman ngayon ang pagmamahal ko sa kan'ya na kagaya noon. Pangalan mo na ang sinisigaw nito, Grazie." Tinampal pa nito ang dibdib kapagkuwan. "Hindi ako ganito kabaliw kay Ira noon. Kaya, maniwala ka, sweetheart..."   “T-Thunder,” aniyang hindi alam ang sasabihin. Walang kasiguruhan! Kasal pa rin ito kay Ira. Ang laki pa rin ng posibilidad na masasaktan pa rin siya.    Umiling siya dito. “Kasal ka pa rin, Thunder. Bumalik ka na lang kapag naayos na ang lahat sa pagitan ninyo. Walang kasiguruhan na sasaya ulit kami sa piling mo, wala Thunder. Hangga’t may nag-uugnay pa rin sainyong papel, ayoko pa rin.”