Chapter 39 Habang nagmamaneho pauwi si Esteban ay biglang tumunog ang kaniyang cellphone. It was Hadrianna who’s calling. "Need anything, wife?" aniya ng sagutin ang tawag. “Nasaan ka na?” Napangisi siya nang marinig ang malambing nitong boses. He really loves calling her wife. Pakiramdam niya ay idinuduyan siya sa mga ulap. Tumikhim siya. “Pauwi na ako. Dala ko na rin ang pera.”Anna was a little apologetic, especially after she went to the hotel for dinner yesterday and didn't bring him along with her. He was left alone at home to eat instant noodles, and she also asked him to accompany her to the hotel to help her resolve the problem.“Huwag ka nang magluto mamaya pagkauwi mo.”Kumunot ang noo ni Esteban, “Kung hindi ako magluluto walang kakainin sina Mama at Papa.”

  “Huwag kang gumawa ng gulo rito. Bakit hindi mo tingnan ang sitwasyon? Wala nang puwang para sa iyo ngayon dahil puno ang restaurant namin. Kung gusto mong maghintay, maghintay ka lang. Kung ayaw mo, pwede kang umalis. Don’t be unreasonable, Ma’am." Umirap ito. "At... hindi ako tumitingin sa asawa mo!” She was protecting her rights, but she was called unreasonable by her! She's a b*tch! She keeps on eye raping her husband while talking to her arrogantly. She was so angry that she wanted to hit someone. What kind of absurdity is this? “Don't you have to show your service attitude when there are so many customers? And since it is a reservation, there should be a reservation rule!” Naramdaman niya ang paghawak ni Esteban sa kanyang siko ngunit pinagsawalang bahala niya lang ito. Biglang nataranta iyong babaeng staff dahil sa dami nang nakarinig ng sigaw niya. "I have a reservation! You are the one who's unreasonable for giving my reser

Lahat ng tao na nakatingin sa nangyayari ay takot ang naramdaman, may iilang umalis na at mayroon ding iilan na nanatili pa rin para makinuod. Nakatingin ng masama si Esteban sa may-ari at bahagyang napaatras si Bernard nang maramdamang kakaiba as tingin ni Esteban."Bibigyan kita ng pagkakataong magtawag pa ng mga tauhan mo, Bernard Wang." Lumapit si Esteban sa kanya na malamig ang tingin at diin niya iyong sinasabi. Napalunok nang palihim si Bernard."Ang y-yabang mo. iyon lang naman ang kaya mo, pero sige. Kung talagang pinatumba mo ang nauna kong mga tauhan, sigurado akong hindi mo matatalo ang susunod kong tatawagin. Palabasin mo ang tao dito," utos niya sa manager na agad din ginawa. Esteban smirked at him, hindi niya alam ang ginawa ni Esteban palihim. "Bago ang lahat, may ipapakilala ako sa'yo..." Lumingon si Eseteban sa labas at doon napasinghap ang iilang empleyadong nakatingin sa kanila.Naglalakad si Apollo kasama ang mga tauhan nitong m

"Everyone!" Nakuha ang attention ng lahat dahil sa pagsigaw ni Marvin. Wala na rin si Martin dahil nagpaalam ito kanina na aalis. Lumingon ang lahat sa kanya, ngumiti ito nang malapad at tinuro si Roberto at ang pamilya nito. "See that guy?" he asked. Gusto nang umalis ni Isabel dahil napapahiya na sila, hindi dapat sa kanila ang gabi na ito pero sila ang ginagawang katatawan dahil sa sinabi ni Esteban. "Sa makalawang linggo, samahan ninyo ako na bumisita sa bagong bahay nila. Akalain mo iyon, nakabili rin pala sila ng bahay." Nagtawanan ang lahat maliban kina Roberto.Walang naniwala sa kanila dahil inakala nilang hindi kaya ng pamilya. "Baka mas malaki pa ang bahay nila sa bahay ninyo, Marvin!" sigaw ng isa ring dating kaibigan ng dalawa. Nagtawanan ang lahat."Well, let's see in two weeks from now."Lumbas si Esteban saglit sa venue at nagbanyo naman si Roberto, naiwan si Anna at Isabel. Lumapit sa kanila ang iilang tao para intrigahin sa nabangg

Pagkatapos nang nangyari sa dalawa, nina Diego at Sandra, huminga sila nang malalim dahil sa pagod. Niyakap ni Sandra si Diego. "Hmm...kailan mo ako papuntahin roon?"'Here we go again.' Sa isip ni Diego, hindi talaga yata siya makaalis sa usapang ito. "Maybe soon." Kibitbalikat niyang sabi. Agad naman bumangon si Sandra."Gusto ko ngayon...Huwag mong sabihin na hindi kaya ng isang Alvarez ang ganoong bagay?" Gustong magmura ni Diego sa narinig. Alam niya ang batas sa village na ito at kapag nagkamali siya tiyak pagbabayarin siya at malalagot siya sa magulang nito. "Come on, kinuha mo ako ng isang iglap lang sa bar at ito hindi mo kaya?""Okay, fine." Agad na nagbihis si Diego at ngumiti naman nang malawak si Sandra.Habang naglalakad ang dalawa patungko sa malaking bahay, pinagpawisan na at kinakabahan si Diego. He can't explain everything to this girl, dahil baka sabihin ay wala siyang kakayahan sa lugar na ito."Wow!" Nang makaratin