Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 10

"Papa, gusto ko po sumama!" pakiusap niya sa ama habang naghahanda ito. "Maiinip ka lang doon," saad nito. "Mama, gusto ko po sumama kay papa!" minabuti niya ng sa ina na lang makiusap."Pa, sige na, isama mo na. Hindi naman iyan malikot," pakiusap ng mama niya dito. Napabuntong hininga na lang ito. "Wag kang magkukulit doon." Napangiti na lang siya sa sinabi ng ama, sabay dali-daling tumakbo papunta sa kuwarto niya para magbihis "Saan kayo pupunta? " salubong sa kanya ng kanyang kapatid pakalabas niya ng silid, kita ang pagkunot ng noo nito. "Sasama ako kay papa sa birthday," pagmamalaki niya dito na malapad ang ngisi "Gusto ko din sumama!" biglang habol ng kapatid niya, tumungo ito sa mama nila at kitang nakikiusap din. "Lucy, hindi kayo kayang dalawa ng papa mo, so dito ka na lang kasama ko, okay. Magba-bake na lang tayo! " paglalambing ng mama niya sa kakambal niya, nakanguso ito pero pumayag din naman sa paikusap dito. Tuwang-tuwa siyang nagtatalon habang patungo sa kots

"Dude, virgin ka pa ba?" pilit kalmang saad niya.Halata naman ang gulat ng kaibigan sa kanyang sinabi dahil napanganga na lang ito habang nanlalaki ang mga mata na tumingin sa kanya. "Oo naman no!" balisa nitong saad. "Bakit mo naitanong? Huwag mong sabihing…" hindi na nito natapos ang sasabihin dahil napahawak na lang ito sa bibig sabay namimilog na matang napahawak sa bibig, halata ang makulit na kapilyuhan sa mukha. "Ulol!" mabilisan niyang batok nang mabatid ang nasa isip nito. "Ano bang mayroon, bakit mo naitanong?" natatawa nitong haplos sa parteng nabatukan. "Wala lang, napapa-isip lang ako," kumunot na lang ang noo ng kaibigan sa kanya, isang buntong hininga naman ang pinakawalan niya ng mga sandaling iyon dulo’t ng bagay na gumugulo sa kanyang isipan, "kasi, bakit parang may mga taong nahihirapan umiwas sa tukso kahit may mga asawa at karelasyon na?" sa wakas ay bulyaw niya dahil sa bigat ng bagay na dinadala.Bigla niya nanaman kasi naalala ang tagpo ng kanyang ama kasa

"Saan ka ba nanggaling na ugok ka!" isang malakas na batok ang sinalubong sa kanya ng galit na galit na kapatid."Hala, bakit ba ako pinagdidisikitahan mo!" balik niya kaagad dito dahil sa gulat."Ikaw ang lalake, ikaw dapat ang nagtatanggol sa amin!" bulyaw ng kakambal.Bigla na lang siyang kinabahan sa lumabas sa bibig nito, agad niyang pinalibot ang tingin sa bahay nila at mukhang nagkaroon nga ng gulo roon."Ano ba nangyari!" alala niyang saad."Matagal na palang niloloko ni papa si mama, tapos hindi mo man lang alam!" nanlilisik matang singhal nito sa kanya.Doon na sumikip ang dibdib ni Luke sa galit, ang buong akala niya kasi ay hindi na iyon mauulit pa at mananatili na lamang sa nakaraan subalit mali pala siya ng inakala.Napakuyom na lang siya ng palad, nakadagdag pa sa kanyang poot ang paghihinagpis ng kanyang kakambal kaya naman inakap niya na lang ito para pahinahunin."Sorry sis," pagpapakalma niya rito.Tuloy-tuloy lang ito sa paghampas sa kanyang dibdib habang humahagul

"Napaka simpleng bagay na nga lang ng iniuutos ko sa iyo hindi mo pa nagawa, anong klaseng pag-iisip ba mayroon ka!" bulyaw ng kanyang ama.Napakuyom na lang siya ng palada habang tinatanggap ang mga katagang iyon. Alam niya naman na ito ang magiging reaksyon nito subalit sadyang hindi niya mapigilan ang galit dahil alam niyang sinasadya lang ito, maliban doon ay nagkataon lang na iba ang dahilan kung bakit hindi siya nakapagpapirma ng mga dokumento."Paano mo pa mahahabol iyang mga papeles!" pagwawala nito sa opisina, nanatili lang siyang nakayuko at nanggagalaiti sa harapan nito. "Get out of my face!" bato na lang nito ng mga hawak na papel sa kanya.Isang malalim na hininga na lang ang pinakawalan niya habang pinupulot ang mga iyon bago tumalikod at naglakad palabas, hindi na siya nag atubili pang magpaliwanag, dahil alam niyang sarado na ang isipan ng kanyang ama.Napaghandaan nanaman niya ang naturang bagay na iyon at sigurado niyang sa pagkakataon na iyon ay siya ang mananaig, k

"Ayos ka na ba?" tapik niya kay Jordan nang makitang medyo wala na ang pamumula nito.Tumango ito pero hindi nagsalita, nagising lang ang diwa ng kaibigan niya nang bigla na lang mag ring ang cellphone nito, parang itong nabuhusan ng malamig na tubig sa bilis ng pagdilat kasabay ng pagsagot."Hello!" balisang saad nito. "Opo ma, pauwi na po ako," buong lambing nitong pagpapaalam.Napapigil na lang siya ng tawa habang pinagmamasdan si Jordan, tila kasi para nanaman itong isang makulit na bata habang kausap ang ina."May tinapos lang po kasi kaming magkakaklase na project." Pinandidilatan siya nito ngunit sadyang hindi niya mapigil ang hagikgik. "Po?" Nasuntok na lang ni Jordan si Luke sa balikat nang kumawala ang malakas na bungisngis.Isang malalim na hininga muna ang ginawa niya bago magsalita. "Kasama niya po ako tita!" singit niya na lang dito.Halata naman ang gulat nito sa ginawa niya. "Si Luke po!" ganoon na lang ang pagkatulala nito. "Opo," magiliw nitong saad matapos nag ilan