เพื่อไม่ให้อาการป่วยของเธอเลวร้ายไปกว่านี้ หลินเหยียนจึงกำหนดเวลาคีโมระยะแรกสำหรับเธอเป็นวันมะรืนผลข้างเคียงของคีโมค่อนข้างจะหลากหลาย โดยที่สองสัปดาห์แรกหลังการทำคีโมร่างกายจะอ่อนแออย่างมากและผมร่วง ซูชิงอวี่จึงต้องจัดเตรียมสิ่งต่างๆ ติดตัวไว้ให้อย่างเรียบร้อยล่วงหน้าซูฉี่ผิงไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นขึ้นในขณะนั้น โชคดีที่เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาล จึงชำระค่ารักษาพยาบาลแล้วกลับบ้านเดิมทีห้องแต่งงานเป็นของเธอและลี่ถิงเชิน เมื่อคิดว่าตัวเองจะย้ายออกไปไม่นานนี้แล้ว เธอกลัวว่าร่างกายของตัวเองจะอ่อนแอยิ่งขึ้นหลังจากทำคีโม จึงหาบริษัทขนย้ายบ้านมาล่วงหน้าโดยที่ฉินโอวเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอก็มาด้วยเช่นกัน เธอสวมชุดสูทและรองเท้าส้นสูงพร้อมกระเป๋า และยังพกมันเทศเผาสองหัวมาอีกด้วยและเสียงของเธอก็ดังขึ้นมาแต่ไกลว่า "เพื่อนซู ในที่สุดเธอก็ออกจากไอ้หมอนั่นได้สักทีนะ! ฉันเพิ่งรับค่าคอมมิชชั่นขายบ้านเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนกลางคืนฉันจะพาเธอไปเที่ยวที่ไนต์คลับเฮยหม่านะ คางคกมีสามขามันหายาก แต่ผู้ชายมีสองขามีทุกที่ "สัปดาห์นี้เมื่อซูชิงอวี่หายไป เธอเพิ่งบินไปต่างประเทศเพื่อหาแฟนของเธอ เธอจ

ลี่ถิงเชินถลึงตาใส่เฉินหลิ่งด้วยสายตาเย็นชา เฉินหลิ่งรีบอธิบายไปว่า "ประธานลี่ครับ ตอนนี้คุณนายอยู่กับฉินโอวครับ"ฉินโอวเป็นเพื่อนซี้ของซูชิงอวี่ การที่พวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันนั้นเป็นเรื่องปกติ ตอนแรกเพื่อที่จะรู้ว่าซูชิงอวี่อยู่ที่ไหนและทำอะไรอยู่ ลี่ถิงเชินจึงให้เฉินหลิ่งแอดไลน์ของเธอเฉินหลิ่งอธิบายพลางหยิบมือถือของเธอออกมา เลื่อนไปเจอไทม์ไลน์ล่าสุดของฉินโอว ฉินโอวดัดผมเป็นผมดัดลอนสีดอกซากุระมันน่าหลงใหลมาก ลี่ถิงเชินแค่ดูแวบหนึ่งก็เห็นว่าซูชิงอวี่ที่อยู่ข้างๆ เธอต่างกับสไตล์ประจำวันของเธอมันดูราวฟ้ากับดิน ผมยาวเกือบเท่าเอวจะกลายเป็นผมซอยแบบแสกกลาง เหมาะมากกับหน้าเรียวของเธอ ปกติเธอยิ้มเหมือนพระอาทิตย์ดวงน้อย นิสัยเบิกบานแจ่มใสของเธอก็กลายเป็นเศร้าลงในรูปนี้ เธอก้มหน้าอยู่ สวมเสื้อเชิ้ตของผู้ชายตัวใหญ่ กระดูกไหปลาร้าที่งดงามก็โผล่ให้เห็น ทั้งตัวของเธอดูมีความสวยและทรงเสน่ห์แบบโทนเย็นที่เปล่งออกมาแคปชั่นคือ คืนชีพลี่ถิงเชินไม่รู้ตัวว่ามือของตัวเองที่กุมมือถืออยู่นั้นสั่นเบาๆ ถูกเธอก่อกวนมาตลอดหนึ่งปี ตอนนี้เธอเลือกที่จะปล่อยมือ เห็นๆ อยู่ว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากเห็น แต่ทำไ

ซูชิงอวี่มองหลินเหยียนแวบหนึ่งด้วยความขอบคุณ หลินเหยียนพยักหน้ารับและหันกลับไปเพื่อทำตามขั้นตอนให้กับเธอพยาบาลสาวอธิบายอย่างอดทนต่อเธอ "คุณซูคะ คืออย่างนี้ค่ะ คุณจะต้องรับการรักษาเป็นเวลานาน เนื่องจากยาคีโมเป็นยาฉีด เมื่อฉีดยาเราจะต้องแทงเข็มเข้าเส้นเลือด ซึ่งจะทำให้เส้นเลือดได้รับความเสียหาย อาจมีการรั่วซึมของยาจากหลอดเลือดเกิดขึ้นบางที ยาบางชนิดของคีโมมีความเป็นกรดเพื่อป้องกันปัญหาเหล่านี้ เราแนะนำว่าคุณควรคาสายสวนหลอดเลือดดำก่อนเริ่ม เพื่อให้ยาสามารถเข้าสู่เส้นเลือดและอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย เราจะคาเข็มทางหลอดเลือดดำสำหรับให้ยาเข้าเส้นเลือด ข้อดีคือ เมื่อใช้เวลานาน ครั้งต่อไปที่ฉีดยาคีโมจะไม่ต้องหาเส้นเลือดอีกและไม่เสี่ยงต่อการที่เข็มจะหลุด สะดวก ปลอดภัย แต่ข้อเสียคือ หลังจากนี้มือนี้จะไม่สามารถยกของหนักได้อีกซูชิงอวี่เห็นด้วยกับคำแนะนำของพยาบาลสาว ก่อนที่จะเริ่มทำคีโม เธอได้ทำการผ่าตัดเล็กๆ คือตั้งสายสวนหลอดเลือดดำในแขนของเธอ ร่างกายของเธอมีความต้านทานต่อยาชา เลยปฏิเสธฉีดยาชา เมื่อมีดกรีดเนื้อตัวเธอ เธอเพียงแค่ขมวดคิ้วและไม่มีเสียงออกมาหมอถามว่า "ไม่ค่อยจะมีเด็กสาวคนไหนทนเจ

ซูชิงอวี่เงยหน้าขึ้นและมีการถากถางพุ่งเข้ามาในดวงตาของเธอ "คุณลี่ถามดีมากๆ ตอนนี้ไม่ใช่คุณอยากหย่าหรอ"ชัดเจนว่าลี่ถิงเชินไม่สนใจคำพูดของเธอ และเข้าไปข้างๆ ซูชิงอวี่ด้วยความเย็นชา "ช่วงนี้เธออยู่กับเขาทุกวันใช่ป่ะ"ในระยะใกล้นี้ ซูชิงอวี่เห็นได้ชัดว่าสายตาใต้ขนตาหนาของเขาเย็นชามาก ดวงตาของเขามีเส้นเลือดมากมาย และใบหน้าของเขาเต็มไปความดุร้ายซูชิงอวี่ปฏิเสธเสียงแข็ง "ไม่ใช่ วันนี้เรียกแท็กซี่ไม่มา รุ่นพี่ผ่านมาทางนี้พอดีฉันก็เลยติดรถมาด้วยน่ะ"ลี่ถิงเชินยิ้มเยาะ "ซูชิงอวี่ เวลาที่คุณโกหก ตาจะชอบมองขึ้นไป นิสัยนี้ยังไม่เปลี่ยนเลยนะ คุณต้านทานมานานเป็นปีแล้ว แต่ตอนนี้ก็ปล่อยมือไปกะทันหัน ผมงงอ่ะ คุณหายไปเพื่อชายคนนั้นใช่ไหม แม้แต่พ่อคุณยังป่วยหนักอยู่ คุณทิ้งทุกอย่างไปเพื่อชายคนนั้นใช่ไหมซูชิงอวี่ไม่อยากอธิบายอีก เขาเป็นคนฉลาดขนาดนี้ ถ้าเธอยังใช้ข้ออ้างอีกจะทำให้เขารู้สึกว่าเธอกำลังดูถูกสติปัญญาของเขา ดังนั้นเธอจึงจะยิ่งอธิบายยิ่งผิดดังนั้นซูชิงอวี่จึงเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็วและพูดว่า "มันไม่สำคัญ เราไปหย่ากันดีกว่า"ก่อนที่เธอจะเดินไป ลี่ถิงเชินก็คว้าข้อมือของเธอเอาไว้ จริงๆแล้

ข้อเท้าเรียวของซูชิงอวี่เหมือนเป็นปีกผีเสื้อที่บอบบางอยู่ในมือของเขา เขาก็ทำให้แตกได้อย่างง่ายดายลี่ถิงเชินโค้งตัวค่อยเข้าไปใกล้เธออย่างช้าๆใบหน้าเล็กๆ ที่ตื่นตระหนกของเธอสะท้อนในดวงตาสีดำของเขา คำปฏิเสธของเธอก็จุดไฟครั้งสุดท้ายของใจเขาหัวใจของซูชิงอวี่เต้นแรงตึกตักตึกตัก เธอรู้สึกตะลึงและโกรธหนักมากมันทำให้เธอร้องตะโกนออกไปอย่างสุดเสียงว่า "อย่าใช้มือเคยแตะตัวคนอื่นมาแตะตัวฉัน! ปล่อยมือสกปรกของคุณออกไปซะ!"อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมาลี่ถิงเชินอุดปากของเธอ ระงับคำพูดของเธอไว้ซูชิงอวี่จ้องมองไปที่ดวงตากลมโตของเธอและส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งเพื่อที่จะหลุดพ้นจากการควบคุมของเขา มือของฝ่ายชายได้ช้อนคอเธอขึ้นมาอย่างช้าๆ และบังคับให้เธอหงายหน้าที่มอบบทลงโทษเธอด้วยการจูบลมหายใจที่ชัดเจนและหยาบคายจะเข้าสู่ปากของซูชิงอวี่อย่างต่อเนื่อง เมื่อคิดว่าริมฝีปากของเขาอาจเคยจูบไป๋หยวนหยวน ซูชิงอวี่ก็รู้สึกน่าขยะแขยงมากโดยไม่รู้ว่าเธอได้พลังมาจากไหน เธอจึงผลักลี่ถิงเชินออกไป นอนบนขอบเตียงแล้วอาเจียนเมื่อเธออาเจียนเสร็จและหันกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาของลี่ถิงเชินดูเหมือนจะเต็มไปด้วยขี้เถ้าหม้อ เกื