“เธอเคยมีอะไรกับผู้ชายไหม?”ยามค่ำคืนหนึ่งมาถึง สวี่ชิงฮวนที่ทำงานนอกสถานที่และดื่มเหล้ามานิดหน่อยเดิมทีควรจะนอนหลับไปแล้ว แต่เมื่อหลับตาลง คำพูดของเพื่อนสนิทฟู่เจียเจียก็เริ่มเล่นวนอยู่ในหัวซ้ำ ๆ เหมือนมีเสียงโอบล้อมรอบอยู่ 360 องศา“ความรู้สึกนั้นจะใช้แค่คำว่าฟินมาอธิบายได้ยังไงกัน เธอถือโอกาสตอนที่ตัวเองยังเป็นสาว รีบยั่วยวนผู้ชายหล่อ ๆ มาลิ้มรส! แต่ถ้าหาไม่ได้จริง ๆ เรียนรู้ลงมือทำเองก็ได้ ไม่ต้องอายหรอก คลิปโป๊แบบไหนเจ๊มีหมดแหละ ขอแค่ให้เธอได้เปิดประตูสู่โลกใบใหม่!”ตอนนั้นตัวเองตอบกลับเธอว่าอะไรแล้วนะ?จำไม่ได้แล้วสวี่ชิงฮวนนอนอยู่บนเตียงของโรงแรม ความมึนเมาทำให้ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยประณีตของเธอแดงระเรื่อ ผมยาวหนาเหมือนกับสาหร่ายสยายออก......อีกหนึ่งเดือนตัวเองก็จะอายุครบยี่สิบหกปีแล้ว เป็นผู้หญิงที่บรรลุนิติภาวะมาก็ตั้งนานแล้ว แต่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย จูบแรกก็ยังอยู่ เรื่องอย่างว่านั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยอันที่จริงฟู่เจียเจียก็ไม่ใช่ว่าจะพูดเป็นครั้งแรก ถึงขั้นพูดติดปากเป็นเรื่องตลกอยู่ทุกวัน แต่วันนี้ กลับกระตุ้นความต้องการในร่างกายของตัวเองได้อย่างน่าประหลาดใจ ฤทธิ์เหล

ฟู่เจียเจียเป็นคนชอบพูดเสียงดัง จู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันแบบนี้ ทำให้ดึงดูดสายตาของคนพวกนั้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน และรวมถึงฟู่เยี่ยนฉือด้วยแต่โชคดีที่เขาเพียงแค่เหลือบตามองแล้วก็ดึงสายตากลับ ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็ก้าวขาอันเรียวยาวของเขาออกไปจากโรงแรม รอให้ผู้คนออกไปหมด ฟู่เจียเจียขยับเข้ามาใกล้ด้วยสีหน้าซุบซิบนินทา“เอ๊ะ? ประธานฟู่ถามเรื่องนี้ทำไม?”เผือกชิ้นนี้ทำให้เธอจับทางไม่ได้ เมื่อครู่ยังคิดว่าจะเกิดข่าวที่น่าตกใจขึ้น ผลกลับออกมาว่าเป็นแบบนี้? แต่สวี่ชิงฮวนก็กลับถอนหายใจด้วยความโล่งอกเหมือนได้รับการอภัยโทษประหารชีวิต เมื่อจะเอ่ยปาก คอก็แห้งขึ้นมา “……ห้องนั้นวิวดี บางทีเขาอาจจะอยากเปลี่ยนห้องก็ได้”“แค่นี้เหรอ?” “นั่นเป็นถึงท่านประธาน”ฟู่เจียเจียเบะปาก และก็คิดว่าระดับของพวกเธอสองคนก็ไม่มีทางจะมีความสัมพันธ์อะไร แตกต่างกันไปมากหรอก“เธอคิดว่าคนหล่อภูเขาน้ำแข็งอย่างประธานฟู่ ถ้าอยู่บนเตียงจะร้อนแรงดั่งไฟไหม? ร่างสูงใหญ่อย่างเขา ฉันเดาว่าขนาดต้องใหญ่มากแน่ๆ!”“……”ร้อนแรงดั่งไฟรู้สึกว่าจะโอเว่อร์ไปหน่อย แต่ประโยคหลังนั้น……ขนาดของเขาน่าจะถือว่าใหญ่มั้ง ถึงแม้เธอ

รอยสักนั่นดูมีระยะเวลาหลายปีแล้ว หมึกซึมลึกเข้าผิว ไม่เหมือนกับเพิ่งจะสักมาใหม่ถ้าคำพูดของฟู่เจียเจียเป็นจริง งั้น0825น่าจะเป็นวันเกิดของคนในใจเขาล่ะมั้ง!ในเมื่อวันเกิดของฟู่เยี่ยนฉือเธอก็รู้ ต้นเดือนเมษายน ประธานใหญ่และภรรยาของฟู่ซื่อกรุ๊ป นั่นก็คือพ่อแม่ของฟู่เยี่ยนฉือ วันเกิดต่างก็อยู่ในเดือนกรกฎาคมแน่นอนว่า ยิ่งไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองเลย!วันเกิดของเธอคือ 14 พฤศจิกายนไม่ตรงกับเลขสี่ตัวนั้นแม้แต่ตัวเดียวคิดๆดูแล้ว ทำให้ฟู่เยี่ยนฉือผู้ชายที่เย็นชาจนเข้ากระดูกแบบนี้ ทำการสักเรื่องที่บ้าบิ่นและดูไร้ความคิดแบบนี้ได้ เกรงว่าคงจะรักอีกฝ่ายเป็นอย่างมากแน่ๆจู่ ๆ สวี่ชิงฮวนก็รู้สึกเสียใจกับการกระทำที่วู่วามของตัวเองเมื่อคืนนี้! ทำไมเธอถึงไม่คิดที่จะถามก่อนว่า ประธานฟู่โสดหรือเปล่านะ?ถึงแม้ฟู่เยี่ยนฉือจะหน้าตาหล่อ รูปร่างดี มีความสามารถ แต่ตัวเองก็ยังมีคุณธรรม ผู้ชายของคนอื่นทางที่ดีไม่ควรจะแตะต้อง!“เจียเจีย เธอรู้ไหมว่าคนที่อยู่ข้างกายประธานฟู่ วันที่ 25 สิงหาคมเป็นวันเกิดของใคร?”“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง! บริษัทเซิ่งสือของพวกเราเป็นแค่สาขาของฟู่ซื่อกรุ๊ป ครองตลาดในประเทศไปแล้วถึ

“ประธานฟู่”สวี่ชิงฮวนครุ่นคิดแค่ไม่กี่วินาที ก็เอ่ยปากตอบกลับไปว่า “ฉันมีแฟนแล้วค่ะ”เรื่องดีลาภลอยแบบนี้ ตั้งแต่เธอเกิดมาจนถึงตอนนี้ ก็ไม่เคยพบเห็น และก็ไม่เชื่อด้วยไม่ว่าเขาอยากจะลองเชิงตัวเอง หรือเป็นเพราะเหตุผลบางอย่างต้องการหาคนมาแต่งงานด้วยจริง ๆ เธอก็ไม่อยากเข้าร่วม ดังนั้น โกหกว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ปัญหาทั้งหมดก็สามารถจัดการได้อย่างเรียบร้อยได้ฟังคำพูดของเธอ ฟู่เยี่ยนฉือเม้มปากเล็กน้อย ดวงตาเคร่งขรึมขึ้น“จริงเหรอ?”“ฉันจะโกหกประธานฟู่ทำไมคะ?”ยังไม่รอให้เขาเอ่ยปาก สวี่ชิงฮวนก็โค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันไม่รบกวนประธานฟู่แล้วค่ะ ช่วยเอาสัญญาให้ฉันด้วยค่ะ”“อืม”ฟู่เยี่ยนฉือพยักหน้าพูดเสียงอย่างเย็นชา และก็ไม่ได้ยื้อต่อ พูดแค่ว่าสัญญาอยู่ที่เลขาของเขา จากนั้นก็ปิดประตูห้องสวีทลงสวี่ชิงฮวนถือสัญญาเดินจากไปอย่างรวดเร็ว และถือว่าบทสนทนาเมื่อครู่ตัวเองหูแว่วไปเองฟู่เยี่ยนฉืออยากแต่งงานกับตัวเองงั้นเหรอ?เหลวไหลสิ้นดี!…….หลังจากได้สัญญามา สวี่ชิงฮวนก็ไม่ได้ส่งมอบให้แอนนี่โดยตรง แต่ไปหาผู้จัดการเฉินก่อนโครงการนี้เธอติดตามมานานขนาดนี้แล้ว จู่ ๆ จะให้ตัวเองถอนตั

เธอนึกถึงคำพูดที่ฟู่เยี่ยนฉือพูดกับตัวเอง เขาบอกว่า เขาสามารถรับผิดชอบค่ารักษาของคุณแม่ได้ แถมยังหาหมอที่ดีที่สุดให้เธอได้อีกด้วย! ในตอนนี้ นี่เป็นทางเลือกเพียงหนึ่งเดียวแล้วละ! สวี่ชิงฮวนเริ่มเปิดหาเบอร์โทรศัพท์ของเพื่อนมัธยมต้นอย่างบ้าคลั่ง โชคดีที่หาเจอคนหนึ่งและขอร้องให้เธอลากตัวเองกลับเข้าไปในกลุ่มไลน์ แต่คิดไม่ถึงว่า…..หลังจากที่ตัวเองออกจากกลุ่ม ฟู่เยี่ยนฉือก็ออกจากกลุ่มด้วย![ตอนนี้มีคนติดต่อฟู่เยี่ยนฉือได้ไหม?] เธอรีบส่งข้อความเข้าในกลุ่มไลน์ทันที และก็ไม่สนว่าคนอื่นจะวิพากษ์วิจารณ์ตัวเองลับหลังอย่างไรไม่นานนัก เพื่อนนักเรียนหวังจ้งตอบกลับประโยคหนึ่ง [เอ๊ะ? ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มหรอกเหรอ? ไม่กี่วันก่อนฉันยังเห็นเขาอยู่ในกลุ่มอยู่เลย ทำไมถึงออกจากกลุ่มแล้วล่ะ!][ออกจากกลุ่มเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เขาเป็นถึงประธานของฟู่ซื่อ ปัจจุบันกับอดีตเทียบกันไม่ติดเลย ไม่มีอะไรคุยกับพวกเราคนธรรมดาหรอก][ฮ่าฮ่า ดูความอิจฉาของนายสิ!] คนในกลุ่มนี้เริ่มเบี่ยงเบนไปจากหัวข้อ ไม่นานนักข้อความคุยกันก็ดันประโยคของสวี่ชิงฮวนหายไปในตอนที่เธอขมวดคิ้วคิดหาวิธีอื่น จู่