All Chapters of Fake Marriage With The CEO: Chapter 401 - Chapter 410

Hinawakan ni Rizzo ang kamay ni Anais at inalalayan itong makababa sa stage. Sa gilid sila dumaan, kaya sinalubong sila ni Yara. Ngumiti sa kanila ng may pang-aasar ang babae bago nagbaba ng tingin kay Coleen na nakakapit naman sa kamay ni Anais. "Hi there, little angel." Yara sweetly smiles at Coleen. Ngumiti rin pabalik si Coleen. "Hi, Tita Pretty." Ngiting bati ni bata. Napangiti na rin siya nang makita na masaya ang kaniyang anak na makita ulit ang Tita Yara nito. Ngunit dahan-dahan din na naglaho ang kaniyang ngiti nang maalala na si Yara nga pala ang nag-alaga kay Coleen noong baby pa ito. Dahil hindi niya pa kayang mag-alaga ng sanggol, humingi siya ng tulong kay Yara. Coleen is so fond with Yara na noong una, naisip nito na si Yara ang totoo nitong ina. Yara has no experience of taking care a baby, but his sister willingly help him to take care Coleen when she was an infant. Tatlong buwan pa lang nang ipinapanganak si Coleen ay ibinigay na ito sa kaniya ng ina

Umusad saglit ang sasakyan na nasa kaniyang harap kaya umabante rin siya. Nagriring ang numero ni Vine ngunit hindi ito sumasagot. Pagkalipas ng ilang segundo, idinirekta lamang siya ng operator sa voicemail nito. Nagtagis naman ang kaniyang bagang. He pressed the button for the voicemail. “I need your expertise here. DNA test for two hundred thousand pesos— No, five hundred thousand pesos for a f*ck*ng DNA test now. If you don’t return my call I'd get someone from the government to do it for me.” Iritado niyang sabi. Saka niya tinapos ang voicemail para ipadala kay Vine. Mataas na opisyales si Vine noon sa gobyerno. Dati itong empleyado sa forensic department, kaya malaki ang tiwala niya na matutulungan siya nitong ipa-DNA test ang labi na nasa mausoleum. Nga lang, hindi tumatanggap ng maliit na halaga ang lalaki para sa serbisyo nito. Kaya naman para tulungan siya nitong lutasin ang kaniyang suliranin, handa siyang magbayad ng malaking halaga. Umabante siyang muli nang u

Nasa labas na ng kompanya si Xian, naghihintay na dumating ang tauhan na ipinapatawag ng kaniyang amo. Kabado siya, ngunit pinanatili niyang blangko ang ekspresyon ng kaniyang mukha.Nanginginig ang kaniyang kamay kaya itinago niya iyon sa bulsa ng kaniyang trouser. Malamig ang kaniyang palad, ngunit pinagpapawisan iyon sa loob ng kaniyang bulsa.Nang mamataan niya ang pamilyar na itim na SUV ni Jethro ay agad siyang tumuwid ng tayo. Sinundan niya ng tingin ang pagpark nito sa isang parking space na inilaan ng kanilang empleyado para sa lalaki.Nang bumaba sa sasakyan si Jethro ay dumagundong ang kaniyang dibdib. Naglakad siya para salubungin ito kagaya ng dapat niyang gawin.Laking pasasalamat niya na nagagawa niyang ikubli ang kaniyang kaba sa blangkong ekspresyon ng kaniyang mukha. Dahil kung hindi, baka pinagtatawanan na siya ngayon ng kaniyang mga kapwa empleyado.Ngunit sino nga ba ang hindi kakabahan kay Jethro?Pinapasok ito ng security guard. Natanaw siya agad ng lalaki kaya

Pagkabalik sa Pilipinas ay siya na ang pinamahala ni Yara sa mga iniwan nitong negosyo. Marami ang mga negosyo ng magkapatid na Yara at Rizzo. Mas pukos lamang si Yara sa pagmomodelo nitong mga nakaraang taon kaya pansamantala nitong iniwan ang mga naitayong negosyo sa Pilipinas.Isa nga sa hinahawakan niya ngayon ay ang jewelry store nito na may maraming branch sa Manila, Cavite, at Cebu. Madalas, kinakain ang kaniyang oras at panahon sa pag-aasikaso ng mga order at shipment ng mga alahas at ginto. Ngunit dahil na rin sa kaniyang pagiging abala sa store ay nalilibang ang kaniyang isip at hindi na nakakasingit ang ibang alalahanin.Mayroong itinatayong clothing brand si Yara, ngayon na bumalik na ito isa Pilipinas ay iyon ang pagpupukusan ng babae kaya mananatili sa kaniyang pamamahala ang jewelry store."Good morning, Ma'am." Binati siya ng mga empleyado nang makapasok sa store.Ngumiti siya at tumango."Good morning." She greeted back.Sa unang palapag ay ang mismong store, sa ikala

She had been in a coma. Maraming dugo ang nawala sa kaniya kaya ilang araw din siyang walang malay at nakaratay lamang sa hospital bed. Nang magising naman siya mula sa malalim na pagkakatulog, hindi niya maunawaan ang nangyayari. Binati siya ng puting kisame, ng nakakasilaw na liwanag, at ng mabigat na pakiamdam. She had an oxygen mask when she woke up. Hindi niya alam kung nasaan siya at kung ano ang nangyari sa kaniya. Ilang minuto pa ang lumipas bago niya naramdaman ang pananakit ng kaniyang kalamnan, parang sinagasaan siya ng ten wheeler truck sa sobrang sakit ng kaniyang katawan. Sinubukan niyang igalaw ang kaniyang mga kamay, ngunit hindi niya magawa. Hindi niya matukoy kung saan ang pinakamasakit, ang tanging alam niya lang ay nanginginig ang kaniyang katawan dahil sa sakit sa simpleng pagkislot lamang. Hindi niya pa alam ang nangyari sa kaniyang Daddy at kung ano ang naging epekto nito sa kaniyang Mommy. She was oblivious. Saka niya lang nalaman nang ililibing na it