Semua Bab เมีย(ไม่)พลอยโจน: Bab 61 - Bab 70

บทที่ 62แสงอรุณของวันใหม่ทาทาบขอบฟ้าในตอนรุ่งสาง ความหนาวเย็นของบรรยากาศอันแท้จริงพร่างพรมมากระทบผิวกายของร่างบางที่สอดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันกับเจ้าของร่างเปลือยเปล่ากำยำ ทำให้นัสรินเผลอขยับตัวเข้าหาไออุ่นที่อยู่ใกล้แสนใกล้นั้นอย่างเป็นอัตโนมัติทันที ความอบอุ่นนั้นช่างลึกซึ้งและละมุนละไมชวนให้อยากหลับใหลต่อไปอีกนานแสนนาน จนแทบไม่อยากตื่นมารับรู้ความจริงใดๆ ระหว่างเขาและเธอ หากสุดท้ายนัสรินก็ตื่น เมื่อตระหนักได้ว่าที่ตนต้องมานอนอยู่บนเตียงเดียวกับปราณต์อยู่ตอนนี้นั้นเป็นเพราะอะไรตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาคมคร้ามของคนที่เป็นเจ้าของหัวใจและร่างกายตัวเองมาตลอดตั้งแต่ได้พบเขาครั้งแรก ด้วยสายตาของคนที่เจียมเนื้อเจียมตัว รู้ดีว่าตัวเองมีค่ามีความหมายต่อปราณต์น้อยแค่ไหน เขาไม่เคยรักเธอ ไม่เคยสงสาร มีแต่รังเกียจและอยากแก้แค้นเท่านั้น หากเป็นไปได้เธออยากให้เวลาหยุดอยู่แค่ตรงนี้ เธอจะได้มีสิทธิ์มอง มีสิทธิ์ครอบครองเขาอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องตระหนักถึงความจริงใดๆ อีกแต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้...อีกไม่นานเมื่อแสงตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าแล้ว ปราณต์ก็คงตื่นมาและพาเธอกลับไปสู่โลกแห่งความจริงอีกครั้ง

บทที่ 64 หลังจากกลับออกมาจากห้องน้ำพร้อมปราณต์ นัสรินก็เกิดอาการหน้าร้อนซ่านขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าตอนนี้ที่หน้าตู้มีเสื้อผ้าที่ซักรีดอย่างเรียบร้อยแขวนอยู่สองชุด ชุดหนึ่งเป็นชุดของปราณต์ อีกชุดหนึ่งคงเป็นชุดของเธอที่ปราณต์เตรียมมาให้ เธอจำได้ว่าก่อน หน้านี้ ตู้เสื้อผ้าตู้นั้นยังไม่มีอะไรแขวนอยู่แน่ๆ นั่นแสดงว่าคนที่เอาชุดนี้เข้ามาให้ คงเข้ามาตอนที่เธอกับปราณต์อยู่ในห้องน้ำ และคงได้ยินอะไรๆ ที่ดังอยู่ในนั้นหมดแล้ว นัสรินส่งค้อนอย่างเคืองๆ ไปให้คนที่ขยันทำให้เธออับอาย แต่ปราณต์ก็กลับยิ้มใส่ตาและหัวเราะเบาๆ อย่างรื่นรมย์ เธอจึงทำได้แค่ขยับไปหยิบเอาเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วหลบเข้าไปแต่งตัวหลังฉากไม้ไผ่ที่กั้นเอาไว้เป็นส่วนแต่งตัว กลับออกมาอีกทีก็พบว่าปราณต์แต่งตัวเกือบเสร็จแล้ว เขาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อน ยัดชายเข้าไปในกางเกงสแล็กเนื้อดีสีกรมท่า คาดเข็มขัดราคาแพงอย่างเรียบร้อย แต่ในมือกลับถือเนกไทและยืนรอเธออยู่“มาผูกเนกไทให้หน่อย ตั้งแต่เป็นเมียผมมา คุณยังไม่เคยทำหน้าที่นี้เลยไม่ใช่เหรอ” เขาออกคำสั่งทันทีที่เธอทำท่าว่าจะเดินผ่านหน้าไปยังโต๊ะเค

บทที่ 66หญิงสาวพยายามตั้งสติ เรียกความเข้มแข็งและหาทางออกให้ตัวเอง เธอจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เป็นปัญหาของใครเด็ดขาด อีกเดือนกว่าๆ ก็ครบกำหนดสามเดือน เธอก็จะได้กลับกรุงเทพฯ แล้ว ถ้าเธอนับไม่ผิดเดือนนี้น่าจะเป็นเดือนแรกที่เธอตั้งครรภ์ ซึ่งเวลาที่เหลืออยู่เดือนเศษคงไม่ทำให้ท้องของเธอโตจนผิดสังเกตนักแม้จะเป็นแค่แวบหนึ่งของความคิด แต่นัสรินก็หาทางออกให้กับตัวเองได้ในที่สุด หลังจากกลับกรุงเทพฯ เธอจะลาออกจากงาน และขอพ่อกับแม่ไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศจนกว่าจะคลอด จากนั้นค่อยพาหลานกลับมาหาตากับยาย หากพ่อแม่ไม่ยอมให้อภัยในความใจง่ายจนท้องไม่มีพ่อของเธอ เธอก็จะเลี้ยงลูกเพียงลำพัง โดยความลับที่ว่าใครเป็นพ่อของเด็กจะตายไปพร้อมเธอมือเล็กยกขึ้นเช็ดน้ำตาจากสองแก้ม ก่อนจะล้างหน้าล้างตาและเติมเครื่องสำอางใหม่ เพื่อที่แม่บ้านจะได้ไม่ต้องสงสัยอะไรนัสรินนั่งทำงานจนกระทั่งถึงตอนเย็น เธอก็ขับรถไปยังคลินิกหมอสูตินรีเวชที่เธอเสิร์ชหาในอินเทอร์เน็ตตั้งแต่ตอนกลางวัน โดยนัสรินเลือกหมอที่ไม่ได้ทำงานโรงพยาบาลเดียวกับปราณต์ เธออยากมาให้หมอตรวจซ้ำเพื่อความแน่ใจอีกรอบ และผลตรวจออกมามันก็ไม่ได้ต่างไปจากที่เธอตรวจด้วยต

บทที่ 68“พี่ปรัชญ์ช่วยนัสด้วยค่ะ!”“ผมว่าพี่ปราณต์กลับไปก่อนดีกว่า รอให้ใจเย็นแล้วค่อยคุยกัน” ปรัชญ์เอ่ยขึ้นขณะยืนขวางอยู่ตรงกลางระหว่างพี่ชายและพี่สะใภ้“แกนั่นแหละหลีกไป แกมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเมียชาวบ้าน”“เอ...ไม่ยักรู้ว่านัสแต่งงานใหม่ไปแล้ว” ปรัชญ์เล่นลิ้นอย่างนึกสนุกที่ได้ยั่วโมโหพี่ชาย“ไอ้ปรัชญ์!”“กลับไปก่อนเถอะพี่ปราณต์ รอให้ใจเย็นๆ ก่อน แล้วค่อยคุยกัน ผมขอร้อง” คราวนี้ปรัชญ์ทำเสียงจริงจัง แววตาเยือกเย็นกว่าเดิมปราณต์พยายามจะมองนัสริน แต่เธอก็เอาแต่หลบอยู่หลังน้องชายของเขา อารมณ์หึงหวงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ยังคงคุกรุ่นแต่จางลงบ้างแล้ว ทว่าที่ทำให้เขาเป็นกังวลก็คือท่าทีของนัสรินที่ดูเปลี่ยนไปจนชวนให้ใจหายนั่นต่างหาก“นัส...”“ถ้าคุณไม่กลับ นัสจะตายให้ดู ถ้าอยากเห็นนัสตาย ก็ลองก้าวเข้ามาอีกสิคะ” นัสรินซึ่งหลบอยู่ด้านหลังปรัชญ์ ขยับออกมายืนเผชิญหน้ากับปราณต์อีกครั้ง แววตาของเธอดูเด็ดเดี่ยว จนปราณต์ไม่กล้าเสี่ยง“ก็ได้...ผมจะกลับ ถ้าเกลียดกันนักผมก็จะไม่มาตอแยหรือมาให้เห็นหน้าอีก แต่สัญญามาก่อนว่าคุณจะไม่คิดสั้น”“คุณไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากนัสอีกแล้ว เราขาดกันทุกทางนับตั

บทที่ 70“เราว่านัสต่างหากเป็นคนที่น่าสงสารมากกว่า เพราะว่านัสเป็นผู้หญิง และอย่างที่นัสเคยบอก ว่าถ้าจะให้ผู้ชายคนไหนยอมรับได้ว่านัสเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วมันค่อนข้างยาก ในขณะที่หมอปราณต์คร้านจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าใส่”“แต่เขาก็เลือกออยแล้ว เราขอร้องนะออยอย่าให้คุณปราณต์ต้องผิดหวังเลย แค่ที่เราเคยทำกับเขามันก็มากพอแล้ว”“นัสทำอะไรเขา”“เรื่องนี้เราไม่เคยเล่าให้ออยฟัง แต่เพื่อคุณปราณต์เราจะเล่าในเรื่องที่เราไม่อยากจะพูดถึงอีก”“ว่ามาสิ เผื่อเราจะเปลี่ยนใจ”“ตอนนั้นพ่อกับแม่เราจะให้เราหมั้นกับลูกชายเพื่อนคุณพ่อ เพื่อล้างหนี้สินและทำตามคำสัญญาที่เคยให้ต่อกันไว้ คนที่เราจะหมั้นด้วยคือพี่ปรัชญ์ แต่เรากลับตกหลุมรักผู้ชายอีกคนที่ไม่ควรจะรักในวันหมั้นของเรา เราได้แต่เก็บเขาไว้ในใจเงียบๆ และพยายามตัดใจเมื่อเรารู้ว่าเขาคือพี่ชายของพี่ปรัชญ์คู่หมั้นของเรา เพราะรู้ดีว่าระหว่างเรากับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ ผู้ชายที่เราจะแต่งงานด้วยคือพี่ปรัชญ์เท่านั้น แต่แล้ววันหนึ่งพี่ปรัชญ์ก็มาคุยกับเราตรงๆ สารภาพว่าพี่ปรัชญ์รักผู้หญิงอื่นอยู่ก่อนแล้ว และคนคนนั้นก็คือน้องเล็ก น้องสาวบุญธรรมของคุณปราณต์กับพี่ปรัชญ์น