All Chapters of ทวงรักร้ายนายวิศวะ(เลว) | เวหา x เชอรีน: Chapter 61 - Chapter 70

เชอรีนหมายที่จะเดินออกไปแต่แล้วมือของเขากลับจับเธอไว้พร้อมกับเปิดประตูรถแล้วออกแรงจับร่างเธอยัดเข้าไปในรถซึ่งแรงของเธอน้อยนิดจะไปสู้แรงยักษ์ของเขาได้อย่างไรกันและทันทีที่ก้นหย่อนลงบนเบาะที่นั่งแล้ว คนตัวเล็กที่ไม่อยากคุยกับเขาจึงออกแรงผลักผู้ชายตรงหน้าที่เอาแต่ยืนขวางทางเธอเธอผลักเขาจนร่างใหญ่โตเซถลาล้มไปกองกับพื้น เชอรีนรีบใช้จังหวะนี้วิ่งหนีออกมาจากรถยนต์คันหรูของเขา เธอหมายที่จะวิ่งเข้าไปในร้านอย่างน้อยถ้าอยู่กับเพื่อนฝูงไอ้บ้านี่มันต้องกลัวจนไม่กล้าทำอะไรเธอแน่หมับ!แต่แล้วในขณะที่เธอกำลังวิ่งเคลื่อนตัวไปข้างหน้ากลับมีเสียงฝีเท้าที่เร่งตามมาจนทันคว้าหมับเข้าที่เอวเล็กของเธอ ความเร็วของเธอกับเขาไม่เท่ากัน เขาเป็นผู้ชายแถมยังตัวสูงขาก็ยาวเธอก็ต้องแพ้เขาอยู่แล้ว“จะไปไหน ไหนว่ามีเรื่องที่จะคุยกับเวไม่ใช่เหรอ” เวหาโอบกอดร่างบางจากทางด้านหลังเขาแนบใบหน้าข้างลำคอของหญิงสาวราวกับว่าอยากกลั่นแกล้ง เชอรีนดีดดิ้นด้วยความไม่พอใจทำไมเขาชอบถึงเนื้อถึงตัวกับเธอแบบนี้“ไม่คุยแล้ว ปล่อยนะ!!”เวหาไม่สนใจคำพูดของเชอรีนเขากึ่งลากกึ่งเดินพาเธอกลับมายังรถของเขา ชายหนุ่มเปิดประตูที่นั่งด้านหลังคนขับ

“งั้นขอผู้ชายเลวๆคนนี้ดูดนมเชอหน่อยก็แล้วกัน แม่งโคตรจะคิดถึงวันนั้นเลย” เขาพูดทิ้งท้ายไว้แต่เพียงเท่านั้นใบหน้าหล่อโน้มใบหน้าเข้าหาเต้าอวบนิ่ม มือหนาบีบคลึงเขี่ยสะกิดยอดอกสีหวานปลายยอดสั่นระริกจากการถูกเคล้นคลึง เขาไม่รอช้าที่จะแลบลิ้นตวัดเลียลงบนยอดอกสีหวานราวกับนมของเธอคือขนมหวานสุดโปรดปราน“อะ อื้อ~” เชอรีนเชิดใบหน้าขึ้นความเสียวจากเรียวลิ้นทำเธอปั่นป่วน เขาอ้าปากกว้างครอบกลืนส่วนหัวเข้าโพรงปากนุ่มแล้วออกแรงดูดดึงราวกับทารกน้อยที่หิวนมมารดาซึ่งการทำแบบนี้ของเขาทำให้คนตัวเล็กยกมือขึ้นทุบตีไปตามร่างกาย เขาออกแรงดูดนมเธอให้แรงมากขึ้นเป็นทวีคูณยิ่งตีเขา เขายิ่งดูดนมเธอแรง…“ไอ้ชั่วหยุดนะ! อย่าทำแบบนี้ อะ อย่าดูดแรงแบบนั้น! อะ มันเจ็บ!” ใบหน้าสวยบิดเร่าไปด้วยความเจ็บปวดเขาออกแรงดึงรั้งร่างกายขาวเนียนให้ลุกขึ้นนั่งตามเขา มือหนาโอบกอดร่างเล็กอย่างหวงแหน ริมฝีปากยังคงดูดดึงหัวนมด้วยความรุนแรงอยู่แบบนั้นจนกระทั่งเขาเปลี่ยนมาดูดดุนอีกข้างอย่างเท่าเทียม สายตาจดจ้องมองแค่สิ่งล่อตาล่อใจตรงหน้าเท่านั้นมือหนาดันแผ่นหลังเธอให้แอ่นเข้าหาโพรงปากร้อนๆของเขา มือเล็กยังคงออกแรงทุบตีอย่างไม่หยุดยั้ง

มือเล็กผลักไสคนร่างใหญ่ให้ถอยห่าง เธอเคลื่อนตัวลงไปนั่งอยู่ที่พื้นรถยนต์ เวหามองดูเชอรีน งงอยู่เหมือนกันว่าเธอทำไมถึงต้องหลบก็ในเมื่อรถของเขาคนนอกมองเข้ามาไม่เห็นอยู่แล้ว“หลบทำไม..”“จะให้ออสตินเห็นเราโป๊แถมยังอยู่กับนายหรือไง ถามมาได้คิดบ้างนะ” เวหาร้องอ๋อในทันทีเขาเป็นคนบอกเธอเองนี่หว่าว่ารถของเขานั้นไม่มีฟิล์ม แต่เอ๊ะนี่เธอกล้าด่าเขาแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เมื่อกี้เหมือนโดนเธอด่าว่าโง่ยังไงอย่างงั้นเลยนะ“มันไม่เห็นหรอกว่าเชอกับเวอยู่ในรถ คันนี้ติดฟิล์มอย่างดี” คนตัวสูงยิ้มรับมือใหญ่ลูบศีรษะหญิงสาวที่เอาแต่นั่งก้มหน้าหงุดๆและทันทีเธอได้ยินเต็มสองรูหูเธอดีดตัวเงยหน้าขึ้นมองเขาทันที ใบหน้าสวยโกรธจัดไอ้บ้านี่มันหลอกให้เธอกลัวอย่างนั้นเหรอ“ว่าไงนะ นี่นายหลอกเราเหรอ ห๊ะ!” สองมือเล็กออกแรงทุบตีไปตามท่อนขากำยำทั้งเกลียดและโกรธเขาที่หลอกเธอแบบนี้แต่ก็นะเขาก็เคยหลอกเธอในเรื่องครั้งนั้นมาแล้วครั้งหนึ่งนี่บอกไม่มีผู้หญิงที่ไหนอีกมีแค่เธอคนเดียวแล้วสุดท้ายยัยพี่ริสาอะไรนั่นก็โผล่ออกมา...“อืม หลอก เชอจะได้ตื่นเต้นไง” คนหน้ามึนพยักหน้าอย่างยอมรับสิ่งที่เขาได้พูดออกไปก่อนหน้านั้นคือการหลอกเธอ เ

โดยที่มีออสตินเดินตามหลังไปเป็นคนสุดท้ายและด้วยความที่เขามึนเมาจึงทำให้เดินเซไปมาดวงตาพร่ามัวมองไม่ค่อยเห็นทางมากนักจึงได้ชนเข้ากับใครก็ไม่รู้“อะ ขอโทษค่ะ” ผู้หญิงคนนั้นเธอโดนออสตินชนเข้าอย่างจังจนล้มไปนั่งอยู่ที่พื้นแต่เธอก็ยังเลือกที่จะพูดคำขอโทษออกมาทั้งที่เธอก็ไม่ได้เป็นฝ่ายที่ชนเขาก่อนด้วยซ้ำแต่เพราะมันคือหน้าที่ประมาณว่าลูกค้าคือพระเจ้าจึงทำให้เธอยินดีที่จะกล่าวคำขอโทษออกไปก่อนไม่ว่าอย่างไรลูกค้าต้องถูกเสมอ...“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เธอลุกขึ้นยืนพลางขยับกายเดินเข้ามาถามออสตินด้วยความห่วงใยแต่ดูแล้วเขาคงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้งก็ตัวใหญ่ถึงขนาดนี้แถมก็ไม่ได้ล้มไปกองที่พื้นแบบเธอด้วยนี่ออสตินส่ายหน้าพร้อมทั้งเอ่ยคำขอโทษไปยังผู้หญิงคนนั้น สายตาของเขาพยายามจดจ้องมองใบหน้าของเธอแต่ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายกลับทำให้ดวงตาของเขาพร่ามัวจนมองเลือนลาง“อึก~ ฉันไม่เป็นอะไร ขอโทษด้วยเหมือนกัน ฉันมึนๆหัวเลยไม่ได้ดูทาง”“ไม่เป็นไรเลยค่ะ งั้นขอตัวก่อนนะคะ” เมื่อเธอพูดเสร็จก็โค้งคำนับแล้วเดินจากไปทิ้งออสตินไว้กับความนิ่งเงียบที่มีก่อนที่เสียงของธาวินจะดังขึ้นเพื่อเรียกสติเขา“ไอ้ออสตินทำไมไม่เดินตาม

ไอรีนยกมือขึ้นห้ามไม่ว่าอย่างไรรอบนี้เธอต้องได้เป็นเจ้าภาพเลี้ยงชาไข่มุกให้จงได้ วิเวียนที่เห็นถึงความตั้งใจที่จะเป็นเจ้าภาพของไอรีนเธอก็ได้แค่เพียงพยักหน้าอย่างยอมรับ“ก็ได้ยังไงก็ขอบคุณนะ”30นาทีต่อมาหลังจากที่ยื่นทำเรื่องขอทุนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเธอทั้งสี่ก็พากันเดินออกมายังหน้ามหาลัยที่ซึ่งมีร้านชาไข่มุกอยู่ไม่ไกลร้านชาไข่มุกอาชิ“รับอะไรดีคะ” ทันทีที่เดินเข้ามาในร้านเสียงหวานของพนักงานสาวก็ดังขึ้นแม้ว่าเธอจะพูดทั้งที่ยังไม่เงยหน้ามองก็ตาม เชอรีนที่เดินเข้ามาเป็นคนแรกส่งยิ้มให้กับพนักงานพลางส่งเสียงหวานสั่งเป็นคนแรก“เอาชานมไต้หวันใส่บุก 1แก้วค่ะขอเป็นหวานน้อยนะคะ”“เอาชาเขียวใส่ไข่มุก 1 แก้วค่ะ” เพียวที่เดินเข้ามาเป็นคนที่สองรีบสั่งเป็นคนถัดไปไอรีนที่ได้ยินเพียวสั่งชาเขียวก็เกิดความอยากกินขึ้นมาบ้าง เธอจึงได้สั่งเหมือนอย่างเช่นเพียว“เป็น 2 แก้วเลยค่ะ”“เอาโกโก้ใส่ไข่มุก 1 แก้วค่ะ” วิเวียนยืนเกร็งเธอจะกินอะไรดี งั้นเป็นโกโก้ก็แล้วกันเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เธอเคยได้กินตั้งแต่ตอนที่ยังอยู่ชั้นมัธยมโดยส่วนตัวแล้วเธอชอบกินน้ำเปล่าซะมากกว่า พวกน้ำหวานอะไรพวกนี้ไม่ค่อยได้ตก