Semua Bab Breaking the Heart of my Untrustworthy Husband: Bab 41 - Bab 50

Si Bree ay tutok na tutok na ngayon sa mga shares—kaya't wala siyang balak bumalik sa ospital.Umiling siya habang may luha sa mga mata, at mahina siyang nagsalita,"Alam kong galit sa akin si Miss Morgan ngayon, kaya pupuntahan ko siya para humingi ng tawad. Kapag humingi ako ng paumanhin, tiyak kong patatawarin ka niya at hindi na magpapatuloy sa gulo, ayos lang ba?"Noong una, gustong-gusto ni Adam ang pagiging maunawain at rasyonal ni Bree. Palagi niyang sinasabi na gusto niya ng matinong babae—dahil iyon lang ang karapat-dapat manatili sa tabi niya. Pero hindi niya maipaliwanag—ngayong umiiyak si Bree sa harap niya, para bang mas lalo lang siyang nainis at nawalan ng gana.Napakunot siya ng noo sa inis:"Umuwi ka na muna!"Ang simpleng pangungusap na iyon ay tila hudyat ng tuluyang pagkawala ng pasensya ni Adam. Alam ni Bree na nagpapanggap lang siyang may sakit, kaya’t malinaw sa kanya ang ibig sabihin ng sinabi ni Adam. Ramdam din niya ang unti-unting paglamig ng pakikitungo ni

Para kay Isabella, ang mga reunion ay hindi kailanman magandang ideya—lalo na ngayong nasa gitna siya ng kontrobersya sa internet. Ayaw niyang mapalibutan ng mga taong puro tanong at usisa.Napansin ito ni Marco, kaya agad niyang naintindihan ang iniisip ng babae."Hindi ito reunion ng klase," paliwanag niya, "babalik lang tayo para bisitahin ang mga guro at si Principal. Inalagaan ka nila noon. Hindi mo ba sila gustong makita muli?"Ngunit nang marinig ni Marco ang sarili niyang sinabi, nakaramdam siya ng kirot. Naalala niya, noong gusto nang magpakasal ni Isabella, tutol si Teacher Santos. Sinabi ng guro na sayang ang talento ni Isabella, at masyado pa siyang bata para sa buhay may-asawa.Pero noong panahong iyon, puno ng Adam ang puso't isipan ni Isabella. Gusto lang niyang maging asawa nito. At ngayon, nakakatawa isipin kung paano siya naging isang asawang hindi pinapahalagahan."Hindi ako patatawarin ni Teacher Santos. Ayaw niya akong makita, kaya ayoko na ring manggulo pa sa kan

“Masakit…”Tinakpan ni Isabella ang kanyang braso habang tinititigan si Bruce nang malamig."Anong balak mong gawin?!"Ngunit galit na galit si Bruce habang tinitingnan ang kaangasan ng dalaga, lumapit ito nang marahas kay Isabella at sinampal siya nang malakas. Pagkatapos, sinimulan na nitong punitin ang suot niya.“Hindi ba’t nangangailangan ka ng lalaki? Hindi ba’t gusto mong agawin ang asawa ng kapatid ko? Ayos lang! Ang dami naming lalaki rito ngayon—titiyakin naming masisiyahan ka!”“Mga pre, maghanda kayo! Si Mrs.Kingsley ito—ibang klase ang putahe natin ngayon!”Habang sinasabi iyon ni Bruce, sinampal na naman niya si Isabella, at sinimulang hubarin ang sarili niyang damit.Nang makita ni Izabella na seryoso sila, nanginig siya sa takot. Mabilis niyang dinukot ang cellphone niya at tumawag ng pulis. Ngunit bago pa man niya ito maitapat sa tainga, tinadyakan na ito ni Bruce. Bumagsak ito sa sahig, at agad niya itong pinulot, pero parehong tinapakan ng todo ang kamay niya at ang

Tiningnan ng pulis ang ID card ni Isabella at tila nagulat ito:"Pero… hindi ba ikaw ang asawa ni Adam Kingsley?""Oo, pero dumaan na kami sa proseso ng diborsyo. Hindi ko na responsibilidad ang mga bagay tungkol sa kanya.""Hepe, pakitulungan po ako sa papeles. Ang senior ko po ay hindi sanay sa ganitong lugar. Hindi siya komportable."Tahimik ang mukha ni Isabella, wala na siyang nararamdamang emosyon, lalo na kapag kaharap si Adam. Ang puso niya ay matagal nang namatay.Bago pa man makapagsalita si Adam, biglang sumugod si Bree at yumakap dito, umiiyak:"Adam, kawawa ka naman. Huwag kang mag-alala, ilalabas kita agad. Ililigtas kita."Hindi agad naunawaan ng mga pulis ang buong sitwasyon. Pero nang makita nila ang paawa-effect ni Bree, naging malinaw sa kanila ang lahat. Hindi na sila nag-usisa pa at agad nilang inasikaso ang papeles.Pagkatapos magbayad ng piyansa, pinayagan nilang makalabas si Marco, kasabay ng paalala na dapat ay hindi idinadaan sa dahas ang problema.Ngumiti si

Habang tinitingnan ang larawan ni Aaliyah, sumikip ang dibdib ni Isabella.Huminga siya nang malalim at marahang nagsalita ng pabulong:"Aaliyah, anak ko... halos isang buwan ka nang wala. Ang tigas mo, anak, kahit isang beses man lang ay hindi ka bumalik para dalawin ako. Masaya ba sa kabilang buhay? Nakita mo na ba ang lolo’t lola mo? May maltose ba roon—yung paborito mo?"Habang nagsasalita siya, hindi na niya napigilang umiyak.Pinunasan niya ang luha niya at pilit na ngumiti:"Baby, nakikita mo ba si Mommy d’yan sa langit? Nakikita mo ba ako? Pinilit kong mabuhay nang maayos, gaya ng gusto mo. Miss na miss na kita. Dumalaw ka naman sa panaginip ko ngayong gabi. Gusto kitang makita. Gusto kong malaman kung okay ka."Habang lalo siyang nagsusumikap magpakatatag, lalo ring dumaloy ang mga luha niya.Ang planong harapin ang kanyang asawa nang may ngiti, nawasak ng kirot ng pagkawala.---Sa hindi kalayuan, nakasuot ng itim na trench coat si Adam, at sa kanyang matikas na tindig ay ki