Semua Bab Breaking the Heart of my Untrustworthy Husband: Bab 51 - Bab 60

Pagkaalis niya, diretsong itinapon ni Isabella sa basurahan ang mga hyacinth flowers sa mesa—labis pa nga ang kanyang pagkasuklam!May isang bagay talaga na mahusay si Isabella, iyon ay ang magdulot ng pagkasuklam sa iba. Kaya naman agad siyang umakyat sa kuwarto ni Bree.Lahat ng mga tao sa paligid niya ngayon ay ibinigay na ni Marco noon pa man upang bantayan siya, kaya siguradong makakalapit si Isabella kay Bree nang walang abala.Pagpasok ni Isabella sa silid, nakatawa siyang umupo sa isang silya sa tabi ng kama, naka-cross arms at nakatingin kay Bree:“Ganiyan pala kahirap ang maging tunay na mahal ni Adam?”“Isabella, malandi ka! Wala hiya ka! Isa kang malupit at tusong babae!”Galit na galit si Bree nang makita si Isabella. Nanggigigil siya habang minumura ito.Kung dati ito nangyari, tiyak na tiniis ni Isabella ang mga insulto, o kaya'y nagkunwaring hindi niya narinig.Pero ngayon, hindi na siya ang dati. Mabilis siyang lumapit at sinampal nang malakas si Bree.“Malandi? Sino

Ito ang eksaktong epekto na gusto ni Isabella. Hindi na posibleng mamuhay nang maayos si Bree ngayon. Dati, ginawa niya ang buhay ni Isabella na mas masahol pa sa kamatayan. Ngayon, panahon na para maranasan niya kung paano ang hindi makatulog sa gabi dahil sa pag-aalala.Sa harap ng mga tanong ng mga reporter, maayos at may dangal na sumagot si Isabella. Dahil dito, nakatanggap siya ng maraming papuri. Sa pagkakataong ito, hindi lang niya pormal na kinilala ang kanyang pagkatao sa harap ng publiko, kundi malinaw niyang ipinakita na siya ay isang kahanga-hangang babae.Isa itong bihirang pagkakataon para kay Isabella—gusto niyang makilala siya ng buong mundo. Siya si Isabella, hindi isang walang kwentang "Mrs. Kingsley" na parang kanaryong nakakulong sa hawla!Nang makitang kontrolado ni Isabella ang sitwasyon at siya ang namumuno sa eksena, hindi naiwasang humanga si Adam sa babae sa kanyang tabi. Akala niya'y tanging presyo ng gulay at prutas lang sa palengke ang alam nito. Hindi ni

Dahil hindi pa kailanman dumalo si Isabella sa ganitong klase ng pagtitipon, wala ni isa mang nakakakilala sa kanya—lahat ay nagtatanong kung sino ang misteryosang wild rose na ito.Ngunit si Isabella ay bukas at palakaibigan. Matapos siyang makapirma sa guest list, nagsimula siyang batiin ang mga pamilyar na mukha."Mrs. Reyes, Mrs. Castillio, ako po si Isabella Russo."Lumapit siya kay Mrs. Reyes na may maliwanag na ngiti."Noong birthday mo, ako mismo ang gumawa ng dessert. Ha? Hindi mo ba ako natatandaan?"Siyempre, naalala ito ni Mrs. Reyes—pero hindi niya talaga nakilala ang bagong anyo ng babaeng kaharap niya ngayon.Tatlong buwan na ang nakalipas nang dumalo si Isabella sa birthday ni Mrs. Reyes. Noon, masaya pa siyang pumunta sa party, ngunit buong araw siyang nakakulong sa kusina para gumawa ng dessert at ni hindi man lang pinaupo sa hapag-kainan. Samantala, si Bree ay parang paruparo sa tabi ni Adam, umaagaw ng atensyon.Pagkatapos na pagkatapos ng salu-salo lang napagtanto

"Maputi ang balat ko at makinis ang kutis ko, paano ako naging nagyeyelong peras?""At ikaw naman, ilang araw pa lang tayong hindi nagkikita, pero parang mas lumakas ka na ulit!"Nakaramdam ng gaan sa dibdib si Marco habang pinagmamasdan ang nagniningning na si Isabella.Dahil ito ang Isabella na kilala niya. Dapat ganito siya—makislap at maliwanag ang dating.Nang mapansin ni Isabella na nakatitig sa kanya si Marco, ngumiti siya at nagtanong, “Maayos ba ang takbo ng mga bagay sa inyo?”"Sa tulong mo, siyempre naging maayos ang lahat," tapat na sagot ni Marco.Kung hindi dahil sa ideya ni Isabella para makakuha ng kaunting oras, hindi magiging ganoon kadali ang kanilang kasunduan.Nang marinig iyon, agad na umiwas si Isabella: “Wala akong ginawang tulong sa’yo. Galing 'yan sa kakayahan mo. Wala akong kinalaman diyan!”At sabay silang natawa.Sa mga oras na iyon, tumugtog ang musika sa bulwagan. Agad na iniabot ni Marco ang kanyang kamay: “Aking magandang binibini, maaari ba kitang isa

Habang pinagmamasdan ni Marco si Isabella na punung-puno ng sigla, agad siyang nadala sa tagpong iyon.Matagal na mula nang huli niyang makita si Isabella na ganito—masigla, determinado. Sa bawat titig nito sa screen ng computer, kitang-kita ang matibay na paninindigan sa mga mata nito!Noon pa niya ito nakita sa kolehiyo, pero sa mga nakalipas na taon na nag-asawa ito, nawala ang lahat ng kinang ni Isabella.Sa paggunita niyang iyon, nanikip ang dibdib ni Marco sa galit. Napakuyom ang mga kamao, at ilang beses niyang isinumpa si Adam sa kanyang isipan.Makaraan ang ilang sandali ng pagtutok sa computer, biglang sinabi ni Isabella, “Tama na, uuwi na ako.”“Uuwi? Saan?”“Sa villa ng pamilya Kingsley.”Iniligpit ni Isabella ang USB at tiningnan si Marco habang nakataas ang kilay.“Ganito talaga ako. Minsan, gagawin ko ang lahat makamit ko lang ang gusto ko!”Kung hindi lang siya naitulak sa ganitong punto, ni hindi niya iisiping kaya pala niyang umabot sa ganito.Ngayon, nagsisisi na ng