Semua Bab ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ: Bab 51 - Bab 60

มีแมลงส่งเสียงเจื้อยแจ้วและนกร้องอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง และกลิ่นเลือดก็โชยไปทั่ว โจวอี้หมิงปล่อยหลินมู่อิงโดยตั้งใจจะส่งเธอกลับไปที่บ้านพักของเยาวชนที่ได้รับการศึกษาเสียก่อน จากนั้นค่อยไปเรียกหลี่เอ้อร์โกวให้มาช่วยแบกหมูป่า  หมูป่าที่นอนอยู่บนพื้นตายไปนานแล้ว “ไปกันเถอะ ฉันจะพาคุณกลับก่อน” โจวอี้หมิงพูดกับหลินมู่อิงหลังจากโยนร่างหมูป่าลงไปในกระท่อมมุงจากที่อยู่กลางภูเขา มีกระท่อมมุงจากอยู่หลายหลังบนภูเขาด้านหลัง ซึ่งสร้างโดยชาวบ้านที่ขึ้นไป ล่าสัตว์บนภูเขาก่อนหน้านี้ ในฤดูหนาว เมื่ออาหารขาดแคลน ชาวบ้านบางคนจะขึ้นไป ล่าสัตว์บนภูเขา หากพวกเขาจับเหยื่อไม่ได้ พวกเขาจะเลือกพักผ่อนในกระท่อมมุงจากสักคืนหนึ่งแล้วเดินทางต่อในวันถัดไป “หรือคุณไปหาหลี่เอ้อร์โกวก่อน แล้วฉันจะรอคุณที่นี่”  หลินมู่อิงต้องการไล่ให้โจวอี้หมิงออกไปเพื่อที่เธอจะสามารถนำเจ้าเสือน้อยกลับเข้าไปในพื้นที่มิติได้สะดวก  "ไม่ได้ " โจวอี้หมิงปฏิเสธทันที ภูเขาแห่งนี้ช่างอันตรายเหลือเกิน และตอนนี้ก็มีหมาป่าและเสือ

“เยี่ยมมากพวกเรามาพูดคุยถึงรายละเอียดข้อตกลงกันดีกว่า”พ่อค้าเนื้อตกลงทันที ในโลกนี้ ใครบ้างที่ไม่อยากทำธุรกิจที่ทำเงินได้ พ่อค้าเนื้อมองไปที่เนื้อไม่ติดมันและซี่โครงที่ยังไม่ได้ขาย และมอบมันให้กับหลินมู่อิงอย่างในจกว้างหลินมู่อิงรับมันไปพร้อมรอยยิ้ม แต่ก็ยังให้เงินพ่อค้าเนื้อ 20 หยวน เงิน 20 หยวนก็เพียงพอสำหรับสิ่งเหล่านี้ ทั้งสองคนไม่ต้องการเอาเปรียบอีกฝ่ายนี่คือสาเหตุที่หลินมู่อิงต้องการหาพ่อค้าเนื้อเพื่อร่วมมือกัน ทั้งสองเดินไปที่ตรอกที่มีคนน้อยกว่าจากนั้นหลินมู่อิงก็บอกพ่อค้าเนื้อถึงวิธีที่เธอต้องการร่วมมือกันพ่อค้าเนื้อชื่อหลิวหงเหลียง และเขามีบุคลิกที่ร่าเริงมาก หลังจากฟังคำพูดของหลินมู่อิงแล้ว เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย“สาวน้อย เจ้าไว้ใจพี่ชายของเจ้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ”วิธีการร่วมมือที่หลินมู่อิงมอบให้กับหลิ่วหงเหลียงก็คือหลินมู่อิงจะมอบสูตรและเครื่องปรุงสำหรับทำเนื้อตุ๋นให้ หลิ่งหงเหลี่ยงหลังจากนั้นเธอแค่รอรับส่วนแบ่งจากการขายก็พอหลิ่วหงเหลียงรู้สึกว่าวิธีการร่วมมือแบบนี้เป็นการไว้วางใจเขาอย่างมาก ไม่เช่นนั้น หลินมู่อิงก็คงจะไม่ใหสูตรและเครื่องปรุงในการทำหมูตุ๋นให้เขาได้ด้วยว

หลินมู่อิงเดินขึ้นภูเขาไปตรงๆ แน่นอนว่าเธอไม่เห็นสถานการณ์ที่นี่ ทันทีที่เธอเข้าไปในภูเขา หลินมู่อิงก็ตรงไปที่ภูเขาที่ลึกในเวลากลางวันแสกๆ ถ้าไม่มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ก็ไม่มีสัตว์ใหญ่ๆ ปรากฏตัว หลินมู่อิงเดินไปประมาณหนึ่งชั่วโมงและเห็นร่างของเจ้าเสือน้อยในเวลานี้ เจ้าเสือน้อยนอนอยู่บนหินก้อนใหญ่ที่เห็นได้ชัด เมื่อเจ้าเสือน้อยเห็นหลินมู่อิง ดวงตาทั้งสองข้างของมันก็สดใสอย่างเห็นได้ชัด แต่มันไม่ได้ลุกขึ้นและวิ่งไปหาหลินมู่อิง มันเพียงยกอุ้งเท้าขึ้น เกาหน้าสองครั้ง หันศีรษะ และนอนลงต่อไป"เฮ้ แกโกรธเหรอ"หลินมู่อิงก้าวเท้าอย่างรวดเร็วและมาหาเจ้าเสือน้อย ดูเหมือนว่าเจ้าเสือน้อยเสือจะโกรธตัวเอง หลินมู่อิงหยิบซี่โครงชิ้นหนึ่งจากพื้นที่มิติของเธอและเขย่ามันต่อหน้าเจ้าเสือน้อย"ฉันซื้อกระดูกมาให้แกกิน แต่ดูเหมือนว่าแกไม่อยากกินมัน"หลินมู่อิงทำท่ามองซี่โครงในมือด้วยแววตาสงสาร เจ้าเสือน้อยเงยหน้าขึ้นและนอนลงต่อไป“ตกลง เดิมทีแกควรอยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าแกไม่อยากกลับไปในพื้นที่มิติกับฉันแล้วใช่ไหม อย่างนั้นฉันจะกลับไปคนเดียว” หลินมู่อิงพูดและหันหลังจะจากไปเจ้าเสือน้อยสับสน นายของเขาหมดควา

ป้าโจวมีลูกชายคนเดียวและลูกสาวหนึ่งคน และหลานชายของเธอชื่อฮู่จื่อ แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก แต่ทั้งครอบครัวก็อยู่ด้วยกันและมีความสุขหากหลานชายของเธอจากไป เธอรู้สึกว่าชีวิตสูญเสียความหวังไป ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหญิงสาวที่ได้รับการศึกษาหลินจื้อชิง และเป็นเธอเองที่ช่วยหลานชายของเธอเอาไว้ ในเวลานี้ แม่ของฮู่จื่อก็ฟื้นตัวขึ้นเล็กน้อยเช่นกัน เธอจับลูกชายและคุกเข่าลง“คุณ...” หลินมู่อิงช่วยเหลือทั้งคนแก่และคนหนุ่มจริงๆถ้าเธอไม่ใช้เวลากลืนน้ำพุจิตวิญญาณสองคำเข้าไป เธอคงช่วยใครไม่ได้จริงๆ ด้วยร่างกายที่ดูอ่อนล้าของเธอ“คุณเป็นผู้ช่วยชีวิตของครอบครัวเรา ขอบคุณ ขอบคุณมาก”แม่ของฮู่จื่อยังแสดงความขอบคุณหลินมู่อิง เด็กคือเลือดเนื้อของแม่“ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น”ในฐานะแพทย์ชาวจีน หลินมู่อิงเป็นสิ่งที่เธอควรทำจริงๆแต่สำหรับคนนอก หลินมู่อิงก็เหมือนนางฟ้าจริงๆ ดึงเด็กที่หายใจไม่ออกกลับมาจากด้านของความตาย เธอเป่าลมเจ้าปากของเด็กที่ไม่หายใจแล้ว ไม่มีการดูถูก ไม่ยอม

หลินมู่อิงยิ้มและหยิบขวดน้ำจากมือของโจวอี้หมิง จากนั้นเธอก็ตบที่นั่งข้างๆ เธอและโบกมือเรียกให้เขามานั่งข้างๆหลังจากที่โจวอี้หมิงนั่งลงข้างๆเธอแล้ว หลินมู่อิงก็เงยหน้าขึ้นและจิบน้ำ รสชาติดี โจวอี้หมิงทำสิ่งนี้เพื่อเธอจริง“คุณต้องปกป้องตัวเองให้ดีและอย่าทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บ” โจวอี้หมิงมองหญิงสาว ตัวน้อยข้างๆ เขาด้วยความรัก“ฉันจะระวัง และคุณก็ควรพยายามไม่ให้ได้รับบาดเจ็บในอนาคตด้วย” แม้ว่าหลินมู่อิงจะรู้ว่าหากโจวอี้หมิงกลับไปกองทัพในอนาคต เขาจะต้องพบกับสถานการณ์อันตรายมากมายอย่างแน่นอน แต่กับเธอในชีวิตนี้ เธอจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อนำความปลอดภัยมาให้เขา“ตกลง” โจวอี้หมิงรับคำหลินมู่อิงส่งนมมอลต์ในมือให้โจวอี้หมิงดื่ม แต่เขาปฏิเสธ“มันอร่อยนะ ลองดูสิ” หลินมู่อิงยื่นขวดน้ำไปที่ปากของโจวอี้หมิง โจวอี้หมิงก็อดใจไม่ไหวและจิบไปหนึ่งอึกรสชาติอร่อยมาก แต่เขารู้สึกว่ามันไม่อร่อยเท่าน้ำที่หลินมู่อิงให้เขา ตอนนี้ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง“ฉันควรเรียกพวกเขามาทานอาหารเย็นไหม” แม่โจว เตรียมอาหารไว้สักพักแล้ว“ฉันคิดว่าเรารออีกหน่อยได้” โจวหนิงหนิงดูเหมือนผู้ใหญ่คนหนึ่ง“วันนี้อาหารเย็นเร็วขึ้น มัน