All Chapters of ทะเลทรายเดือดรัก(20+): Chapter 31 - Chapter 40

[ฮาเร็มฮาซีฟ] “คุณเซริก็แค่บอกท่านฮาซีฟไปว่า นางทั้งสามหนีไปได้สิเจ้าคะ จะได้ไม่มีปัญหา ข้าออกตามหาทั่วคฤหาสน์แล้ว ก็เหลือแต่ห้องของนายท่านคาริสเจ้าค่ะ เพราะสาวรับใช้คอยสกัดข้าไว้ เกือบหลุดไปแล้ว ดีนะข้าอ้างว่ามาตาหาท่านเซริ ไม่งั้นคงแย่เป็นแน่แท้...ส่วนห้องของนายท่านอิลยาสก็มีคุณราเนียอยู่ในนั้นด้วย ก็คงไม่มีอะไรเจ้าค่ะ” “ข้าจะบอกนายท่านฮาซีฟอย่างที่เจ้าแนะนำได้อย่างไรโบอา เจ้าก็รู้นี่ว่านายท่านฮาซีฟพึงพอใจนางสาวคนไทยคนนั้นมากแค่ไหน”เซริจะแก้ปัญหาเหล่านี้ได้อย่างไร นายท่านอาจไม่พอใจเพราะเธอทำงานไม่สำเร็จ “แต่ข้าไม่คิดแบบคุณเซรินะเจ้าคะ ข้าว่านางสาวคนไทยที่ชื่อโมนานั่น น่าจะทำให้นายท่านฮาซีฟพึงพอใจอยู่ไม่น้อยเลยนะเจ้าคะ ข้าว่านางมีเสน่ห์แพรวพราวและทำให้นายท่านฮาซีฟอยู่หมัด คุณเซริสังเกตไหม ว่านายท่านฮาซีฟจะอารมณ์เย็นทันที เมื่อเจอคุณโมนาคนนั้นออดอ้อนเอาใจ” “ก็จริงอย่างที่เจ้าพูดนะโบอา แต่ข้าก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี ถ้าเกิดนายท่านคาริสรู้เรื่องนี้ล่ะเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน เพราะนายคาริสเคยมาบุกค้นที่ฮาเร็มนี่แล้ว แต่นายท่านฮาซีฟปฏิเสธไปทุกทาง ข้าว่าเรื

อิลยาสขอสืบเรื่องนี้ ก่อนที่จะเผยความจริง เขารู้จักนิสัยของท่านพี่ฮาซีฟและท่านพี่คาริสดีว่าเป็นอย่างไร ตอนนี้อิลยาสขอดูท่าทีเรื่องทั้งหมดไปก่อน “แต่เพื่อนของฉันล่ะคะ” “ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เจ้าไม่ต้องกังวล นี่ก็เวลาดึกแล้ว ข้าเองคิดว่าเรื่องต่างๆ ไม่น่าจะเลวร้าย เดี๋ยวข้าจะเดินดูรอบๆ ในบริเวณภายในตึกเพื่อหาเพื่อนของเจ้า อีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้ใครสงสัยเรื่องของเจ้า เจ้าต้องระวังอย่าให้ใครเห็นเจ้า แม้กระทั่งสาวใช้ที่เข้ามาในห้องนี้”อิลยาสนึกถึงสตรีอีกนางหนึ่งขึ้นมาทันที กว่าเขาจะปลีกตัวจากการรับประทานอาหารมื้อค่ำกับเธอมาได้ก็นานพอสมควร ราเนียมีจุดมุ่งหมายที่จะจับเขาให้ได้ โดยเธอพยายามออดอ้อนเขาต่อหน้าท่านพ่อกับท่านแม่ของเขา ซึ่งอิลยาสอึดอัดใจและปฏิเสธไม่ได้ “แต่ว่า...” ธาริกาเป็นห่วงรินลดา แค่อยากรู้ว่าเพื่อนเธอยังปลอดภัยดีหรือเปล่า รินลดาก็ดื่มยาไปเหมือนกัน และอาจจะโดนมากกว่าเธอด้วยซ้ำ ขนาดธาริกายังขนาดนี้ แล้วรินลดาล่ะจะอดทนต่อสู้ได้ไหม ธาริกากังวลใจมากๆ “วางใจข้าเถิด...เจ้าแค่รออยู่ตรงนี้ และถ้าข้ายังไม่กลับมา เจ้าก็นอนพักผ่อนตามสบาย

“ท่านพี่ดื่มชาก่อนค่ะ จะได้ผ่อนคลาย ราเนียเข้าใจและเอาใจช่วยท่านพี่นะคะ” ราเนียยกแก้วน้ำชาส่งให้กับชายหนุ่ม “ครับ...พี่ต้องขอบใจเจ้ามากที่เป็นห่วงพี่”อิลยาสรับแก้วน้ำชาไว้ แต่ก็ยังไม่รีบร้อนที่จะดื่มแต่อย่างใด ภายในใจของเขานั้นกำลังประเมินแก้วชาของเธอ ว่าจะมีอะไรซ่อนอยู่ในแก้วนี้หรือไม่ “ราเนียเองก็เป็นห่วงท่านพี่นะคะ ไม่อยากให้ท่านพี่หักโหมจนเกินไป อยากให้ท่านพี่พักผ่อนบ้างก็เท่านั้นค่ะ”สายตาคู่สวยจ้องไปยังถ้วยชานั้น ‘เจ้าเพิ่มปริมาณยาเป็นสองเท่านะ ข้าไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว ถ้าพลาดกับท่านพี่ครั้งนี้ คงอาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้แล้วนะ’ ราเนียนึกถึงคำพูดที่เธอสั่งลูกน้องคนสนิท “พี่จะพยายามครับ” อิลยาสชั่งใจกับแก้วชาในมือเขา “ท่านพี่ดื่มชากุหลาบนี่สิคะ ท่านพี่จะได้กลับไปพักผ่อนและนอนหลับสบายนะคะ” ราเนียพยายามปิดเกม “ครับ” อิลยาสยกขึ้นดื่มอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ร่างกายของเขาแข็งแรงสามารถที่จะทนยากำหนัดได้อย่างแน่นอน ขนาดผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อยู่ในห้องของเขายังผ่านมาได้ และสมุนไพรก็คงจะช่วยเขาได้อีกแรง “อุ้ย! ท่านพี่ดื่มรวดเดียวหมดขนาด

“มีอะไรเหรอคะ?”ธาริกาที่นั่งมองท่าทีของชายหนุ่มตรงข้างอ่างอาบน้ำ เธอชะโงกหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ ด้วยความสงสัย ‘บางทีเขาอาจจะเจอปริมาณยามากกว่าเธอก็เป็นได้’ “ข้า! ไม่ไหวแล้ว! เจ้าช่วยข้าที” เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บปวดและทรมานร่างกายอย่างแสนสาหัส “ไม่ค่ะ! คุณให้ฉันไปหายามาให้คุณดีมั้ยคะ หรือจะให้ฉันไปเรียกสาวใช้คนข้างนอก...มา...เอ่อ...ทำอะไรกับคุณจะดีกว่าไหม”ใบหน้าสวยแดงกล่ำเพราะเธอกำลังนึกถึงสิ่งที่จะแก้อาการของเขาได้ด้วยวิธีการบางอย่าง “จะ-เจ้า! เป็นบ้าไปแล้วหรืออย่างไร! โอววว์ ข้าปวดไปหมด...ข้าไม่ทำอะไรเจ้า ขอแค่กอดหรือสัมผัสเจ้าให้อาการของข้าลดลงก็พอ...”อิลยาสร้องขอหญิงสาวอย่างหมดลาย เขาไม่คิดว่าตัวเองจะอาการหนักถึงเพียงนี้ เพราะความประมาทของตัวเอง เลยเป็นเหตุให้ต้องเป็นแบบนี้ “ฉันจะให้คุณทำแบบนั้นได้ยังไง! ฉัน...เอ่อ...ไม่เคยนะ! และอีกอย่างถ้าคุณเผลอทำอะไรฉันล่ะ และ...ว้าย!”ธาริกาเอ่ยไม่ทันจบประโยค เธอก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อมือเขาคว้ามาที่ตัวเธอและดึงร่างของเธอให้ลงไปในอ่างน้ำด้วยกัน “ไม่! คุณอย่าทำอะไรฉันนะ! ปล่อย! ได้ยินมั้

หญิงสาวต่อต้านและดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด แต่ก็สู้แรงของชายหนุ่มไม่ได้ ธาริกาส่งเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ ร่างของเธอถูกชายหนุ่มจับเอาไว้ เรียวขาสวยทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกัน โดยที่เธอพยายามที่จะขืนแรงนั้น แต่มันก็ไม่เป็นผล เมื่อแท่งร้อนสัมผัสกับช่องทางรักของเธอ ธาริกาพยายามดิ้นอีกครั้ง เพื่อไม่ให้เขาทำได้สำเร็จ แต่แรงอันน้อยนิดจะสู้แรงมหาศาลได้อย่างไร “ตราบใดที่ฤทธิ์ยาไม่สิ้น ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าเด็ดขาด!”จบประโยคจากชายหนุ่ม มังกรใหญ่ก็กดกระแทกจ้วงลึกมาจากด้านหลังโดยไม่พลาดเป้า! อิลยาสมีสติครบทุกอย่าง แต่ร่างกายของเขาไม่สามารถที่จะต้านทานความปวดหนึบร้อนระอุได้อีกต่อไป ทางออกคือเธอคนนี้เท่านั้น! ไม่ว่าเธอจะประณามเขาอย่างไร หรือแม้กระทั่งแจ้งความเขาก็ยอม!! แก่นกายใหญ่กระแทกตอกตรึงหนักหน่วง! “ไม่นะ! อ๊ะ! ปล่อย!”ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั่วเรือนร่าง เมื่อช่วงล่างของเธอนั้นโดนโจมตีอย่างหนัก ดุเดือด มือบางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น! เพื่อไม่ให้ร่างของเธอกระเด็นกระดอนไปข้างหน้า ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสเกิดขึ้นอีกครั้ง ท่ามกลางเสียงกรีดร้องจนสุดเสียง “โอวว์ อ่าร