“มีอะไรเหรอคะ?”
ธาริกาที่นั่งมองท่าทีของชายหนุ่มตรงข้างอ่างอาบน้ำ เธอชะโงกหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ ด้วยความสงสัย ‘บางทีเขาอาจจะเจอปริมาณยามากกว่าเธอก็เป็นได้’
“ข้า! ไม่ไหวแล้ว! เจ้าช่วยข้าที” เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บปวดและทรมานร่างกายอย่างแสนสาหัส
“ไม่ค่ะ! คุณให้ฉันไปหายามาให้คุณดีมั้ยคะ หรือจะให้ฉันไปเรียกสาวใช้คนข้างนอก...มา...เอ่อ...ทำอะไรกับคุณจะดีกว่าไหม”
ใบหน้าสวยแดงกล่ำเพราะเธอกำลังนึกถึงสิ่งที่จะแก้อาการของเขาได้ด้วยวิธีการบางอย่าง
“จะ-เจ้า! เป็นบ้าไปแล้วหรืออย่างไร! โอววว์ ข้าปวดไปหมด...ข้าไม่ทำอะไรเจ้า ขอแค่กอดหรือสัมผัสเจ้าให้อาการของข้าลดลงก็พอ...”
อิลยาสร้องขอหญิงสาวอย่างหมดลาย เขาไม่คิดว่าตัวเองจะอาการหนักถึงเพียงนี้ เพราะความประมาทของตัวเอง เลยเป็นเหตุให้ต้องเป็นแบบนี้
“ฉันจะให้คุณทำแบบนั้นได้ยังไง! ฉัน...เอ่อ...ไม่เคยนะ! และอีกอย่างถ้าคุณเผลอทำอะไรฉันล่ะ และ...ว้าย!”
ธาริกาเอ่ยไม่ทันจบประโยค เธอก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อมือเขาคว้ามาที่ตัวเธอและดึงร่างของเธอให้ลงไปในอ่างน้ำด้วยกัน
“ไม่! คุณอย่าทำอะไรฉันนะ! ปล่อย! ได้ยินมั้ย! ปล่อยๆ”
กำปั้นน้อยรัวๆ ใส่อกกว้างจนน้ำกระจาย ธาริกาดิ้นสุดฤทธิ์เธอจะไม่ยอมให้ชายแปลกหน้ามาทำอะไรเธออย่างแน่นอน!
“อุ๊บ!!!!” ปากบางถูกประกบลงมาอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าก็เจอกับริมฝีปากบางที่ปิดเม้มเอาไว้แน่น ไม่ยอมให้ลิ้นหนาแทรกเข้าไปในโพรงปากของเธอได้
“ข้า! ขอแค่จูบ สัมผัสเจ้าเท่านั้น...นับดาว!”
เสียงแหบพร่าเอ่ยขอ
“ไม่!” ธาริกาดิ้นและพยายามแกะมือแกร่งที่จับเธอเอาไว้แน่นออก เธอไม่รู้จักเขาเลยสักนิด จะให้เธอทำแบบนั้นกับเขาได้ยังไงกัน ไม่บ้าก็เมาแล้วถ้าจะทำแบบนั้น
“โอ้ย!” เสียงร้องของชายหนุ่มดังขึ้น เมื่อไหล่กว้างถูกฟันคมงับอย่างสุดแรง! ความเจ็บปวดบังเกิดขึ้นทันที
“ฮึ่ม!!!” เสียงคำรามจากชายหนุ่ม ความโกรธของอิลยาสทะยานขึ้นในระดับสิบ มือหนากระชากชุดที่เปียกปอนแนบร่างอวบอิ่มนั้นทันที
แคว่ก!!! ชุดสวยถูกกระชากอย่างแรงจนขาดวิ่น ส่งผลให้ริมฝีปากบางที่งับอยู่ปล่อยไหล่กว้างทันที
“กรี๊ด!!!! ไม่
จูบร้อนบดขยี้ตามมา ลิ้นหนาชอนไชเข้าไปในโพรงปากของเธอ อาศัยตอนที่เธอนั้นกรีดร้องออกมา มือใหญ่ล็อคศีรษะของเธอเอาไว้ ไม่ให้ขยับหนีไปไหน อีกทั้งมืออีกข้างยังกอดร่างเล็กแน่น!
“อึก!!!” เสียงอู้อี้ที่อยู่ในลำคอเอ่ยประท้วง ฟันคมซี่เล็กพยายามหาโอกาสที่จะงับลิ้นใหญ่ที่ล่วงล้ำเข้ามาในปากของเธอ แต่ทว่าก็ไม่เป็นผลเมื่อชายหนุ่มรู้ทัน รีบถอนปากออกทันที
“ข้า! ขอเจ้าให้เจ้าช่วยดีๆ เจ้าไม่ฟังเอง...โอ้ย!!!”
ยังไม่ทันที่จะพูดจบ วัตถุบางอย่างถูกฟาดลงมาที่หัวเขาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว!
“ปล่อยฉันนะ!! ไอ่บ้า! ปล่อย! ออกไปได้ฉันจะแจ้งตำรวจมาจับแก! ปล่อย! กรี๊ด!”
ธาริกาพ่นคำด่ารัวๆ เธอจะต้องสู้ทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอดให้ได้ เธอไม่น่าเชื่อเขาเลย ถ้าเธอหนีไปตั้งแต่แรกก็คงไม่เป็นแบบนี้
“เอาสิ! เอาเลย!!! เจ้าจะมีแรงออกไปจากห้องนี้ได้ ก็ให้มันรู้ไป!! และช่วยบอกตำรวจด้วยนะ ว่าข้าชื่ออิลยาส เป็นสามีของเจ้า!!!”
“กรี๊ด!!!” เสียงกรีดร้องของธาริกาดังลั่นห้อง เมื่อมือหนาคว้ามาที่หน้าอกของเธอ และบีบเคล้นสองเต้าของเธออย่างรุนแรง ร่างบางดิ้นพล่านไปมาเพราะความเจ็บ
“อุ๊บ!!!” จูบร้อนถูกขยี้อย่างหนักหน่วงเพื่อลงทัณฑ์! มือเขาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างอันเย้ายวน อิลยาสไม่คิดว่าตัวเองจะสติหลุดได้ถึงเพียงนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ เขาขอรับผิดชอบทุกสถานการณ์ ขอเพียงผ่านมรสุมยานรกนี้ไปได้เถิด!
“อึก!” เสียงของธาริกาไม่อาจเล็ดลอดไปได้เลย เมื่อทั้งปากและมือของเขาทำงานอย่างหนัก ร่างใหญ่คร่อมร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน น้ำภายในอ่างใหญ่กระเซ็นแตกกระจายไปรอบๆ ขอบอ่าง ชายหนุ่มยกร่างเล็กของเธอขึ้น ดันร่างของเธอให้แผ่ราบไปกับเบาะข้างขอบสระที่มีไว้สำหรับเวลาต้องการนอนนวดตัว แผ่นหลังของเธอแนบราบไปกับเบาะนั่น
“ปล่อย!! ไอ่!!! อุ๊บ!!” ยังไม่ทันที่จะได้พ่นคำด่า ริมฝีปากบางก็ถูกปิดลงอีกครั้ง มือเล็กๆ ทั้งข่วนและทุบไปบนไหล่กว้าง
“โอ้ย!!!” เสียงร้องของชีคหนุ่มดังขึ้น เมื่อผมของเขาถูกดึงทึ้งด้วยฝีมือของคนตัวเล็ก
“ปล่อย!” ธาริกาพยายามกรีดร้องออกมา
“ฤทธิ์เจ้าเยอะนักนะ!!!”
แคว่ก!!! เศษชุดที่เหลือถูกกระชากออกทันที เผยให้เห็นร่างอวบอิ่มขาวผ่อง ความร้อนทวีคูณขึ้นเมื่อสายตาคมนั้นจับจ้องไปที่เรือนร่างอันงดงามนั้น
“ไอ่บ้า!!! ปล่อยฉันนะ!!”
ธาริกากร่นด่าด้วยภาษาของเธอเอง โดยที่ลืมไปสนิทว่าเขาไม่ได้เข้าใจภาษาของเธอเลย
“ต่อไปเจ้าจะดิ้นไม่ได้อีกแล้ว”
อิลยาสคว้าเศษชุดที่ขาดวิ่นนั้นนำมามัดข้อมือเล็กๆ ของหญิงสาวเอาไว้อย่างแน่นหนา ข้อมือเล็กแทบหัก เมื่อเธอพยายามที่จะบิดมันเพื่อให้พ้นจากพันธนาการ ก่อนที่เขาจะหันมาจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรีบร้อน ความกระสันอัดแน่น! ส่งผลให้ดุ้นเอ็นใหญ่ผงาดออกมาสู่ภายนอกด้วยความแข็งขืนและตั้งชัน!
“กรี๊ด!!!!” เมื่อหาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้ หญิงสาวก็ใช้เสียงกรีดร้องของเธอเพื่อเรียกร้องให้เขานั้นปล่อยตัวเธอ ร่างบางดิ้นรนขัดขืนข้อมือของเธอถูกพันธนาการไว้ แต่ทว่าเธอก็ยังไม่ยอมแพ้
“อุ๊บ!!!” เสียงร้องของเธอถูกปิดริมฝีปากหนาที่กระแทกลงมาบดขยี้ ดูดเม้ม ชอนไชเข้าไปในโพรงปากเล็ก มือของเขาจับไปที่คางมนออกแรงบีบให้เธอยอมเปิดปาก
สองเต้าอวบอิ่มถูกเคล้นคลึงไปมา นิ้วเรียวแกร่งสะกิดปลายถันสีชมพูระเรื่อ ในขณะที่ริมฝีปากหนาจูบซับไปทั่วดวงหน้าและลำคอเรียวระหง วกขึ้นใบหูเล็ก ขบเม้มหยอกเอินที่ติ่งหูเล็กนั่น แหย่ลิ้นร้อนชื้นเข้าสู่รูหูเล็กเพื่อต้องการที่จะปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้ร้อนระอุ ส่วนล่างของชีคหนุ่มยังคงปวดหนึบ สันกรามขบกันแน่นเพื่ออดกลั้นความเจ็บปวดนั้น
“ไม่!! ปล่อย!!!!” เสียงของคนตัวเล็กขู่ เพื่อหวังว่าจะสกัดกั้นการกระทำของชายหนุ่ม แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อเม็ดทับทิมสีชมพูถูกงับด้วยริมฝีปากร้อนจากชายหนุ่ม ก่อนที่ลิ้นหนาจะดุนดันเม็ดทับทิมนั้นไว้ในปากอย่างหิวกระหาย
“ราเนีย!!” อิลยาสรับร่างนั้นเอาไว้ เขามองหญิงสาวในอ้อมกอดของเขาที่ยังคงไม่ได้สติ เรือนกายของเธอร้อนผ่าวจนเขารู้สึกได้ “ท่านพี่ทำแบบนี้ทำไมคะ ฮือ ฮือ อีนังนี่มันเป็นใคร!”ราเนียปล่อยโฮออกมาทันที หัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างที่สุด ราเนียไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเรื่องเลวร้ายเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับเธอ “แล้วเจ้า! เข้ามาได้อย่างไรกัน” “มันคือใคร! ท่านพี่ต้องตอบมา!”ราเนียถลาเข้าไปพร้อมกับใช้กำปั้นทุบตีไปที่เรือนร่างอันเปล่าเปลือยของชีคหนุ่ม กำปั้นของเธอกระแทกไปโดนร่างที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา ชีคหนุ่มเอี้ยวตัวใช้กายกำยำบดบังร่างของหญิงสาวเอาไว้ พร้อมกับหันไปกระชากเสียงใส่อีกฝ่าย “ราเนีย!” เสียงเข้มตวาดห้วนดังก้อง เพื่อหยุดการกระทำของหญิงสาว มันได้ผลราเนียผงะกับเสียงตวาดนั้น และตกตะลึงกับสิ่งที่เธอได้ยิน เธอไม่คิดว่าท่านพี่อิลยาสของเธอจะตะคอกเสียงใส่เธอแบบนี้ ‘ท่านพี่ปกป้องมันอย่างนั้นหรือ’ “ฮือ ฮือ ท่านพี่!” “เจ้าออกไปก่อนเถิด เดี๋ยวพี่จะออกไปเคลียร์กับเจ้า” “ไม่ค่ะ! ท่านพี่ต้องตอบราเนียมาก่อน ว่าอีนังนี่มันคือใคร!”ราเนียมองร่างของสตรีน
หญิงสาวต่อต้านและดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด แต่ก็สู้แรงของชายหนุ่มไม่ได้ ธาริกาส่งเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ ร่างของเธอถูกชายหนุ่มจับเอาไว้ เรียวขาสวยทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกัน โดยที่เธอพยายามที่จะขืนแรงนั้น แต่มันก็ไม่เป็นผล เมื่อแท่งร้อนสัมผัสกับช่องทางรักของเธอ ธาริกาพยายามดิ้นอีกครั้ง เพื่อไม่ให้เขาทำได้สำเร็จ แต่แรงอันน้อยนิดจะสู้แรงมหาศาลได้อย่างไร “ตราบใดที่ฤทธิ์ยาไม่สิ้น ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าเด็ดขาด!”จบประโยคจากชายหนุ่ม มังกรใหญ่ก็กดกระแทกจ้วงลึกมาจากด้านหลังโดยไม่พลาดเป้า! อิลยาสมีสติครบทุกอย่าง แต่ร่างกายของเขาไม่สามารถที่จะต้านทานความปวดหนึบร้อนระอุได้อีกต่อไป ทางออกคือเธอคนนี้เท่านั้น! ไม่ว่าเธอจะประณามเขาอย่างไร หรือแม้กระทั่งแจ้งความเขาก็ยอม!! แก่นกายใหญ่กระแทกตอกตรึงหนักหน่วง! “ไม่นะ! อ๊ะ! ปล่อย!”ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั่วเรือนร่าง เมื่อช่วงล่างของเธอนั้นโดนโจมตีอย่างหนัก ดุเดือด มือบางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น! เพื่อไม่ให้ร่างของเธอกระเด็นกระดอนไปข้างหน้า ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสเกิดขึ้นอีกครั้ง ท่ามกลางเสียงกรีดร้องจนสุดเสียง “โอวว์ อ่าร
“อ๊ะ! ไม่!” ร่างบางสะดุ้งสุดตัวกับสัมผัสจากปากของเขา เธอพยายามดีดดิ้นเรือนกายออก แต่แทนที่จะหลุดพ้นกลับแอ่นอกอวบขยี้ไปบนใบหน้าของชีคหนุ่มไปอย่างไม่ตั้งใจ “โอววว์ จะ-เจ้า” เสียงครางพึมพำกับอกอวบใหญ่ มืออีกข้างหนึ่งของเขาแยกเรียวขาของเธอกางออกทันที ‘ถ้าช้ากว่านี้เขาคงต้องตายแน่ๆ’ “ปล่อยนะ! ได้โปรด!” เสียงเล็กอ้อนวอนชายหนุ่มดังขึ้น เมื่อมีบางสิ่งกำลังไล้ไปมากับช่วงล่างของเธอ ธาริกาพยายามเขยิบตัวหนีแต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อถูกร่างใหญ่กดทับเอาไว้ เธอไม่คิดว่าตัวเองจะพบจุดจบแบบนี้เลย “ข้า จะรับผิดชอบเจ้า! ได้โปรด! เชื่อใจข้าเถิด!”อิลยาสเอ่ยคำขอร้องออกจากปากโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะต้องทำอะไรแบบนี้ ‘ขอให้สิ่งนี้มันผ่านไปก่อนเถิด’ “ไม่! ฉัน ไม่ต้องการ! อุ๊บ!!”ปากบางถูกปิด พร้อมกับบางอย่างกดแทรกเข้ากับช่องทางรักของเธออย่างจัง!! “กรี๊ด!!!!” ธาริกาสะดุ้งตกใจกับสิ่งแปลกปลอมนั้นทันที ความเจ็บปวดราวกับโดนมีดจ้วงแทงตรงช่วงล่างของเธอ! ธาริกาผงกศีรษะของเธอขึ้น พร้อมกับฝังฟันคมไปกับไหล่กว้างทันที! “โอ้ย!!!” ร่างหนาสะดุ้งสุดตัว! สันกรามขบ
“มีอะไรเหรอคะ?”ธาริกาที่นั่งมองท่าทีของชายหนุ่มตรงข้างอ่างอาบน้ำ เธอชะโงกหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ ด้วยความสงสัย ‘บางทีเขาอาจจะเจอปริมาณยามากกว่าเธอก็เป็นได้’ “ข้า! ไม่ไหวแล้ว! เจ้าช่วยข้าที” เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บปวดและทรมานร่างกายอย่างแสนสาหัส “ไม่ค่ะ! คุณให้ฉันไปหายามาให้คุณดีมั้ยคะ หรือจะให้ฉันไปเรียกสาวใช้คนข้างนอก...มา...เอ่อ...ทำอะไรกับคุณจะดีกว่าไหม”ใบหน้าสวยแดงกล่ำเพราะเธอกำลังนึกถึงสิ่งที่จะแก้อาการของเขาได้ด้วยวิธีการบางอย่าง “จะ-เจ้า! เป็นบ้าไปแล้วหรืออย่างไร! โอววว์ ข้าปวดไปหมด...ข้าไม่ทำอะไรเจ้า ขอแค่กอดหรือสัมผัสเจ้าให้อาการของข้าลดลงก็พอ...”อิลยาสร้องขอหญิงสาวอย่างหมดลาย เขาไม่คิดว่าตัวเองจะอาการหนักถึงเพียงนี้ เพราะความประมาทของตัวเอง เลยเป็นเหตุให้ต้องเป็นแบบนี้ “ฉันจะให้คุณทำแบบนั้นได้ยังไง! ฉัน...เอ่อ...ไม่เคยนะ! และอีกอย่างถ้าคุณเผลอทำอะไรฉันล่ะ และ...ว้าย!”ธาริกาเอ่ยไม่ทันจบประโยค เธอก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อมือเขาคว้ามาที่ตัวเธอและดึงร่างของเธอให้ลงไปในอ่างน้ำด้วยกัน “ไม่! คุณอย่าทำอะไรฉันนะ! ปล่อย! ได้ยินมั้
“อุ้ย!!!” รินลดาขืนตัวเอง เพราะความตกใจ ตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งอายุ 21 ปี เธอก็ไม่เคยที่จะแนบสนิทชิดใกล้ชายหนุ่มคนไหนเลยสักครั้ง ความประหม่าปนเขินอายก็เกิดขึ้นกับตัวเธออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “เจ้าดิ้นอย่างนี้ เมื่อไหร่ข้าจะได้นอนเล่า หยุดดิ้นเถิด”เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบข้างหูหญิงสาว พร้อมกับขโมยจุ๊บแก้มนวลไปหนึ่งที ก่อนที่เขาจะหลับตาลง ปล่อยให้หญิงสาวงงงวยกับท่าทีของเขา “...” รินลดาจ้องมองใบหน้าคมคาย แสงไฟสลัวข้างเตียงนอนสาดส่องไปยังใบหน้าคมเข้มที่มีเคราบางๆ ปกคลุมอยู่ประปราย สายตาคู่สวยกวาดไปทั่วใบหน้าของเขา ความใกล้ชิดนี้ทำให้เธอสัมผัสกับลมหายใจหอมกรุ่นจากชายหนุ่ม ‘ชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน และเธอต้องมานอนร่วมเตียงกับเขาเนี่ยนะ...’ [อีกด้านหนึ่งของเหตุการณ์] “ราเนียรักท่านพี่นะคะ...”ริมฝีปากบางประกบจูบลงไปที่ปากหนาทันที ลิ้นเล็กพยายามชอนไชเข้าไปในโพรงปากใหญ่ของชายหนุ่ม ราเนียไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน “อื้อ!!!” เสียงอู้อี้ของชายหนุ่มที่กำลังประท้วงเพราะโดนโจมตีอย่างอุกอาจ เขาพยายามเบี่ยงกายออกจากเรือนร่างอันเย้า
“ท่านพี่ดื่มชาก่อนค่ะ จะได้ผ่อนคลาย ราเนียเข้าใจและเอาใจช่วยท่านพี่นะคะ” ราเนียยกแก้วน้ำชาส่งให้กับชายหนุ่ม “ครับ...พี่ต้องขอบใจเจ้ามากที่เป็นห่วงพี่”อิลยาสรับแก้วน้ำชาไว้ แต่ก็ยังไม่รีบร้อนที่จะดื่มแต่อย่างใด ภายในใจของเขานั้นกำลังประเมินแก้วชาของเธอ ว่าจะมีอะไรซ่อนอยู่ในแก้วนี้หรือไม่ “ราเนียเองก็เป็นห่วงท่านพี่นะคะ ไม่อยากให้ท่านพี่หักโหมจนเกินไป อยากให้ท่านพี่พักผ่อนบ้างก็เท่านั้นค่ะ”สายตาคู่สวยจ้องไปยังถ้วยชานั้น ‘เจ้าเพิ่มปริมาณยาเป็นสองเท่านะ ข้าไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว ถ้าพลาดกับท่านพี่ครั้งนี้ คงอาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้แล้วนะ’ ราเนียนึกถึงคำพูดที่เธอสั่งลูกน้องคนสนิท “พี่จะพยายามครับ” อิลยาสชั่งใจกับแก้วชาในมือเขา “ท่านพี่ดื่มชากุหลาบนี่สิคะ ท่านพี่จะได้กลับไปพักผ่อนและนอนหลับสบายนะคะ” ราเนียพยายามปิดเกม “ครับ” อิลยาสยกขึ้นดื่มอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ร่างกายของเขาแข็งแรงสามารถที่จะทนยากำหนัดได้อย่างแน่นอน ขนาดผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อยู่ในห้องของเขายังผ่านมาได้ และสมุนไพรก็คงจะช่วยเขาได้อีกแรง “อุ้ย! ท่านพี่ดื่มรวดเดียวหมดขนาด