Semua Bab Sweet Revenge : Bab 91 - Bab 100

Awtomatikong napaatras ako at nagmamadaling bumalik sa living room. Nakasalubong ko si Harry. "Oh, ba't parang tila hinahabol ka?" takang tanong nito. "H-he's here, Harry!" bulalas ko."Mr. Acosta?" tanong nito. Napansin ko ang kakaibang ekspresyon sa gwapo nitong mukha. His jaw clenched. Naiintindihan ko ito. "Yes, anong gagawin ko?" tarantang turan ko. "Wala ka namang dapat gawin. Act normal. Huwag kang papatalo sa karupukan mo, Hera.""Okay, act normal lang ako 'yan ang gagawin ko. Sana magawa ko. Damn! Kinakabahan ako, Harry," hindi magkandatuto kong saad. "You need to fight. Alang-alang sa pride mo bilang babae. Narito lang ako nakaalalay sa'yo," seryosong sagot ni Harry sa akin. "Salamat. Pero, ayoko ng bumalik do'n," saad ko dito. Niyakap ako nito ng buong-suyo. "Relax and act like you didn't care at all," malumanay na tugon ni Harry. Pagdakay, hinaplos nito na may suyo ang aking buhok. Naririnig ko ang malakas na pagtibok ng puso nito. "I can hear your heartbeat," saad

"Damn it!" ani ko nang tuluyang makapasok sa looban ng kotse ni Seth. "Afraid of him?" may panunudyo na turan ni Seth sa akin. "You, shut up, Montenegro!" asik kong muli. Saka ko kinuha ang sariling cellphone sa aking bag para tawagan si Harry. Mas lalo akong nainis ng panay busy tone ang naririnig ko. "Damn!" ani ko. "Ba't ba ang init ng ulo mo? May regla ka ba?" nakangising turan ni Seth. Hindi ko ito sinagot. Kung pagmamasdan, sambakol ang mukha ko. Napasulyap ako sa rearview mirror. Nakangisi lang ang kurimaw nang magtama ang aming paningin, inis na hinampas ko ang braso nito. "I'm driving, Mrs. Recto," paalala nito. "Umayos ka kasi, huwag kang mang-asar, wala ako sa mood!" mataray kong turan. Nagpakawala lang ito nang malutong na halakhak. Hindi naman nagtagal ay nakarating kami sa mall. Umibis agad ako mula sa kotse nito. "Ingat," ani Seth sa akin. Mataray na umirap lang ako rito. Pumasok ako sa looban ng mall. Tulad ng mga ginagawa ng ilang mga babae. Magpa

KINABUKASAN, late na akong nagising. Alas diyes na pala ng umaga. Narinig ko ang katok sa aking pinto. Matagal bago ako bumangon. Narinig ko ang sige pa ring pagkatok. Napasimangot ako. Walang-ibang gagawa niyon kundi ang kapatid kong si Ares. Nag-inat muna ako. Pagdakay tumayo na mula sa malambot kong kama. Tinungo ko ang pintuan. At hindi nga ako nagkamali, ang nakangiting mukha ni Ares ang bumungad sa akin. "Good morning, ate. Inutusan ako ni kuya, your breakfast is here!" Napasimangot ako. Mula rito kinuha ko ang tray. "Thank you, ang lakas mong kumatok, natutulig tenga ko," reklamo ko rito. "Sorry, ate. Kailangan kong gawin iyon para magising ka kaagad," turan ni Ares sa akin sabay kindat. Umikot ang mata ko sa inis. "Apologize accepted. May magagawa pa ba ako sa pilyo kong kapatid?" ani ko rito. "By the way, ate. May naghahanap sa'yo. Si Mr. Acosta daw," saad ng kapatid ko. Biglang nahigit ko ang sariling hininga. What the! "A-are you sure, Ares?!" bulalas ko rito. "Do I

Kanina pa umiiyak si Zeus. Ni hindi ko na rin alam kung paano patatahanin. Naku naman. Ayaw naman dumede, hindi na man basa iyong diaper niya. I'm trying to massage his little tummy at baka nakabag, wala epek. Maybe, he's looking for the presence of his, Papa. "Hindi kaya, hinahanap n'ya po ang presensya ni Mr. Acosta?" "Iyan din ang naisip ko, manang. Kaya lang, hindi na man pwedeng ganito na lang lagi. May trabaho din na dapat asikasuhin ang lalaking 'yon," sagot ko rito habang isinasayaw ang umiiyak pa ring si Zeus. Lumabas ako mula sa kwarto ni Zeus at tinungo namin ang malawak na veranda kung saan makikita ang malawak na dagat. Sinalubong kami ng mabining hangin. Inaliw ko ito at lihim akong nagpasalamat at tila tumahan ang pag-iyak nito nang makita ang magandang tanawin. "You like it, sweetie? An ocean," nakangiting nakatitig ako sa mga mata nito at itinuro ang kulay asul na karagatan. Inaaliw ang anak kong may sumpong. Umaasa na hindi na ito magwawala pa. Ngunit nagka

AWTOMATIKONG maagap na tumayo ako mula sa malambot na kama habang hawak ang tray na may lamang pagkain. Trying to ignore the excitement na kasalukuyang nararamdaman. Damn! Kinakabahan ako na tila may halong kakaibang excitement. "Stop, Mr. Acosta!" sita ko rito. "Why? Ikakasal din na man tayo. You're going to be my lawful wife tomorrow, Ms. Del Fuego," pilyong turan nito. Pinukol ko ito nang matalim na tingin. "Maghunos-dili ka, Mr. Acosta!" Nagulat ako nang bigla itong magpakawala nang malutong na halakhak. "I'm just teasing you," nakangisi nitong tugon. Inis na ibinato ko rito ang table napkin na hawak ko. "Damn you! You're not funny, asshole!" "Really?" tudyo pa nito. "Really," asik ko rito. Ngayon ko lang napansin ang hawak nitong kopitang may lamang alak. At nakita ko ang isang bottle of wine na nasa tabi ng bedside table. I see, kaya pala malakas ang loob nitong pag-tripan ako. Awtomatikong tumaas ang isa kong kilay, at hinarap ang pagkaing nasa aking harapan. Napan